Κοντά στα 42 δισεκατομμύρια δραχμές χαρίζει και φέτος η κυβέρνηση στους εργοδότες, με το πρόσχημα της επιδότησής τους για τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Στη χθεσινή παρουσίαση των προγραμμάτων αυτών, που γίνονται με την επίβλεψη του ΟΑΕΔ, ο υπουργός Εργασίας επιχείρησε, στο όνομα της αντιμετώπισης της ανεργίας, να εμφανίσει το δώρο προς το μεγάλο κεφάλαιο ως κοινωνική πολιτική. Και, φυσικά, δεν ανέφερε ότι ένα μέρος αυτής της «κοινωνικής πολιτικής» που ασκεί η κυβέρνηση χρηματοδοτείται από τον ΟΑΕΔ, δηλαδή από λεφτά των ίδιων των εργαζομένων. Το μεγαλύτερο μέρος των προγραμμάτων χρηματοδοτείται από το Γ` Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και σε ένα μικρό ποσοστό από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Ο υπουργός Εργασίας, Δ. Ρέππας, εξήγγειλε την επιδότηση των εργοδοτών για τη δημιουργία 15.000 θέσεων εργασίας. Ακόμα, εξήγγειλε την εφαρμογή προγραμμάτων 2.500 θέσεων εργασίας για άτομα με ειδικές ανάγκες και ευπαθείς ομάδες (αποφυλακισμένους, απεξαρτημένους, παραβατικά άτομα νεαρής ηλικίας κ.ά.) και, τέλος, την επιδότηση μόνο των μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων στον κατασκευαστικό τομέα (τεχνικές εταιρίες Η` και Ζ` τάξης και υπεργολάβοι έργων άνω των 4 δισεκατομμυρίων δραχμών) για 3.000 θέσεις εργασίας.

Πρόκειται για πρόσκαιρες θέσεις εργασίας (στην πλειοψηφία τους, διαρκούν το πολύ μέχρι 18 μήνες), αλλά που η κυβέρνηση τις συνυπολογίζει στις περίφημες προεκλογικές εξαγγελίες της περί αντιμετώπισης της ανεργίας και της δημιουργίας 300.000 θέσεων εργασίας!!! Με αυτήν την τακτική της, η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να χρυσώνει το χάπι, προκειμένου να αμβλύνει τις αντιδράσεις των ανέργων και των περιθωριοποιημένων ομάδων με ξεροκόμματα. Παράλληλα, είναι μία ακόμα μέθοδος της κυβέρνησης για να δημιουργεί την ψευδαίσθηση μείωσης των ποσοστών ανεργίας, όπως και έκανε πρόσφατα.

Εκτός των άλλων, μέσα από αυτά τα προγράμματα, προωθείται και επιβραβεύεται η εξάπλωση των «ελαστικών» σχέσεων εργασίας και της απασχολησιμότητας. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέρος των προγραμμάτων αυτών προβλέπουν την επιδότηση των εργοδοτών για να προσλάβουν άτομα με ειδικές ανάγκες ή μέλη ευπαθών ομάδων με συμβάσεις ορισμένου ή αορίστου χρόνου μερικής απασχόλησης.

Η εφαρμογή ανάλογων προγραμμάτων έχει δείξει ότι, ουσιαστικά, δεν αντιμετωπίζουν την ανεργία και αποτελούν έναν ακόμα πλάγιο τρόπο για να βγάλουν ακόμα περισσότερα λεφτά οι εργοδότες. Για παράδειγμα, στο πρόγραμμα για τις 15.000 θέσεις εργασίας προβλέπεται η επιδότηση του εργοδότη με 5.000 δραχμές ημερησίως (τη στιγμή που το επίδομα ανεργίας είναι περίπου 3.400 δραχμές) για κάθε εργαζόμενο που προσλαμβάνει. Ομως, αν ο εργοδότης απασχολεί πραγματικά τον εργαζόμενο ή αν τηρεί τα όσα προβλέπονται από την εργασιακή ή ασφαλιστική νομοθεσία, αυτό έγκειται στη διακριτική του ευχέρεια. Και τούτο γιατί οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους είναι εξαιρετικά αποδυναμωμένοι. Μάλιστα, ενώ ο ΟΑΕΔ εξαγγέλλει την εφαρμογή αυτών των προγραμμάτων, δε διαθέτει στην πραγματικότητα τους αναγκαίους μηχανισμούς, για να ελέγχει αν οι εργοδότες που επιδοτούνται τηρούν τους προβλεπόμενους από το πρόγραμμα όρους.

