Eurokinissi

Είπε συγκεκριμένα ότι το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και η «πλήρης απορρόφηση» των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης εγγυώνται την «ανάπτυξη», η οποία έταξε ότι θα συνεχιστεί από την «προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων» (πάνω σε νέα κίνητρα και προνόμια που διασφαλίζει στους ομίλους) αλλά και πόρους από άλλα ευρωενωσιακά προγράμματα με κυριότερο το νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο.

Στην αστική κριτική, δε, που του ασκείται ενδοαστικά, ισχυρίστηκε πως το περιβόητο «παραγωγικό μοντέλο» αλλάζει με «στροφή σε τομείς υψηλότερης προστιθέμενης αξίας» και τους εργαζόμενους να δουλεύουν 13ωρα με καθηλωμένους μισθούς για να την «προσθέσουν», με επέκταση των ΑΠΕ με αποτέλεσμα π.χ. το 2024 η χώρα να είναι για πρώτη φορά εξαγωγική σε Ενέργεια, την ώρα που ο λαός βουλιάζει στην ενεργειακή φτώχεια, και η χώρα να γίνεται «ενεργειακός κόμβος για αμερικανικό LNG με τον Κάθετο Διάδρομο» και τον λαό στο στόχαστρο των ανταγωνισμών.

Για τον λαό παρουσίασε τη γνωστή μαγική εικόνα, με αυξήσεις που τάχα υπερκαλύπτουν τάχα τον πληθωρισμό, όταν οι πραγματικοί μισθοί βρίσκονται μια δεκαετία πίσω, πόρους που δίνει για την Υγεία (!) την ώρα που η κατάσταση είναι παραπάνω από οριακή ενώ ο λαός ξεπαραδιάζεται, ενώ δεν παρέλειψε να πει πως τα «πρόσθετα έσοδα» προέρχονται πρωτίστως από την ανάπτυξη και την «καταπολέμηση της φοροδιαφυγής» εφόσον, όπως τόνισε, αυξάνονται οι εισπράξεις του ΦΠΑ, επιβεβαιώνοντας πως ό,τι δίνει το έχει πάρει από την άλλη τσέπη, πολλαπλά.

Υπογραμμίζοντας εξάλλου ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να παραβεί τους δημοσιονομικούς κανόνες και ότι οι όποιες παροχές δεν θα διαταράσσουν τη δημοσιονομική ισορροπία, επανέλαβε μια σειρά - φιλολαϊκά υποτίθεται - μέτρα που τα λέει από τη ΔΕΘ ακόμα, επικεντρώνοντας χτες στο Στεγαστικό, ανακοινώνοντας κάποια μέτρα όπως ένα νέο πρόγραμμα ανακαίνισης κατοικιών, ότι θα επιστρέφει δύο κι όχι ένα ενοίκιο σε εκπαιδευτικούς, νοσηλευτές και γιατρούς που μετατίθενται μακριά από τον τόπο κατοικίας τους κ.λπ.

Με την κυβέρνηση στο μεταξύ να έχει στριμωχτεί για τα καλά από τα μπλόκα των βιοπαλαιστών αγροτών, ο Μητσοτάκης ήταν προκλητικός απέναντί τους, λέγοντας ούτε λίγο ούτε πολύ ότι η κυβέρνηση δεν σκοπεύει να δώσει ούτε σεντ παραπάνω από τα όσα τους χρωστάει, ενώ παρέπεμψε και στα όσα ανακοίνωνε νωρίτερα από το βήμα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Χατζηδάκης, ανακοινώνοντας κάτι ψίχουλα της τάξης των 80 εκατομμυρίων, κυριολεκτικά από τα «περισσεύματα» του νέου συστήματος για να στηρίξει δήθεν με αυτή την κοροϊδία κτηνοτρόφους, βαμβακοπαραγωγούς και σιτοπαραγωγούς.

Κατά τα άλλα επέμεινε στην ενσωμάτωση του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ, ώστε ο φορομπηχτικός αυτός μηχανισμός να λειτουργεί ως κόφτης των επιδοτήσεων, ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση έχει δώσει τάχα λύσεις στη μείωση του κόστους παραγωγής, ενώ για τα άλλα μέτρα παρέπεμψε σε «διάλογο» - κοροϊδία με «βάση τις αντοχές της οικονομίας και το πλαίσιο της ΚΑΠ». Με βάση όσα είπε, θα αφορούν επιστροφή του ειδικού φόρου κατανάλωσης πετρελαίου στην αντλία, μετά από «συνεννοήσεις» με την ΑΑΔΕ. «Πρωτοβουλίες της ΔΕΗ» για μείωση της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας για τους αγρότες. «Νέο σύστημα για ακόμα μεγαλύτερη κάλυψη από τον ΕΛΓΑ», καλώντας τους ο Χατζηδάκης να «δείξουν υπευθυνότητα», στην προσπάθειά τους να σπάσουν τα μπλόκα.

