Associated Press

Η παρουσία των Βρετανών στην περιοχή αυτή συνοδεύτηκε από λουτρό αίματος για τους λαούς της.

Η έκρηξη του Α` Παγκοσμίου Πολέμου βρίσκει τους αραβικούς λαούς σε αναβρασμό κατά της οθωμανικής αυτοκρατορίας, η οποία ήταν σύμμαχος των Γερμανών και της «τριπλής συμμαχίας» (Γερμανία - Αυστρο-Ουγγαρία).

Ο αναβρασμός αυτός σύντομα καταλήγει σε ένοπλες εξεγέρσεις κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Οι Αγγλοι από την πρώτη στιγμή επιχείρησαν να ελέγξουν αυτές τις εξεγέρσεις προς όφελός τους.

Είναι γνωστή η ιστορία του Εντουαρντ Λόρενς, γνωστότερου ως Λόρενς της Αραβίας, ο οποίος προσπαθούσε να ξεσηκώσει τους Αραβες για λογαριασμό της βρετανικής αυτοκρατορίας.

Στα σχέδια της βρετανικής κυβέρνησης, είναι η εξασφάλιση πρόσβασης στις πετρελαιοπηγές και τις εγκαταστάσεις της Μοσούλης.

Αποφασίζεται η κατάληψη της περιοχής και τον Οκτώβρη του 1914 βρετανικές δυνάμεις αποβιβάζονται στο λιμάνι Φάο του Κόλπου. Μέχρι τις 22 Νοέμβρη καταλαμβάνουν τη Βασόρα και ξεκινούν προέλαση προς τη Βαγδάτη.

Οι Γερμανοί ιμπεριαλιστές δεν επιτρέπουν στους Αγγλους ιμπεριαλιστές να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους. Η 4η στρατιά του τουρκικού στρατού, με επικεφαλής τον Γερμανό στρατηγό Φον ντερ Γκολτς, ο οποίος έχει πάρει και τον τίτλο του πασά, σταματά τη βρετανική προέλαση κοντά στην πόλη Κουτ Αλ Αμάρα και πολιορκεί τα αγγλικά στρατεύματα.

Associated Press

Η πρώτη φάση αυτής της εισβολής λήγει με ήττα του αγγλικού ιμπεριαλισμού. Στις 29 Απρίλη 1916 οι Βρετανοί συνθηκολογούν. Ωστόσο, το Γενάρη του 1917 πάνω από 120.000 Βρετανοί επιτίθενται στους Τούρκους. Οι άγριες εχθροπραξίες κρατούν 7 βδομάδες και στις αρχές Μάρτη 1917 καταλαμβάνουν τη Βαγδάτη. Τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς, καταλαμβάνεται και η Μοσούλη. Ετσι, οι Βρετανοί ιμπεριαλιστές καταλαμβάνουν τη Μεσοποταμία ^1.

Associated Press

Associated Press

Associated Press

Ενδεικτικό της αμείλικτης βίας που εξαπολύουν οι Βρετανοί είναι το ακόλουθο περιστατικό. Ο διοικητής του τομέα Μέσης Ανατολής της ΡΑΦ ζητά από τον Τσόρτσιλ την άδεια να χρησιμοποιήσει πειραματικά, όπως είπε, χρήση χημικών όπλων κατά των απείθαρχων, όπως τους χαρακτήρισε, Αράβων.

Ο Τσόρτσιλ ενέκρινε αμέσως το «πείραμα», λέγοντας φανερά ενοχλημένος στον αξιωματικό ότι δεν καταλάβαινε την υπερευαισθησία του σε σχέση με τη χρήση αερίων. «Είμαι αποφασισμένος να χρησιμοποιήσω δηλητηριώδη αέρια εναντίον των απολίτιστων φυλών»².

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η επίσημη πρώτη της χρήσης τέτοιων αερίων από την πλευρά των Αγγλων ιμπεριαλιστών έγινε σε βάρος των Μπολσεβίκων, κατά τη διάρκεια της επέμβασης των δυνάμεων της ΑΝΤΑΝΤ στη νεαρή Σοβιετική Ρωσία.

Οι λαϊκές αντιδράσεις, ωστόσο, συνεχίζονταν, με αίτημα την απομάκρυνση των Αγγλων από τη χώρα.

Το Αύγουστο του 1922 οι Βρετανοί καθαιρούν την κυβέρνηση που είχαν διορίσει με τα όπλα και επιβάλλουν απόλυτη δικτατορία. Δικτάτορας ο ύπατος αρμοστής Πέρσι Κοξ. Παράλληλα, κάθε λαϊκή αντίδραση συνεχίζει να καταπνίγεται από τους Αγγλους με τη βία, κάνοντας ευρεία χρήση της αεροπορίας. Βομβάρδιζαν, δηλαδή, οι πρόγονοι των σημερινών «ανθρωπιστών» και «θεματοφυλάκων» της «ελευθερίας» τους άοπλους εξεγερμένους.

Δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το να εφαρμόζουν το δόγμα του Λόιντ Τζορτζ ότι η Βρετανία έχει το δικαίωμα να βομβαρδίζει τους νέγρους³.Οι Αγγλοι είχαν επιτύχει όρους που τους επέτρεπαν να βομβαρδίζουν πολίτες χωρίς περιορισμό.

Αυτή η εξέλιξη χαρακτηρίζεται σαν το πρώτο μεγάλο ρήγμα στον αγγλικό έλεγχο των πετρελαίων της περιοχής, αλλά και τον αμερικανικό που τα εποφθαλμιούσε.

