Υπενθυμίζεται ότι η τροπολογία, για την οποία το ΚΚΕ ζήτησε να γίνει ονομαστική ψηφοφορία, ενώ είχαν απορριφθεί από την κυβερνητική πλειοψηφία οι ενστάσεις αντισυνταγματικότητας, προβλέπει ότι το υπουργείο Εθνικής Αμυνας αναλαμβάνει την ευθύνη για την προστασία, συντήρηση και σωστή λειτουργία του μνημείου. Παράλληλα, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη αναλαμβάνει την «τήρηση της τάξης» και την «αποτροπή πράξεων που διαταράσσουν την ιερότητα και τον συμβολικό του χαρακτήρα».

Στον χώρο λοιπόν που ορίζει η τροπολογία, απαγορεύεται «η χρήση ή κατάληψη της επιφάνειας του χώρου για οποιονδήποτε σκοπό πέραν της επίσκεψης του Μνημείου και της ανάδειξης της σημασίας του, όπως και της οποιασδήποτε αλλοίωσης του χώρου και της πραγματοποίησης της οποιασδήποτε δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης υπό την έννοια της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 4703/2020, συμπεριλαμβανομένων και της αυθόρμητης και της έκτακτης υπαίθριας δημόσιας συνάθροισης». Οσοι μάλιστα παραβιάζουν την παρ. 1 προβλέπεται να τιμωρούνται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους.

Την πραγματική στόχευση της κυβέρνησης ανέδειξαν με τις ομιλίες τους οι βουλευτές του ΚΚΕ, με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του Κόμματος Ν. Καραθανασόπουλο να σημειώνει ότι στηρίζει την ένσταση αντισυνταγματικότητας και απαιτεί την απόσυρση της τροπολογίας.

Κατήγγειλε ότι η τροπολογία αποτελεί έναν ακόμα κρίκο στην αλυσίδα μέτρων υπονόμευσης των λαϊκών δικαιωμάτων και στην προσπάθεια ενίσχυσης της κρατικής βίας και καταστολής των εργατικών - λαϊκών αγώνων.

Πρόσθεσε ότι η κυβέρνηση προκαλεί με τη δικαιολογία που επικαλείται περί προστασίας του μνημείου, υπενθυμίζοντας ότι η ίδια με την πολιτική της εμπορευματοποιεί τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς και εμποδίζει την πρόσβαση του λαού σε αυτά εξαιτίας του πανάκριβου αντίτιμου εισόδου, ενώ οι λαϊκές κινητοποιήσεις διαχρονικά σεβάστηκαν το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.

«Επιδίωξη της κυβέρνησης δεν είναι τίποτε άλλο παρά η δημιουργία μιας ζώνης προστασίας γύρω από τη Βουλή, προστασίας από τις λαϊκές αντιδράσεις και τις λαϊκές κινητοποιήσεις», ανέφερε, ενώ εξέφρασε ιδιαίτερη ανησυχία για το γεγονός ότι ανατίθεται η ευθύνη της επίβλεψης και προστασίας του Μνημείου στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας, μία διάταξη και μια ρύθμιση που αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.

Καταλήγοντας επισήμανε πως επί της ουσίας η τροπολογία θέλει να νομιμοποιήσει το όργιο της καταστολής και της κρατικής βίας σε μία περίοδο κλιμάκωσης της αντιλαϊκής επίθεσης, στο φόντο της εμπλοκής της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και της μετατροπής της οικονομίας σε πολεμική οικονομία. Ενώ τόνισε πως η ένταση της καταστολής δεν αποτελεί ελληνική πρωτοτυπία, αφού αντίστοιχες ρυθμίσεις το τελευταίο διάστημα βλέπουμε και στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Γαλλία, στη Γερμανία και αλλού.

Κάλεσε την κυβέρνηση να αποσύρει τη συγκεκριμένη τροπολογία, σημειώνοντας πως αλλιώς θα έχει την ίδια τύχη, δηλαδή θα μείνει στα χαρτιά, με παρόμοιες διατάξεις όπως έμεινε η Πανεπιστημιακή Αστυνομία ή και ο ίδιος ο ν. 4703/2020 για την απαγόρευση των συγκεντρώσεων. «Αντίστοιχη τύχη θα έχει και η συγκεκριμένη τροπολογία κατά την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα», σημείωσε.

