«Ολοι στα συνδικάτα, όλοι στον αγώνα», είναι το κάλεσμα που απευθύνει το ΠΑΜΕ μετά τη χθεσινή απεργία, για κλιμάκωση της πάλης και με νέα απεργία αν η κυβέρνηση τολμήσει να φέρει στη Βουλή το τερατούργημα της 13ωρης δουλειάς και της «ευελιξίας».

Το κάλεσμα απευθύνεται σε όλα τα σωματεία, ώστε να δυναμώσει αποφασιστικά ο αγώνας για ζωή με σύγχρονα δικαιώματα. Για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, για αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, για χρηματοδότηση σε Υγεία και Παιδεία και όχι για του πολέμου τα σφαγεία.

Παράλληλα, το ΠΑΜΕ καλεί σε μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο των συνδικάτων την Παρασκευή 10 Οκτώβρη στις 7.30 μ.μ. στην ισραηλινή πρεσβεία, με προσυγκέντρωση στις 7 μ.μ. στον σταθμό του Μετρό «Πανόρμου».

Επίσης στην εκδήλωση του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων Αττικής με σύνθημα να μην αποφυλακιστούν οι εγκληματίες ναζιστές της Χρυσής Αυγής, την Τρίτη 7 Οκτώβρη στις 7.30 μ.μ. στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΠΑΜΕ:

«Η σημερινή (σ.σ. χθεσινή) πανελλαδική πανεργατική απεργία έστειλε το μήνυμα! Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης της ΝΔ για την αποκτήνωση των εργαζομένων απορρίπτεται. Επιβεβαιώθηκε από τη μαζική συμμετοχή στην απεργία, από το κλείσιμο εκατοντάδων εργοστασίων και άλλων επιχειρήσεων, από τις μαζικότατες απεργιακές συγκεντρώσεις. Αυτό το έκτρωμα, που υλοποιεί τις Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη "διευθέτηση" και ανοίγει παραπέρα τις απάνθρωπες ορέξεις της εργοδοσίας, να μην τολμήσει να έρθει στη Βουλή. Η απάντησή μας θα είναι ακόμα πιο δυναμική, με νέα γενική απεργία!

Η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία και στα συλλαλητήρια δηλώνει τη συσσωρευμένη αγανάκτηση που υπάρχει για το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής, που έχει μετατρέψει τους χώρους εργασίας σε αρένες θανάτου. Για την ακρίβεια που κατατρώει το λαϊκό εισόδημα, για την Υγεία του λαού που έχει μετατραπεί σε πανάκριβο εμπόρευμα, για τα σχολεία που ξεκίνησαν με χιλιάδες κενά και με ένα δυσβάσταχτο κόστος για τη μόρφωση των παιδιών μας. Για τις πετσοκομμένες συντάξεις, που δεν φτάνουν για μια αξιοπρεπή ζωή στα γεράματα.

Εκφράστηκε η αντίθεση στην εμπλοκή της χώρας μας στους αιματηρούς ιμπεριαλιστικούς πολέμους, στη στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης στον σφαγέα Νετανιάχου και στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, που διαπράττει τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού. Στους φουσκωμένους κρατικούς προϋπολογισμούς για τους πολεμικούς εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ, την ίδια στιγμή που η ανθρώπινη ζωή δεν υπολογίζεται, θεωρείται αναλώσιμη, όπως αποδείχθηκε από το έγκλημα στα Τέμπη.

Σήμερα περισσότερα από 400 σωματεία εξέφρασαν την αγανάκτησή τους για την απόφαση συγκάλυψης κυβέρνησης - Δικαιοσύνης, που δεν δίνει το δικαίωμα στους συγγενείς των θυμάτων και στον απεργό πείνας Πάνο Ρούτσι να κάνουν εκταφή στα παιδιά τους, για να ερευνηθούν τα αίτια του θανάτου τους. Το παιχνίδι είναι στημένο. Δικαιοσύνη θα επιβάλει ο αγώνας όλων μας! Είμαστε μαζί τους μέχρι τέλους!

