Στη Συνδιάσκεψη θα πάρουν μέρος δύο χιλιάδες συνδικαλιστικά στελέχη, εκπροσωπώντας εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις, Συντονιστικές Επιτροπές και Επιτροπές Αγώνα.

Το ΠΑΜΕ, από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε, δε σταμάτησε στιγμή να αποκαλύπτει στους εργαζόμενους τους σχεδιασμούς και τους στόχους της κυβέρνησης και των δυνάμεων του κεφαλαίου, για τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις του συστήματος, που συνεπάγονται ανατροπές είτε αφορούν τις εργασιακές σχέσεις, είτε την κοινωνική πολιτική και Παιδεία, είτε την Κοινωνική Ασφάλιση και την Υγεία. Δε σταμάτησε στιγμή να υπερασπίζεται τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων, γιατί αυτά δε χαρίστηκαν από κανένα, αλλά κυρίως δε σταμάτησε την προσπάθεια της οργάνωσης του αγώνα των εργαζομένων για τις καινούριες απαιτήσεις της ΕΤ, σύμφωνα με τις αυξημένες ανάγκες της και τη συμβολή της στην παραγωγή του κοινωνικού πλούτου. Επιμένει να αποκαλύπτει την ταξική εκμετάλλευση των εργαζομένων από το κεφάλαιο, γεγονός που βοηθάει στη συνειδητοποίηση του ρόλου τους, μέσα από τη διεκδίκηση των πραγματικών άμεσων και μακροπρόθεσμων συμφερόντων τους. Γιατί ο αποπροσανατολισμός κερδίζει συνεχώς έδαφος και σε συνθήκες κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού η όξυνση των αντιθέσεων ακουμπά σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής.

Πιστεύουν στη δύναμη του χρήματος και όχι της εργατικής τάξης. Γνωρίζουν ότι είναι θέμα ζωτικής σημασίας για τον καπιταλισμό η λύση των άμεσων δυσλειτουργιών του και ό,τι αυτό σημαίνει, εκ των πραγμάτων από τη μια μεριά αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης και από την άλλη μεγαλύτερα κέρδη στο κεφάλαιο και στους καπιταλιστές. Συμφωνούν και υποτάσσονται, συναινούν και υποκρίνονται μπροστά στην Ε.Τ. Κάνουν ό,τι μπορούν για να πείσουν τους εργαζόμενους να ακολουθήσουν το δρόμο του διαλόγου και του συμβιβασμού, για το δικό τους δήθεν καλό. Και ενώ όλα ανατρέπονται, οι «συνδικαλιστές» αυτοί συνομιλούν με τους βιομήχανους, αναθεματίζοντας αυτούς που δήθεν έχουν στόχο να διασπάσουν την Ε.Τ. Αλήθεια. Πόση υποκρισία και ξετσιπωσιά χρειάζεται για κάτι τέτοιο!

Λογαριάζουν όμως χωρίς τα ταξικό σ.κ., χωρίς το ΠΑΜΕ, χωρίς τη συσπείρωση των ταξικών συνδικάτων και συνδικαλιστών και άλλων συνδικαλιστικών οργάνων που συγκροτούν οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλιάς τους και στους κλάδους τους.

Το ΠΑΜΕ, που εδώ και 3 χρόνια ταράζει τα νερά, αρχίζει να διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για μια ταξική πορεία στο εργατικό σ.κ.

Προσπάθησε και προσπαθεί συνεχώς και αταλάντευτα να επηρεάσει τη συνείδηση της Ε.Τ., και αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο σήμερα, γιατί η ζημιά που έχει γίνει εδώ, είναι πολύ μεγάλη. Βασική προϋπόθεση είναι η ανάπτυξη της ταξικής πάλης, γεγονός που προϋποθέτει με τη σειρά του την ενότητα της Ε.Τ.

