Το Προεδρείο του Εθνικού Συμβούλιου. Στο βήμα ο Ευριπίδης Μπακιρτζής

Πώς φτάσαμε ως αυτή τη στιγμή, από τις πιο σημαντικές της επαναστατικής πάλης του λαού μας;

Η ανάπτυξη της εθνικοαπελευθερωτικής πάλης μέσα από το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία απελευθερωμένης περιοχής στην κατεχόμενη Ελλάδα. Αυτή η πραγματικότητα απαιτούσε την οργάνωση του λαού προκειμένου να αντιμετωπίζει και να λύνει όλα τα προβλήματα που αφορούσαν τη ζωή του. Μια καινούρια κοινωνία ξημέρωνε, αλλά απαιτούσε τα δικά της όργανα για να μπορεί να αναπτύσσεται. Ετσι γεννήθηκαν οι θεσμοί της λαϊκής αυτοδιοίκησης, των λαϊκών δικαστηρίων, της εθνικής λαϊκής πολιτοφυλακής, ενώ ήδη υπήρχε ο ΕΛΑΣ.

Εξω από το ιστορικό σχολείο των Κορυσχάδων, οι Εθνοσύμβουλοι Αθήνας: Γ. Ζεύγος, Π. Σαρηγιάννης, Δ. Μαριόλης, Θ. Χατζής, Γ. Γεωργαλάς, Ι. Καλομοίρης, Σ. Κανελλόπουλος, Κ. Σωτηρίου, Μ. Σβώλου, Ν. Καρβούνης, Δ. Βλαντάς και Ι. Μηλιάδης

Η ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας, όμως, απαιτούσε τη συγκρότηση ενός σώματος εκλεγμένων λαϊκών αντιπροσώπων, μιας λαϊκής Βουλής. Κι αυτό προβλεπόταν από την ιδρυτική διακήρυξη της ΠΕΕΑ, όπου μεταξύ άλλων αναφερόταν: «Η Επιτροπή, πιστεύοντας πως η δύναμή της πηγάζει από το Λαό και από το Λαό αντλούνται όλες οι εξουσίες, θα συγκαλέσει στο πιο σύντομο χρονικό διάστημα Εθνικό Συμβούλιο που θα αποτελεστεί από αντιπροσώπους του Λαού εκλεγμένους ελεύθερα. Ολες οι ενέργειες της Επιτροπής, καθώς και η ίδια σύστασή της θα τεθούν κάτω από την κρίση του Εθνικού Συμβουλίου που θα 'ναι και μόνο αρμόδιο ν' αποφασίσει για τη σύνθεσή της και για τον παραπέρα τρόπο της λειτουργίας και της δράσης της» --(ΠΕΕΑ: «Δελτίο Πράξεων και Αποφάσεων», αριθμός φύλλου 1, 12/3/1944).

Για την εκλογή εθνοσυμβούλων προβλεπόταν δύο τρόποι. Ο ένας ήταν η άμεση εκλογή με ψηφοδέλτιο, από το οποίο ο ψηφοφόρος μπορούσε να διαγράψει και να αντικαταστήσει με άλλον έναν ή και περισσότερους υποψηφίους. Ο δεύτερος τρόπος αφορούσε την εκλογή σε δύο στάδια όπου: στο πρώτο στάδιο εκλέγονταν εκλέκτορες μέσα από τις συνελεύσεις των κατοίκων των χωριών και των συνοικισμών των πόλεων, καθώς και μέσα από τις συνελεύσεις των μελών επαγγελματικών, συνδικαλιστικών, πολιτικών, πολιτιστικών, επιστημονικών και άλλων οργανώσεων. Στο δεύτερο στάδιο, οι εκλέκτορες συγκροτούσαν σώμα για να εκλέξουν τους Εθνικούς Συμβούλους. («Κείμενα της Εθνικής Αντίστασης», εκδόσεις ΣΕ, τόμος Β', σελ. 32-34).

