ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συγκρίσεις

«Ποσοστό που δηλώνει απόλυτη φτώχεια επί Τσίπρα 15,8%, επί Μητσοτάκη 14%, περίπου δύο μονάδες κάτω. Και σε σχετική φτώχεια, από το 29% επί ΣΥΡΙΖΑ στο 26,9% τώρα. Δηλαδή -2,1%. Αυτά για να γίνονται συγκρίσεις». Αυτά τα επικά έλεγε τις προάλλες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ως απάντηση στα άλλα ανεκδιήγητα που είπε ο Αλ. Τσίπρας περί ...λιτότητας με δικαιοσύνη. Εκεί θέλουν να κάνει τις «συγκρίσεις» ο λαός: Στον πάτο του βαρελιού, κάτω κι από τον πήχη της απόλυτης φτώχειας, που τον βύθισαν από κοινού όλες διαδοχικά οι κυβερνήσεις με τα μνημόνια, τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα, για να «ανθούν» τα κέρδη του κεφαλαίου. Να ψάχνουν δηλαδή οι εργαζόμενοι το δήθεν «μικρότερο κακό» - που υπάρχει μόνο στην προπαγάνδα των αστικών κομμάτων - την ώρα που ο καπιταλιστικός «μονόδρομος» - αυτός που υπερασπίζονται όλοι τους - θα τους οδηγεί στο ακόμα μεγαλύτερο κακό, με βάθεμα της φτώχειας και της εκμετάλλευσης, σύνθλιψη των σύγχρονων αναγκών. Ακριβώς απέναντι πρέπει να σταθεί ο λαός: Μέτρο σύγκρισης είναι ο τεράστιος πλούτος που παράγει και τον καρπώνονται μια χούφτα μονοπώλια, ενώ η ζωή του υποβαθμίζεται διαρκώς. Είναι οι δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα να ζει και να εργάζεται με σύγχρονους όρους, απέναντι στη βαρβαρότητα της 13ωρης δουλειάς, της Υγείας - εμπόρευμα, της ακρίβειας, της ενεργειακής φτώχειας. Μόνο ο λαός μπορεί να λύσει αυτήν τη μεγάλη αντίφαση, παλεύοντας να πάρει όλο το καρβέλι και όχι τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι.

Ανεπίστρεπτη

Το ΝΑΤΟ ανακοίνωσε πως όλες οι 32 χώρες - μέλη του θα «πιάσουν» φέτος το 2% του ΑΕΠ σε πολεμικές δαπάνες. Αυτός ο στόχος, βέβαια, σύντομα θα αποτελεί παρελθόν, αφού οι νέες αποφάσεις της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας ανεβάζουν τον πήχη στο 5% του ΑΕΠ. Χαρακτηριστικά, το NATO αναμένει να φτάσουν οι στρατιωτικές δαπάνες των κρατών - μελών στα 1,29 τρισ. ευρώ το 2025, με την περικοπή των όποιων κοινωνικών δαπανών να αποτελεί την πρώτη δεξαμενή χρηματοδότησης από τους κρατικούς προϋπολογισμούς. Η πυρετώδης πολεμική προετοιμασία αποτυπώνεται και σε κάθε κράτος χωριστά. Στη Γερμανία για παράδειγμα, εγκρίθηκε νομοσχέδιο για αύξηση των στρατολογιών στις Ενοπλες Δυνάμεις, ενώ εγκαινιάστηκε το μεγαλύτερο εργοστάσιο πυρομαχικών της Ευρώπης. Τα σημάδια είναι παραπάνω από ξεκάθαρα και επιβεβαιώνουν την ανεπίστρεπτη τροχιά κλιμάκωσης στην οποία βρίσκονται οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί και οι συγκρούσεις. Ακόμα και οι εύθραυστες συμφωνίες που παζαρεύουν μεταξύ τους οι ιμπεριαλιστές στην Ουκρανία και αλλού, διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις για τον επόμενο γύρο όξυνσης. Για αυτό, μακριά από τους λαούς κάθε εφησυχασμός ή αυταπάτη ότι «κάπου θα τα βρουν» κι ότι υπάρχουν ακόμα περιθώρια να χωρέσουν οι οξυμένες αντιθέσεις σε παλιούς συμβιβασμούς. Η πολεμική προετοιμασία ανεβαίνει «πίστα» και σημαίνει συναγερμό για το εργατικό λαϊκό κίνημα.

