1. Να αυξηθεί κατά 20% ο βασικός μισθός.

2. Να ενσωματωθούν τα 2 επιδόματα, τα οποία συνδέονται άμεσα με τα καθήκοντά μας (εξωδιδακτικό, ερευνητικό) στους βασικούς μισθούς.

3. Να επεκταθεί το λεγόμενο «επίδομα 25ετίας», που σήμερα χορηγείται μόνο στους καθηγητές, σε όλες τις βαθμίδες του ΔΕΠ.

5. Να αυξηθούν σημαντικά τα κονδύλια για την Ανώτατη Εκπαίδευση και την έρευνα, κύρια τη βασική.

Ας δούμε τώρα τι σημαίνει η κατά τον υπουργό ικανοποίηση αιτημάτων:

Για το 1ο ο υπουργός παραπέμπει σε διάλογο το καλοκαίρι του 2003 για πιθανές αυξήσεις το 2004.

Για τα 3ο και 4ο κωφεύει.

Για το 5ο ούτε λόγος να γίνεται, παρά τη θεαματική αύξηση τμημάτων, μεταπτυχιακών και φοιτητών.

Για το 2ο το υπουργείο αποδέχεται την ενσωμάτωση από 1/1/2003 του ενός μόνο από τα δυο επιδόματα στο μισθό, αυξάνοντας έτσι τις κρατήσεις και συνεπώς μειώνοντας τις καθαρές αποδοχές.

Παρ' όλα αυτά είχα την αφέλεια να πιστεύω ότι υπάρχουν και όρια, όχι δα στο καθαυτό περιεχόμενο του ψέματος, αλλά στο ύφος με το οποίο διαλαλιέται. Δεν είναι δυνατόν, φανταζόμουνα, να υπάρχει τέτοια πραότητα στον τόνο, τέτοια φυσικότητα, όταν εκφέρεται ψέμα και μόνον ψέμα. Οταν, όμως, η μακιαβελική αρχή ο «σκοπός αγιάζει τα μέσα» συνδέεται ως δεύτερη φύση με τη συμπεριφορά που απαιτεί ο ρόλος ενός εκσυγχρονιστή πολιτικού, τότε φαίνεται πως δεν υπάρχουν όρια.

Και μόνο για να την καταπολεμήσουμε, ως και πάλι «εκ της ιδιαιτερότητας του έργου μας», οφείλουμε, είναι νομίζω αναγκαίο να προσθέσουμε μια έκτη, πέραν των προηγουμένων, διεκδίκηση, αδιαπραγμάτευτη αυτή, όσο καμιά άλλη: Να μας ζητήσει δημοσίως συγνώμη ο υπουργός διότι δίχως αιδώ καμία, με όπλο του μοναδικό το ψεύδος το ασύστολο, επιχείρησε να μας εκθέσει στην ελληνική κοινωνία. Διαφορετικά καλό Σεπτέμβρη και πάλι βλέπουμε.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στις 29 του Μάη, κατά τη διάρκεια πανηγυρικής τελετής στη Μόσχα, στα εγκαίνια των γραφείων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ρομάνο Πρόντι, ανακοίνωσε ότι οι «εταίροι» αναγνωρίζουν πλέον τη ρωσική οικονομία ως «οικονομία της αγοράς». Μια βδομάδα μετά, την περασμένη Πέμπτη, το υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι κατατάσσει τη Ρωσία στην κατηγορία της «οικονομίας της αγοράς». Με λίγα λόγια, η ιθύνουσα τάξη της Ρωσίας πήρε το πιστοποιητικό του «καπιταλιστή».

Δεν είναι τυχαίο ότι αυτή η αναγνώριση από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον έρχεται λίγες μέρες μετά την υπογραφή της συμφωνίας σύνδεσης της Ρωσίας με το ΝΑΤΟ και μετά από σειρά αποφάσεων της ρωσικής κυβέρνησης, που ικανοποίησαν ιδιαιτέρως Αμερικανούς και Ευρωπαίους «συνεταίρους». Σ' αυτές τις αποφάσεις περιλαμβάνεται η συστράτευση στην «αντιτρομοκρατική σταυροφορία», η συμφωνία για τον περιορισμό των πυρηνικών κεφαλών, η άρση των αντιρρήσεων για την αμερικανική «αντιπυραυλική ασπίδα», η αποδοχή της διεύρυνσης του ΝΑΤΟ προς ανατολάς, η μετοχοποίηση των ρωσικών πετρελαϊκών εταιριών, η αποδέσμευση της Ρωσίας από τις ποσοστώσεις στην παραγωγή πετρελαίου του Οργανισμού Πετρελαιοπαραγωγών Κρατών, κ.ά.

Εν ολίγοις, η κυβέρνηση Πούτιν μέσα σε διάστημα τριών μηνών «κατάφερε» να υποβαθμίσει το ρόλο της Ρωσίας στις παγκόσμιες εξελίξεις, να τη μετατρέψει σε περιφερειακή δύναμη μικρής εμβέλειας, να δώσει στις ΗΠΑ το δικαίωμα για απόλυτη πυρηνική υπεροπλία (αφού οι Αμερικανοί, όπως ορίζει η συμφωνία Πούτιν-Μπους, έχουν το δικαίωμα να «αποθηκεύσουν» τα δικά τους όπλα), να παραδώσει ως λεία στις πολυεθνικές το σημαντικότερο τομέα της ρωσικής οικονομίας, τα πετρέλαια.

Η παροχή του «πιστοποιητικού καπιταλισμού» στη Ρωσία σημαίνει ότι αίρονται οι περιορισμοί που είχαν επιβάλει οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση στο εξαγωγικό εμπόριο της Ρωσίας από τον καιρό της Σοβιετικής Ενωσης. Τότε, για να περιορίσουν τις σοβιετικές εξαγωγές, επέβαλαν μεγάλους δεσμούς στα σοβιετικά προϊόντα που επρόκειτο να εισαχθούν στις ΗΠΑ και στις χώρες-μέλη της ΕΕ. Αυτούς τους δασμούς, τους δικαιολογούσαν λέγοντας ότι οι τιμές των σοβιετικών προϊόντων δε διαμορφώνονταν σε καθεστώς «ελεύθερης αγοράς» αλλά από το σοσιαλιστικό σύστημα.

Αντί άλλων δεικτών για την ανάπτυξη του καπιταλισμού στη Ρωσία και την αποκατάσταση των κανόνων της «οικονομίας της αγοράς» παραθέτουμε το συμπέρασμα έκθεσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, ότι «ο πληθυσμός της Ρωσίας φτάνει σήμερα τα 145 εκατομμύρια, αλλά μέχρι το 2050 θα έχει μειωθεί στα 104 εκατομμύρια». Και για να γίνει κατανοητό, παραθέτουμε το συμπέρασμα του Αμερικανού δημογράφου Μάρεϊ Φέσμπαχ, ότι «ο πληθυσμός της Ρωσίας μειώνεται κατά 750.000 ψυχές το χρόνο, εξαιτίας της οικονομικής κατάστασης στη χώρα»...