Μερικοί αναλυτές αυτών των γεγονότων αναφέρουν ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ σχεδίαζε ακόμα και τη χρήση πυρηνικών όπλων για να αποτραπεί η αυτοδιάθεση του ιρακινού λαού, ενώ Αμερικάνοι πεζοναύτες αποβιβάστηκαν στο Λίβανο.

Ομως, το επίκεντρο πλέον του ιμπεριαλιστικού ενδιαφέροντος μετακυλίεται στο Κουβέιτ⁴.

Προτεραιότητες της βρετανικής, αλλά και της αμερικανικής ηγεσίας, μετά τις δυσμενείς γι' αυτούς εξελίξεις, αφού η ύπαρξη της ΕΣΣΔ τους αποτρέπει από το να πραγματοποιήσουν τις ένοπλες τυχοδιωκτικές απειλές τους, είναι η διασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης στο πετρέλαιο, η εξασφάλιση αδιάλειπτης και απρόσκοπτης άντλησης υπό όρους συμφέροντες για τη στερλίνα και, βεβαίως, η με κάθε μέσον εμπόδιση της εξάπλωσης του κομμουνισμού.

Το Φόρεϊν όφις, σε σειρά εκθέσεων, εκτιμά ότι το Κουβέιτ πρέπει να παραμείνει υπό βρετανικό έλεγχο και αν τα σχέδια δεν πάνε καλά πρέπει να γίνει στρατιωτική επέμβαση χωρίς δισταγμό. «Θα αντιμετωπίζαμε σοβαρό κίνδυνο για τη σταθερότητά μας, αν το πετρέλαιο έπαυε να είναι διαθέσιμο με λογικούς όρους και αν χάναμε τις επενδύσεις που έχουν γίνει στην περιοχή».

Ο δε Αγγλος υπουργός Εξωτερικών Σέλγουντ Λόιντ, σε επιστολή που αποστέλλει στον πρωθυπουργό της χώρας, τονίζει ότι μια δυνατότητα ήταν η άμεση στρατιωτική κατοχή του Κουβέιτ, που θα διασφάλιζε το σταθερό έλεγχο των πετρελαιοπηγών της χώρας.

Στην ίδια επιστολή, υπογραμμίζει την απόλυτη συμπαράσταση των ΗΠΑ μπροστά στον κίνδυνο, όπως επί λέξει αναφέρει, τα πετρέλαια να πέσουν στα χέρια των ντόπιων λαών⁵.

Την ίδια εποχή, ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ αποκαλεί τη Μέση Ανατολή περιοχή με τη μεγαλύτερη στρατηγική σημασία στον κόσμο.

Αυτό σήμαινε, στην απλή γλώσσα των ιμπεριαλιστών ληστών, ότι οι Γάλλοι έπρεπε να τα μαζέψουν από την περιοχή, ενώ έπρεπε να υποβαθμιστεί και ο ρόλος της Βρετανίας, αφού ο συσχετισμός δυνάμεων ήταν υπέρ του καινούριου ληστή που εμφανίστηκε στην περιοχή.

Οι αμερικανικές επιχειρήσεις εξασφάλισαν κυρίαρχο ρόλο.

Οπως εκτιμούν ειδικοί επί του θέματος, οι εκτιμήσεις των οποίων βλέπουν κατά καιρούς το φως της δημοσιότητας, οι εταιρίες που θα κερδίσουν τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των ιρακινών κοιτασμάτων πετρελαίου, θα γίνουν οι ισχυρότερες πολυεθνικές του 21ου αιώνα.

Υπολογίζουν δε ότι αυτά τα κοιτάσματα σε μερικά χρόνια θα παράγουν 6.000.000 βαρέλια τη μέρα.

Να, λοιπόν, που ο πόλεμος των ιμπεριαλιστών δεν είναι μια έκρηξη βαρβαρότητας, αλλά η πεμπτουσία του καπιταλισμού, ο οποίος έχει ανάγκη την ενέργεια, όπως ο άνθρωπος το νερό.

Δεν κρύβεται ο παραλογισμός και η παραφροσύνη του ανθρώπου, που από τη φύση του μισεί τον συνάνθρωπό του.

Και, βέβαια, δεν κρύβεται η πολεμοκάπηλη λογική των Αμερικανών, που αντιτίθενται στην ιμπεριαλιστική ειρήνη των Ευρωπαίων, αφού, όπως είδαμε, οι Ευρωπαίοι ήταν πανάξιοι πρόγονοι των Αμερικανών δολοφόνων, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, συνεχίζοντας τώρα με τη νομιμοποίηση της κατοχής στο Ιράκ, προκειμένου να πάρουν μέρος στη μοιρασιά της λείας.

Κρύβεται το κέρδος, το μεγάλο κέρδος, η διαρκής αναζήτηση μεγαλύτερου κέρδους.

Και όσο αυτή η αναζήτηση θα διαρκεί, και όσο το κέρδος των καπιταλιστών θα πραγματοποιείται, η ειρήνη θα είναι αδύνατη.

1. Εφημερίδα «Ποντίκι» 13/3/2003.

2. Ο Β` Παγκόσμιος Πόλεμος, Ουίνστον Τσόρτσιλ.

3. Ο Β` Παγκόσμιος Πόλεμος, Ουίνστον Τσόρτσιλ.

4. Mark Gasioworski - force withoyt war, 1978.

5. Παλιές και νέες τάξεις πραγμάτων, Νόαμ Τσόμσκι, σελ. 438, 439.