Η φετινή εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε για 13η χρονιά, είχε για σύνθημα «Είμαστε άνθρωποι - όχι μηχανές. Η ελπίδα στον δρόμο της ανατροπής». Και πράγματι, οι χιλιάδες εργαζόμενοι, οι οικογένειες, η νεολαία που γέμισαν τον χώρο, έδωσαν υπόσχεση να μην παραιτηθούν από την απαίτηση το σύνθημα αυτό να γίνει πράξη. Μια εκδήλωση που δεν ήταν απλώς γιορτή, αλλά κορύφωση μιας ολόκληρης πορείας δράσεων μέσα στο καλοκαίρι.

Οι περιοδείες των σωματείων και οι παρεμβάσεις στις γειτονιές, με εργαλείο την τετρασέλιδη ανακοίνωση της εκδήλωσης, πήγαιναν χέρι - χέρι με τις μάχες ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η βιομηχανία εμφιάλωσης «Ζαγόρι», όπου το επιχειρησιακό σωματείο βρέθηκε αντιμέτωπο με την προσπάθεια της εργοδοσίας να επιβάλει στους εργαζόμενους να δουλέψουν και το 8ο ρεπό του μήνα. Οι εργάτες απάντησαν συλλογικά, έμειναν ενωμένοι και απέκρουσαν την επίθεση. «Δεν πάει άλλο», είπαν στην πράξη.

Το ίδιο και το Συνδικάτο Οικοδόμων, που καθημερινά έδινε αυτό το διάστημα τη μάχη στα γιαπιά για μέτρα προστασίας από τον καύσωνα. Σε πολλά εργοτάξια οι ίδιοι οι εργάτες καλούσαν το σωματείο να παρέμβει, δείχνοντας την εμπιστοσύνη τους.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, λοιπόν, ξεδιπλώθηκε μια ζωντανή συζήτηση, με αφορμή και την οργάνωση της εκδήλωσης, με τους εργάτες να δείχνουν ότι την περίμεναν, ότι την είχαν ανάγκη, τη θεωρούσαν δική τους. Μαζί με την αγανάκτηση και το σιχτίρισμα για το νομοσχέδιο για τη 13ωρη δουλειά, εκφράστηκε και η εμπιστοσύνη στα σωματεία και στο Εργατικό Κέντρο, η αναγνώριση ότι οι οργανωμένοι αγώνες δεν είναι απλώς καταγγελία, αλλά ασπίδα απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

Βλέποντας μάλιστα οι συνδικαλιστές τη δυσκολία για πολλούς εργάτες να δουν πώς συνδέεται η επίθεση στον εργάσιμο χρόνο με εξελίξεις όπως η όξυνση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, η προσαρμογή της οικονομίας σε πολεμικές συνθήκες και η εμπλοκή της χώρας στους πολεμικούς σχεδιασμούς, δίνουν μεγαλύτερο βάρος στην εξήγηση αυτής της σύνδεσης. Οπως μεταφέρουν, δεν αρκεί να φωτιστεί μόνο ότι οι ίδιοι που στέλνουν φρεγάτες και στρατεύματα έξω από τα σύνορα, είναι εκείνοι που επιβάλλουν 13ωρα, περικοπές σε Υγεία και Παιδεία, νέες θυσίες για τον λαό. Αλλά να αναδειχθεί ότι αυτή η στροφή έχει ως προαπαιτούμενο την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, την ένταση του αυταρχισμού και της καταστολής, κάτι που υπηρετούν τα δύο αντεργατικά νομοσχέδια της περιόδου: Τόσο αυτό για τη 13ωρη δουλειά, όσο και εκείνο για το πειθαρχικό στο Δημόσιο.

Επομένως, στο στόχαστρο βρίσκονται μαζί με τη σημερινή κυβέρνηση, όλες οι δυνάμεις που υπερασπίζονται αυτό το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων που γεννούν τη φτώχεια και την ένταση της εκμετάλλευσης, τον πόλεμο και την προσφυγιά. Απ' αυτή τη σκοπιά πρέπει να είναι καθαρό: «Σωτήρες δεν υπάρχουν. Η δύναμη των εργατών βρίσκεται στην οργάνωση στα σωματεία και στη συλλογική διεκδίκηση, στην πάλη για να πάρει ο λαός τα "κλειδιά" του τόπου του. Τότε και μόνο τότε το σύνθημα "βαδίζουμε στον δρόμο της ανατροπής" αποκτά καθημερινό περιεχόμενο μέσα στους αγώνες», σημειώνουν.

