Sportidea

Κινητήριος μοχλός για τον Αρη θα είναι ο Σόλομον

Εστω και έτσι όμως, ο Αρης σε λιγότερο από μια βδομάδα, για την ακρίβεια το τριήμερο 2-4 Μάη, έχει το ραντεβού με την ιστορία. Και μάλιστα στην έδρα του αφού η Ευρωπαϊκή ομοσπονδία ανέθεσε στο «Αλεξάνδρειο» να φιλοξενήσει το φάιναλ φορ του Τσάμπιονς Καπ. Πρώτος αντίπαλος η Χέμοφαρμ από τη Γιουγκοσλαβία. Εάν περάσει θα αγωνιστεί κόντρα σε μια εκ των Προκόμ (Πολωνία) ή τη λιθουανική Βέντσπιλς, που θα αγωνιστούν στο δεύτερο ημιτελικό.

Το γεγονός ότι η διοργάνωση θα διεξαχθεί στη Θεσσαλονίκη καθιστά τον Αρη το πρώτο φαβορί λόγω έδρας. Ο κόσμος της ομάδας διψάει για διακρίσεις και αναμένεται να δώσει βροντερό «παρών» στο «Αλεξάνδρειο». Αλλωστε πολλές φορές κατά τη διάρκεια του πρωταθλήματος το έχει δείξει αυτό, πόσο μάλλον περισσότερο τώρα. Ο Βαγγέλης Αλεξανδρής ποντάρει πολλά στους οπαδούς αρκεί βέβαια να υπάρχει η κόσμια συμπεριφορά και να μην ξανασυμβούν τα έκτροπα που είδαμε στο φάιναλ φορ του ελληνικού κυπέλλου στη Λάρισα. Και εάν ο Ελληνας τεχνικός ευελπιστεί στη βοήθεια του κόσμου, εκείνο που αποτελεί σίγουρα το κρυφό του χαρτί είναι ο Ούλι Σόλομον. Ο Αμερικανός μπασκετμπολίστας κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί βαρόμετρο για το φετινό Αρη, κάτι που φάνηκε ιδιαίτερα την περίοδο που έλειψε λόγω της τιμωρίας του. Ομως επέστρεψε δριμύτερος και σίγουρα πιο ορεξάτος. Μάλιστα ήταν αυτός που ουσιαστικά πήρε στις πλάτες του την ομάδα στο κρίσιμο παιχνίδι για τα προημιτελικά στη Σόφια όταν οι Βούλγαροι της Ακαντέμικ λίγο έλειψε να ανατρέψουν την ήττα τους με 18 πόντους. Ο ίδιος δήλωσε ότι δεν έκανε τίποτα άλλο πέρα από αυτό που ξέρει να κάνει... «Επρεπε να κάνω τη... βρώμικη δουλιά στο τέλος όπως την κάνω από την αρχή της χρονιάς», τόνισε χαρακτηριστικά. (Κάτι τέτοια βλέπει ο Βαγγέλης Αλεξανδρής και τρίβει τα χέρια του από ικανοποίηση. Αλλωστε κόντρα στους Γιουγκοσλάβους της Χέμοφαρμ η φροντ λάιν της ελληνικής ομάδας θα παίξει καθοριστικό ρόλο κόντρα στην περιφερειακή γραμμή των αντιπάλων).

Sportidea

Ο κόουτς Βαγγέλης Αλεξανδρής δηλώνει αισιόδοξος

Sportidea

Ραντεβού με την ιστορία έχει η ομάδα των Ανω Λιοσίων

Ο προπονητής της ομάδας Αγγελος Γιαννουλάκης, αναφερόμενος στην παρουσία της ομάδας σε μια τόσο σπουδαία διοργάνωση δηλώνει ευχαριστημένος από το γεγονός, κάτι που μειώνει το άγχος της επιτυχίας για τις παίκτριές του. Οσο για τον αντίπαλο ο Ελληνας τεχνικός τονίζει: «Η Εξ Εν Προβάνς μοιάζει με μια πολυεθνική, αφού στη σύνθεσή της εκτός από τις Γαλλίδες παίκτριες έχει μια Αυστραλέζα, μια Βραζιλιάνα και μια Γιουγκοσλάβα. Θα προσπαθήσουμε για το καλύτερο δυνατό».