Το πλούσιο νομοθετικό οπλοστάσιο που έχουν διαμορφώσει διαχρονικά οι κυβερνήσεις ενάντια στις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις και στο δικαίωμα στην απεργία, κατήγγειλε ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης, σημειώνοντας πως το αστικό πολιτικό σύστημα δήθεν προβάλλει την ελευθερία του «συνεταιρίζεσθαι», την ίδια στιγμή που παρεμβαίνει στη λειτουργία και στη δράση των εργατικών συνδικάτων.

Κάλεσε τον λαό να συνδέσει τον αγώνα του για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες του με αυτόν για τις σύγχρονες ανάγκες του, που συνθλίβονται στον καπιταλισμό και μπορούν να ικανοποιηθούν και να κατοχυρωθούν μόνο στο πλαίσιο «μιας άλλης οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας, με την εργατική τάξη στην εξουσία».

«Η ταξική πάλη ούτε καταργείται ούτε μπορεί να μπει στον γύψο», ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι το ΚΚΕ δίνει όλες του τις δυνάμεις, ώστε αυτή να γίνει ορμητικό ποτάμι, έχοντας την πεποίθηση ότι η τροπολογία «θα έχει την τύχη που είχαν και οι προηγούμενες απαγορεύσεις».

«Είναι προφανές ότι "ανησύχησαν" την κυβέρνηση οι μεγάλες κινητοποιήσεις τα τελευταία χρόνια», ανέφερε και ο βουλευτής του ΚΚΕ Μ. Συντυχάκης, ξεκαθαρίζοντας: «Ο,τι και να κάνει η κυβέρνηση, το "κράτος δικαίου" και οι θεσμοί του δεν θα εμποδίσουν ούτε θα φιμώσουν τη δίκαιη λαϊκή διαμαρτυρία».

Υπερασπιζόμενος την απαράδεκτη τροπολογία της κυβέρνησής του για τον Αγνωστο Στρατιώτη, ο Κυρ. Μητσοτάκης μιλώντας χθες στη Βουλή αναφέρθηκε στον «πολιτισμό της καθημερινότητας» και στην «ομαλοποίηση της δημόσιας ζωής».

Υποστήριξε ότι η «προστασία και ανάδειξη του μνημείου» δεν ήταν εύκολη απόφαση, αλλά απαραίτητη επιλογή, επιμένοντας σε κάθε περίπτωση «να διαφυλάξουμε τον χαρακτήρα του χώρου» ενάντια σε συγκεντρώσεις ή διαδηλώσεις. «Δεν θα γίνονται ανεκτές φθορές», πρόσθεσε, προβοκάροντας τους αγώνες του λαού.

«Δεν μιλούμε για περιορισμό δικαιωμάτων αλλά για αποκατάσταση πραγμάτων και αξιών», πρόσθεσε, στο ίδιο μοτίβο, ισχυριζόμενος ότι η κυβέρνηση «απαντά με ευταξία στην αυθαιρεσία», κόντρα στην «αντιπαλότητα χωρίς ουσία».

Απευθυνόμενος δε με θράσος στις οικογένειες των θυμάτων των Τεμπών, τους είπε ότι «ένα είδος ακτιβισμού σε ένα ιερό σημείο δεν υπηρετεί τα αιτήματά τους», καλώντας τους «να αναλογιστούν μήπως δίνουν τα περιθώρια σε πολιτικούς αδίστακτους να οικειοποιούνται το πένθος τους». Στο μεταξύ έστησε άλλη μια κοκορομαχία με την Ζ. Κωνσταντοπούλου και έθεσε ως «το κυριότερο να αποδοθεί δικαιοσύνη» μέσα από τη δίκη, που είναι να ξεκινήσει τον Μάρτη του 2026, ενώ προηγουμένως στην κυβέρνηση έκαναν ό,τι μπορούσαν για τη συγκάλυψη των πραγματικών αιτιών.

