Στο «φαινόμενο» που θέλω να αναφερθώ και που απασχόλησε όλους τους επαγγελματίες και μη αναλυτές των πολιτικών καταστάσεων είναι οι εκλογές στη Γαλλία, και συγκεκριμένα η περίπτωση του ακροδεξιού Λεπέν, που κατάφερε να ξεπεράσει τον «σοσιαλιστή» Ζοσπέν, να καταταγεί δεύτερος και έτσι να περάσει στο δεύτερο γύρο με μοναδικό αντίπαλο τον Πρόεδρο Σιράκ. Φυσικά, όπως δείχνουν και οι σχετικές δημοσκοπήσεις, το ποσοστό του Σιράκ θα φτάσει το 80% και έτσι θα εκλεγεί και πάλι πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας, για να συνεχίσει την άσκηση της αντιλαϊκής του πολιτικής που αποτέλεσε και ένα από τους τρεις λόγους που οδήγησαν τον πανικόβλητο, και ελαφρώς απολίτικο γαλλικό λαό να καταφύγει στην επικίνδυνη επιλογή της ψευδολόγας και δημαγωγικής ρατσιστικής πολιτικής πρότασης του Λεπέν.

Καλό Πάσχα, σύντροφοι της Γαλλίας!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αύριο, λοιπόν, οι ηθοποιοί ψηφίζουν για το νέο ΔΣ του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Για το ΣΕΗ δεν είναι απλά μια εκλογική μάχη. Είναι ένας ουσιαστικός αγώνας για ένα σωματείο ισχυρό συνδικαλιστικά και καλλιτεχνικά, ικανό να παρεμβαίνει στα πολιτιστικά δρώμενα.

Η Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών, έχοντας την πλειοψηφία στα δύο τελευταία ΔΣ, κατάφερε να ανταποκριθεί και να κριθεί άξια της εμπιστοσύνης όσων την ψήφισαν. Στόχος της Δημοκρατικής Ενότητας Ηθοποιών είναι να δημιουργηθεί ένα σωματείο δυνατό, περισσότερο ενωτικό, πιο ταξικό και ταυτόχρονα πολιτιστικό. Ενα σωματείο αντάξιο των αγωνιστικών παραδόσεων του κλάδου, το οποίο θα αποτελεί εγγύηση και απάντηση των ηθοποιών στην τρομοκρατία, την ισοπέδωση και την προσπάθεια να τσαλακώσουν την αξιοπρέπεια και την πνευματικότητα του επαγγέλματος.

Για να είναι αποτελεσματικός ο αγώνας, η Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών (ΔΕΗ) καλεί τους ηθοποιούς σε συσπείρωση. Μεταξύ των προτάσεων της Δημοκρατικής Ενότητας Ηθοποιών για ένα σωματείο ισχυρό είναι και οι ακόλουθες:

Κατοχύρωση του επαγγέλματος που σημαίνει αποφάσεις που αφορούν: στην τήρηση των συμβάσεων εργασίας, στη βελτίωση της παιδείας, στην παρέμβαση του σωματείου όπου και με όσα μέσα διαθέτει.

Για να λειτουργήσει το ΣΕΗ πιο αποτελεσματικά απαιτείται: Αλλαγή του καταστατικού, αυστηρότερη τήρησή του, οικονομική ευρωστία, έγκαιρη και καθημερινή ενημέρωση της ηλεκτρονικής σελίδας κλπ.

Τα τελευταία χρόνια το ΣΕΗ υπογράφει αρκετά συμφέρουσες συμβάσεις για το Ελεύθερο Θέατρο. Ομως, πάντα υπάρχουν παραβιάσεις. Στα τέσσερα χρόνια που η «ΔΕΗ» έχει την πλειοψηφία έβγαλε από τα συρτάρια θαμμένες καταγγελίες και μαζί με εκατοντάδες νέες έγιναν πολλές αγωγές και κερδήθηκαν σχεδόν όλες.

Σε ό,τι αφορά στα Κρατικά Θέατρα, που λειτουργούν ως νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, μπορεί να έλυσαν αρκετά προβλήματα γραφειοκρατίας, δημιουργούνται όμως άλλα που έχουν σχέση με τις ανεξέλεγκτες αρμοδιότητες των καλλιτεχνικών διευθυντών. Ζητούν: να περιοριστούν οι ανεξέλεγκτες αρμοδιότητες και τα ΔΣ να έχουν πιο αποφασιστικό λόγο και ρόλο, να εξασφαλιστεί η διαφάνεια στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος, να προβάλλουν το ελληνικό έργο, να γίνεται έγκαιρα προγραμματισμός κ.ά.

Για πρώτη φορά στην ιστορία των Δημοτικών Θεάτρων υπογράφηκε ειδική Σύμβαση Εργασίας με εξαιρετικά συμφέροντες όρους, κυρίως για τους νέους ηθοποιούς, χωρίς να θίγει τους παλιότερους. Η Δημοκρατική Ενότητα Ηθοποιών επιδιώκει την αναβάθμιση των ΔΗΠΕΘΕ και απαιτεί την αύξηση της χορηγίας τους από το ΥΠΠΟ και τους Δήμους.

Στον οπτικοακουστικό τομέα υπογράφηκε για πρώτη φορά (μέσω της διαιτησίας) Σύμβαση που αφορά στις εργασιακές σχέσεις με τα ΜΜΕ. Πρέπει να δοθεί μεγάλο βάρος, ώστε να εφαρμοστεί η σύμβαση από τους παραγωγούς τηλεόρασης, τις εταιρίες μεταγλώττισης, διαφήμισης κλπ. Από την άλλη, οι τηλεοπτικές παραγωγές μειώνονται και τη θέση τους παίρνουν αχαρακτήριστα υποπροϊόντα. Οι αμοιβές αντί να αυξάνονται μειώνονται, ενώ οι συνθήκες εργασίας και τα ωράρια είναι απάνθρωπα.

Σε ό,τι αφορά τον κινηματογράφο, οι ηθοποιοί συμμετέχουν στον κοινό αγώνα με τους σκηνοθέτες, σεναριογράφους και τεχνικούς απαιτώντας αναγραφή στον κρατικό προϋπολογισμό κονδυλίων για τον κινηματογράφο, όχι κατώτερο των 5 δισ. το χρόνο, άμεση εφαρμογή του 1,5% από τα ιδιωτικά κανάλια, ο οποίος εφαρμόζεται μόνο από την κρατική τηλεόραση, κρατική σχολή κινηματογράφου, διαφανείς διαδικασίες και συμμετοχή σωματείων στη λειτουργία του Κέντρου Κινηματογράφου, εργατικό εισιτήριο για την ελληνική ταινία κλπ.

Τέλος σε ό,τι αφορά στην καλλιτεχνική εκπαίδευση η «ΔΕΗ» προτείνει την ίδρυση Ακαδημίας Τεχνών με ανώτατη θεατρική καλλιτεχνική εκπαίδευση, τετραετούς υποχρεωτικής δωρεάν φοίτησης, επαναφορά της Αδειας Ασκήσεως Επαγγέλματος και θεατρική παιδεία σε Γυμνάσια και Λύκεια.

Και βέβαια, ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα που καλείται ο κλάδος να αντιμετωπίσει είναι το Ασφαλιστικό, για το οποίο απαιτείται αγωνιστική και επαναστατική διάθεση και θέληση για να διατηρηθεί η δυνατότητα συνταξιοδότησης και κάτω από συνθήκες που συνεχώς να καλυτερεύουν.