Τον τρόπο εκλογής θα τον αποφάσιζαν οι λαϊκές οργανώσεις ανάλογα με τις δυνατότητες που είχαν, δεδομένου ότι εκλογές δεν έγιναν μόνο στις ελεύθερες, αλλά και στις κατεχόμενες περιοχές. Ενα σύντομο ρεπορτάζ του παράνομου τότε «Ριζοσπάστη» (10/5/1944) της Αθήνας, μας δίνει ένα μικρό δείγμα της οργάνωσης της εκλογικής διαδικασίας.

«Ανακούφιση κι ελπίδες γέννησε στο λαό μας το πλάτεμα της ΠΕΕΑ. Δημοκράτες, σοσιαλιστές, κομμουνιστές, τίμιοι Ελληνες έδωσαν το χέρι κι ορκίστηκαν να δώσουν στον ελληνικό λαό μια Κυβέρνηση κι έναν εθνικό Στρατό. "Μάθετε, όσοι το αγνοείτε - λέει στο νέο της Διάγγελμα η ΠΕΕΑ - πώς πάνω στα ελληνικά βουνά δημιουργήθηκε ένας νέος κόσμος. Θ' αρκούσε να τον δείτε από κοντά, να τον ζήσετε, για να νιώσετε πως βγήκε ολοζώντανος απ' τα ίδια τα σπλάχνα του λαού και να τον αγκαλιάσετε, αν είστε πραγματικοί φίλοι του λαού".

Οι συνοικίες της Αθήνας μέσα στη φωτιά της τρομοκρατίας, έναν - έναν μάζεψαν ως τις 5/5 100.000 ψήφους και 30.000 τα εργοστάσια και οι υπάλληλοι. Στα εργοστάσια ψηφίζουν τα 90-95%. Ολος ο κόσμος ρωτά γιατί καθυστερούν και δεν πέρασαν απ' τη γειτονιά του οι εκλογικές επιτροπές. Οι γυναίκες εκτελούν με ιερή συγκίνηση το πολιτικό αυτό καθήκον που για πρώτη φορά τους δόθηκε. Οι συνοικίες του Πειραιά έδωσαν τις πρώτες μέρες 35.000 ψήφους. Οι εκλογές συνεχίζονται με εντατικότερο ρυθμό».

Ενώ σε άλλο ρεπορτάζ, από το πρακτορείο «Ελεύθερη Ελλάδα» που είχε ιδρυθεί στις απελευθερωμένες περιοχές αναφέρει ότι «οι εκλογές εκλεκτόρων για το εθνικό συμβούλιο έγιναν στις 23 Απρίλη με πρωτοφανή συμμετοχή του λαού. Στις 30 Απρίλη θα γίνει η ανάδειξη των μελών του Συμβουλίου». Προφανώς εννοεί τους εκλέκτορες στην Ελεύθερη Ελλάδα.Επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας οι γυναίκες κατέκτησαν το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι».Εκλέχθηκαν δε ως εθνοσύμβουλοι οι Χατζηβασιλείου Χρύσα, Σβώλου Μαρία, Νισυρίου Καίτη, Φιλιππίδου Φωτεινή. Επίσης για πρώτη φορά ψήφισαν οι νέοι και νέες πάνω απο 18 χρονών.

Η εκλογική διαδικασία παρουσιάστηκε από την εισήγηση του γραμματέα Εσωτερικών της ΠΕΕΑ και ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Γιώργη Σιάντου, στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου. Στο Εθνικό Συμβούλιο πήραν μέρος εκτός από τους εκλεγμένους και 22 βουλευτές της Βουλής του 1936, που είχε καταργήσει η δικτατορία του Μεταξά.

«Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,

Το έργο τούτο της λεύτερης Ελλάδας άρχισε απ' το 1941, σιγά - σιγά κι έφτασε ως εδώ.

Για τη συνέχιση και ανάπτυξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα ιδρύθηκε η ΠΕΕΑ. Στην αρχή με 5 μέλη. Αργότερα ανασυγκροτήθηκε σε πολύ πλατύτερη βάση με 10 μέλη. Ας το ξαναπούμε μια φορά ακόμη. Σκοπός της ΠΕΕΑ είναι ο εντατικότερος πόλεμος ενάντια στους καταχτητές και τους εθνοπροδότες, για την απελευθέρωση και τη θεμελίωση της λαοκρατίας, που είναι η θεμελίωση για την ευημερία του λαού. Να οι σκοποί της ΠΕΕΑ. Πρέπει να σας πω ότι όλες οι αποφάσεις της ΠΕΕΑ απ' τη μέρα της ίδρυσής της ως τα σήμερα πάρθηκαν ομόφωνα.

