Αντί άλλης απάντησης, θυμίζουμε τον επίλογο του σχετικού με τα παραπάνω άρθρου του Χόρχε Ινσούνσα, μέλους της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του Κομμουνιστικού Κόμματος της Χιλής, που δημοσιεύτηκε στο χτεσινό «Ριζοσπάστη»: «Εμείς που επιθυμούμε την πρόοδο και την ειρήνη δεν έχουμε το δικαίωμα να κάνουμε τίποτε που να βοηθήσει στη μετατροπή των λαών μας σε αντικείμενο χειραγώγησης. Εχουμε, αντίθετα, την υποχρέωση να κάνουμε το παν, ώστε να αποκαλυφθούν και να αποτύχουν οι ελιγμοί και οι επικοινωνιακές εκστρατείες, που έχουν στόχο να ανοίξουν το δρόμο στις αυτοκρατορικές αξιώσεις για παγκόσμια κυριαρχία».
Ισως, οι διευθύνοντες την «Αυγή» και τον ΣΥΝ, να μην μπορούν να καταλάβουν τα παραπάνω. Ας τα σκεφθούν όσοι εκ των οπαδών και ψηφοφόρων του ΣΥΝ θέλουν να λέγονται αριστεροί.
«Αυτοί που κάνουν τον πόλεμο, δε θέλουν την Ευρώπη δυνατή». Αυτά έλεγε ο Κ. Σημίτης στις πρώτες μέρες της αμερικανοβρετανικής εισβολής στο Ιράκ. Προχτές, ο Κ. Πάουελ, μιλώντας στην ελληνική πρεσβεία της Ουάσιγκτον, απένειμε τα εύσημα της αμερικανικής κυβέρνησης στην Ελληνική Προεδρία και εξήρε την ενεργητικότητά της στην κρίσιμη φάση της διεύρυνσης.
Και, βέβαια, ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν πράγματι το αποτέλεσμα των οξύτατων ανταγωνισμών μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ (κυρίως Γαλλίας - Γερμανίας) και της αδυναμίας τους να μοιράσουν «ειρηνικά» τη λεία, αλλά ο Κ. Σημίτης και η ελληνική κυβέρνηση με ποιους ήταν τελικά; Δύσκολο, πάντως, να κάνει λάθος η αμερικανική κυβέρνηση...
Σε έναν άκρατο αντικομμουνισμό επιδόθηκαν οι εκπρόσωποι των παρατάξεων της ΔΑΚΕ και της «Αυτόνομης Παρέμβασης», κατά τη διάρκεια του χτεσινού Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ. Με τη μέθοδο αυτή προσπάθησαν να απαντήσουν στην κριτική που τους άσκησε η «Ταξική Δημοσιοϋπαλληλική Συσπείρωση», ότι δηλαδή μαζί με την ΠΑΣΚ συμβάλλουν στη συρρίκνωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο δημόσιο και στη διαμόρφωση ενός μισθολογίου-Δούρειου Ιππου για τη σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα. Πάντως, πρόκειται για μια λογική αντίδραση καθώς ο βαθμός του αντικομμουνισμού τους είναι ευθέως ανάλογος με το βαθμό υποταγής τους στο μεγάλο κεφάλαιο...
Η είδηση πέρασε στα «ψιλά» των εφημερίδων και δεν αναφέρθηκε καν από τα τηλεοπτικά και τα ραδιοφωνικά δελτία ειδήσεων. Και όμως έχει τη σημασία της. Σύμφωνα με όσα μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, το ΝΑΤΟ αποφάσισε προχτές να αναλάβει τη διοίκηση της «Διεθνούς Δύναμης Αρωγής στην Ασφάλεια του Αφγανιστάν», την οποία τώρα έχουν η Γερμανία και η Ολλανδία, από το τέλος του καλοκαιριού. Αποφάσισε, δηλαδή, να αναλάβει τη διοίκηση των δυνάμεων κατοχής της πολύπαθης αυτής χώρας. Η απόφαση δεν έχει ακόμη επικυρωθεί επισήμως, αλλά υπάρχει η συμφωνία όλων των μελών, δήλωσαν ΝΑΤΟικές πηγές. Η σημασία της είδησης, λοιπόν, βρίσκεται κυρίως στο εξής: Είναι η πρώτη φορά από την ίδρυσή του, το 1949, που το ΝΑΤΟ δίνει το «πράσινο φως» για να αναλάβει τη διοίκηση στρατιωτικής δύναμης που βρίσκεται έξω από τη γεωγραφική ζώνη δράσης του, δηλαδή το Βόρειο Ατλαντικό. Με άλλα λόγια, τα όρια δράσης του ΝΑΤΟ επεκτείνονται και στην πράξη πλέον σε ολόκληρο ουσιαστικά τον πλανήτη...
Οταν το ΚΚΕ -μετά τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στην Πράγα- κατάγγελε μαζί με διάφορα άλλα και την μετατροπή της λυκοσυμμαχίας σε παγκόσμιο χωροφύλακα της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης, αρκετοι χαμογελούσαν ειρωνικά και μιλούσαν για τις... γνωστές εμμονές και φαντασιώσεις των κομμουνιστών. Τώρα τι λένε;
Προχωράει η συμμορία
στο επόμενό της βήμα
κι όπως φαίνεται η Συρία,
το καινούριο θα 'ναι θύμα.
* * *
Προχωράει η «νέα τάξη»
ετοιμάζεται, έχει αρχίσει
κι άλλο κράτος να αρπάξει,
ν' αποκτήσει νέα κτίση.
* * *
Προχωρούν οι δολοφόνοι
ετοιμάζουν πάλι ασκέρι
και αρχίσανε στο ακόνι
να τροχίζουν το μαχαίρι.
* * *
Προχωράει η μαύρη σπείρα
νέο έγκλημα να πράξει
«όχι» ο κόσμος σαν πλημμύρα
στους σφαγείς ας αντιτάξει!