Θύμα της γραφειοκρατίας, ή μιας «μανίας» κατά των προσφύγων, από την οποία διακατέχονται αρκετοί στη χώρα μας και δη ένιοι των κυβερνώντων; Το ερώτημα αφορά στην περίπτωση της Ολέσιας Καρά, μιας 18χρονης κοπέλας από τη Μολδαβία, η οποία κρατείται σε Αστυνομικό Τμήμα της Αθήνας, με σκοπό να απελαθεί. Η νεαρή Μολδαβή ζει στην Ελλάδα με τους γονείς της και το μόνο «αμάρτημά» της, για το οποίο κινδυνεύει να τιμωρηθεί με απέλαση είναι ότι... συμπλήρωσε τα 18 της χρόνια και ενηλικιώθηκε.

Σύμφωνα, με το νόμο όποιος αλλοδαπός ενηλικιωθεί υποχρεούται να «φτιάξει» τα χαρτιά του για την παραμονή του στη χώρα μας, αλλιώς θα απελαθεί. Για την Ολέσια, όμως, φαίνεται ότι ο νόμος δεν ισχύει, αφού δεν της δίνεται η δυνατότητα να «φτιάξει» τα χαρτιά της και να παραμείνει στη χώρα μας μαζί με τους γονείς της, αλλά οργανώνεται η απέλασή της. Αδικία, η οποία οδήγησε τον Ν. Γκατζή, βουλευτή του ΚΚΕ, να κάνει διάβημα προς τον αρμόδιο υπουργό Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοΐδη, ζητώντας την ικανοποίηση του αιτήματος της νεαρής Μολδαβής, για παραμονή στη χώρα μας.

Προχτές, μιλώντας ο Κ. Καραμανλής στην τηλεόραση του «ΑΝΤ1», για την εποχή του Εμφυλίου, αναγνώρισε ότι η παράταξή του «είχε κάνει κι εκείνη σοβαρότατα λάθη, ακόμα και σ' αυτές τις κρίσιμες και αδελφοκτόνες περιόδους». Γεγονός, το οποίο έσπευσε να ειρωνευτεί ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Χρ. Πρωτόπαππας και ο Γ. Ρουμπάνης σημειώνει στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία»: «... Δεν έχει μιλήσει όμως ποτέ το ΠΑΣΟΚ για τις ευθύνες των "δημοκρατικών δυνάμεων" που ήταν τότε στην εξουσία. Δεν είπε κανείς και δεν ομολόγησε ότι πρωθυπουργός της χώρας το 1944, στον αιματηρό Δεκέμβρη, ήταν ο Γεώργιος Παπανδρέου. Είναι ο άνθρωπος που έβαλε (με την ανοχή βεβαίως του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ) τους Εγγλέζους στην Αθήνα, ώθησε σε παραίτηση τους υπουργούς της Αριστεράς και η κυβέρνησή του έδωσε την εντολή για το ματοκύλισμα του μεγάλου συλλαλητηρίου στην πλατεία Συντάγματος».

Και συνεχίζει: «Δεν είπε ποτέ κανείς από το ΠΑΣΟΚ, ότι πρωθυπουργός στη δεύτερη, πιο αιματηρή και καταστροφική για την Ελλάδα περίοδο του Εμφυλίου, ήταν ο Θεμιστοκλής Σοφούλης, ο ηγέτης του κόμματος των τότε Φιλελευθέρων, που συγκυβέρνηση με την τότε Δεξιά, για να φέρουν σε "αίσιο" πέρας τον αδελφοκτόνο πόλεμο. Ηταν ο διάδοχος του Γ. Παπανδρέου, ο οποίος άνοιξε την πόρτα για να μπουν στην Ελλάδα οι Αμερικανοί, το 1947, και να συνεχίσουν το έργο που άφησαν ημιτελές οι Εγγλέζοι. Ηταν ο συνασπισμός αυτός των κομμάτων που επέτρεψε στους Αμερικανούς να πετύχουν την πρώτη τους επέμβαση στα εσωτερικά άλλης χώρας (εκτός αμερικανικής ηπείρου) και να εγκαινιάσουν μια πολιτική που συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε διάφορες γωνιές του πλανήτη. Αυτοκριτική λοιπόν και όχι ειρωνεία».

Αντίο, χρόνε,

που μας αφήνεις

και μια ανάμνηση

πλέον θα γίνεις,

ήσουν γεμάτος

δεινά και βάρη,

αλλά δεν έφταιγες

συ, φουκαριάρη,

άλλοι είναι οι αίτιοι

σου το δηλώνω,

γι' αυτό εσένα

κατευοδώνω

και τους ενόχους

ίσια μουντζώνω!

*

Αντίο, χρόνε,

άι στο καλό σου,

δε θα βρεις

γι' άλλους το διάολό σου,

δε θα φορτώσω

σε σένα γέρο

όσα απ' τους γδάρτες

εγώ υποφέρω,

θα ήταν λάθος μου,

βρε φουκαριάρη,

να κοπανάω, γκαπ,

το σαμάρι,

ενώ μου φταίνε

μόνο οι γαϊδάροι!