Για τον πόλεμο ενάντια στους καταχτητές το λόγο έχει ο λαϊκός μας στρατός και γι' αυτό σας μίλησε άλλος συναγωνιστής, ο στρατηγός Μάντακας. Εγώ θα σταθώ στο δεύτερο. Πώς αρχίσαμε να οργανώνουμε και να χτίζουμε τη Λαοκρατία; Πρώτο πράμα, που σκεφτήκαμε, ήταν η σύγκληση του Εθνικού Συμβουλίου. Αυτό το κάναμε από βαθύ σεβασμό στη λαϊκή κυριαρχία και θέληση. Δε θα ήταν σωστό μια 5μελής, 10μελής ή έστω και 20μελής Πολιτική Επιτροπή να διαχειρίζεται τον τεράστιο αυτό αγώνα, θέλουμε ο κυρίαρχος λαός να πει τη γνώμη του, αν εγκρίνει ή όχι, αν επιδοκιμάζει ή όχι την ίδρυση, το έργο και το πρόγραμμα της ΠΕΕΑ. Γι' αυτό καλέσαμε το Εθνικό Συμβούλιο. Η προετοιμασία της σύγκλησής του έγινε μέσα σε ένα μήνα. Οι εθνοσύμβουλοι περπάτησαν με τα πόδια 15-20 μέρες, αντιμετώπισαν χίλιες δυσκολίες και πολλούς κιντύνους.

Ετσι απάντησε ο λαός στην πρόσκλησή μας. θα σας δώσω τώρα μερικά στοιχεία. Πόσοι εθνοσύμβουλοι εκλέχτηκαν, πόσοι ψήφισαν, ποια η συμμετοχή των γυναικών στις εκλογές, ποια η σύνθεση του Εθνικού μας Συμβουλίου.

Οι εθνοσύμβουλοι, που εκλέχτηκαν κατά περιοχές, είναι: Αττικοβοιωτία και Εύβοια 41, Ηπειρος 14, Θεσσαλία 22, Στερεά Ελλάδα 23, Μακεδονία 40, Πελοπόννησος 44. Σύνολο 184. Απ' αυτούς 161 είναι παρόντες, 13 απουσιάζουν δικαιολογημένα και είναι απόντες 10 και καθημερινά έρχονται απ' όσους λείπουν. Απ' τους βουλευτές του 1936 δήλωσαν προσχώρηση 22, παρόντες είναι 15 και απουσιάζουν δικαιολογημένα 7. Γενικό λοιπόν σύνολο Εθνοσυμβούλων 206, με παρόντες 176. Απ' τους βουλευτές του 1936, 9 είναι του ΚΚΕ, 7 των Φιλελευθέρων, 2 της ΕΛΔ, 1 της Δημοκρατικής Ενωσης, 1 του Μεταρρυθμιστικού Κόμματος, 1 του Λαϊκού Κόμματος, 1 του Αγροτικού.

Με τα στοιχεία που έχουμε συγκεντρώσει, οι μετρημένοι ψήφοι είναι 1.025.000. Λείπουν τα 4/5 απ' τα εκλογικά στοιχεία της Πελοποννήσου, τα περισσότερα στοιχεία της Μακεδονίας, αρκετά στοιχεία απ' τη Θεσσαλία, την Αττικοβοιωτία και την Ηπειρο. Κατά τις βεβαιώσεις των εθνοσυμβούλων το λιγότερο ψήφισαν 1.500.000 ως 1.800.000, χωρίς να λογαριάζουμε την Κρήτη και την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Πάρτε υπόψη σας ότι στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1936 και προηγούμενα ψήφιζαν γύρω από το εκατομμύριο. Οι εκλογές μας είναι μαχητικό δημοψήφισμα εθνικής ενότητας, ένας συναγερμός αγώνα, για την εθνική απελευθέρωση και τη λαοκρατία.

