Λένε πως ο εγκληματίας επιστρέφει στο χώρο του εγκλήματος. Ευτυχώς, στην προκειμένη περίπτωση, στο χώρο του εγκλήματος επιστρέφουν τα περισσότερα από τα θύματα, τα σπουδαία αρχαία κειμήλια που κλάπηκαν την 12η Απριλίου 1990 από το Μουσείο Κορίνθου, η οποία ήταν η μεγαλύτερη που είχε συμβεί σε ελληνικό μουσείο και η οποία είχε ευτυχή κατάληξη το 1999 με την ανεύρεση του κύριου όγκου των κλαπέντων στις ΗΠΑ.
Το Σάββατο λοιπόν, στις 11.30 πμ, θα γίνουν τα εγκαίνια των επαναπατρισθέντων αρχαίων στο Μουσείο Κορίνθου, από το υπουργείο Πολιτισμού και τη Δ` Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. Πρόκειται για 274 αντικείμενα από τα 285, που όπως υπολογίζεται είχαν κλαπεί (επίσημος αριθμός. Ουσιαστικά ο αριθμός των κλαπέντων είναι αβέβαιος, καθώς δεν είχαν καταγραφεί πλήρως τα αντικείμενα του Μουσείου Κορίνθου).
Ανάμεσα στα επιστραφέντα κειμήλια περιλαμβάνονται μαρμάρινες κεφαλές θεών, αυτοκρατόρων, πορτρέτα Ρωμαίων πολιτών, πήλινα και γυάλινα αγγεία, ειδώλια, κοσμήματα, παιχνίδια και μικροαντικείμενα.
Τα ευρήματα στου Μακρυγιάννη είναι πολλαπλάσια αυτών που φαίνονται στη φωτογραφία, η οποία δείχνει τα ευρήματα της ανασκαφής του 1999 |
Οπως αποδείχτηκε στη συζήτηση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου για διατήρηση ή μη αρχαιοτήτων στο νοτιοδυτικό τμήμα του οικοπέδου, ουσιαστικά, οι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν σημαντικές αρχαιότητες διαφόρων περιόδων και εύχονται, τα τσιμεντένια «πέδιλα» του μουσείου, να «πέσουν» εκεί όπου θα καταστραφούν λιγότερα αρχαία...
Στο συγκεκριμένο τμήμα του οικοπέδου ανασκάφτηκαν τα σημεία όπου βρίσκονταν οι πολυκατοικίες που απαλλοτριώθηκαν και κατεδαφίστηκαν για τις ανάγκες του μουσείου. Βρέθηκε η συνέχεια της αρχαίας οδού 1 (σε μήκος 25 μέτρων) που είχαν αποκαλύψει οι πρώτες ανασκαφές και μια διασταύρωσή της με την οδό 2 στη συνέχειά της, μήκους 6 μέτρων. Εντός της γωνίας που σχηματίζουν οι δύο δρόμοι αποκαλύφθηκε η συνέχεια μεγάλου οικοδομικού συγκροτήματος (7ου μ.Χ αι). Βόρεια της οδού 1 αποκαλύφθηκαν μεσοβυζαντινά οικοδομικά λείψανα και αλλεπάλληλα οικοδομήματα από τους ελληνιστικούς έως τους βυζαντινούς χρόνους.
Αποκαλύφθηκαν, επίσης, λιγοστά παλαιοχριστιανικά λείψανα και από αλλεπάλληλες οικοδομικές φάσεις. Οι αρχαιολόγοι κατάφεραν να αποκαλύψουν μόνο τη φάση των ρωμαϊκών χρόνων, αφού τα υπόγεια των πολυκατοικιών «πρόλαβαν» να καταστρέψουν τις νεότερες φάσεις. Τα οικοδομήματα των ρωμαϊκών χρόνων έχουν αυλή με ψηφιδωτό δάπεδο.
Το ΚΑΣ γνωμοδότησε υπέρ της διατήρησης των δύο οδών και των οικοδομικών καταλοίπων του 7ου μ.Χ. αι., αλλά ενέταξε τα οικοδομικά λείψανα νοτίως της οδού 1 στην περιοχή που χαρακτηρίζεται ως «κίτρινη ζώνη». Αυτό σημαίνει, πως τα εν λόγω ευρήματα, στην καλύτερη περίπτωση, θα καταχωθούν και στη χειρότερη θα διαλυθούν, ανάλογα με το πού ακριβώς θα «φυτευτεί» το τσιμεντένιο «πέδιλο». Οι «λεπτομέρειες» θα συζητηθούν στο ΚΑΣ, στο τέλος του ερχόμενου Φλεβάρη, οπότε θα κατατεθεί στο συμβούλιο η προμελέτη του μουσείου.