Αλλο η μαρκίζα

«Με βάση τη σχετική Εκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, το συνολικό κόστος της παρέμβασης φτάνει τα 2,1 δισ. ευρώ ενώ αν αφαιρεθεί ο φόρος, οι ασφαλιστικές εισφορές, οι εισφορές για συντάξεις, ο ΦΠΑ, το τελικό κόστος επιβάρυνσης για τα δημόσια ταμεία υπολογίζεται σε 1 δισ. ευρώ. Και αυτός ο χώρος, σύμφωνα και με το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που παρουσίασε πρόσφατα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, υπάρχει και για το 2025 και το 2026, έως και το 2028». Αυτά λέει ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρότασή του για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού στο Δημόσιο. Τύφλα να 'χουν δηλαδή τα οικονομικά επιτελεία της κυβέρνησης, που δεν θα μπορούσαν να μετρήσουν καλύτερα με το «ζύγι» του κεφαλαίου, μην τύχει και ξεφύγει κανένα γραμμάριο παραπάνω για τις λαϊκές ανάγκες και πέσει έξω το ταμείο του κράτους τους! Σε άλλο σημείο, ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται τη λαϊκή κατανάλωση ως στήριγμα της οικονομικής ανάπτυξης, λέγοντας πως η επαναφορά των Δώρων «έχει σημαντική επίδραση στην τόνωση της κατανάλωσης και της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας, υποστηρίζοντας έτσι τη λειτουργία της αγοράς». Λες και υπήρχε περίπτωση τα χρήματα αυτά να πάνε στην ...αποταμίευση! Με δυο λόγια μπορεί στη «βιτρίνα» της σοσιαλδημοκρατίας να γράφει «εργατικές διεκδικήσεις», αλλά στη «ζυγαριά» γράφει «κεφάλαιο» και «αστικό κράτος», με τον λαό μόνιμα χαμένο. Αλλού, λοιπόν, και όχι στις χρεοκοπημένες αυταπάτες περί «ανάπτυξης για όλους» πρέπει να ψάξει ο λαός την ικανοποίηση των αναγκών του: Μόνο αν χάσει το κεφάλαιο μπορεί να κερδίσει ο ίδιος.

Κρησάρα

Σε πρόσφατο σιδηροδρομικό ατύχημα στη Δανία, μια αμαξοστοιχία συγκρούστηκε με τρακτέρ που διέσχιζε αφύλακτη διάβαση. Ηταν το τρίτο τέτοιο «ατύχημα» μέσα σε έναν μήνα. Στις 22 Αυγούστου μια 60χρονη γυναίκα έχασε τη ζωή της και πολλοί επιβάτες τραυματίστηκαν, όταν το τρένο στο οποίο επέβαιναν συγκρούστηκε με βυτίο, επίσης σε αφύλακτη διάβαση. Είχε προηγηθεί άλλο «ατύχημα», σε κοντινή (αφύλακτη) διάβαση, όπου ένας 24χρονος έχασε τη ζωή του, όταν το αυτοκίνητό του συγκρούστηκε με διερχόμενο τρένο. Η σιδηροδρομική εταιρεία της Δανίας διαχειρίζεται 753 ισόπεδες διαβάσεις σε όλη τη χώρα και περίπου 30 από αυτές είναι χωρίς μπάρες και με ελλιπή προειδοποίηση. Στην πλειοψηφία τους, οι αφύλακτες διαβάσεις ανήκουν σε ιδιώτες διαχειριστές του δικτύου, που όπως φαίνεται, δεν χαμπαριάζουν από κινδύνους και ατυχήματα, αφού λογαριάζουν την ασφάλεια ως κόστος. Το ίδιο κάνει και το κράτος. Οι σιδηροδρομικοί της Δανίας έχουν καταγγείλει επανειλημμένα τους κινδύνους από τις αφύλακτες διαβάσεις, αλλά σύμφωνα με συνδικαλιστές τους, «ακούμε ότι δεν υπάρχουν χρήματα, ή ότι περιμένουν κάποιες επιχορηγήσεις, ή ακόμα ότι θα γίνει ένα σχέδιο για τα επόμενα 20 χρόνια...». Ακόμα στη διάβαση που έγινε το τελευταίο ατύχημα, το χρονοδιάγραμμα προβλέπει κάποια μέτρα που θα ολοκληρωθούν το ...2027. Με άλλα λόγια, το «πάμε κι όπου βγει» στις σιδηροδρομικές μεταφορές δεν είναι εξαίρεση, αλλά κανόνας στη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, που βάζουν την ασφάλεια και τη ζωή των επιβατών στην κρησάρα του κόστους - οφέλους.