Η συμμετοχή των γυναικών ήταν πολύ μεγάλη. Δυο παραδείγματα: Στην ελεύθερη περιοχή της Σιάτιστας με 30 χιλ. κατοίκους και 14 χιλ. ψηφοφόρους ψήφισαν 12.392. Απ' αυτούς, γυναίκες 6.737, άντρες 5.655. Στην κατεχόμενη περιοχή: Σε 6 χιλ. κατ. 3 χιλ. ψηφοφόρους, ψήφισαν 2.516: γυναίκες 1.277, άντρες 1.239. Αυτά δείχνουν ότι η γυναίκα κατάχτησε τα δικαιώματά της με την αξία της, με τον αγώνα της.

Μερικές συγκρίσεις τώρα. Στις εκλογές του 1936 ψήφισαν στην Αθήνα 120 χιλ., το 1944, 300.000. Στον Πειραιά από 50 χιλ. σε 75 χιλ. και σήμερα ο Πειραιάς έχει μείνει με το μισό πληθυσμό. Στη θεσσαλονίκη από 30 χιλ. σε 40 χιλ. Στην Καρδίτσα από 12 χιλ. σε 44 χιλ. Στη Λοκρίδα από 8 χιλ. σε 21 χιλ. Στο Βόλο από 12 χιλ. σε 40 χιλ. Στην Ελασσόνα από 5.500 σε 16.211 κλπ.

Η κοινωνική σύνθεση σε 176 μέλη του Εθνοσυμβουλίου είναι: 4 Καθηγητές Πανεπιστημίου, 1 της Ανωτάτης Εμπορικής, 8 στρατηγοί, 23 εργάτες, 5 ιδιωτικοί υπάλληλοι, 20 δημόσιοι και υπάλληλοι οργανισμών και τραπεζών (σύνολο μισθωτών 48), 5 βιομήχανοι, 23 αγρότες, 9 δημοσιογράφοι, 15 γιατροί, 25 δικηγόροι, 6 στρατιωτικοί, 4 κληρικοί, 1 μηχανικός, 1 εργολάβος, 2 γεωπόνοι, 1 αρχαιολόγος, 10 παιδαγωγοί - δάσκαλοι και καθηγητές, 4 καπετανέοι, 3 δικαστές, 3 επαγγελματίες, 1 χημικός και 1 συμβολαιογράφος.

Με την επιτυχία αυτή, βάλαμε ένα μεγάλο αγκωνάρι για τη θεμελίωση της Λαϊκής Δημοκρατίας. Τα στοιχεία που σας διάβασα δείχνουν ότι ξεπεράστηκαν και οι πιο αισιόδοξοι υπολογισμοί. Η θέληση του λαού ν' αποχτήσει λαοκρατικούς θεσμούς, η θέλησή του να κυβερνήσει ξεπέρασε κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη».

--(«Εθνικό Συμβούλιο - περιληπτικά πρακτικά της πρώτης συνόδου του», έκδοση Κοινότητας Κορυσχάδων Ευρυτανίας, σελ. 118-124).

Η λαϊκή εξουσία βεβαίως δεν είχε ακόμη εγκαθιδρύθεί. Αλλωστε η ΠΕΕΑ σε διάγγελμά της είχε διατυπώσει τη θέση οτι «θα εξασφαλίσει...το δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας».Βεβαίως ο πρόθεση όλων των δυνάμεων που συμμετείχαν στο Εθνικό Συμβούλιο ήταν να εγκαθιδρυθεί μεταπελευθερωτικά η Λαϊκή Δημοκρατία ανεξάρτητα απο το περιεχόμενο που έδινε κάθε μια απ'αυτές τις δυνάμεις. Αλλά και μετά την απελευθέρωση δεν έγινε κατορθωτό. Η επέμβαση των Αγγλων ιμπεριαλιστών σε συνδυασμό με τη λαθεμένη στρατηγική του κινήματος στο ζήτημα της εξουσίας, δεν το επέτρεψε. Παρ' όλ' αυτά οι κατακτήσεις των λαογέννητων θεσμών ως οργάνων λαϊκής εξουσίας αποτελούν παρακαταθήκη του λαϊκοεπαναστατικού μας κινήματος. Οι λαοκρατικοί θεσμοί της Εθνικής Αντίστασης, αλλά κι αυτοί που θεμελιώθηκαν αργότερα από το ΔΣΕ, δείχνουν πως είναι δυνατή μια τέτοια εξέλιξη, αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα και εμπλουτίζει την πείρα του εργατικού κινήματος στις σύγχρονες συνθήκες. Ιστορική πείρα για το αντιιμπεριαλιστικό αντιμονοπωλιακό δημοκρατικό μέτωπο πάλης για τη λαϊκή εξουσία.