Η δράση της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας» στους εργαζόμενους και στα σωματεία της Αθήνας και η ταξική κατεύθυνση που ακολουθεί ενάντια στις κυβερνητικές και εργοδοτικές πολιτικές αποδείχτηκε, χτες, στη συνεδρίαση της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, ότι είναι τελικά αυτό που ενοχλεί τις παρατάξεις της πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΑΠ).

Δεν εξηγείται αλλιώς ότι χτες και μετά από τις απειλές, που είχαν εξαπολύσει για αποπομπή των στελεχών της ΔΑΣ από το προεδρείο με πρόφαση τη μη υπογραφή από τον γραμματέα αποφάσεων της διοίκησης οι οποίες στήριζαν την κυβερνητική πολιτική, «έλυσαν» το διαδικαστικό ζήτημα της λειτουργίας του ΕΚΑ. Αυτό καθώς «ως διά μαγείας» ανακάλυψαν ότι το πρόβλημα λύνεται με το να υπογράφονται τα πρακτικά αποφάσεων από τον πρόεδρο και άλλες αποφάσεις από τον αναπληρωτή γραμματέα...

Επιβεβαιώθηκε έτσι αυτό που έλεγε η ΔΑΣ από την πρώτη στιγμή, ότι η συγκεκριμένη κίνηση ήταν πρόφαση που κρύβει μόνο σκοπιμότητες. Η τακτική αυτή της πλειοψηφίας επιβεβαίωσε, όμως, για μια ακόμα φορά τις δύο γραμμές που συγκρούονται στο συνδικαλιστικό κίνημα, κάτι που αποδείχτηκε και στη συνέχεια, στη συζήτηση που έγινε για την Κοινωνική Ασφάλιση, την ΕΓΣΣΕ, την υγιεινή και ασφάλεια και την Παιδεία.

Τρανταχτό παράδειγμα το θέμα της Κοινωνικής Ασφάλισης, που οι παρατάξεις της πλειοψηφίας έσπευσαν να υποστηρίξουν ένθερμα τον διάλογο-απάτη, ο οποίος ξεκινάει σήμερα, και να εκφράσουν τη στήριξή τους στο πλαίσιο της ΓΣΕΕ. Αντίθετα, η ΔΑΣ ζήτησε από το ΕΚΑ να καταγγείλει το παζάρι του κοινωνικού διαλόγου, να ζητηθεί από τη ΓΣΕΕ να μην πάρει μέρος, να προχωρήσει σε κινητοποιήσεις ή αλλιώς να το κάνει το ίδιο το ΕΚΑ σε συντονισμό με τα υπόλοιπα ΕΚ.

Ιδιο σκηνικό και στη συζήτηση για την ΕΓΣΣΕ, όπου αποφάσισαν το ΕΚΑ να περιμένει αν οι εργοδότες θα δώσουν κάποια από τα ψίχουλα που ζητάει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ για να σκεφτούν τις αντιδράσεις. Οσον αφορά στο θέμα της υγιεινής και ασφάλειας, αφού έκαναν διαπιστώσεις για την τραγική κατάσταση ειδικά τον τελευταίο καιρό, αποφάσισαν να κηρύξουν τον Μάη «μήνα της υγιεινής και ασφάλειας» και σειρά άλλων πρωτοβουλιών. Στο «διά ταύτα», όμως, και την πρόταση της ΔΑΣ για απεργιακή κινητοποίηση μέχρι το τέλος του μήνα την έστειλαν στο απώτερο μέλλον... Τέλος, στη συζήτηση για την Παιδεία αρκέστηκαν να παραπέμψουν το θέμα στην αρμόδια επιτροπή για να κάνει εισήγηση, με την επισήμανση της πλειοψηφίας ότι απλά στόχος του ΕΚΑ είναι η αναβάθμιση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης. Δε θέλησαν να ακούσουν κουβέντα όμως για τις θέσεις της ΔΑΣ να γίνει το ΕΚΑ φορέας απόψεων όπως η απομάκρυνση των ιδιωτών από το χώρο και να καταγγείλουν τις μέχρι σήμερα κυβερνητικές κατευθύνσεις.