Κύριε υπουργέ, στα 1983 πήγα στην Κύπρο. Ενας ψαράς στην Αγία Νάπα μου είπε: «Γιατί δεν ανοίγουν το φάκελο της Κύπρου;». Την κουβέντα του αυτή την κατέγραψα στο βιβλίο μου «Αδούλωτη Κύπρος», που εκδόθηκε αργότερα. Στο «Ρίζο» (φύλλο 14/8) διάβασα το άρθρο του αρχιπλοιάρχου Αν. Κακαρά με τίτλο: «Ο φάκελος της Κύπρου». Στο σχετικό άρθρο ο κ. Κακαράς αποκαλύπτει ποιοι προετοίμασαν την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και βοήθησαν στην κατοχή. Επίσης ο αρχιπλοίαρχος, με πλήρη ειλικρίνεια και υπευθυνότητα, παραθέτει μερικά στοιχεία για το ρόλο των ΗΠΑ, των Βρετανών και της τότε ελληνικής στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας. Συγκεκριμένα, αναφέρει «ορισμένα στοιχεία που δεν έχουν αναφερθεί και πρέπει να τα μάθει όλος ο κόσμος». Και καταλήγει: «Τι πρέπει να γίνει; Το λιγότερο να ανοίξει ο φάκελος. Να ενημερωθεί ο λαός. Να ασκηθεί ποινική δίωξη. Και να σταματήσουν να καλούν τους υπεύθυνους για την προδοσία στη "Γιορτή της Δημοκρατίας"».

Πρέπει, λοιπόν, να ανοίξει ο φάκελος της Κύπρου. Και αρμόδιος είναι ο υπουργός Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου, οπότε θα πραγματωθεί η κάθαρση «που τη σταμάτησε ο μηχανισμός προστασίας» «των σχέσεων Αμερικανών με Βρετανούς», όπως υποστηρίζει ο κ. Αν. Κακαράς στο άρθρο του. Ο κ. υπουργός ας κάνει το χρέος του απέναντι στην ιστορία και τον ελληνικό λαό. Φυσικά, απάντηση δεν περιμένω!

Είμαι φαρμακοποιός, ασφαλισμένος στο ΤΣΑΥ, όπου είναι επίσης ασφαλισμένοι γιατροί, οδοντίατροι και κτηνίατροι. Είναι γνωστοί οι στόχοι των τελευταίων ασφαλιστικών μέτρων, όπως γνωστές και οι επιπτώσεις τους (σύνταξη στα 65 και συζητάμε για 67 και 68).

Θα αναφερθώ σε ένα ασφαλιστικό πρόβλημα του κλάδου μου, που πιστεύω ότι έχει γενικότερη σημασία για όλους τους υγειονομικούς.

Στον κλάδο μας ολοκληρωμένη σύνταξη δίνεται μετά από συμπλήρωση σαράντα χρόνων επαγγελματικής δραστηριότητας. Σύνταξη μειωμένη προβλεπόταν, όπως και σ' όλα τα ταμεία, μετά από τριαντάχρονη προϋπηρεσία και συμπλήρωση του πεντηκοστού ένατου έτους ηλικίας.

Ερχονται οι αντιασφαλιστικοί νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ανατρέπουν το σκηνικό και το μόνο που μένει, για όσους προλάβουν, είναι οι μεταβατικές ρυθμίσεις που υπάρχουν στο μεσοδιάστημα. Σημειώστε ότι ο κ. Δρυς το 1997 δήλωσε ότι είναι αποφασισμένοι, με διάφορα μέτρα, να κλείσουν το 30% των φαρμακείων. Κι έτσι απ' τη μια έχουμε απειλή καταστροφής μικρών φαρμακείων και από την άλλη παράταση των προϋποθέσεων για συνταξιοδότηση, οπότε στο μέλλον σίγουρα θα δημιουργηθεί σοβαρό πρόβλημα.

Μπρος σε αυτήν την προοπτική, επόμενο είναι να τρέχουν να προλάβουν μερικοί, με την εξαγορά της στρατιωτικής θητείας (που ίσχυε σε όλα τα ταμεία) και των όποιων άλλων δυνατοτήτων υπάρχουν στο ΤΣΑΥ, τη συμπλήρωση 35ετίας, τη μόνη δυνατότητα να μη φτάσουν να συνταξιοδοτηθούν στα 65 και βάλε.

