ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Πολιτική ενίσχυσης της παραπαιδείας

Γρηγοριάδης Κώστας

Πολλές φορές η στήλη και ο «Ριζοσπάστης» γενικότερα έχουν τονίσει, ότι μόνον κατ' όνομα είναι δημόσια και δωρεάν η Παιδεία πλέον στη χώρα μας. Και μπορεί, βέβαια, οι κυβερνώντες να ισχυρίζονται τα αντίθετα και να κομπορρημονούν, κάνοντας το μαύρο άσπρο, αλλά τα σχετικά στοιχεία, που έδωσε προχτές η Κομισιόν στη δημοσιότητα, δεν τους δικαιώνουν. Σύμφωνα, με τα στοιχεία αυτά, λοιπόν, επί του συνόλου των δαπανών (κράτους, γονέων, κλπ., κλπ,), για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ο ιδιωτικός τομέας απορροφά το 33%. Ναι, το ένα τρίτο του συνόλου των δαπανών καταλήγουν στα κάθε λογής φροντιστήρια, ιδιωτικά σχολεία, κλπ., με μια λέξη στην παραπαιδεία. Και, μάλιστα, τα στοιχεία αφορούν το 1997. Από τότε έχουν περάσει πέντε ολόκληρα χρόνια. Η κυβέρνηση έχει ψηφίσει στο μεταξύ και προωθήσει τη γνωστή σε όλους μεταρρύθμιση, που έκανε ακόμη χειρότερα τα πράγματα, οδηγώντας νέες μάζες μαθητών στα ιδιωτικά σχολεία και αυξάνοντας παραπέρα την πελατεία των κάθε λογής φροντιστηρίων.

Κατόπιν αυτών, θα προτείναμε στον κ. Ευθυμίου και την κυβέρνηση, να μετονομάσουν το υπουργείο Παιδείας σε ...υπουργείο Παραπαιδείας, ώστε να ανταποκρίνεται και στην πραγματικότητα.

Αναστάτωση ασθενών

Η στήλη δεν έχει τίποτε με τα αδέσποτα ζώα. Το αντίθετο, μάλιστα, θεωρεί ότι πρέπει να τύχουν της ανάλογης φροντίδας. Δεν μπορεί, όμως, να μη σημειώσει τα συνεχή τηλεφωνήματα από ασθενείς --και συγγενείς τους-- στο νοσοκομείο «Σωτηρία» για ένα κοπάδι από αδέσποτα σκυλιά. Υπάρχουν, μάλιστα και καταγγελίες συγγενών και εργαζομένων ότι τους επιτέθηκαν τα σκυλιά τις νυχτερινές ώρες, ενώ υπάρχουν βράδια που οι ασθενείς δεν κοιμούνται απ' τα γαυγίσματα.

Αναρωτιόμαστε, επίσης, τι κάνει η νέα διοικητική αρχή του νοσοκομείου --ο μάνατζερ δηλαδή. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα αδέσποτα σκυλιά και το νοσοκομείο να μη δίνει την εικόνα του κυνοτροφείου..;

Τα πρώτα θύματα...

Ελλειμματικός θα είναι ο φετινός προϋπολογισμός της Αυστραλίας, μετά από αρκετά χρόνια, μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Ο λόγος; Τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη. Ναι, σωστά διαβάσατε. Μπορεί ένας ολόκληρος Ειρηνικός Ωκεανός, να χωρίζει την Αυστραλία με τις ΗΠΑ, αλλά ο «αντιτρομοκρατικός» πόλεμος του Μπους είναι κοινός και διεθνής. Ετσι, η χώρα θα διαθέσει αμέσως ένα δισεκατομμύριο δολάρια για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεών της, 524 εκατομμύρια δολάρια για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, θα δημιουργήσει ειδικές δυνάμεις, για να προφυλάξουν την Αυστραλία από ενδεχόμενη χημική, βιολογική ή ραδιολογική επίθεση και θα δαπανήσει 2,8 δισεκατομμύρια δολάρια στα προσεχή πέντε χρόνια για την προστασία των συνόρων της και την παρεμπόδιση της εισόδου μεταναστών.

Να σημειώσουμε ακόμη ότι, για να καλύψει τις δαπάνες αυτές, η κυβέρνηση της Αυστραλίας αποφάσισε να μειώσει τις συντάξεις αναπηρίας και να αυξήσει το κόστος των ιατρικών συνταγών για τη χορήγηση φαρμάκων, με αποτέλεσμα να πληγούν οι ασθενείς και οι χαμηλόμισθες λαϊκές τάξεις. Οπως καταλαβαίνετε, οι τελευταίοι αποτελούν και τα πρώτα θύματα της αυστραλιανής εκδοχής της «αντιτρομοκρατικής» εκστρατείας...

