Η σημαντική πρωτοβουλία της Ενωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Χαλκίδας, όπου μίλησε η Ελένη Βασάρα, μητέρα της Αγάπης και γραμματέας του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, γνώρισε μεγάλη αποδοχή από πλήθος κόσμου όλων των ηλικιών. Μαθητές, νεολαία, γονείς έδωσαν δυναμικό «παρών», δίνοντας συνέχεια στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη και να αποδοθούν στο ακέραιο οι ευθύνες στους ενόχους.

Ο κόσμος, οι ομιλητές, οι μουσικοί και τα συγκροτήματα («Κοινοί Θνητοί, Frayed Temper, Kelmians, Εύα & Γιώργος band, Κώστας Βερνικιωτης, MeNIAN, «33Στροφές» και Πολιτιστική Ομάδα ΕΛΜΕ Εύβοιας) που ανέβηκαν στη σκηνή, επιβεβαίωσαν ξανά ότι «όλων των νεκρών είμαστε η φωνή», ότι «θα το πάμε μέχρι τέλους», μέχρι το σημείο εκείνο όπου η ανθρώπινη ζωή δεν θα λογαριάζεται ως κόστος και δεν θα θυσιάζεται στον βωμό του κέρδους.

Στη συναυλία αλληλεγγύης και διεκδίκησης παρευρέθηκε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής Εύβοιας του Κόμματος. Την έμπρακτη στήριξή τους στην πρωτοβουλία εξέφρασαν επίσης το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας και σωματεία της περιοχής.

Χαιρετισμό στη συγκέντρωση απηύθυνε ο Αντώνης Μπαϊρακτάρης, πρόεδρος της ΕΛΜΕ Εύβοιας, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων πως το ηχηρό μήνυμα είναι ότι «δεν θα ανεχτούμε αλλά "Τέμπη", όπως επίσης δεν θα ανεχτούμε νοσοκομεία χωρίς γιατρούς και νοσηλευτές, νοσοκομεία που συγχωνεύονται, σχολεία χωρίς δασκάλους, σχολεία που είναι έτοιμα να καταρρεύσουν στα κεφάλια των μαθητών μας εξαιτίας της χρόνιας υποχρηματοδότησης από την κυβέρνηση αυτή και όλες τις προηγούμενες».

Εκ μέρους της Ενωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων Χαλκίδας η πρόεδρός της, Αμαλία Παππά, ευχαρίστησε όλους όσοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα, καθώς και τους μουσικούς που συμμετείχαν, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Παλεύουμε κόντρα στην πολιτική που γεννάει καθημερινά "Τέμπη" σε κάθε πτυχή της ζωής του λαού μας και των παιδιών μας στο σχολείο, στην Υγεία, στον ελεύθερο χρόνο... Καθημερινά τα παιδιά μας έρχονται αντιμέτωπα με παγίδες θανάτου. Δεκάδες σχολικά κτίρια είναι κακοσυντηρημένα ή ασυντήρητα εδώ και χρόνια, νηπιαγωγεία στεγάζονται σε νοικιασμένα καταστήματα, το Ειδικό Σχολείο σε κοντέινερ και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις να φιλοξενούν μαθητές. Δεν υπάρχει πυροπροστασία και δεν γίνονται προληπτικοί έλεγχοι, αφού η κρατική χρηματοδότηση για τα σχολεία δεν επαρκεί για να καλύψει τις βασικές ανάγκες. Το είδαμε φέτος να επιβεβαιώνεται, όταν χτύπησε το ρεύμα μαθήτρια του Μουσικού Σχολείου, όταν προκλήθηκε ανάφλεξη σε μετασχηματιστή μέσα στα ΕΠΑΛ...».

«Το έγκλημα των Τεμπών, που στοίχισε τη ζωή σε 57 νέους ως επί το πλείστον ανθρώπους, δεν ήταν μια κακιά στιγμή. Ηταν έκφραση μιας διαχρονικά απάνθρωπης πολιτικής που συσσωρεύει προβλήματα και ανασφάλεια. Μιας πολιτικής που μπροστά στην ανταποδοτικότητα και το κέρδος δεν λογαριάζει ούτε την ανθρώπινη ζωή», τόνισε η Ελένη Βασάρα ξεκινώντας την ομιλία της.

Αναφερόμενη στις συνθήκες που επικρατούσαν στον σιδηρόδρομο επεσήμανε ότι «λειτουργούσε ως ωρολογιακή βόμβα, έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή», ενώ υπογράμμισε τον καθοριστικό ρόλο των σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων, συνολικά των μαζικών λαϊκών φορέων στο να εμποδιστεί η προσπάθεια συγκάλυψης που ξεδιπλώθηκε από την πρώτη στιγμή μετά το έγκλημα.

Συνεχίζοντας τόνισε τη σημασία τέτοιων πρωτοβουλιών για τον αγώνα που δίνουν οι συγγενείς των θυμάτων και πρόσθεσε:

«Και είμαστε κι εμείς εδώ προσπαθώντας να συμβάλουμε να δυναμώσει αυτός ο αγώνας. Εδώ είναι η θέση μας, μαζί σας, με το εργατικό - λαϊκό κίνημα, όχι σε κάποια ξεχωριστά "κινήματα" με θολό προσανατολισμό (...) που τελικά, με βάση και τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών, διάφοροι προσπαθούν να στήσουν για να τα αξιοποιήσουν για προσωπικά οφέλη».

Κλείνοντας επεσήμανε: «Συνεχίζουμε τον αγώνα, γιατί δεν έχουμε ανάγκη από αυτόκλητους σωτήρες και επίδοξους προστάτες, που θέλουν να συνεχίσουν την ίδια πολιτική αλλά με άλλη - υποτίθεται "αδιάφθορη" - κυβέρνηση, την ίδια πολιτική με άλλα - υποτίθεται "αδιάφθορα" - πρόσωπα.

Ο,τι και να κάνουν όσοι νομίζουν ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν τον αγώνα που δίνουμε για να σερβίρουν δήθεν λύσεις και "νέες συνταγές" για το αύριο με τα ίδια, φθαρμένα παλιά υλικά, που πλέον είναι ποτισμένα με το αίμα και των δικών μας παιδιών, είναι βαθιά γελασμένοι!

Εχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη στο εργατικό - λαϊκό κίνημα και στον αγώνα του. Είναι και δικός μας αγώνας, είμαστε κι εμείς κομμάτι του, εργαζόμενοι που ήρθαμε αντιμέτωποι με το πιο απάνθρωπο πρόσωπο αυτού του συστήματος. Αλλά δεν θα μας λυγίσουν, ούτε θα μας εξαπατήσουν. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας μέχρι τη δικαίωση! Για να μην υπάρξουν νέα "Τέμπη", να μη θρηνήσουν άλλοι γονείς τα παιδιά τους!».