Σαν ασφαλισμένοι έχουμε τη δυνατότητα να εξαγοράσουμε τη στρατιωτική θητεία και σαν φαρμακοποιοί:

α) το μεταπτυχιακό τρίμηνο άσκησης

β) το διάστημα που μεσολαβεί από τη λήξη του τρίμηνου μέχρι τις εξετάσεις για άδεια άσκησης επαγγέλματος, που θεωρείται χρόνος ανεργίας.

Εγώ ζήτησα με αίτησή μου στο ΤΣΑΥ να μου αναγνωριστεί σαν χρόνος ανεργίας, πέρα από τα προηγούμενα, και ο χρόνος που μεσολαβεί από την άδεια ίδρυσης φαρμακείου μέχρι την άδεια λειτουργίας. Το παραπάνω αίτημα απορρίφτηκε από την αρμόδια υπηρεσία του ΤΣΑΥ, με το αιτιολογικό ότι δεν υπάρχει νομική βάση, δηλαδή ο χρόνος που ζητάω να μου αναγνωριστεί σαν χρόνος ανεργίας δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία.

Πάνω εδώ έχω να καταθέσω κάποιες απορίες - ενστάσεις. Αν δεν είναι χρόνος ανεργίας - τότε λογικά θα πρέπει να θεωρείται χρόνος εργασίας (τρίτη περίπτωση δεν υπάρχει). Κι αν είναι χρόνος εργασίας, θα πρέπει να καταβάλω κανονικά ασφάλιστρα, οπότε πέφτουμε πάλι στον ίδιο παρονομαστή.

Η απάντηση που πήρα ήταν ότι δεν είναι ούτε χρόνος εργασίας ούτε ανεργίας, αλλά είναι χρόνος αναμονής. Και αν είναι χρόνος αναμονής, ποια είναι η διαφορά με το χρόνο αναμονής των γιατρών, που μεσολαβεί απ' την αίτηση για πρόσληψη στο νοσοκομείο μέχρι το διορισμό τους, και που θεωρείται στην περίπτωση των γιατρών εξαγοράσιμος χρόνος εργασίας;

Και, φυσικά, δεν αντιδικώ με τους γιατρούς, όπου σωστά θεωρείται χρόνος ανεργίας, αλλά διαμαρτύρομαι για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά, μια και πρόκειται μάλιστα για το ίδιο Ασφαλιστικό Ταμείο (ΤΣΑΥ).

Αναρωτιέμαι: Αραγε θα βρεθεί κάποιος αρμόδιος να δώσει απάντηση πάνω στην ουσία του θέματος κι όχι στη νομικίστικη διάστασή του; Θα συγκινηθεί η διοίκηση του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου να κάνει τις απαιτούμενες ενέργειες, ή δε βαριέσαι αδελφέ;

Ο Οργανισμός Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) προέβη σε μια πολύ επιτυχημένη κίνηση, προκειμένου να εκφράσει τη στοργή του κοινωνικού μας κράτους σε πρόσωπα ειδικών κατηγοριών.

Ως γνωστόν, ο νόμος 2643/98 προστατεύει πολύτεκνους, άτομα με ποσοστό αναπηρίας 50%, τέκνα αντιστασιακών της Εθνικής Αντίστασης και άλλες ειδικές κοινωνικές ομάδες.

Η προστασία του σχετικού νόμου συνίσταται στην πρόσληψη μόνο ενός μέλους της οικογενείας σε εργασία του Δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα, εφόσον συγκεντρώνει τα απαιτούμενα μόρια.

Η έκδοση των πινάκων μοριοδότησης των υποψηφίων υπό τον ΟΑΕΔ ενώ αναμενόταν εναγωνίως να γίνει μέχρι το Φλεβάρη του 2003, σύμφωνα με το νόμο, έγινε..., κατά σύμπτωση, το μήνα Αύγουστο, όταν γίνονται όλα τα κυβερνητικά θαύματα, οπότε δεν υπάρχει ψυχή στην Αθήνα και τις μεγάλες πόλεις.