Με αφορμή ένα γνωμικό

Το λαϊκό γνωμικό «σαν σκλάβος δούλευε και σαν αφέντης τρώγε» έρχεται από πολύ παλιά. Και μπορεί κάποτε να είχε μια κάποια αξία και να περιείχε μια προτροπή φιλοπονίας, αλλά, εδώ και πολλές πολλές δεκαετίες μόνον πικρά χαμόγελα ειρωνείας μπορεί να προκαλέσει το άκουσμά του. Ισως, γι' αυτό το λόγο και δεν ακούγεται, πλέον, σε αντίθεση με άλλα... Προφανώς, όμως, δεν έχει την ίδια γνώμη η διεύθυνση του προσφάτως ανακαινισθέντος σούπερ μάρκετ ΤΡΟΦΟ, στη γωνία Χριστιανουπόλεως και Συρακουσών, στη Λαμπρινή. Ετσι, σε περίοπτη θέση, έχει τοποθετήσει μια αφίσα, με τυπωμένο πάνω της, το προαναφερόμενο γνωμικό.

Δε γνωρίζουμε ποιο συγκεκριμένο σκεπτικό οδήγησε τη διεύθυνση του σούπερ μάρκετ στην ενέργεια αυτή. Οσο και να παιδέψαμε το μυαλό μας, όμως, δεν μπορέσαμε να βρούμε ρεαλιστικά και σύγχρονα παραδείγματα εργαζομένων, που τρώνε σαν αφέντες, ενώ βρήκαμε πάμπολλα, που δουλεύουν σαν σκλάβοι. Αντίφαση φυσιολογική και αναπόφευκτη, βέβαια, αφού οι εργαζόμενοι δεν είναι αφέντες του μόχθου τους. Αφού είναι αντικείμενα σκληρής και πολύμορφης εκμετάλλευσης και καταλήστευσης από την ολιγαρχία των «εχόντων και κατεχόντων», μαζί και με την πολυεθνική, που κατέχει την αλυσίδα ΤΡΟΦΟ.

Τα ενδεχόμενα...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ, για νέα ενδεχόμενα τρομοκρατικών επιθέσεων σε σειρά στόχων στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε σιδηροδρόμους και άλλα μέσα μαζικής μεταφοράς εξέδωσε τις προηγούμενες μέρες το υπουργείο Μεταφορών της χώρας. Είναι προφανές κατ' αρχήν ότι αυτοί δε χρειάζονται κανέναν για να τρομοκρατηθούν. Το καταφέρνουν μια χαρά μόνοι τους.

Παρ' όλα αυτά τέτοιες ανακοινώσεις έχουν βγει δεκάδες τους τελευταίους μήνες, μετά την 11η του Σεπτέμβρη. Και ναι μεν, δεν έχει γίνει τίποτε, αλλά και οι ανακοινώσεις δε διαψεύστηκαν, αφού όλες μιλούν για «ενδεχόμενα» χτυπήματα.

Σωστοί οι Αμερικανοί... Αλλωστε, τα μόνα «σίγουρα» χτυπήματα σε αυτό τον πλανήτη είναι αυτά που προετοιμάζουν οι ΗΠΑ στο όνομα της τρομοκρατίας...

Οσο για τα χτυπήματα του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων και αυτά είναι επίσης σίγουρα. Μόνο που δεν ανησυχούν τους Αμερικανούς και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλωστε, αυτά δεν είναι «τρομοκρατικά». Εντάσσονται στα πλαίσια τακτικών επιχειρήσεων που όλοι ξέρουμε από πού έχουν χρηματοδοτηθεί.

ΑΜΕΣΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ στην Ευρωπαϊκή Ενωση πρότεινε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι. Το σημερινό σύστημα --λέει-- είναι πολύ περίπλοκο και πρέπει να αντικατασταθεί! Προφανώς, θέλει να αντικατασταθεί με κάποιο πιο προσοδοφόρο.

Γρηγοριάδης Κώστας

Προσθέτει, μάλιστα, πως ένα ενιαίο σύστημα θα δώσει τη δυνατότητα στις εθνικές κυβερνήσεις να ασκήσουν πιο αποτελεσματική φορολογική πολιτική. Οχι πως ο δικός μας --ο Χριστοδουλάκης ντε-- χρειάζεται και ιδιαίτερες δικαιολογίες για να μας φορολογήσει. Ομως καλά θα του ερχόταν ένα ακόμα άλλοθι «ευρωπαϊκού μονόδρομου».

ΔΕ ΛΕΜΕ, μας έλυσε όλες τις απορίες περί ...προγαμιαίων σχέσεων ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος στη συνέντευξη που παραχώρησε σε μαθητική εφημερίδα. Είναι λέει «παρά φύσιν», ενώ η εκκλησία προτείνει το «υπέρ φύσιν».