Ενα αντιδραστικό κείμενο από την πρώτη έως την τελευταία του λέξη είναι η «Χάρτα της Ολυμπίας», η οποία παρουσιάστηκε χτες από τον υπουργό Πολιτισμού, Ε. Βενιζέλο, και την πρόεδρο του Πανεπιστημίου της Ευρώπης, Ελένη Αρβελέρ. Η «Χάρτα» είναι το αποτέλεσμα του διεθνούς συμποσίου «Ξανασκεφτόμαστε τον Πολιτισμό», που έγινε στην Ολυμπία (Σεπτέμβρης 2000), με συμμετοχή δεκάδων διανοουμένων και πολιτικών από την Ευρώπη και άλλες ηπείρους, εγκαινιάζοντας τη συνεδριακή πτυχή της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας.
Το κείμενο θα μπορούσε να αποτελέσει και μια συνοπτική εισαγωγή στην ιστορία της αστικής φιλοσοφίας, αφού, από καθαρά ιδεαλιστικές «αναγνώσεις» της ιστορίας, του τύπου «απορρίπτουμε κάθε ιδέα ενός μέλλοντος που εγκυμονεί μοιρολατρικές συγκρούσεις ανάμεσα στους πολιτισμούς» (!) περνά σε έννοιες όπως «πολιτιστικός πλουραλισμός και πολυφωνία», «ανοιχτός διάλογος» κλπ., στο πλαίσιο φυσικά της αστικής τάξης.
Αποκόπτοντας συνειδητά τον πολιτισμό από την υλική βάση της κοινωνίας και, επόμενα, προσεγγίζοντας τη βία, το φανατισμό, την τρομοκρατία, τον «κοινωνικό αποκλεισμό», την υπανάπτυξη, την πείνα, την «οικονομική αβεβαιότητα» ως μάστιγες χωρίς αιτία, οι υπογράφοντες τη «Χάρτα» αποφάσισαν τη δημιουργία μιας «Πολιτιστικής Αγοράς» των παραπάνω αρχών τους και ζητούν από τους «αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς» να τους βοηθήσουν στους σκοπούς τους.
«Στον προορισμό», στο Υπόγειο του «Θεάτρου Τέχνης» |
Στην Αρχαιολογική Εταιρία Αθηνών (Πανεπιστημίου 22) σήμερα (6.30μμ) ο Γάλλος αρχαιολόγος, ακαδημαϊκός Πολ Μπερνάρ θα μιλήσει για τις «Ελληνικές πόλεις του Αλεξάνδρου στο Αφγανιστάν», με παράλληλη προβολή διαφανειών. Η ομιλία αφορά: Στις ανασκαφές του στο Αϊ Χανούμ, στα χαμένα ή κατεστραμμένα αρχαιολογικά ευρήματα που αποδεικνύουν την ελληνικότητα τής πόλης και της περιοχής. Στις πόλεις του Αλεξάνδρου, της ελληνιστικής εποχής και των Ελληνο-Βακτριανών βασιλείων. Στην ελληνο-βακτριανή και ελληνο-βουδιστική Τέχνη. Τη διάλεξη θα μεταφράζει η δρ. του Πανεπιστημίου του Παρισιού Πίτσα Γρηγοράκου - Παρνασσού.
Σε ξένους απονεμήθηκαν και φέτος το Α` και Β` βραβείο του Διεθνούς Θεατρικού Διαγωνισμού του Ιδρύματος Ωνάση. Το Γ` βραβείο δόθηκε στον άξιο συγγραφέα και ηθοποιό Παναγιώτη Μέντη για το έργο του «Ξένοι». (Ο συγγραφέας το 1997 απέσπασε τον έπαινο του διαγωνισμού για το «Save»). Εναν από τους τρεις επαίνους έλαβε ο Βασίλης Κατσικονούρης για το «Εντελώς αξιοπρεπές». Τα βραβεία του Ιδρύματος Ωνάση για το θέατρο και τη μουσική για χορογραφία απονεμήθηκαν προχτές στο ΜΜΑ. Ολα τα άλλα βραβεία και οι έπαινοι για το θέατρο και τη μουσική για χορογραφία δόθηκαν σε ξένους.
Ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης επέστρεψε χτες, υγιής, στο σπίτι του, μετά την τριανταήμερη νοσηλεία του στον «Κυανού Σταυρό», όπου λόγω υποκεφαλικού κατάγματος στο δεξιό ισχίο, υπεβλήθη επιτυχώς σε «υφολική αρθροπλαστική» εγχείρηση από τον διευθυντή του ορθοπεδικού τμήματος της κλινικής, Χάρη Γεωργούλη. Οπως ξαναγράψαμε, η διοίκηση της κλινικής τιμώντας τη μεγάλη ποιητική προσφορά του Μ. Σαχτούρη κάλυψε όλα τα έξοδα νοσηλείας και θεραπείας του.