Η ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ - ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΕΣ ΠΗΓΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΑΣΚΟΥΝΤΑΙ ΑΠ' ΤΟ ΛΑΟ

Γενικές Διατάξεις

Το Εθνικό Συμβούλιο

Συγκροτημένο από αντιπροσώπους ολόκληρου του Ελληνικού λαού, που συνήλθαν για να διακηρύξουν την ακατάβλητη θέλησή του να πολεμήσει ως την τελευταία του πνοή για την απελευθέρωση της χώρας, την πλήρη συντριβή του φασισμού και την αποκατάσταση της εθνικής ενότητας και της λαϊκής κυριαρχίας.

Θέλοντας να καθορίσει τον τρόπο άσκησης όλων των εξουσιών στην ελεύθερη Ελλάδα,

Ψηφίζει

Αρθρο 1. - Κυρώνεται η ιδρυτική Πράξη της ΠΕΕΑ, της 10 του Μάρτη 1944.

Αρθρο 2. - Ολες οι εξουσίες πηγάζουν απ' το λαό και ασκούνται από το λαό. Η Αυτοδιοίκηση και η λαϊκή Δικαιοσύνη είναι θεμελιώδεις θεσμοί του δημοσίου βίου των Ελλήνων.

Αρθρο 3. - Το Εθνικό Συμβούλιο είναι το ανώτερο όργανο της Λαϊκής Κυριαρχίας. Η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης έχει τις εξουσίες που καθορίζει αυτό το ψήφισμα.

Αρθρο 4. - Οι λαϊκές ελευθερίες είναι ιερές και απαραβίαστες. Το αγωνιζόμενο έθνος θα τις προστατέψει από κάθε απειλή, από οπουδήποτε και αν προέρχεται.

Αρθρο 5. - Ολοι οι Ελληνες, άντρες και γυναίκες, έχουν ίσα πολιτικά και αστικά δικαιώματα.

Αρθρο 6. - Η εργασία είναι βασική κοινωνική λειτουργία και δημιουργεί δικαίωμα για την απόλαυση των αγαθών της ζωής.

Αρθρο 7. - Επίσημη γλώσσα για όλες τις εκδηλώσεις της δημόσιας ζωής και για όλους τους βαθμούς της εκπαίδευσης είναι η γλώσσα του λαού.

Αρθρο 8. - Ο πρωταρχικός σκοπός και ο γνώμονας για την άσκηση όλων των εξουσιών είναι ο απελευθερωτικός αγώνας του έθνους. - Το Εθνικό Συμβούλιο, η ΠΕΕΑ, οι ένοπλοι και άοπλοι πολίτες υπηρετούν πριν απ' όλα το σκοπό αυτό. - Ο Εθν. Στρατός ΕΛΑΣ, είναι το ένοπλο τμήμα του έθνους, που μάχεται για την απελευθέρωση της πατρίδας και τις ελευθερίες του λαού.

Αρθρο 9. - Η ΠΕΕΑ εκπροσωπεί το μαχόμενο έθνος στο Εξωτερικό, διοικεί τον Εθνικό Στρατό - ΕΛΑΣ, διευθύνει όλες τις δημόσιες υπηρεσίες και έχει την ανώτατη εποπτεία, την καθοδήγηση και τον έλεγχο της Αυτοδιοίκησης και της Λαϊκής Δικαιοσύνης. - Η ΠΕΕΑ εκδίδει και δημοσιεύει πράξεις, που περιέχουν κανόνες δικαίου και αποφάσεις με εκτελεστικό περιεχόμενο. - Οι πράξεις εκδίδονται αφού ψηφιστούν από την αντιπροσωπεία του Εθνικού Συμβουλίου του άρθρου 13. - Η ΠΕΕΑ μπορεί ν' αλλάζει τη σύνθεσή της, με την έγκριση του Εθνικού Συμβουλίου ή της αντιπροσωπείας.