Και πραγματικά. Η γαλλική μπορεί να θεωρείται η τρίτη σε δυναμικότητα στο πρωτάθλημα της χώρας της όμως αυτό δε σημαίνει ότι της λείπει η ευρωπαϊκή εμπειρία. Ιδιαίτερα μάλιστα στο θεσμό του Λιλιάνα Ρονκέτι που φαίνεται να ταιριάζει περισσότερο, αφού έχει φθάσει μια φορά στον τελικό και δυο στους ημιτελικούς. Ο προπονητής Αμπντού Εν Ντιαγέ στηρίζει πολλά στην τριάδα που αποτελούν οι Μάρκερ - Μάντιτς - Μπερτιό και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής από τις παίκτριες της ελληνικής ομάδας.

Sportidea

Σε αντίθεση με τη ρωσική ομάδα η Γκραν Κανάρια στηρίζεται περισσότερο στον πλουραλισμό που υπάρχει στην επιθετική γραμμή, αφού διαθέτει τέσσερις παίκτριες, οι οποίες έχουν την ευκολία στο σκοράρισμα. Οι Σαν Γκιλ, Ερμπ, Νονάφιν, Σάντσεθ με μέσο όρο πόντων περίπου 15 ανά παιχνίδι η κάθε μια αναλαμβάνουν πάντα να βγάζουν τα... κάστανα από τη φωτιά για την ισπανική ομάδα. Σε αυτό βοηθάει και η Γκονζάλεθ που η στατιστική της στις ασίστ τη... βγάζουν ιδιαίτερα φιλότιμη αφού μοίρασε 46 σε οκτώ αγώνες.

«Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια» έχει αποφανθεί ο θυμόσοφος λαός μας και αυτό βρίσκει απόλυτη εφαρμογή στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Οι όποιες αγωνιώδεις προσπάθειες των εμπλεκομένων να παρουσιάσουν ένα υγιές μοντέλο, με λογικά και συμπτωματικά προβλήματα, έχουν πλέον αποτύχει παταγωδώς. Γεγονότα αλλά και εσωτερικές έριδες βγάζουν προς τα έξω το πραγματικό πρόσωπό του. Το σύστημα είναι ένοχο και δεν παίρνει επιδιορθώσεις. Φτιάχτηκε και ζει για το καλό ορισμένων και σίγουρα σε βάρος του αθλήματος και των πολλών. Οι αποδείξεις πλείστες, αν και τρανότερη απόδειξη από τα άδεια γήπεδα δεν ξέρουμε αν χρειάζεται.

Πάντως, το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι σχεδόν πάντα, πριν χαθεί ο αντίλαλος μεγαλόστομων εξαγγελιών και υποσχέσεων, έρχεται κάποιο γεγονός και διαψεύδει οικτρά τους υπεύθυνους. Αφορμή για τα παραπάνω (χιλιογραμμένα με διαφορετικές αφορμές ή αιτίες) αποτέλεσε ένα γεγονός, που πέρασε μάλλον στα «ψιλά». Πρόκειται για την παραίτηση από το ΔΣ της ΕΠΑΕ του Βίκτορα Μητρόπουλου και τα όσα καταγγελτικά συνόδευσαν την επιλογή του.

Για όσους δε θυμούνται, ο κύριος Μητρόπουλος είναι πρώην πρόεδρος της ΕΠΑΕ και ένας από τους γνώστες του χώρου. Ανεξάρτητα λοιπόν από τους λόγους-στόχους, βάσει των οποίων κινήθηκε, οι κουβέντες του χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Απλά γιατί είναι σε θέση να γνωρίζει πολλά (άσχετα πώς τα αξιοποιεί). Και προκαλεί απορίες όχι μόνον η έκταση που (δε) δόθηκε από τα ΜΜΕ αλλά και η απάθεια των αρμοδίων (πολιτεία, Δικαιοσύνη, αθλητική και τακτική, ποδοσφαιρικές αρχές).

