Παρασκευή 27 Ιούνη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η ... ουσία του αγώνα

Ηταν η πρώτη φορά που η χτεσινή Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών περιορίστηκε μόνο σε ένα φτωχό μήνυμα του υπουργού Υγείας, Κ. Στεφανή. Και το μήνυμα αυτό αποκάλυπτε τη γύμνια και ταυτόχρονα την «υποτροπή» της κυβερνητικής πολιτικής: Επικεντρώνεται πλέον στο λεγόμενο περιορισμό της βλάβης, με τη χορήγηση υποκατάστατων. Η πρόληψη εγκαταλείπεται. Ακόμα και τα κέντρα πρόληψης που έστησε - με λάθος τρόπο - η κυβέρνηση βαράνε διάλυση.

Η κατάληξη αυτή δεν είναι τυχαία, ούτε μοιραία. Το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν αντιμετωπίστηκε πρωτίστως ως κοινωνικό πρόβλημα. Είναι αλήθεια πως αυτή η κυβέρνηση δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των ναρκωτικών στις πραγματικές του διαστάσεις, καθώς η πολιτική της προκαλεί και προάγει τις αιτίες που οδηγούν τους νέους στους λαβύρινθους των παραισθήσεων. Η πολιτική της κυβέρνησης είναι αυτή που αφαιρεί ή μοιράζει σε τετράωρα απασχολήσιμων το δικαίωμα στη δουλιά. Γι' αυτό οι εφτά στους δέκα χρήστες είναι άνεργοι. Η πολιτική της κυβέρνησης ορθώνει τους μεγάλους φραγμούς στην Παιδεία. Μόλις αρχίσουν τα ναρκωτικά τα παιδιά εγκαταλείπουν και το σχολείο στα δεκαπέντε τους χρόνια.

Ετσι, λοιπόν, η κυβέρνηση συμβιβάστηκε με το πρόβλημα και ιδεολογικοποίησε τη διαχείρισή του με τη «μείωση της βλάβης». Μάλιστα, η ελληνική κυβέρνηση πρωταγωνίστησε στα πλαίσια της προεδρίας ώστε η θέση αυτή να παρουσιαστεί ως ενιαία στάση της Ευρωπαϊκής Ενωσης στον ΟΗΕ. Προέκταση αυτής της πολιτικής αποτελεί και η «ελπίδα» που δίνει η υφυπουργός Υγείας με τις χτεσινές δηλώσεις της: «Ωρα για πλήρη αποποινικοποίηση της χρήσης». Ενα σαπισμένο σύστημα, λοιπόν, παρέχει στο νέο ένα και μοναδικό προνόμιο: Της ανεμπόδιστης χρήσης των ουσιών. Του προσφέρει δήθεν την ελευθερία της επιλογής, ενώ στην ουσία τον υποδουλώνει στην ουσία.

Ευτυχώς όμως που απέναντι σε αυτό το θλιβερό απολογισμό της κυβέρνησης υπάρχει και το αντίβαρο των θεραπευτικών κοινοτήτων και των μαζικών φορέων. Εκεί που όλοι λένε ότι «δε γίνεται τίποτε», ήρθαν οι θεραπευτικές κοινότητες και έδειξαν πώς μπορεί ν' αλλάξει η ρότα. Το 77% όσων τελείωσαν τα «στεγνά» προγράμματα απεξαρτήθηκαν πλήρως και ξαναβγαίνουν άνθρωποι στην κοινωνία. Μάλιστα, φέτος οι εκδηλώσεις των θεραπευτικών κοινοτήτων μετατράπηκαν σε βήματα καταδίκης των επιδιώξεων της κυβέρνησης για την κατάργηση της αυτοτέλειας και της αυτοδιοίκησης του ΚΕΘΕΑ ώστε να το φέρει στο επίπεδο των χαμηλών αξιώσεων, που θα οδηγεί στο συμβιβασμό με το πρόβλημα.

Μέσα από όλες αυτές τις δραστηριότητες προκύπτει η ανάγκη της καθημερινής δράσης ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά. Είναι ο μόνος δρόμος που θα κρατήσει τους νέους μακριά απ' τις εξαρτήσεις και την εξαθλίωση και θα τους επιτρέψει να πραγματώσουν τα όνειρα για ζωή με δικαιώματα, χωρίς ουσίες και υποκατάστατα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