Πάντως, προχτές ακούσαμε για ένα οικόπεδο της Εκκλησίας που πωλήθηκε 219 εκατομμύρια δραχμές! Αυτό δεν ακούγεται και τόσο υπερφυσικό, παρά το μέγεθος του ποσού. Ως μια φυσικότατη εταιρική δραστηριότητα μοιάζει. Δε βρίσκετε;

Αμερικανικές νηοψίες στην Ελλάδα

Οι ΗΠΑ ουδέποτε έκρυψαν τη φιλοδοξία τους να κυριαρχήσουν στον πλανήτη. Σήμερα, μάλιστα, δεν κρύβουν την πεποίθησή τους ότι έχουν ήδη επιβάλει την κυριαρχία τους. Οτι έχουν ήδη οικοδομήσει τις βάσεις για την εδραίωση της πρώτης στην ιστορία και μόνης πλανητικής αυτοκρατορίας.

Οι Αμερικανοί ηγέτες αισθάνονται και λειτουργούν ως αυτοκράτορες, αφού με την αξιοποίηση της τεράστιας στρατιωτικής μηχανής που διαθέτουν είναι σε θέση να επιβάλλουν τις απόψεις τους, με το «καλό» ή με το ζόρι, σχεδόν σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Πριν φτάσουν στην κινητοποίηση της ωμής στρατιωτικής δύναμης, έχουν τη δυνατότητα να πιέσουν και να εκβιάσουν, χρησιμοποιώντας τους Διεθνείς Οργανισμούς τους οποίους ελέγχουν, προσφέροντας οικονομικά ανταλλάγματα και προστασία σε όσα κράτη δορυφοροποιούνται πρόθυμα και κυρώσεις σε όσα αποκλίνουν από τις αμερικανικές οδηγίες.

Μετά την επίθεση της 11ης Σεπτέμβρη στη Ν. Υόρκη, ο αμερικανικός ιστός διευρύνεται απροκάλυπτα σε ολόκληρο τον πλανήτη. «Οποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας». Αυτή η φράση περιγράφει απόλυτα και με ακρίβεια την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Σε αυτήν ακριβώς τη φράση δίνουν ιδιαίτερη σημασία κυρίως οι «σύμμαχοι» και οι «φίλοι» των Αμερικανών.

Οι Αμερικανοί, πάντως, φέρονται στους «συμμάχους» και τους «φίλους τους», σαν αφέντες που απαιτούν απόλυτη υπακοή. Αντιμετωπίζουν ανεξάρτητες χώρες σαν προτεκτοράτα και φόρου υποτελείς. Μάλιστα, μετά την 11η Σεπτέμβρη η Ουάσιγκτον δεν τηρεί κανένα πρόσχημα. Η απαίτησή της να πραγματοποιούν αμερικανικές δυνάμεις νηοψίες στα χωρικά ύδατα κρατών όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Νορβηγία, η Πορτογαλία, η Ν. Κορέα, η Ελλάδα, η Τουρκία κ.ά. περιγράφει απόλυτα την αυτοκρατορική εντύπωση που έχουν οι Αμερικανοί για τον εαυτό τους.

Εντύπωση, δυστυχώς, δικαιολογημένη, καθώς το πολιτικό προσωπικό όλων αυτών των χωρών δεν επέστρεψε ως απαράδεκτο το αμερικανικό «αίτημα», αλλά διαπραγματεύεται, αναζητά «κοινή στάση» και τρόπους να ικανοποιήσει τις απαράδεκτες αμερικανικές απαιτήσεις, διασώζοντας κάποια προσχήματα.

Τι κι αν η απαίτηση της Ουάσιγκτον σημαίνει εκχώρηση κυριαρχικού δικαιώματος; Τι κι αν αντιβαίνει σε κάθε κανόνα εσωτερικού ή διεθνούς δικαίου; Καμία από όσες χώρες παρέλαβε το αμερικανικό αίτημα δεν το απέρριψε ακόμα και βεβαίως ούτε η Ελλάδα.

Φυσικά, κανείς δε θα περίμενε από τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση να πρωτοστατήσει σε πράξεις αντίστασης στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδεχτεί και παίζει απλώς το ρόλο της διαχείρισης των υποθέσεων μιας χώρας, η οποία αντιμετωπίζεται από την Ουάσιγκτον σαν προτεκτοράτο. Οταν, λοιπόν, ο «προστάτης» απαιτεί, ο «προστατευόμενος» πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να ικανοποιήσει την απαίτηση. Μπορεί να δυσκολευτεί σε μερικές περιπτώσεις, αλλά τελικά βρίσκει τον τρόπο. Κάτι που αναμένεται να συμβεί και στην προκειμένη περίπτωση.

Δημήτρης ΜΗΛΑΚΑΣ