Την απόσυρση του νομοσχεδίου ή των διατάξεων που πλήττουν τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, που προβλέπει σωρεία δυσμενών αλλαγών συνολικότερα στις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας και ιδιαίτερα στο μόνιμο ένστολο προσωπικό τους (αξιωματικούς, υπαξιωματικούς, ΕΠΟΠ, ΟΒΑ) απαιτούν και Ενώσεις Στρατιωτικών στη Δυτική Ελλάδα, αντιπροσωπείες των οποίων βρέθηκαν και στην τελευταία μεγάλη πανελλαδική συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 29 Νοέμβρη στην Αθήνα.

Για τις επιπτώσεις που φέρνει το νομοσχέδιο (η διαβούλευσή του λήγει σήμερα) τόσο στα στελέχη των ΕΔ όσο και στις οικογένειές τους, μιλώντας στον «Ριζοσπάστη», ο Λευτέρης Μπουρδανιώτης, πρόεδρος της Ενωσης Στρατιωτικών ΠΕ Αχαΐας, σημείωσε, μεταξύ άλλων: «Είναι παράλογο να έρχεται ένα βαθμολόγιο και να ισχύει αναδρομικότητα 34 ετών. Είναι κάτι που δεν το δεχόμαστε επ' ουδενί. Παραβιάζονται δυο θεμελιώδεις συνταγματικές αρχές, η συνταγματική αρχή της ασφάλειας δικαίου και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του πολίτη στο κράτος. Να τονίσουμε ότι αυτές οι προβλέψεις επηρεάζουν αρνητικά την υπηρεσιακή καθημερινότητα όλων των συναδέλφων μας, ενώ υποβαθμίζονται όλοι ανεξαρτήτως οι θεσμοί προέλευσης, με αποτέλεσμα να πλήττεται το ηθικό του προσωπικού, καθόσον ανατρέπεται αιφνιδιαστικά το εργασιακό τους καθεστώς».

Αναφέρει επίσης ότι «οι αλλαγές δεν πρέπει και δεν μπορούν να ισχύσουν για τα νυν στελέχη των ΕΔ ή ακόμη και σε όσους σήμερα φοιτούν στις στρατιωτικές σχολές», προσθέτοντας: «Οσοι βρισκόμαστε στο στράτευμα, μπήκαμε με κάποιες προϋποθέσεις που σήμερα ανατρέπονται, θέτοντας διαφορετικά κριτήρια. Καλούμε να αποσυρθεί το βαθμολόγιο, και αν δεν συμβεί αυτό, να μην έχει αναδρομική ισχύ, διότι αν συμβεί αυτό, είναι σαν να είχαμε χτίσει μια πολυκατοικία με συγκεκριμένους όρους δόμησης και σήμερα να καλούμαστε να τους αλλάξουμε επιβαρυντικά στον φέρων σκελετό της, με ό,τι συνέπειες αυτό μπορεί να έχει».

Για την υποβάθμιση των στρατιωτικών σχολών μιλά από την πλευρά του ο Βασίλης Χονδρογιάννης, πρόεδρος της Ενωσης Στρατιωτικών ΠΕ Αιτωλοακαρνανίας, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων πως οι Ανώτερες Στρατιωτικές Σχολές Υπαξιωματικών αντιμετωπίζονται σαν να μην έχουν ρόλο στο μέλλον. «Ιδιαίτερο πρόβλημα θα δημιουργηθεί και με τους ΕΠΟΠ και όσους δεν εισήχθησαν στο στράτευμα μέσω πανελλαδικών, που με τη συγκεκριμένη βαθμολογική τους εξέλιξη είναι σαν να πετιούνται εκτός στρατεύματος», υπογραμμίζει.

Στέκεται και στις οικονομικές και συνταξιοδοτικές απώλειες για τα στελέχη των ΕΔ, εξηγώντας: «Με το βαθμολογικό συνδέεται τόσο η μισθολογική όσο εν συνεχεία και η συνταξιοδοτική εξέλιξη. Αυτό έχει ιδιαίτερες συνέπειες τόσο στους υπαξιωματικούς που θα έχουν απώλεια έως και 5 βαθμών όσο και σε άλλα στελέχη, ενώ με τη σειρά αυτές οι αλλαγές φέρνουν αρνητικές συνέπειες και στις συντάξεις».

Στην ίδια κατεύθυνση ο Γιώργος Μπέκας, επίτιμος πρόεδρος της Ενωσης Στρατιωτικών ΠΕ Ηλείας, σημειώνει: «Μας ανησυχεί πάρα πολύ η αναδρομικότητα της ισχύς του πολυνομοσχεδίου. Ερχεται να μας στερήσει τη βαθμολογική και κατά συνέπεια μισθολογική εξέλιξη, το πώς είχαμε δομήσει και εμείς τη ζωή μας συνολικότερα». Ιδιαίτερα στέκεται στις επιπτώσεις σε όλο το στράτευμα, με τη δημιουργία στελεχών «διαφόρων ταχυτήτων», ζητώντας με τη σειρά του απόσυρση των προβλεπόμενων μέτρων.

Αναφορές από τους εκπροσώπους των τριών Ενώσεων έγιναν και για τοπικά προβλήματα, όπως η παύση λειτουργίας στην Πάτρα του Στρατιωτικού Νοσοκομείου «409», η μη αξιοποίησή του για τις ανάγκες των στελεχών των ΕΔ, των Σωμάτων Ασφαλείας, του λαού συνολικότερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε όλη τη Δυτική Ελλάδα δεν υπάρχει στρατιωτικό φαρμακείο, ούτε κάποια δομή Υγείας για τα στελέχη των ΕΔ, που θα μπορούσε να ελαφρύνει τον όγκο που δέχονται τα στρατιωτικά νοσοκομεία της Αττικής, μειώνοντας στο ελάχιστο τις μετακινήσεις των στρατιωτικών, προσφέροντας ταυτόχρονα υπηρεσίες Υγείας και στην τοπική κοινωνία.

