Ενα από τα τελευταία «πράσινα καταφύγια» της πόλης, το Πεδίον του Αρεως, οδηγείται μεθοδευμένα στην ιδιωτικοποίηση, αφού προηγουμένως η κυβέρνηση και οι αρμόδιοι φορείς, φρόντισαν να το βυθίσουν στην εγκατάλειψη. Η πρακτική αυτή ακολουθείται πολύ συχνά, προκειμένου να δημιουργηθεί το άλλοθι, ώστε να εμφανιστεί κάποια στιγμή, ως «σωτήρας», κάποιος επιχειρηματίας στον οποίο και ξεπουλιέται μέρος της δημόσιας περιουσίας (κτήμα ΘΩΝ, άλσος Ριζάρη, άλσος Ν. Φιλαδέλφειας κ.ά.).

Η ιστορία επαναλαμβάνεται στο Πεδίον του Αρεως. Η εγκατάλειψη έχει ξεκινήσει εδώ και πέντε χρόνια. Το ξεπούλημα του χώρου προωθείται με το... φιλόδοξο σχέδιο ανάπλασης του πάρκου από την υπερνομαρχία Αθήνας - Πειραιά. Ο «σωτήρας» φαίνεται πως έχει βρεθεί. Αλλωστε, από τότε που πρόεδρος του Πανελληνίου έγινε ο Μ. Κυριακού, άρχισε σιγά - σιγά και η καταστροφή του πάρκου...

Η καθαριότητα των 400 στρεμμάτων του πάρκου εξυπηρετείται από μερικές δεκάδες κάδους, ενώ η φύλαξή του ανατίθεται σε 8 - 10 φύλακες, τους οποίους οι επισκέπτες... ψάχνουν επίμονα (σύμφωνα με κατοίκους της περιοχής, το 1962 οι φύλακες ήταν 80!). Ο ανεπαρκής φωτισμός του πάρκου περιορίζεται εκεί όπου περνούν οχήματα (η διέλευση των τροχοφόρων δεν εμποδίζεται από κανέναν), ενώ κανείς δεν υπάρχει για να αντικαταστήσει τα γερασμένα δέντρα. Ο κίνδυνος πυρκαγιάς είναι πολύ μεγάλος, αφού ο χώρος είναι γεμάτος ξερά χόρτα. Ανοιχτοί χώροι άθλησης για το κοινό δεν υπάρχουν και οι λιγοστές παιδικές χαρές είναι εξαιρετικά επικίνδυνες για τα παιδιά.

Ενας φυσικός μικρόκοσμος πολύτιμος για τους κατοίκους της περιοχής είναι το Πεδίον του Αρεως, όπως δήλωσαν στο «Ρ», τα μέλη της Επιτροπής για την Προστασία του Πεδίου του Αρεως, Βέρα Καραγιάννη και Τέρψη Κολοζώφ. Η αυθαίρετη επέκταση των εγκαταστάσεων του Πανελληνίου από τον Κυριακού, που προκάλεσε μαζική κοπή δέντρων, κρίθηκε πέντε φορές παράνομη από την Πολεοδομία, αλλά ούτε ο δήμος Αθηνών, ούτε η Υπερνομαρχία επενέβησαν για την τήρηση του νόμου.

«Οσες φορές οι σύμβουλοι της "Συμπαράταξης" έφερναν το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο, η Δημοτική Αρχή δε δεχόταν καν συζήτηση», υπογραμμίζει η Β. Καραγιάννη, και συνεχίζει: «Κυβέρνηση, Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, σε αγαστή συνεργασία, κινούνται προς όφελος των μεγάλων συμφερόντων.» Η Τ. Κολοζώφ, εξήγησε στο «Ρ» πως η γυάλινη πρόσοψη του αυθαίρετου έχει επιβαρύνει ανεπανόρθωτα το μικροκλίμα της περιοχής, καθώς οι ακτίνες του ήλιου αντανακλούν πάνω του και η ατμόσφαιρα γίνεται ακόμα πιο αποπνικτική.

Εξοργιστικό είναι επίσης το γεγονός ότι, στην ουσία, παρά την επέκταση των εγκαταστάσεων του Πανελληνίου, ο ανοιχτός για όλους αθλητικός σύλλογος αποτελεί πλέον παρελθόν. Πριν από πέντε χρόνια η συνδρομή ήταν συμβολική (400 - 500 δρχ.), και τώρα ξεπερνά τις 10.000 δρχ.

Η προμελέτη που έχει δημοσιοποιήσει η Υπερνομαρχία για την «ανάπλαση» του Πεδίου του Αρεως, προμηνύει νέα και πιο άγρια επίθεση. Σύμφωνα με αυτή, θα «φυτρώσουν» δύο καφετέριες, θα διαπλατυνθεί ο δρόμος που υπάρχει, θα μονιμοποιηθούν εκθετήριοι χώροι, και τα περιμετρικά κάγκελα του πάρκου θα μπουν 10 μέτρα πιο μέσα. Η επιχείρηση τσιμεντοποίησης και εμπορευματοποίησης του πάρκου προχωρά με γοργούς ρυθμούς, με τα αιτήματα της Επιτροπής να αγνοούνται προκλητικά. Η πυκνή βλάστησή του θα περιοριστεί, λόγω «κακής ορατότητας», αν και τμήματά του προστατεύονται ως δασώδεις περιοχές, ενώ αντιθέτως, δε γίνεται καμία νύξη για την κατεδάφιση των αυθαιρέτων. Επιπλέον, η υπερνομάρχης Αττικής, Φ. Γεννηματά, επικαλείται την ασφάλεια της ανακατασκευής των παιδικών χαρών, για να μπει στο χώρο ιδιωτική αστυνομία. «Το βασικότερο είναι η αλλαγή χρήσης του. Θα πάψει να είναι χώρος ανάπαυσης, ψυχαγωγίας, περιπάτου, παιχνιδιού», τονίζουν τα μέλη της Επιτροπής.

Είναι πάρα πολλοί εκείνοι που επισκέπτονται καθημερινά το πάρκο. Για όλους το Πεδίον του Αρεως αποτελεί το μοναδικό ελεύθερο χώρο που έχει απομείνει στην περιοχή τους. «Από παιδάκι έρχομαι εδώ, το πιο σημαντικό που έβρισκα ήταν το οξυγόνο. Ο χώρος δεν έχει καμία σχέση με το πώς ήταν τότε. Είχε πάπιες, μπαίναμε μέσα χωρίς γονείς, παντού ήταν ανοιχτό», δήλωσε στο «Ρ» η Κα. Ευγενία, μητέρα του πεντάχρονου Γιώργου, χωρίς να αφήσει στιγμή το μικρό απ' το βλέμμα της, αφού «ο χώρος δεν είναι καθόλου ασφαλής για τα παιδιά». Φύλαξη δεν υπάρχει, όπως μας είπαν, δείχνοντας το περίπτερο όπου καθόταν παλιά ο φύλακας.

Φαίνεται τελικά, πως οι περιποιημένες και πράσινες γειτονιές της Αθήνας που τόσο διαφήμισαν η Φ. Γεννηματά και η Ντόρα Μπακογιάννη, αποδεικνύονται προεκλογικά πυροτεχνήματα. Ωστόσο, η δραστηριοποίηση των ίδιων των κατοίκων, μπορεί να γίνει ισχυρός μοχλός πίεσης για τη διασφάλιση της ποιότητας της ζωής σε κάθε γειτονιά. Γι' αυτό και εκείνοι που μένουν στην περιοχή συντονίζονται, κινητοποιούνται...