Συνδέοντας αυτήν την ανάγκη με το περιεχόμενο της εκδήλωσης, προβλήθηκε και το ντοκιμαντέρ μικρού μήκους - αφιέρωμα «Του ρολογιού το διάβα στους αιώνες θα πάψουμε ανάποδα να κυλά». Μέσα από εικόνες της καθημερινότητας αναδείχθηκε το πώς ο εργάσιμος χρόνος ήταν πάντα πεδίο σκληρής ταξικής σύγκρουσης: Εκεί που κρίνονται τα κέρδη των λίγων και η ζωή των πολλών.

Στο δεύτερο μέρος προβλήθηκαν οι αγώνες του Εργατικού Κέντρου την τελευταία χρονιά: Από τις μάχες για συλλογικές συμβάσεις και την ανάκληση απολύσεων, μέχρι τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς λαϊκής κατοικίας, τη στήριξη στον Παλαιστινιακό λαό, τις μεγάλες συγκεντρώσεις για το έγκλημα στα Τέμπη, αλλά και τις παρεμβάσεις για την προστασία του λαού από τις πυρκαγιές στην Ηπειρο. Το κοινό παρακολούθησε με συγκίνηση και θερμά χειροκροτήματα.

Στην ομιλία του ο Θανάσης Νάκος κάλεσε η εκδήλωση να αποτελέσει «μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να σχεδιάσουμε τις επόμενες μέρες. Να οργανώσουμε συσκέψεις και συνελεύσεις στους χώρους δουλειάς, να προετοιμάσουμε την κλιμάκωση της πάλης ενάντια στο 13ωρο, διεκδικώντας Συλλογικές Συμβάσεις με 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο και μισθούς που να εξασφαλίζουν αξιοπρεπή ζωή για εμάς και τις οικογένειές μας».

Ζήτησε, μάλιστα, η χθεσινή συνάντηση να γίνει εφαλτήριο μάχης για την προετοιμασία μιας μεγάλης απεργίας που θα συγκλονίσει την εργοδοσία του νομού. «Να τους κάνει να το σκεφτούν δύο και τρεις φορές πριν ξαναεπιτεθούν στα δικαιώματά μας», τόνισε χαρακτηριστικά. Παράλληλα, κάλεσε σε στήριξη της σημερινής 24ωρης απεργίας στο Δημόσιο ενάντια στον πειθαρχικό «βούρδουλα».

Ο Θ. Νάκος στάθηκε ιδιαίτερα στις δραματικές εξελίξεις που συγκλονίζουν τον κόσμο: Από τη γενοκτονία στη Γάζα, μέχρι τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ελλάδα. Υπενθύμισε ότι το δίλημμα «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» δεν αφορά μόνο τη χώρα μας: Το αντιμετωπίζουν οι εργάτες παντού στον κόσμο.

«Μέσα στη σαπίλα που μας αναγκάζουν να ζούμε, λάμπει η ελπίδα της οργανωμένης συλλογικής πάλης, η διεκδίκηση των κοινών μας αναγκών», τόνισε, θυμίζοντας τις μεγάλες κινητοποιήσεις για τα Τέμπη και τις συνεχιζόμενες εκδηλώσεις αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό.

Η ανταπόκριση του κόσμου φάνηκε και στην οικονομική ενίσχυση. Η λαχειοφόρος με είδη λαϊκής κατανάλωσης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. «Δίευρω το δίευρω» οι εργαζόμενοι στήριξαν τα σωματεία τους, δείχνοντας εμπιστοσύνη στις πρωτοβουλίες τους - από τις μαχητικές κινητοποιήσεις μέχρι τα δωρεάν μαθήματα αλληλεγγύης σε εκατοντάδες μαθητές.

Η βραδιά ολοκληρώθηκε με έντεχνο και λαϊκό τραγούδι από τους «ΧΑΓΙΑΛ», εργατικά τραγούδια από μουσικούς της πόλης και δυνατό δημοτικό γλέντι με την ορχήστρα του Β. Παπαγεωργίου. Παράλληλα, στον χώρο υπήρχαν περίπτερα σωματείων για ενημέρωση, εγγραφές, βιβλιοπωλείο και τα λαϊκά μαθήματα αλληλεγγύης.