Είμαι μόνος σήμερα. Ο Αποστόλης είχε δουλιά στο «εξωτερικό» και λείπει. Το εξωτερικό του Αποστόλη, αρχίζει από τα πέντε μέτρα μακριά από την πόρτα του γραφείου. Κάποια στιγμή θα εμφανιστεί. Συνήθως όταν δεν τον περιμένεις. Ομως, τώρα είμαι μόνος κι όπως σίγουρα μπορεί να συμβαίνει στον καθένα σε τέτοιες στιγμές τα γεγονότα περνούν μπρος στα μάτια μου σαν κινηματογραφική ταινία με γρήγορους ρυθμούς. Και τα γεγονότα αυτά είναι πολιτικά. Επηρεάζουν τον άνθρωπο, διαμορφώνουν το χαρακτήρα του και αποκαλύπτουν το ποιόν του στον ίδιο του τον εαυτό. Φτάνει να έχεις το κουράγιο και την ντομπροσύνη να δεις τον εαυτό σου με ανοιχτά μάτια και μυαλό.

Κανείς δε γλιτώνει από τα σημερινά πολιτικά γεγονότα, που είναι σαν γκανγκστερική ταινία με άρρωστη φαντασία. Κανείς. Κι αυτοί που δηλώνουν πως δεν ενδιαφέρονται για τα πολιτικά, δύσκολα κοιτάζουν στα μάτια, τους φίλους ή και τον ίδιο τους τον εαυτό, γιατί ξέρουν ότι λένε ψέματα. Ξέρουν ότι αυτό που γίνεται δεν είναι πολιτικά. Είναι έγκλημα. Είναι πόλεμος. Τι θα πει δεν ανακατεύομαι; Αντε να μην ανακατεύεσαι και να μη νοιάζεσαι, αν είναι ένοχος ο Κόκκαλης, ο Αλαφούζος ή κάποιος άλλος, αλλά να μη σε νοιάζει να ζεις σε διεφθαρμένο κράτος; Αντε να μη σε νοιάζει, αν θα γίνει πρωθυπουργός ο Καραμανλής ή ο Σημίτης, αλλά να μη σε νοιάζει που και οι δυο συναγωνίζονται ποιος θα ξεπουλήσει την Ελλάδα σου και ποιος θα την παραδώσει χωρίς όρους στις ΗΠΑ; Αλλά αφού καταλάβεις ότι είναι και οι δυο το ίδιο βλαβεροί για τον ελληνικό λαό και την ανεξαρτησία της πατρίδας σου, πρέπει ν' αγωνιστείς για να φύγουν. Αντε να μη σε νοιάζει αν ο Κόλιν Πάουελ είναι «περιστέρι» ή «γεράκι», μια που ό,τι και να είναι οι κουτσουλιές του σκοτώνουν ανθρώπους, αλλά να μη σε νοιάζει που Αμερικανοί στρατιωτικοί δείρανε μια γυναίκα στα Χανιά για να της κλέψουν την τσάντα και που η ελληνική αστυνομία, σύμφωνα με την πολιτική της κυβέρνησης, απέκρυψε το γεγονός για έντεκα μέρες και αναγκάστηκε να το παραδεχτεί μόνο γιατί την ξεσκέπασαν οι δημοσιογράφοι; Δεν ανακατεύεσαι στα πολιτικά!! Καλέ τι μας λες; Αν χτυπήσουν τη μάνα σου, την αδερφή σου ή την κόρη σου, δε θα σε νοιάξει, γιατί η ετεροδικία είναι πράξη πολιτική και εσύ δεν ανακατεύεσαι στα πολιτικά!! Σε νοιάζει και θα σε νοιάξει ακόμα περισσότερο όταν το κακό χτυπήσει την πόρτα σου. Οταν χτυπήσουν τη μάνα σου, την κόρη σου, την αδερφή σου ή εσένα τον ίδιο.

Ξύπνα, λοιπόν. Βιάσου. Οσο πιο γρήγορα ξυπνήσεις, τόσο λιγότερες θυσίες θα χρειαστούν. Μην κοροϊδεύεσαι πια από τα δυο μεγάλα κόμματα, που κάνουν τα ίδια και υπόσχονται τα ίδια. Κι ούτε από τα άτομα ή τα κόμματα, που ζητάνε την ψήφο σου για να ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ με τα μεγάλα κόμματα, τα οποία, ύστερα απ' αυτήν τη συνεργασία, θ' αλλάξουν πολιτική και η μόνη τους έγνοια ...θα είναι το συμφέρον του λαού!! Ούτε για παραμύθι δεν κάνει. Ούτε μωρό δε θα το πίστευε. Εσύ γιατί κάνεις πως το πιστεύεις;

Ο Αποστόλης γύρισε, επιτέλους. Ο Σεβάχ ο Θαλασσινός μας. Ταξίδεψε σήμερα για να περάσει όλη τη μέρα στο ΙΚΑ, περιμένοντας να πληρωθεί τη σύνταξή του. Η πρώτη του δουλιά μόλις γύρισε ήταν να διαβάσει το κείμενό μου και να κάνει τις απαραίτητες παρατηρήσεις του. «Καλό είναι, αλλά δε θα έχανες τίποτα να με περιμένεις. Θα σου θύμιζα να γράψεις και δυο λόγια για τους φίλους του Κοκού, που με την ευκαιρία της "Βασιλικής Αποζημίωσης" άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν τα ρεπάνια. Δυο είναι πάντα καλύτερα από έναν!!!».