Αρθρο 10. - Το Εθνικό Συμβούλιο κρίνει το έργο της ΠΕΕΑ, κυρώνει τις πράξεις της, προτείνει μέτρα ή παίρνει το ίδιο αποφάσεις που συντελούν στην ευόδωση του εθνικού αγώνα. - Η κύρωση των κανόνων δικαίου που θεσπίζονται με τις πράξεις της ΠΕΕΑ, ή η θέσπιση κανόνων δικαίου απ' το Εθνικό Συμβούλιο, γίνεται με ψηφίσματα. Οι κατευθύνσεις που δίνει το Συμβούλιο ή τα μέτρα που παίρνει για τους σκοπούς της παραπάνω παραγράφου, διατυπώνονται σε αποφάσεις.

Αρθρο 11. - Οι εργασίες του Εθνικού Συμβουλίου θα διαρκέσουν έως την απελευθέρωση ολόκληρης της χώρας. - Η διάλυση του Εθνικού Συμβουλίου μπορεί να γίνει και πριν απ' την απελευθέρωση, αν το αποφασίσει το ίδιο ύστερ' από πρόταση της ΠΕΕΑ ή του 1/3 απ' τα μέλη του.

Αρθρο 12. - Το Εθνικό Συμβούλιο συνέρχεται κάθε τέσσαρες μήνες σε τακτική σύνοδο. Η διάρκεια κάθε συνόδου είναι δεκαήμερη, μπορεί όμως να παραταθεί απ' το ίδιο το Συμβούλιο. - Η ΠΕΕΑ μπορεί να συγκαλέσει το Εθνικό Συμβούλιο και σε έκτακτη σύνοδο. Μπορεί επίσης η ΠΕΕΑ ν' αναβάλει μια σύνοδο, αν υπάρχει ανάγκη με σύμφωνη γνώμη της αντιπροσωπείας του Εθνικού Συμβουλίου του άρθρου 13.

Αρθρο 13. - Στο τέλος κάθε συνόδου το Εθνικό Συμβούλιο εκλέγει αντιπροσωπεία από 17 τακτικά μέλη και 5 αναπληρωματικά. Τα καθήκοντα που θα ασκεί η αντιπροσωπεία στο χρονικό διάστημα ανάμεσα σε δυο συνόδους ορίζονται στο άρθρο 14. - Ο πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου είναι αυτοδίκαια μέλος και πρόεδρος της Αντιπροσωπείας.

Αρθρο 14. - Η ΠΕΕΑ υποβάλλει κάθε πράξη στην Αντιπροσωπεία για να την ψηφίσει. - Αν η γνώμη της Αντιπροσωπείας είναι αντίθετη προς την πράξη, η ΠΕΕΑ συζητεί πάλι πάνω σ' αυτή. Αν η ΠΕΕΑ επιμένει στη γνώμη της, συγκαλείται κοινή συνεδρίαση ΠΕΕΑ και Αντιπροσωπείας, όπου παίρνεται απόφαση με πλειοψηφία. - Η αντιπροσωπεία μπορεί επίσης να υποδείχνει στην ΠΕΕΑ μέτρα συντελεστικά για την ευόδωση του εθνικού αγώνα.

Αρθρο 15. - Η ΠΕΕΑ, που αντλεί την εξουσία της απ' την εμπιστοσύνη του Εθνικού Συμβουλίου, είναι υπόλογη απέναντί του και απέναντι του έθνους, για την καλή διεξαγωγή του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα, για την αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας και για την προστασία των λαϊκών ελευθεριών.

Ψηφίστηκε στις Κορυσχάδες,

σήμερα 27 του Μάη 1944».

«ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 30 ΜΑΗ 1944