Πρόσκληση απεύθυνε και ο Μητσοτάκης, αλλά στα άλλα κόμματα αυτός, να στήσουν μια «διακομματική επιτροπή με διακομματικό προεδρείο ώστε να εξετάσουμε τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα και να συμφωνήσουμε στις αλλαγές που θα δεσμεύουν και τις επόμενες κυβερνήσεις», να συνυπογράψουν δηλαδή τη νέα ΚΑΠ.

Το είχε προαναγγείλει μιλώντας προηγούμενα σε podcast λέγοντας ότι «ατζέντα της επόμενης τετραετίας» είναι η «πλήρης αναδιάρθρωση του πρωτογενούς τομέα», για την οποία θα αναζητήσει «ευρύτερες συναινέσεις» και με μια τέτοια «επιτροπή». Και για να μη μείνει αμφιβολία ότι μιλάμε για αγροτική παραγωγή διά χειρός ΕΕ - μονοπωλίων και χωρίς αγρότες - κτηνοτρόφους, παρουσίαζε ως στόχο «να στηρίξουμε τις οργανώσεις παραγωγών για να έχουν, το λέω με όρους επιχειρηματικότητας, μια κρίσιμη μάζα, οικονομίες κλίμακος για να μπορούν πραγματικά να είναι ανταγωνιστικοί (...) να αυξήσουμε την παραγωγικότητα».

Ο Ν. Ανδρουλάκης διαμαρτυρήθηκε ότι απομακρύνεται ο στόχος της σύγκλισης με την ΕΕ, αφήγημα που υπερασπίστηκε επί μακρόν, σερβίροντας στον λαό τη γνωστή απ' τα παλιά αυταπάτη του καλύτερου καπιταλισμού που μπορεί και τα κέρδη να εγγυάται και τη λαϊκή ευημερία. Απ' τη σκοπιά των γενικών συμφερόντων του συστήματος προειδοποίησε ότι η κυβέρνηση με την απαξίωση των θεσμών τορπιλίζει την αναγκαία συναίνεση και αποδυναμώνει την εμπιστοσύνη των πολιτών και στο πολιτικό σύστημα.

«Εσείς ευτελίσατε τη Βουλή, τη μετατρέψατε σε πλυντήριο ευθυνών, επιτεθήκατε στους ανεξάρτητους θεσμούς, αυτά είναι η Ευρώπη; Δεν νομίζω. Εσείς που λέγατε ότι το παν είναι να μένουμε Ευρώπη σήμερα μας κάνετε να νιώθουμε ότι μένουμε Ουγγαρία», ανέφερε και αφού κατηγόρησε την κυβέρνηση για τις επιδόσεις της σε ό,τι αφορά στους ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης, διερωτήθηκε με νόημα «η απογοήτευση των πολιτών τι θα γίνει; Συνολική αποδόμηση του πολιτικού κόσμου; Οτι είμαστε όλοι το ίδιο; Δεν πρέπει να το επιτρέψουμε, να αγωνιστούμε όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις για να υπάρξει ταχύτατα πολιτική αλλαγή».

Στο πλαίσιο της υποτιθέμενης αλλαγής που πρεσβεύει το κόμμα του, συνυπεύθυνο για όσα καθέδρας κατήγγειλε, δήλωσε ότι το ΠΑΣΟΚ θα αναλάβει πρωτοβουλία για τροποποίηση του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών και για την επιλογή της ηγεσίας της δικαιοσύνης, προτάσεις που το ΚΚΕ έχει φέρει στη Βουλή και το ΠΑΣΟΚ έχει απορρίψει.

Στο ίδιο μήκος κύματος ο Σ. Φάμελλος κατηγόρησε τη ΝΔ ότι ανάπτυξη χωρίς ανθρώπους δεν γίνεται, εισηγούμενος εμμέσως πλην σαφώς ότι γίνεται και η καπιταλιστική ανάπτυξη να τρέχει και οι δείκτες λαϊκής ευημερίας, υποστήριξε χωρίς ίχνος ντροπής προτάσεις προστασίας της πρώτης κατοικίας που το κόμμα του ήρε αλλά και φορολόγησης των μερισμάτων σαν τάχα λύση, αν και ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ αυτός που μείωσε το ποσοστό που ίσχυε όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση. «Τρέχουμε ιλιγγιωδώς μακριά απ' την Ευρώπη» υποστήριξε, βγάζοντας κι αυτός μετά τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ την ΕΕ απ' το κάδρο των υπευθύνων για τα βάσανα του λαού.