Τώρα να δυναμώσει ακόμα πιο αποφασιστικά ο αγώνας για ζωή με σύγχρονα δικαιώματα, κόντρα στην εκμετάλλευση και στη βαρβαρότητα του πολέμου. Για 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο με αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, όπως επιτρέπει η ανάπτυξη της επιστήμης και των παραγωγικών δυνάμεων, για κρατική χρηματοδότηση για την Υγεία, την Παιδεία, την Πρόνοια, και όχι για του πολέμου τα σφαγεία.

Ολοι στα συνδικάτα και στον αγώνα. Κλιμακώνουμε με νέα απεργιακή κινητοποίηση εάν η κυβέρνηση τολμήσει να φέρει το νέο αντεργατικό έκτρωμα στη Βουλή».

Το μήνυμα ξεκάθαρο, η απάντηση δυνατή και αποφασιστική, στάλθηκε από το κέντρο της Αθήνας, από τα χιλιάδες στόματα των απεργών και των παιδιών τους, των ανθρώπων του μόχθου, των πραγματικών παραγωγών του πλούτου: Το αντεργατικό νομοσχέδιο - τερατούργημα για τη δουλειά - σκλαβιά και τη ζωή - λάστιχο δεν θα εφαρμοστεί, με οργάνωση και αγώνα θα ανατραπεί!

Οι χιλιάδες απεργών που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των σωματείων τους και του ΠΑΜΕ, «παραλύοντας» τους χώρους δουλειάς, που δεν πήγαν για το μεροκάματο, πλημμύρισαν τους δρόμους συντεταγμένοι πίσω από τα πανό των σωματείων και των μαζικών φορέων, στέλνοντας σαφές το μήνυμα: «Σκλάβοι του 21ου αιώνα δεν πρόκειται να γίνουμε».

Αυτό το κλίμα μεταφέρεται και στον «Ριζοσπάστη», που συζήτησε με τους απεργούς που διαδήλωναν στην Αθήνα, που πολλοί απ'αυτούς έκαναν μάλιστα και πρώτη φορά το βήμα να απεργήσουν. Από παντού εισπράττουμε τη γενικευμένη οργή, τη δυσαρέσκεια που φουντώνει, την αποφασιστικότητα να κλιμακωθεί η πάλη το επόμενο διάστημα.

«Υπάρχουν μέρες που δεν προλαβαίνουμε να μπούμε στο σπίτι μας, να φάμε μια μπουκιά φαΐ. Που γυρνάμε ψόφιοι στην κούραση και δεν μας βαστάει το σώμα μας. Και τώρα αυτό θέλουν να το καθιερώσουν με νόμο. Αμ δεν θα τους περάσει, για αυτό είμαστε σήμερα εδώ», μας λέει η Ιρις, που είναι ιδιωτική υπάλληλος και που για πρώτη φορά συμμετέχει σε απεργία.

«Κι άργησα κιόλας να το κάνω, εδώ που έχουμε φτάσει τι άλλο μένει;», μας λέει εργαζόμενος από το τηλεφωνικό κέντρο της «Vodafone» που κατέβηκε στην απεργία. Μας δίνει μάλιστα και το στίγμα από το τμήμα του, που όπως λέει είχε μαζική συμμετοχή στην απεργία, καθώς όλοι οι εργαζόμενοι είναι ενοικιαζόμενοι με τον κατώτατο μισθό και με την πίεση να βαράει «κόκκινο».

Νέα εργαζόμενη σε θυγατρική της Εθνικής Τράπεζας μας λέει: «Απεργούμε για να μην δουλεύουμε σαν δούλοι, για το μέλλον μας, για να έχουμε ελεύθερο χρόνο όπως εμείς θέλουμε. Θέλουμε να ξεκουραζόμαστε». Ενώ για τις συνθήκες εργασίας σημειώνει πως «είμαστε με 3μηνες συμβάσεις εργασίας και αυτό θα ενταθεί. Η απεργία είναι μέσο για να διασφαλίσουμε καλύτερες μέρες».

