Στην πορεία προς τη μεγάλη συναυλία - αφιέρωμα για τα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη, που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 13/12 στις 7 μ.μ., στο Παλαί ντε Σπορ στη Θεσσαλονίκη, ο «Ριζοσπάστης» συζητάει με την Ελένη Κυγιάκη, μέλος του Γραφείου Περιοχής της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ.

- Η συναυλία που θα παρακολουθήσουμε το Σάββατο 13 Δεκέμβρη, στο Παλαί στη Θεσσαλονίκη, είναι μια μεταφορά της μεγάλης, ιστορικής συναυλίας που πραγματοποιήθηκε στο Καλλιμάρμαρο;

- Θα μπορούσαμε να πούμε πως ναι και αυτό επιδιώκουμε στο μέτρο του δυνατού!

Η συναυλία που διοργανώνει η ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ με την οικογένεια του μεγάλου συνθέτη προς τιμήν των 100 χρόνων από τη γέννησή του - και με τη συμμετοχή της ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης» - προσφέρει τη δυνατότητα στο κοινό της Θεσσαλονίκης να απολαύσει σκηνές από τη ζωή και το έργο του Μίκη και αποτελεί συνέχεια πρωτοβουλιών ανάδειξης του έργου του από το Κόμμα μας καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς.

Ταυτόχρονα, ως ΚΚΕ φιλοδοξούμε η μεγάλη αυτή εκδήλωση - στην οποία θα μιλήσει για το έργο, την προσφορά και τους αγώνες του μεγάλου συνθέτη ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας - να δώσει ανάταση, δύναμη και οξυγόνο στον λαό της περιοχής μας, σ' έναν λαό που θέλει κόντρα στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει καθημερινά να σταθεί όρθιος, να παλέψει, να βρει το νήμα μέσα από ανησυχίες και αναζητήσεις για να δώσει λύση στα προβλήματά του. Και εμείς από τη μεριά μας του απλώνουμε το χέρι προκειμένου αυτές οι αναζητήσεις να βρούνε διέξοδο στη συνάντησή τους με την πολιτική πρόταση και διέξοδο που προτείνει το ΚΚΕ.

Αλλωστε και ο ίδιος ο Μίκης, όντας πρωταγωνιστής των αγώνων του λαού μας, έτσι αντιλαμβανόταν την Τέχνη του. Οπως σημείωνε, «έπλασα σιγά σιγά μέσα μου το μεγάλο ιδανικό της ζωής μου: Να δημιουργήσω μεγάλες ηχητικές τοιχογραφίες, όμως με υλικά απόλυτα ζωντανά, με αναγκαιότητα και αλήθεια, πλουτίζοντας τη μουσική μου γλώσσα με κάθε καινούργια τεχνική προσφορά... Ομως, το πιο σπουδαίο, ήθελα τη μεγάλη μουσική τοιχογραφία να τη νιώθει όλος ο λαός, να την αγαπά όλος ο λαός, να τη λογαριάζει ως κάτι εντελώς δικό του, να βγαίνει απ' αυτόν, που απευθύνεται σ' αυτόν». Και τα κατάφερε και με το παραπάνω, θα προσθέταμε εμείς.

Οσοι λοιπόν προσέλθουν στο Παλαί ντε Σπορ στις 13/12 να είναι βέβαιοι ότι θα παρακολουθήσουν μια ιστορική για τον λαό της περιοχής συναυλία, τέτοια που να μπορούν αργότερα να λένε: Ημουν κι εγώ εκεί.

- Θα μπορούσαμε να ρίξουμε κλεφτές ματιές στο πρόγραμμα; Σ' αυτό το όμορφο ταξίδι που θα παρακολουθήσουμε;

- Καταρχάς θέλουμε μέσα και από τη σημερινή συζήτηση να ευχαριστήσουμε το πλήθος των καλλιτεχνών που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΚΚΕ να συμμετάσχουν στη συναυλία και να μας ταξιδέψουν με τις φωνές τους. Και αυτούς που πήραν μέρος στο Καλλιμάρμαρο, όπως ο Δ. Μπάσης, ο Π. Θαλασσινός, η Α. Τουμπανάκη, ο Α. Θεοδωράκης, οι «Κοινοί Θνητοί», αλλά και αυτούς που αποτελούν νέες συμμετοχές στη συναυλία της Θεσσαλονίκης, όπως η Ν. Μποφίλιου, ο Δ. Δημοσθένους, ο Π. Καραδημήτρης, η Κ. Λεγάκη, η Σ. Μαργιόλα και η Μ. Φριντζήλα.