- Πρώτο: Ενότητα δράσης της Ε.Τ., που σημαίνει ενωτικοί, μαζικοί αγώνες για τα καθημερινά, άμεσα προβλήματα, αλλά και για τα μεγάλα ζητήματα της Ε.Τ., αποκαλύπτοντας τις αιτίες που τα δημιούργησαν, αλλά και δείχνοντας την προοπτική για ν' ανοίξει ο δρόμος στην κοινή δράση με άλλα καταπιεζόμενα στρώματα και ομάδες της κοινωνίας. Ενότητα δράσης της Ε.Τ. σημαίνει πρωτοβουλίες για την οργάνωση της πάλης και συντονισμός στη δράση με τους αγώνες και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Ετσι που η Ε.Τ. θα αποκτά πείρα, θα συνειδητοποιεί το συνολικό αντίπαλό της και την ανάγκη της ενιαίας δράσης και σύγκρουσης με τις αιτίες που γεννούν τα προβλήματα.

Και εδώ δεν έχουν καμιά θέση οι διάλογοι και τα κομπρεμί με τους αίτιους και δημιουργούς των προβλημάτων της. Θέση έχει μόνο η συνεχής προσπάθεια για την ανάπτυξη αγώνων και στο συνδικαλιστικό και στο πολιτικό και στο ιδεολογικό επίπεδο, για την ολοκληρωμένη ταξική πάλη. Θέση έχει το ερώτημα, με τι συνδικάτα θα προχωρήσουμε σ' αυτόν το στόχο. Μπορούν τα συνδικάτα σήμερα να εξαντλούν την όποια δραστηριότητα τους σε αγώνες μόνο για καλύτερο μεροκάματο ή για το χρόνο εργασίας ή για κάποιες βελτιώσεις των συνθηκών δουλιάς;

Ο οικονομικός αγώνας είναι μια σημαντική πλευρά της δράσης των συνδικάτων και αποτελεί βασική πλευρά της ταξικής πάλης. Τα συνδικάτα όμως πρέπει να ασχολούνται με όλες τις πλευρές της ζωής της Ε.Τ., με όλα τα προβλήματα που απασχολούν την εργατική λαϊκή οικογένεια. Η δράση τους πρέπει να διαπαιδαγωγεί τους εργάτες στην καθημερινή τους σύγκρουση με το κεφαλαίο. Συνεπώς πρέπει να γίνονται κέντρα οργάνωσης και διαπαιδαγώγησης της Ε.Τ., στην ανειρήνευτη πάλη της για την κατάργηση της συνεχώς αυξανόμενης εκμετάλλευσης από το κεφάλαιο, στον αγώνα της για την τελική απελευθέρωσή της. Σ' αυτήν την πορεία η αντιπαράθεση των δύο γραμμών στο εργατικό σ.κ. πρέπει να είναι συνεχής και αταλάντευτη μέχρι την ολοκληρωτική ήττα της τάσης ενσωμάτωσης στο σύστημα.

- Δεύτερο: Η ιδεολογικοπολιτική ενότητα της Ε.Τ. απαιτεί τη συνειδητοποίηση από την Ε.Τ. του ιστορικού της ρόλου, που είναι η ανατροπή του αστικού κράτους και της εξουσίας των μονοπωλίων και η εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας. Για να φτάσουμε μέχρι εκεί, βασική προϋπόθεση είναι η ύπαρξη και η δράση ενός ισχυρού ταξικού σ.κ., ικανού να ανταποκριθεί στις σημερινές δύσκολες απαιτήσεις ανάπτυξης της ταξικής πάλης, ενάντια στην εφαρμογή και γενίκευση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων.

Η Συνδιάσκεψη του ΠΑΜΕ, που θα γίνει με την παρουσία σημαντικών ξένων αντιπροσωπειών από την Ευρώπη, θα βγάλει ακόμα χρήσιμα συμπεράσματα από την τρίχρονη πλούσια και ζωντανή δράση του ταξικού κινήματος και σίγουρα θα χαράζει την προοπτική για το επόμενο διάστημα. Η Εργατική Τάξη, λοιπόν, μπορεί να ελπίζει ότι από καλύτερες θέσεις θα προχωρήσει στην ανάπτυξη της πάλης της.