1632 Γεννιέται ο Βρετανός (Αγγλος) φιλόσοφος Τζον Λοκ, «πατέρας» του Κλασικού Φιλελευθερισμού.

1824 Ο ελληνικός επαναστατικός στόλος υπό τον Α. Μιαούλη πετυχαίνει σημαντική νίκη επί του οθωμανικού στη ναυμαχία του Γέροντα.

1941 Δημοσιεύεται η γερμανοϊταλική διακήρυξη για την εγκαθίδρυση της «νέας τάξης πραγμάτων» στην Ευρώπη.

1943 Ισχυρές ιταλικές δυνάμεις διενεργούν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στο βουνό Κέρκη της Σάμου. Ο ΕΛΑΣ, αφού προκάλεσε στον εχθρό σοβαρές απώλειες (80 νεκροί), πέρασε στο βουνό Καρβούνη. Οι Ιταλοί εκτελούν σε αντίποινα 40 κατοίκους των χωριών Κάστανος, Κοσμαδαίοι, Μαραθόκαμπος και Λέκη.

1949 Με την πτώση του υψώματος Κάμενικ λήγει στις 29 με 30 Αυγούστου η τελική φάση της μάχης στον Γράμμο ανάμεσα στον Δημοκρατικό Στρατό και τις κυβερνητικές δυνάμεις. Ο Δημοκρατικός Στρατός υποχωρεί συντεταγμένα προς τη Λ. Δ. της Αλβανίας, ακυρώνοντας τη βασική επιδίωξη της αστικής τάξης να τον εκμηδενίσει. Ο τρίχρονος ένοπλος αγώνας, η κορυφαία αυτή περίοδος της ταξικής πάλης στη χώρα μας τον αιώνα που μας πέρασε, έλαβε τέλος. Ωστόσο, τα διδάγματά του παραμένουν φωτεινά: Δόξα και Τιμή στους ήρωες του ΔΣΕ.

1949 Η Σοβιετική Ενωση πραγματοποιεί την πρώτη της πυρηνική δοκιμή, σπάζοντας το μονοπώλιο της κατοχής του ατομικού όπλου από τις ΗΠΑ.

1955 Ο Νίκος Καρδαμήλας, μετά τη σχετική του καταδίκη από το Διαρκές Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης, εκτελείται με την κατηγορία της κατασκοπείας.

1977 Πειράματα σε κατάδικους πραγματοποιούσε η CIA από το 1948 έως το 1973 αποκαλύπτει ο νέος αρχηγός των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών. Στόχος των πειραμάτων, που στοίχισαν συνολικά 25 εκατομμύρια δολάρια, ήταν η ανακάλυψη τρόπων ελέγχου της διανοητικής κατάστασης του ανθρώπου.