Πρόταση άλλωστε και της τοπικής Ενωσης είναι ακόμη η λειτουργία Σταθμού Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης/Παροχής πρώτων βοηθειών και εξωτερικών ιατρείων, στα πρότυπα μικρού στρατιωτικού νοσοκομείου, μέσω της επαναλειτουργίας του 409 ΓΣΝ (Γενικού Στρατιωτικού Νοσοκομείου) και της στελέχωσής του από ικανό αριθμό ιατρικού και νοσηλευτικού στρατιωτικού προσωπικού (ίδιοι έμψυχοι πόροι), για την κάλυψη των αναγκών πλέον των 3.000 εν ενεργεία στρατιωτικών της Δυτικής Ελλάδας.

Αλλωστε, οι εν ενεργεία στρατιωτικοί στη Δυτική Ελλάδα, οι οικογένειές τους, τα εν αποστρατεία στελέχη και τα προστατευόμενα μέλη αυτών ξεπερνούν κατά πολύ τον αριθμό των 20.000 δικαιούχων ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης από τις δομές του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, ενώ ο μεγαλύτερος αριθμός τους βρίσκεται στην Αχαΐα. Ταυτόχρονα θα μπορούσαν να ικανοποιηθούν οι υγειονομικές και φαρμακευτικές ανάγκες και του προσωπικού των Σωμάτων Ασφαλείας (Αστυνομία, Πυροσβεστική, Λιμενικό), επ' ωφελεία του, όπως και υπέρ της εξοικονόμησης δημοσίων πόρων. Αλλωστε, η μετάβαση στην Αττική για την κάλυψη των πάγιων αλλά και έκτακτων αναγκών απαιτεί λειτουργικά και προσωπικά έξοδα, απώλεια εργατοωρών και κόστος.

Επίσης, απασχολεί η επιβάρυνση του στρατιωτικού προσωπικού της βάσης του Ακτίου για τον έλεγχο της εναέριας κυκλοφορίας του πολιτικού αεροδρομίου της περιοχής και μάλιστα χωρίς να λαμβάνουν το επίδομα EUROCONTROL, αλλά και το μέλλον της έκτασης της ΣΕΤΤΗΛ που πρόσφατα έκλεισε στον Πύργο, προκειμένου να αξιοποιηθεί για το κοινωνικό όφελος και όχι να ιδιωτικοποιηθεί.

Το νέο νομοσχέδιο για το βαθμολογικό των Ενόπλων Δυνάμεων δεν αποτελεί μεταρρύθμιση, αλλά μια σοβαρή οπισθοδρόμηση. Πρόκειται για ένα κείμενο που αντί να ενισχύσει το ανθρώπινο δυναμικό το αποδυναμώνει, το τιμωρεί και το υποβαθμίζει. Η κυβέρνηση οφείλει να κατανοήσει ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις δεν λειτουργούν χωρίς το προσωπικό τους, αυτούς που καθημερινά κρατούν το σύστημα όρθιο.

Το νομοσχέδιο αγνοεί επιδεικτικά όσους υπηρετούν σήμερα. Χιλιάδες στελέχη κινδυνεύουν να παγιδευτούν στους τωρινούς βαθμούς τους, ανεξάρτητα από την εμπειρία και τις δεκαετίες προσφοράς. Υπαξιωματικοί από ΑΣΣΥ, ΕΠΟΠ, ΟΒΑ και αξιωματικοί προερχόμενοι από υπαξιωματικούς βλέπουν ξαφνικά ένα ταβάνι να μπαίνει πάνω από τα κεφάλια τους. Ενα ταβάνι που δεν υπήρχε όταν ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία τους.

Η δημιουργία βαθμολογικού πλαφόν δεν διορθώνει τα προβλήματα του παλιού συστήματος, τα πολλαπλασιάζει. Η εμπειρία, η εκπαίδευση και η επαγγελματική επάρκεια απαξιώνονται. Τα στελέχη μετατρέπονται σε «προσωπικό δεύτερης κατηγορίας», χωρίς προοπτική, χωρίς κίνητρο, χωρίς σεβασμό.

Ενα τέτοιο νομοσχέδιο θα διαλύσει το ηθικό, θα εντείνει τις παραιτήσεις, θα ενισχύσει την ανασφάλεια και θα υπονομεύσει την επιχειρησιακή ετοιμότητα. Είναι αδιανόητο σε περίοδο διεθνών προκλήσεων να πυροβολούμε τα πόδια μας.

Το νομοσχέδιο δεν εκσυγχρονίζει, αφοπλίζει. Δεν βελτιώνει, υποβαθμίζει. Δεν δίνει προοπτική, παγιδεύει.

Οι Ενοπλες Δυνάμεις χρειάζονται ένα δίκαιο, αξιοκρατικό και εφαρμόσιμο βαθμολογικό σύστημα που να στηρίζεται στον διάλογο και όχι στην αιφνιδιαστική επιβολή.

Γι' αυτό, η μόνη υπεύθυνη επιλογή είναι: Αμεση απόσυρση του νομοσχεδίου και επανεξέτασή του από μηδενική βάση με συμμετοχή των στελεχών.