Η μεταβίβαση της πρωθυπουργίας από τον Μπαϊρού στον Λεκορνί, μετά την καταψήφιση της κυβέρνησης του πρώτου, δεν εκτόνωσε τις λαϊκές αντιδράσεις, καθώς θεωρούνται δεδομένες οι περικοπές στον προϋπολογισμό και οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που έχουν εξαγγελθεί για να ανακτήσει η γαλλική οικονομία την ανταγωνιστικότητά της, σύμφωνα με τα επιτελεία του Μακρόν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το σχέδιο προϋπολογισμού που εξετάζεται - ακόμα και μετά την «πτώση» της κυβέρνησης Μπαϊρού - έχει στην προμετωπίδα την «εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών» και την «τιθάσευση του χρέους και του ελλείμματος», όπως περιγράφονται οι νέες περικοπές που μεθοδεύονται σε βασικούς τομείς ζωτικής σημασίας για την εργατική - λαϊκή οικογένεια, όπως οι δημόσιες δομές Υγείας, τα δημόσια σχολεία κ.τ.λ.
Στις κινητοποιήσεις συμμετείχαν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι, φοιτητές και μαθητές σε Παρίσι, Μασσαλία, Λυών, Νάντη, ενώ μεγάλη ήταν η συμμετοχή στην 24ωρη πανεθνική απεργία που είχαν προκηρύξει κλαδικά Συνδικάτα και Ομοσπονδίες.
Στην Εκπαίδευση, στις Μεταφορές, στο Δημόσιο, σε μονάδες της βαριάς βιομηχανίας, οι εργαζόμενοι απαίτησαν αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες δουλειάς και ζωής. Εως και τα θέατρα παρέμειναν κλειστά εξαιτίας της συμμετοχής των καλλιτεχνών στην κινητοποίηση.
Στη Μασσαλία οι απεργοί συγκεντρώθηκαν στο Mucem, ενώ αποκλείστηκε και η έδρα εφοπλιστικής εταιρείας της περιοχής, για να σταλεί δυναμικό μήνυμα αντίστασης ενάντια στη μεγαλοεργοδοσία. Από τη μεριά τους, οι αρχές είχαν επιστρατεύσει δεκάδες χιλιάδες αστυνομικούς αλλά και χωροφύλακες, μαζί με οχήματα εκτόξευσης νερού (Centaure) για τη «διατήρηση της τάξης», ενώ ανακοίνωσαν πάνω από 300 συλλήψεις.
Ο Μητσοτάκης προγραμματίζεται να αναχωρήσει για τις ΗΠΑ το μεσημέρι της Δευτέρας προκειμένου να συμμετάσχει στις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης, στην οποία θα απευθύνει την ομιλία του την Παρασκευή 26 Σεπτέμβρη.
Σύμφωνα και με όσα λέει ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης, ότι καμία συνάντηση αυτού του επιπέδου δεν είναι απλώς εθιμοτυπική, από τις επαφές Μητσοτάκη - Ερντογάν αναμένεται να δοθεί νέα ώθηση στο παζάρι των διευθετήσεων στα Ελληνοτουρκικά.
Ηδη άλλωστε το παζάρι τρέχει πολυεπίπεδα, με την Αγκυρα να ενισχύει τις επαφές της με το καθεστώς της Ανατολικής Λιβύης και την ελληνική κυβέρνηση να ξεκινά μεσοβδόμαδα προσπάθεια συνεννόησης με τη Δυτική, προκειμένου να καθορίσουν θαλάσσιες ζώνες και - κατά την κυβέρνηση - να ανατρέψουν υποτίθεται το τουρκολιβυκό μνημόνιο.
Ταυτόχρονα η Τουρκία συνεχίζει την αναθέρμανση των σχέσεων με την Αίγυπτο, μέσα και από κοινά στρατιωτικά γυμνάσια, τα πρώτα μετά από πολλά χρόνια, ενώ η ελληνική κυβέρνηση έβγαλε μεσοβδόμαδα τον στόλο στο Αιγαίο ως απάντηση στις εξαγγελίες της Τουρκίας ότι θα βγάλει το ερευνητικό της, «Πίρι Ρέις», καταμεσής του πελάγους για «έρευνες», προκαλώντας την αντίδραση της Αγκυρας, που επανέφερε τα περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών.
Κοινός παρονομαστής βέβαια είναι τα σχέδια του κεφαλαίου, με όλες τις πλευρές να διαφημίζουν π.χ. τις σχέσεις τους με τη «Chevron» και τα σχέδιά της για έρευνες στην Ανατολική Μεσόγειο, νότια της Κρήτης, όταν το μονοπώλιο φροντίζει να έχει διαύλους με όλους (Αθήνα, Αγκυρα, Τρίπολη), η δε πείρα δείχνει ότι αυτά τα σχέδια σπρώχνουν ακριβώς σε επώδυνες για τους λαούς κόντρες και διευθετήσεις.