Με το ίδιο θράσος για τη συγκάλυψη αυτών των αιτιών, και θέλοντας να επιβάλει σιγή νεκροταφείου, επέμεινε ότι η μνήμη των θυμάτων των Τεμπών «θα ζει για πάντα στις μνήμες μας σεμνή και σιωπηλή», ότι «έχουν εντοπιστεί τα κενά του βαθέος κράτους που συνέτειναν στο δυστύχημα», «έχουν αναληφθεί οι ευθύνες από την κυβέρνηση», ότι «κανείς δεν προσπάθησε να συγκαλύψει τίποτα», ότι «η πολιτεία στάθηκε στο πλευρό των συγγενών» και ότι στο πλαίσιο ενός «αντικυβερνητικού ακτιβισμού», όπως είπε, «βαφτίζουν ως έγκλημα ένα τραγικό δυστύχημα».

Να καταγραφεί και η δήλωση του υπουργού Αμυνας Ν. Δένδια, ο οποίος είπε ότι ο επίμαχος χώρος «δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως μέσο έκφρασης πολιτικών επιδιώξεων». Πρόσθεσε ότι «μετά την τραγωδία των Τεμπών, ο χώρος μπροστά από το μνημείο συνδέθηκε με το καθολικό αίτημα της κοινωνίας για απόδοση δικαιοσύνης» και ότι «το υπουργείο Εθνικής Αμυνας και οι Ενοπλες Δυνάμεις δεν πρόκειται να το αντιμετωπίσουν σαν αντικείμενο άσκησης πολιτικής και διχασμού της κοινωνίας».

Ως ...«παραφωνία» και «παρέκκλιση» σε ένα σύστημα όπου κατά τ' άλλα οι λαοί απολαμβάνουν πλήρη δημοκρατικά δικαιώματα παρουσίασαν την τροπολογία της ΝΔ τα άλλα αστικά κόμματα. Δεν έλειψαν και αναφορές που επιχείρησαν να παρουσιάσουν το αίσχος αυτό της καταστολής απλά ως απόρροια εσωκομματικών διεργασιών της ΝΔ, μπας και ξεπλυθεί το διαχρονικό χτύπημα του εργατικού - λαϊκού κινήματος από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου.

Στο πλαίσιο αυτό, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκης υποστήριξε ότι ο πρωθυπουργός επιδιώκει απλά να «τραβήξει το αυτί» του Ν. Δένδια και να ψαρέψει στα θολά νερά της ακροδεξιάς. Μάλιστα θύμισε στην κυβέρνηση ότι το οπλοστάσιο που έχουν διαχρονικά διαμορφώσει είναι πλούσιο, και τον προέτρεψε να το αξιοποιήσει και να βρει τρόπους να προστατεύσει μνημεία, όπως είπε, υιοθετώντας τα κυβερνητικά προσχήματα.

Ο Μ. Ζαμπάρας του ΣΥΡΙΖΑ «δάκρυσε» που η κυβέρνηση φέρνει μια ρύθμιση «δίχως να επιδιώκει τη συναίνεση αλλά επιδιώκοντας την κοινωνική πόλωση, την τοξικότητα και τον διχασμό», ο Κυρ. Βελόπουλος της Ελ. Λύσης κράδαινε φωτογραφίες για να «στοιχειοθετήσει» την ...«εξαίρεση της Ελλάδας από την ευρωπαϊκή κανονικότητα», ο Αλ. Χαρίτσης της Νέας Αριστεράς ξιφούλκησε κατά της «δεξιάς που στέκεται απέναντι στην κοινωνία» και της κυβέρνησης που «εμπνέεται από τον πιο σκληρό τραμπισμό», ο Αλ. Καζαμίας της Πλεύσης είπε ότι «υπονομεύεται το κράτος δικαίου», ενώ ο Σπ. Τσιρώνης της «Νίκης» - σε πνεύμα ...εποικοδομητικής συμβολής - αποφάνθηκε ότι «υπάρχουν εναλλακτικές, πιο ισορροπημένες λύσεις».

Εννοείται ότι όλοι διέγνωσαν φόβο λαού στην κυβέρνηση, τον ίδιο άλλωστε που ένιωθαν και οι ίδιοι όταν έστρεφαν εναντίον του - ακόμα και εναντίον συνταξιούχων - τα ΜΑΤ, τα γκλοπ και τα δακρυγόνα.