Στα μαζικά μπλοκ των Σωματείων του Επισιτισμού, ξεχώρισαν μεταξύ άλλων οι εργαζόμενοι από τα «McDonald's» και τα «KFC». Νέοι ηλικιακά, δουλεύοντας με άθλιες συνθήκες, προσπέρασαν την εργοδοτική τρομοκρατία και κατέβηκαν στην απεργία. «Δεν θα δεχτούμε να γίνει νόμος η βαρβαρότητα, είμαστε με μερικής απασχόλησης συμβάσεις και τα 6ωρα γίνονται για πλάκα 8ωρα», είπαν εργαζόμενοι από τα «McDonald's».

Λίγο πιο δίπλα εργαζόμενοι από τα «KFC» απέργησαν ενάντια στις απαράδεκτες συνθήκες δουλειάς. «Είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε σε 3-4 πόστα, το προσωπικό δεν φτάνει για όλα αυτά, αλλά το "μαγαζί" δεν το νοιάζει, τους νοιάζει να φαίνονται όλα ρολόι», είπε μια νέα εργαζόμενη. «Δουλεύουμε 6/7 ή και πολλές φορές 7/7», πρόσθεσε συνάδελφός της. Χαρακτηριστικά είναι και όσα μας λένε για τις συνθήκες υγείας και ασφάλειας, αφού αναγκάζονται π.χ. να αλλάζουν λάδια στις φριτέζες στους 180^οC, κάτι που απαγορεύεται, ενώ «ακόμα και παπούτσια που υποτίθεται ότι μας δίνουν, δεν είναι στο νούμερό μας και δεν μας προστατεύουν», είπαν χαρακτηριστικά.

Οσο για την ψηφιακή κάρτα εργασίας που τόσο περήφανα διαφημίζει το υπουργείο Εργασίας... η πραγματικότητα δείχνει πώς ακριβώς ...αξιοποιείται από τους εργοδότες, καθώς σε μια σειρά περιπτώσεις η κάρτα «χτυπιέται» μέχρι και 2 ώρες μετά την τυπική έναρξη της βάρδιας, οπότε οι υπερωρίες δεν καταγράφονται πουθενά.

Ο Κώστας είναι φοιτητής, διαδηλώνει με τον σύλλογό του και δίνει απάντηση στα αίσχη που λέει η κυβέρνηση, για τη «δυνατότητα» που δίνει στους φοιτητές να εργάζονται ακόμα πιο ευέλικτα: «Δεν φτάνει που μας αναγκάζουν από το πρώτο κιόλας έτος να δουλεύουμε για να καταφέρουμε να σπουδάσουμε, δεν φτάνει που βάζουν στο στόχαστρο εμάς τους φοιτητές με το επαίσχυντο νομοσχέδιο για τις διαγραφές, τώρα ζητάνε από τους γονείς μας κι από εμάς να δουλέψουμε 13 ώρες. Κι εμείς πότε θα σπουδάσουμε; Πότε θα πάμε στα μαθήματά μας; Κι αν πάμε πώς θα τα παρακολουθήσουμε με καθαρό μυαλό και χωρίς να μας πάρει ο ύπνος πάνω στα έδρανα; Οπως λέει και το σύνθημα, 13 να είναι οι ώρες τους. Ούτε που να το σκεφτούν ότι θα υποχωρήσουμε. Θα βρισκόμαστε στους δρόμους ξανά και ξανά μέχρι να νικήσουμε».

Από κοντά διαδηλώνουν και οι μαθητές. «Είμαι σήμερα εδώ για να μη δουλεύουν οι γονείς μου κι εγώ στο μέλλον 13 ώρες. Είμαι εδώ για τις τριπλές πανελλαδικές εξετάσεις που θέλουν να περάσουν στην Παιδεία, για τα φροντιστήρια που υποχρεώνουν τους γονείς μας να πληρώνουν από το Δημοτικό, για τα σχολεία μας που είναι ερείπια, για όλα όσα φορτώνουν στις πλάτες μας. Παλεύουμε για δωρεάν Παιδεία, για δουλειά και ζωή με δικαιώματα» λέει η Μάγδα, μαθήτρια της Γ' Λυκείου.