Ανέφερε τέλος πως το κόμμα του θα καταψηφίσει τις αμυντικές δαπάνες του προϋπολογισμού, έχοντας ωστόσο τα προηγούμενα χρόνια στηρίξει κάθε σχετικό μέτρο, επειδή τάχα η ΝΔ έκανε τη χώρα «δεδομένο και προβλέψιμο» σύμμαχο - δεν παζαρεύει δηλαδή αρκετά για την αστική τάξη - ενώ αναφερόμενος στην πολεμική οικονομία έκανε λόγο για παραλογισμό προετοιμασίας ενός παγκοσμίου πολέμου κρύβοντας κι εδώ τα πραγματικά ελατήρια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων.

Ο Αλ. Χαρίτσης διαμαρτυρήθηκε και αυτός για «πλιάτσικο στους θεσμούς και πρωτοφανή απώλεια κύρους και αξιοπιστίας, που οδηγεί τους πολίτες σε μια τρομακτική απώλεια εμπιστοσύνης», κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι ευθύνεται με τα συνεχή σκάνδαλα, τις εξόφθαλμες απόπειρες ποδηγέτησης ανεξάρτητων αρχών κ.λπ. που «έχουν καταρρακώσει κάθε έννοια αξιοπιστίας, συμπαρασύροντας συνολικά τα θεσμικά όργανα και το πολιτικό σύστημα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για την πρωτοφανή διάρρηξη της εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι σε θεσμούς όπως η Δικαιοσύνη και η Βουλή».

Κατηγόρησε κι αυτός την κυβερνητική διαχείριση κάνοντας λόγο για χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, για απώλεια της ευκαιρίας του Ταμείου Ανάκαμψης και για μη επίτευξη του στόχου της σύγκλισης με την ΕΕ, σαν να υπάρχει κάπου εκεί λαός που να ευημερεί.

Και αυτός αναπαρήγαγε το αίτημα «να αλλάξει πορεία η χώρα, να αλλάξει πολιτική εξουσία. Η Δεξιά πρέπει να φύγει».

Της αοριστίας το ανάγνωσμα ακολούθησε με την ομιλία του Κ. Βελόπουλου. Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης μίλησε για μικρούς απατεωνίσκους, για τους λιγνίτες που θα επαναφέρει, για άλλα deal με ...φερέγγυους συνεταίρους για εξορύξεις ...προς όφελος του λαού. Και μετά το ξέπλυμα της κυβέρνησης από τις ευθύνες της αφού την παρουσίασε σαν ανίκανη, ακολούθησε και το ξέπλυμα της ΕΕ, με τον Κ. Βελόπουλο να βλέπει όχι συνειδητές επιλογές προς όφελος των μονοπωλίων αλλά «ημίτρελους ηγετίσκους». Και κάπου ανάμεσα στους τρελούς, στα εμβόλια και τις ξαφνικίτιδες χάθηκε οτιδήποτε επί της ουσίας για τον προϋπολογισμό.

Καμία τύχη εξάλλου δεν είχε ο προϋπολογισμός και με την πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην αγόρευσή της είπε πολλά για φραπέδες και χασάπηδες, Μπουκώρους και Μυλωνάκηδες, σχεδόν τίποτα όμως για τον κρατικό προϋπολογισμό, αρκούμενη να κατακεραυνώνει το «καθεστώς ευνοιοκρατίας, παρεοκρατίας, φαυλοκρατίας, αναξιοκρατίας, κομματοκρατίας». Για να καταλήξει και αυτή στη μόνιμη επωδό όλων ότι «το μεγάλο διακύβευμα του σήμερα είναι η δικαιοσύνη» και η «διαφάνεια», για ένα «διαφανές» και «δίκαιο» εκμεταλλευτικό σύστημα.

Ο Δ. Νατσιός τέλος διαμαρτυρήθηκε για τους αγρότες, ξέχασε όμως να αναφέρει έστω μια φορά την ΚΑΠ της ΕΕ που τους ξεκληρίζει, που την ίδια ώρα το κόμμα του ψήφιζε στην Ευρωβουλή... Βολικά για το σύστημα και αυτός τα έβαλε με την κυβέρνηση και τις ικανότητές της, ενώ περίλυπος απεφάνθη ότι δεν υπάρχει ηγεσία με σθένος και φιλοπατρία και ότι «μας περιμένουν πολύ δύσκολες μέρες εξαιτίας της άφρονης πολιτικής σας».