Διόλου τυχαία, το τελευταίο διάστημα επανήλθαν στη δημοσιότητα σενάρια περί πολυμερούς διάσκεψης στην Ανατολική Μεσόγειο, προκειμένου βασικές χώρες, όπως η Ελλάδα, η Λιβύη, η Αίγυπτος και η Τουρκία, να επιτύχουν κάποιες διευθετήσεις αναφορικά με τις θαλάσσιες ζώνες, με την «ενθάρρυνση» των ΗΠΑ.
Ακούγονται βέβαια και πιο ...δραστικές λύσεις. Π.χ. το προηγούμενο Σάββατο ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών (και με μεγάλη πείρα στις λεγόμενες διερευνητικές επαφές) Χρ. Ροζάκης έγραφε στα «Νέα» ότι «η ακινησία (...) στα Ελληνοτουρκικά δεν μπορεί να είναι μια λογική απάντηση στο ερώτημα "τι κάνουμε;"».
Στο ίδιο μοτίβο, τόνιζε ότι «για να ξεπεράσουμε τα αδιέξοδα πρέπει και οι δύο χώρες να κάνουν συμβιβασμούς και υποχωρήσεις στις παρούσες διεκδικήσεις τους. Η μεν Ελλάδα θα πρέπει να υποχωρήσει στο θέμα της διεκδίκησης "12 ν.μ. παντού στην αιγιαλίτιδα", περιορίζοντάς το σε μια αιγιαλίτιδα 12 ν.μ. στις ηπειρωτικές ακτές του Αιγαίου - κάτι που είχε δεχτεί η Τουρκία στις διερευνητικές επαφές του 2003 - και σε 12 ν.μ. στα νότια της Κρήτης, στις ανατολικές ακτές των Δωδεκανήσων και στις νότιες του Καστελόριζου, που όλες αυτές βρίσκονται εκτός του κρίσιμου χώρου για την Τουρκία και τις άλλες χώρες που είναι χρήστες του Αιγαίου Πελάγους. Η δε Τουρκία να άρει αυτονοήτως το Casus Belli και να δεχθεί να καταγγείλει το τουρκολιβυκό μνημόνιο, αποδεχόμενη ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, έστω με μειωμένη επήρεια».
Την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της Κύπρου επιβεβαιώνουν δημοσιεύματα σύμφωνα με τα οποία ολοκληρώθηκε πρόσφατα η αποστολή του ισραηλινού συστήματος αεράμυνας «Barak MX», ικανού να αναχαιτίσει πυραύλους, drones και αεροσκάφη σε απόσταση μέχρι 150 χιλιομέτρων.
Παρτίδα που - σύμφωνα και με πλάνα που κάνουν τον γύρο του διαδικτύου - φέρεται να έφτασε πρόσφατα στη Λεμεσό και λέγεται ότι είναι η τρίτη κατά σειρά που έχει φτάσει στο νησί από τις αρχές του 2025, «κουμπώνοντας» και με τη γοργή ΝΑΤΟποίησή του, αφού με το «Barak MX» - τονίζουν δημοσιεύματα - «η Κυπριακή Δημοκρατία αποκτά για πρώτη φορά στην Ιστορία της σύγχρονα αντιαεροπορικά όπλα, διαλειτουργικά με όλα σχεδόν τα ΝΑΤΟικά συστήματα, που της επιτρέπουν να αποσύρει τα ρωσικά BUK-M1».
Από την πλευρά της Τουρκίας, εκπρόσωπος του υπουργείου Αμυνας σχολίασε ότι «οι συνεχιζόμενες προσπάθειες και δραστηριότητες εξοπλισμού της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την ειρήνη και τη σταθερότητα στο νησί θα μπορούσαν να έχουν επικίνδυνες συνέπειες». Πρόσθεσε δε ότι «οποιαδήποτε προσπάθεια διατάραξης της ισορροπίας στο νησί παρακολουθείται προσεκτικά και λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα για την κατοχύρωση της ασφάλειας και της ειρήνης της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» (ΤΔΒΚ, όπως η Αγκυρα αποκαλεί το ψευδοκράτος), για να καταλήξει: «Η Τουρκία στέκεται στο πλευρό της ΤΔΒΚ και την υποστηρίζει, ενώ ο τουρκοκυπριακός λαός βρίσκεται επίσης υπό την προστασία της Τουρκίας».