Αν, μάλιστα, λάβει κανείς υπόψη του κάποιες ελλείψεις και ασάφειες που είχε το χορηγούμενο στους υποψηφίους έντυπο του ΟΑΕΔ για τα απαιτούμενα δικαιολογητικά (δεν αναφερόταν στο έντυπο των απαιτουμένων δικαιολογητικών η Κάρτα Ανεργίας, ενώ τελικά ζητούσαν και δε διευκρινιζόταν αν παραιτούνται και οι γονείς με υπεύθυνη δήλωση από τη χρήση του σχετικού νόμου στην περίπτωση των πολύτεκνων), τότε καταλαβαίνει γιατί ακυρώθηκαν μέσα στο μήνα Αύγουστο περίπου 5.500 αιτήσεις υποψηφίων όλων των «προστατευομένων» υπό του νόμου κατηγοριών, εκ των οποίων οι 2.000 είναι πολυτέκνων.

Πού να βρεθεί ο κάθε υποψήφιος το μήνα όπου οι πάντες δικαιούνται λίγο να χαλαρώσουν; Πού να βρεθούν και κάποιοι συγγενείς του, που τυχόν θα παραστεί η ανάγκη καινούριες υπεύθυνες δηλώσεις να υπογράψουν; Πού να βρεθούν, ίσως, και κάποιοι δικηγόροι, που πιθανόν θα χρειαστούν για να συντάξουν ενστάσεις γι' αυτούς τους αδικημένους πολίτες;

Η ανακοίνωση της ακύρωσης των 5.500 αιτήσεων έγινε στις 4 Αυγούστου, η δε προθεσμία κατάθεσης ενστάσεων λήγει στις 25 Αυγούστου!

Με τέτοια πισώπλατα καρφώματα εκφράζεται η κρατική στοργή και προστασία, ή μήπως έχουμε πιστέψει ότι ο απλός ελληνικός λαός έχει απολέσει ολωσδιόλου τη νοημοσύνη του;

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία

ΑΡΓΥΡΩ ΤΣΙΡΙΚΟΥ. Αγαπητέ Τηλέπαθε, ντρέπομαι που το λέω ότι πήρα μέρος σε μια τέτοια εκπομπή στο κανάλι POLIS, αλλά σκέφτομαι ότι το πάθημά μου θα πρέπει ν' ακουστεί για να γλιτώσω μερικούς άλλους αφελείς και καλοπροαίρετους πολίτες, που θα μπορούσαν να πιστέψουν ότι θα κέρδιζαν έστω και μία καφετιέρα ή μία χύτρα ταχύτητος (μαγειρικό σκεύος).

Σε κάποια φάση, εν γνώσει μου ότι θα μου κοστίσει κάποια χρήματα στο λογαριασμό του τηλεφώνου μου, θέλησα να παίξω. Είπα κι εγώ να τους πιάσω κορόιδο. Αν δεν έχω την τύχη να βγει το νούμερό μου για το παιχνίδι ζωντανά, θα έχω κέρδος: Τρία τηλέφωνα, τρία δώρα, τα οποία διαλέγεις από το πακέτο που προβλέπει το παιχνίδι.

Αφού δώσεις τα στοιχεία σου, σου λένε πάρε την επόμενη μέρα για να δώσεις το φορολογικό σου μητρώο, για να κοπεί το τιμολόγιο.

Ετσι και έγινε. Την επόμενη ξαναπαίρνω τηλέφωνο το πρωί 10-1. Ξανά μπλα μπλα, γράφει τα τετριμμένα τα καθημερινά για να πέφτουν οι μονάδες, η δεσποινίδα το χασομεράει όσο μπορεί, της μιλάω για τρία δώρα, τα οποία δε βλέπει πουθενά να είναι στο όνομά μου, ξανά μανά το ονοματάκι σας, τη διεύθυνση κλπ. και... στο φινάλε σου λέει μια χύτρα ίσον 38 ευρώ το αμπαλάζ και ο μεταφορέας.

Της λέω η καφετιέρα πόσο χρεώνεται, 38 ευρώ. Από τα δώρα έκπληξη ό,τι διαλέξεις 38 ευρώ.

Πού θέλω να καταλήξω. Τελικά, αν αυτοί που υποτίθεται ότι κερδίζουν πέντε δώρα ή 12 δώρα και μάλιστα ογκώδη, στο φινάλε δε θα παίρνουν από τη χρέωση στο τηλέφωνό τους, αλλά και από τη χρέωση που κάνει το τηλεπαιχνίδι για το αμπαλάζ. Επίσης, πιστεύω πως αυτοί που ακούγονται στο παιχνίδι να κερδίζουν είναι εικονικοί.

Παρακαλώ πολύ, αν νομίζετε, ας προφυλάξουμε μέσα από το χιούμορ σας τους φίλους μας.