Το πρόγραμμα της συναυλίας θα είναι πλούσιο και αντιπροσωπευτικό του έργου του Μίκη. Με αυτήν την έννοια θα ακούσουμε τραγούδια και από τους ποιητές που μελοποίησε, όπως το «Αξιον Εστί» του Ελύτη ή τη «Ρωμιοσύνη» και τα «Λιανοτράγουδα» του Ρίτσου, και από το αποτύπωμα που άφησε στον κινηματογράφο, όπως τη «Φαίδρα» ή το «Βρέχει στη Φτωχογειτονιά», αλλά και τραγούδια που έγραψε τους στίχους και μελοποίησε ο ίδιος, όπως το «Σφαγείο» ή «Της εξορίας».

Φυσικά, ξεχωριστή θέση στη συναυλία της Θεσσαλονίκης θα έχει ο «Επιτάφιος» του Γιάννη Ρίτσου, ένα έργο αφιερωμένο στην ακατανίκητη δύναμη της εργατικής τάξης όταν συνειδητοποιεί τη δύναμή της και την κοινωνική της αποστολή. Οπως γνωρίζουμε, η σύνθεση γράφτηκε μέσα σε τρία μερόνυχτα από τον ποιητή, όταν αντίκρισε συγκλονισμένος την εικόνα της μάνας που θρηνεί τον νεκρό απεργό γιο της στα μεγάλα γεγονότα του Μάη του 1936 στην πόλη μας. Ο «Ριζοσπάστης» εκδίδει τη συλλογή σε 10.000 αντίτυπα, που πωλήθηκαν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα. Ο Μίκης μελοποιεί τον «Επιτάφιο» το 1957, όταν τον πήρε στα χέρια του, και από τότε τα τραγούδια του «Επιτάφιου» συνοδεύουν κάθε μικρό ή μεγάλο αγώνα του εργαζόμενου λαού.

Ενα μικρό δείγμα όσων θα απολαύσουμε στις 13 Δεκέμβρη.

- Τι σημαίνει μια συναυλία για τον Μίκη Θεοδωράκη διοργανωμένη από το ΚΚΕ; Τι τη διαφοροποιεί από τις πολλές άλλες που πραγματοποιούνται αυτήν την περίοδο;

- Η περίοδος που διανύουμε είναι μια περίοδος πυκνών εξελίξεων. Στο έδαφος της όξυνσης των ανταγωνισμών για την πρωτοκαθεδρία στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, με ευθύνη της κυβέρνησης και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων η χώρα μας έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, ενώ εμπλέκεται καθημερινά ολοένα και περισσότερο στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, όπως αποτυπώθηκαν και με τις συμφωνίες των τελευταίων ημερών για τη μεταφορά του αμερικανικού LNG και τις αντίστοιχες με την κυβέρνηση Ζελένσκι. Ταυτόχρονα, πέρα από τη διαμόρφωση πολεμικών προϋπολογισμών πληθαίνουν οι δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων για την αναγκαιότητα οι λαοί «να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι», προκειμένου να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων και αναγκών.

Οσο κι αν προσπαθούν να πείσουν τον λαό, αυτό δεν είναι το μέλλον του! Ο δρόμος που του δείχνουν, ο δρόμος της υπεράσπισης των καπιταλιστικών κερδών και των συμφερόντων της αστικής τάξης, είναι στρωμένος με «κουλτούρα πολέμου» και φέρετρα τυλιγμένα με την ευρωπαϊκή σημαία. Είναι ο δρόμος των θυσιών δίχως τέλος για να εξοπλίζονται σαν αστακός οι αστικές τάξεις και να σβήνουν στο πεδίο της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης χιλιάδες ζωές νεολαίων και εργατών.

Σε αυτό το φόντο, η συναυλία - αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη έχει βαθιά πολιτικά χαρακτηριστικά. Επιδιώκουμε να σηματοδοτήσει την αποφασιστικότητα του λαού να αναζητήσει τη διέξοδο κόντρα στο ρεύμα: Στην πάλη ενάντια στην ελληνική εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στη σύγκρουση με την αστική τάξη και τα βρώμικα σχέδιά της, με στόχο την ανατροπή της!

Αλλωστε ο Μίκης Θεοδωράκης τόσο μέσα από την πορεία της ζωής του, με την προσωπική του συμμετοχή στους μεγάλους αγώνες που έδωσε ο λαός μας, όσο και μέσα από τη μουσική του, στάθηκε πάντα στο πλευρό των λαών που αγωνίζονται «για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι», απευθύνοντας ανοιχτό κάλεσμα στράτευσης στον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι ο ίδιος ο Μίκης χάρισε στον ηρωικό και πολύπαθο λαό της Παλαιστίνης τον εθνικό του ύμνο.

- Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να διοργανώνετε πολλές συναυλίες - αφιερώματα σε μεγάλους καλλιτέχνες (Μικρούτσικος, Καλδάρας κ.λπ.). Γιατί το ΚΚΕ δίνει τέτοια βαρύτητα;

- Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια το Κόμμα μας τόσο πανελλαδικά όσο και στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας έχει πάρει πολλές πρωτοβουλίες διάδοσης και ανάδειξης της Τέχνης που αποτελεί αντίσωμα στη βαρβαρότητα του καιρού μας. Τα Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», τα Επιστημονικά Συνέδρια στην έδρα της ΚΕ, αλλά και οι μεγάλες συναυλίες - αφιερώματα σε εξαιρετικούς καλλιτέχνες, όπως για τον Ξαρχάκο, για τον Μικρούτσικο και τον Καλδάρα στη Θεσσαλονίκη, αποτελούν ορισμένα παραδείγματα αυτής της δουλειάς.

Οπως εύστοχα σημειώνεται στις Θέσεις της ΚΕ για το 22ο Συνέδριο του Κόμματος, «κανείς δεν έχει την αυταπάτη ότι η Τέχνη μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα υποκαθιστώντας την ταξική πάλη. Η Τέχνη μπορεί όμως να επηρεάσει εκείνους που θα την αλλάξουν, να επιδράσει στη συνείδηση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων».

Από αυτήν τη σκοπιά, θεωρούμε ότι η Τέχνη σήμερα μπορεί να υπηρετήσει τον αγώνα για την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης, να υπηρετήσει τη δυνατότητα που έχει ο λαός μας να ζήσει καλύτερες μέρες, δίνοντάς του κριτήριο και στάση. Με αυτήν την έννοια, η Τέχνη και ο Πολιτισμός που εξυψώνουν βρίσκουν και θα βρίσκουν πάντα τη θέση που τους αξίζει στη συνολική πολιτική δράση του Κόμματός μας.

- Πώς προετοιμάζονται και πώς δουλεύουν οι ΚΟ ώστε να γίνει αυτή η συναυλία πραγματικά ένα «μεγάλο γεγονός» για τη Θεσσαλονίκη;

- Οι Κομματικές και ΚΝίτικες Οργανώσεις περιμένουν με ανυπομονησία τη συγκεκριμένη εκδήλωση, και εντείνουν με ενθουσιασμό το κάλεσμα για μαζική συμμετοχή εργαζομένων και νεολαίας στη συναυλία. Βάζουν φιλόδοξους στόχους να έρθουν σε επαφή με όλο αυτόν τον κόσμο που το προηγούμενο διάστημα έχουμε δώσει μια σειρά μάχες μαζί.

Ταυτόχρονα, το μεγάλο πολιτικό άνοιγμα και η μαζική συμμετοχή στη συναυλία αποτελούν την καλύτερη απάντηση στην απόπειρα πολιτικής δίωξης για δήθεν παραβίαση από το ΚΚΕ του νόμου περί των οικονομικών των κομμάτων, μετά από μήνυση του γνωστού φασίστα Κωνσταντίνου Πλεύρη. Αλλωστε και ο ίδιος ο Μίκης στάθηκε αρωγός στο Κόμμα, διοργανώνοντας συναυλία για τη διάσωση του Ιστορικού Αρχείου του Κόμματος το 1995.

Οι γειτονιές της Θεσσαλονίκης και οι πρωτεύουσες των νομών της Κεντρικής Μακεδονίας στολίζονται με την αφίσα της εκδήλωσης, αυτές τις μέρες καταλήγονται τα ραντεβού για τα λεωφορεία που θα μεταφέρουν τον κόσμο στο Παλαί ντε Σπορ, ενώ τα κομματικά γραφεία είναι ανοιχτά για να προμηθευτεί ο κόσμος την πολυπόθητη πρόσκληση.

Η μουσική του Μίκη ακούγεται στα κομματικά γραφεία, ενώ κατά δεκάδες χιλιάδες έχουν διακινηθεί τα υλικά της εκδήλωσης.

Επικεντρώνουμε ιδιαίτερα ώστε το κάλεσμα να φτάσει σε νέους ανθρώπους. Στους μαθητές, στους φοιτητές, στους νέους εργαζόμενους, σε όλους αυτούς που έμαθαν τα τραγούδια του Μίκη από τις πρώτες τους σχολικές γιορτές. Τους καλούμε να πλημμυρίσουν το Παλαί για να γνωρίσουν ακόμα καλύτερα τη μουσική του μεγάλου αυτού καλλιτέχνη, όπως θα παρουσιαστεί από την οικογένεια Θεοδωράκη και από το Κόμμα μας, κάτω από τη σημαία του οποίου πέρασε ο Μίκης «τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και τα ώριμα χρόνια του», κρατώντας «τα Μεγάλα Μεγέθη».