Τι υποστήριξε λοιπόν ο Β. Μητρόπουλος και ουσιαστικά επιβεβαιώνει πως το επαγγελματικό ποδόσφαιρο είναι ένα νοσηρό σύστημα; Μίλησε για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων προσώπων και ομάδων, την ύπαρξη «ημετέρων» σε όργανα, παιχνίδια στη διαιτησία και άλλα ...ηθικά. Επίσης, για «καθολική απουσία της πολιτικής και αθλητικής ηγεσίας». Μιλώντας στο ραδιοσταθμό METROPOLIS, αναφέρθηκε σε συγκεκριμένα γεγονότα, που αποδεικνύουν έντονο παρασκήνιο, αλισβερίσι και καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου και ισονομίας μεταξύ μεγάλων και μικρών ομάδων.

Παρότι λοιπόν δεν είναι αυτή η θεώρησή του (το αντίθετο), επιβεβαίωσε πανηγυρικά ότι το κατασκεύασμα είναι από τα θεμέλιά του σάπιο. Οσα είπε δεν είναι πρωτόγνωρα. Ούτε αποτελούν μοναδικά φαινόμενα. Είναι απλά τα πιο πρόσφατα. Και επί των ημερών του κυρίου Μητρόπουλου στην ΕΠΑΕ είχαν καταγγελθεί, και πριν και θα ξαναγίνουν. Ο κατάλογος αναλόγου κάλλους γεγονότων ή καταγγελιών είναι πολύ μακρύς.

Με διαφορετικά πρόσωπα και ομάδες, ανάλογα την εποχή, σκιαγραφείται η κάθε περίοδος του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Ανεξάρτητα λοιπόν από πρόσωπα ή σχετικές διαφοροποιήσεις, η ουσία είναι μία. Τα τεράστια συμφέροντα έχουν διαστρεβλώσει τη μορφή του αθλήματος και έχουν παραγάγει τερατογένεση.

Η εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου είναι συνυφασμένη με ανομίες, υποτέλειες, μεροληψίες κλπ. Γιατί μοναδικός σκοπός και στόχος είναι το κέρδος. Γι' αυτό γίνονται συνεχώς χαρισματικές ρυθμίσεις, δωρίζονται δημόσιες εκτάσεις σε ιδιώτες (βλέπε συμβάσεις για γήπεδα σε Ολυμπιακό, ΠΑΟ, ΑΕΚ) και εν γένει κάθε τι που απαιτούν οι επιχειρηματίες και εξυπηρετεί τη βουλιμία τους για περισσότερα κέρδη. Το παιχνίδι είναι στημένο και τα χαρτιά σημαδεμένα. Για τα μάτια εφαρμόζονται κάποιοι κανόνες στους μικρούς και αδύναμους, ώστε ν' αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη και οι φίλαθλοι από την ουσία.

Το ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΝΔ συνειδητά παρέδωσαν το ποδόσφαιρο βορά στις ορέξεις του μεγάλου κεφαλαίου. Δημιούργησαν και συντήρησαν το έκτρωμα, που αποκαλούν επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αδιαφορώντας αν αυτό οδήγησε στο μαρασμό και στον αργό θάνατο του αθλήματος. Το ενδιαφέρον τους ήταν και είναι οι συνδαιτυμόνες τους επιχειρηματίες να το απομυζήσουν και να αποκομίσουν τεράστια κέρδη. Και τα δύο κόμματα, ανάλογα ποιο είναι στην εξουσία, από το αλισβερίσι κρατούσαν τα πολιτικά οφέλη. Εκεί είναι προσανατολισμένη η λογική και πολιτική τους, παρά τις διαχειριστικού και προς χάριν κομματικής εκμετάλλευσης μικροδιαφορές τους.

Οι παράγοντες αυτοί (είτε μπλε είτε πράσινης απόχρωσης) ως συνένοχοι υπέθαλψαν τις καταστάσεις που κατά καιρούς ...καταγγέλλουν. Με δική τους ευθύνη από την πρώτη μέρα καθιέρωσης του επαγγελματικού ποδοσφαίρου έως σήμερα, το άθλημα «σπρώχνεται» στην κατηφόρα της εμπορευματοποίησης και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Γι' αυτό είμαστε συνεχώς στο ίδιο έργο θεατές, ακόμα και όταν αλλάζουν οι πρωταγωνιστές. Του προσκηνίου ή του παρασκηνίου...