Ο τεράστιος όγκος αντικειμένων, η χρόνια υποστελέχωση και η πολιτική συρρίκνωσης και εμπορευματοποίησης των δημόσιων ταχυδρομικών υπηρεσιών, που εφαρμόζουν τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ακολουθώντας πιστά τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την «απελευθέρωση» της ταχυδρομικής αγοράς, έχουν οδηγήσει σε μια κατάσταση χειρότερη ακόμα και από την περίοδο της πανδημίας και των lockdown, όπως καταγγέλλει το Κλαδικό Συνδικάτο ΣΕΤΤΑ.

Στο ίδιο κάδρο ευθυνών βρίσκεται και ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός της πλειοψηφίας στο ΔΣ της Ομοσπονδίας του κλάδου (ΠΟΣΤ), που διαχρονικά στήριξε αυτές τις επιλογές, καλλιεργώντας αυταπάτες για τη λεγόμενη «εξυγίανση» και βάζοντας πλάτη στην ένταση της εκμετάλλευσης σε βάρος των εργαζομένων.

Ενδεικτικό του μεγάλου όγκου δεμάτων που πρέπει να διεκπεραιώσουν οι εργαζόμενοι στα κέντρα διαλογής των ΕΛΤΑ

Εργάζονται τρεις συνεχόμενες εβδομάδες χωρίς ρεπό, καλύπτοντας πενθήμερα και Σαββατοκύριακα, ενώ ζητήθηκε από μέρος του προσωπικού να εργαστεί ακόμα και την αργία της 26ης Δεκέμβρη.

Ο όγκος των δεμάτων είναι τέτοιος που δεν επαρκούν ούτε τα container, με αποτέλεσμα να στοιβάζονται αντικείμενα σε χώρους ακατάλληλους, δημιουργώντας σοβαρά ζητήματα υγείας και ασφάλειας, αυξάνοντας τον κίνδυνο ατυχημάτων και επιβαρύνοντας ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους.

Η εικόνα αυτή δεν περιορίζεται στα Κέντρα Διαλογής. Στα καταστήματα διανομής και συναλλαγής των ΕΛΤΑ, οι εργαζόμενοι επωμίζονται αυξημένο όγκο δουλειάς μετά το κλείσιμο καταστημάτων, στο πλαίσιο του λεγόμενου «σχεδίου εξυγίανσης». Λιγότερα καταστήματα, λιγότερο προσωπικό, περισσότερες περιοχές ευθύνης και ατελείωτες ουρές πολιτών συνθέτουν την καθημερινότητα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το κλείσιμο του πρακτορείου των ΕΛΤΑ στους Αμπελόκηπους, που λειτουργούσε μέσω ιδιώτη. Οι περιοχές που εξυπηρετούσε πέρασαν στη μητρική ΕΛΤΑ χωρίς καμία πρόσληψη επιπλέον προσωπικού, φορτώνοντας νέα βάρη στους ήδη εξαντλημένους εργαζόμενους.

Το αποτέλεσμα είναι στα Κέντρα Ταχυδρομικής Εξυπηρέτησης Πελατών στο Ρουφ και την Αργυρούπολη, ο όγκος αντικειμένων να έχει εκτοξευτεί, με τη διανομή να βρίσκεται δέκα ημέρες πίσω. Στη διανομή στον Πειραιά, η κατάσταση έχει «μπουκώσει» σε τέτοιο βαθμό που δεν γίνονται δεκτές νέες επιστολές και αντικείμενα.

Η κατάσταση στα καταστήματα συναλλαγής είναι επίσης δραματική. Ολο το κέντρο της Αθήνας εξυπηρετείται από μόλις τρία καταστήματα (Αιόλου 100, Σύνταγμα και Σόλωνος). Η καθημερινότητα είναι απελπιστική τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους πολίτες.

Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν καν να κάνουν διάλειμμα, το σκέφτονται ακόμα και να πάνε στην τουαλέτα, δεν μπορούν να αρρωστήσουν, καθώς με μία απουσία η ήδη επιβαρυμένη κατάσταση επιδεινώνεται άμεσα. Παρά το φιλότιμο και την προσπάθεια να εξυπηρετηθεί ο κόσμος όσο καλύτερα γίνεται, η αναμονή χτυπάει κόκκινο και οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που επωμίζονται τη δικαιολογημένη αγανάκτησή των πολιτών. Η ίδια κατάσταση επικρατεί και στα δυτικά προάστια, που εξυπηρετούνται από μόλις δύο καταστήματα, Περιστέρι και Αιγάλεω, με αντίστοιχα ακραία προβλήματα, με εργαζόμενους και κοινό στα όρια της αντοχής.

Οι σημερινές τραγικές συνθήκες εργασίας, απότοκο του «Σχεδίου Εξυγίανσης», επισφραγίζονται και νομικά με μία σειρά αντεργατικών νόμων, με πιο πρόσφατο τον νόμο για το 13ωρο και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας.

Οταν η εργοδοσία έχει ανάγκη, οι εργαζόμενοι ξεζουμίζονται, δουλεύοντας υπερωρίες, Σαββατοκύριακα, χωρίς καμία ανάσα. Οταν όμως οι ρυθμοί της δουλειάς πέσουν, η «ευελιξία» λύνει τα χέρια της εργοδοσίας: Συμβάσεις που μετατρέπονται σε ελαχίστων ημερών, ρεπό και άδειες που δίνονται όταν οι εργαζόμενοι δεν τα χρειάζονται, περικοπές προσωπικού και ωρών εργασίας.

Μπροστά σε αυτή την εικόνα, η κυβέρνηση υπερασπίζεται το λεγόμενο «Σχέδιο Εξυγίανσης» των ΕΛΤΑ, παρουσιάζοντάς το ως αναγκαία «αναδιοργάνωση» και «εξορθολογισμό» για τη βιωσιμότητα του οργανισμού. Στην πράξη, όμως, αυτή η πολιτική αποτυπώνεται στο κλείσιμο καταστημάτων, στη διατήρηση της χρόνιας υποστελέχωσης, στην ένταση της εργασίας και στη συνολική υποβάθμιση τόσο των συνθηκών δουλειάς όσο και των παρεχόμενων ταχυδρομικών υπηρεσιών.

Η ίδια η πραγματικότητα λοιπόν διαψεύδει τα κυβερνητικά ευχολόγια. Η εντατικοποίηση, η εξουθένωση και οι ελλείψεις δεν είναι «παράπλευρες απώλειες», αλλά συστατικά στοιχεία αυτής της πολιτικής.

Τα παραπάνω έχει αναδείξει το ΚΚΕ και στη Βουλή, με πιο πρόσφατη την παρέμβαση του βουλευτή του Κόμματος Χρήστου Κατσώτη στη σχετική συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας για την κατάσταση στα ΕΛΤΑ. Εκεί, αναδείχθηκε ότι η «εξυγίανση» των ΕΛΤΑ στηρίζεται στη μείωση προσωπικού, στη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και στη συρρίκνωση του δημόσιου χαρακτήρα τους.

Γι' αυτό και η διέξοδος βρίσκεται στη σύγκρουση με την ίδια τη στρατηγική της «απελευθέρωσης», της ΕΕ και των κυβερνήσεών της: Στην πάλη για καθολικό, δημόσιο και αξιόπιστο δίκτυο με επαρκή κρατική χρηματοδότηση, με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, με κατοχυρωμένα δικαιώματα, ανθρώπινα ωράρια και σύγχρονες, ασφαλείς υποδομές. Στον αγώνα δηλαδή για να λειτουργήσουν τα Ταχυδρομεία ως δημόσια κοινωνική υπηρεσία και όχι ως πεδίο επιχειρηματικής δράσης, ώστε να εξυπηρετούνται οι λαϊκές ανάγκες κόντρα στην πολιτική του κέρδους.