Ενδεικτικά, την ώρα που η κυβέρνηση Νετανιάχου θέτει σε εφαρμογή την τελική φάση του σχεδίου κατάληψης της Γάζας και εκκένωσής της από τον παλαιστινιακό λαό, ο Ν. Ανδρουλάκης με επιστολή του στον Πρόεδρο της Βουλής ζήτησε να συγκληθεί η Ολομέλεια του Σώματος «προκειμένου να συζητηθεί -προ ημερησίας διατάξεως - η σημερινή κατάσταση στην Παλαιστίνη, με στόχο να επιβεβαιωθεί και να επικαιροποιηθεί το περιεχόμενο του από 22.12.2015 ομόφωνου Ψηφίσματος (Ειδικής Απόφασης) της Βουλής των Ελλήνων για την προώθηση της αναγνώρισης του Κράτους της Παλαιστίνης από την Ελλάδα και για την ανάληψη κάθε δυνατής διπλωματικής προσπάθειας για την άμεση έναρξη απευθείας ειρηνευτικών συνομιλιών».

Ακόμα κι αυτό το αίτημα βέβαια με την καθ' όλα προβληματική διατύπωση που παραπέμπει σε αλλοίωση της αρχικής απόφασης κλωθογυρίζεται στο ενδοαστικό παζάρι, μεταβαλλόμενο σε άλλο ένα πεδίο ανούσιας κοκορομαχίας.

Π.χ. ο πρόεδρος της Βουλής Ν. Κακλαμάνης, σε συνομιλία του με κοινοβουλευτικούς συντάκτες, είπε ότι στο αίτημα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ «υπάρχει θέμα διατύπωσης», καθώς η Βουλή δεν εκδίδει ψηφίσματα και ότι αυτό που αναφέρει ο Ανδρουλάκης είναι μια «ειδική απόφαση» που πέρασε το 2015 από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων και επικυρώθηκε ακολούθως από την Ολομέλεια, όπως είπε επιχειρώντας βασικά να υποβαθμίσει την απόφαση, την οποία όλες διαδοχικά οι κυβερνήσεις και η σημερινή αρνούνται να εφαρμόσουν.

Από τον ΣΥΡΙΖΑ βρήκαν ευκαιρία με διαρροές να κατηγορήσουν τον Ανδρουλάκη ότι «κινείται μόνος και απομονωμένος, σπάει το μέτωπο της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Κάτι που εκ των πραγμάτων διευκολύνει την κυβέρνηση Μητσοτάκη».

Ο οποίος Μητσοτάκης στην κυριακάτικη ανάρτησή του (έκτασης περίπου 2.100 λέξεων), με αφορμή τάχα το Ουκρανικό, στηλίτευσε τάχα τους «αναθεωρητισμούς» και την «αλλαγή συνόρων με τη βία», αλλά δεν βρήκε ούτε μία να πει για το δράμα του παλαιστινιακού λαού, για το γεγονός ότι ο σύμμαχός τους Ισραήλ προκαλεί λιμό και διαπράττει γενοκτονία στην Παλαιστίνη, βομβαρδίζει και εισβάλλει όχι μόνο στην Παλαιστίνη αλλά και σε Λίβανο και Συρία, με τις πλάτες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ.

Στο ίδιο μήκος κύματος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης, ερωτηθείς χθες σχετικά στην ενημέρωση των δημοσιογράφων, παρέπεμψε την αναγνώριση στον ...μήνα που δεν έχει Σάββατο: «Δεν υπάρχει ερώτημα για το εάν συμφωνούμε με την αναγνώριση. Είναι διατυπωμένο εδώ και πάρα πολλά χρόνια, το επαναλαμβάνουμε κι εμείς ως κυβέρνηση και με κάθε ευκαιρία, μάλιστα, το λέμε. Το ερώτημα είναι το πότε. Και το πότε έχει να κάνει με τα συμφέροντα της χώρας. Ξέρετε, η εξωτερική πολιτική είναι μια πολύ σύνθετη άσκηση, είναι μια πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν μπορείς να βάζεις το εθνικό συμφέρον στο ζύγι με μικροκομματικά συμφέροντα του ποιος είναι πιο ευαίσθητος από την Αριστερά και την Κεντροαριστερά», είπε σε άλλη μια προκλητική τοποθέτηση.

Εξάλλου, τόνισε αναδεικνύοντας και τη στρατηγική τους σύμπλευση πίσω από τις κοκορομαχίες: «Οτι είναι διαχρονικά στρατηγικός μας σύμμαχος το Ισραήλ, είναι κάτι που ισχύει πολύ πριν έρθουμε εμείς στην εξουσία το 2019, δεν το κρύβουμε και το επαναλαμβάνουμε».

Σύμφωνα με ανακοίνωση του γραφείου Τύπου του Λίβυου στρατάρχη, οι δύο άνδρες συζήτησαν ζητήματα διμερούς συνεργασίας σε διάφορους τομείς, χωρίς ωστόσο να δοθούν περαιτέρω λεπτομέρειες για το περιεχόμενο της συνομιλίας.

Νέο γύρο επαφών στην ανατολική Λιβύη είχαν όμως και υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, που το Σαββατοκύριακο βρέθηκαν επίσης στη Βεγγάζη.

Επικαλούμενα πηγές του τουρκικού υπουργείου Αμυνας, λιβυκά και τουρκικά ΜΜΕ μετέδιδαν ότι οι συναντήσεις αποτελούν μέρος των διπλωματικών πρωτοβουλιών με τις οποίες η Αγκυρα επιδιώκει να συμβάλει στον τερματισμό της εσωτερικής σύγκρουσης στην αφρικανική αυτή χώρα της Μεσογείου, με την εγκαθίδρυση «μιας ενωμένης και ενιαίας Λιβύης».

Επικεφαλής της αντιπροσωπείας ήταν ο γενικός στρατηγός Ιλκέι Αλτιντάγκ, που είχε κατ' ιδίαν συνάντηση με τον στρατηγό Σαντάμ Χαφτάρ (γιο του Χαλίφα), αναπληρωτή επικεφαλής του λεγόμενου «Λιβυκού Εθνικού Στρατού» (Libyan National Army - LNA) και επικεφαλής του στρατού Ξηράς. Σύμφωνα με το τουρκικό υπουργείο Αμυνας, «οι συζητήσεις υπογράμμισαν τις κοινές προσπάθειες προς στήριξη της πρωτοβουλίας "Μία Λιβύη, Ενας Στρατός"», με εκπροσώπους του να αναφέρονται σε «ανανεωμένη δέσμευση για την προώθηση της συνοχής εντός της διαχωρισμένης αρχιτεκτονικής ασφαλείας της Λιβύης». Παρόντες στις επαφές ήταν ο Τούρκος πρέσβης στη Λιβύη (σ.σ. Τρίπολη), Γκιουβέν Μπεγκέτς, και ο Τούρκος πρόξενος στη Βεγγάζη, Σερκάν Κιραμανλίογλου. Ο δε Χαφτάρ (που τον Απρίλη είχε επισκεφτεί επίσημα την Αγκυρα) έγινε μεταξύ άλλων δεκτός και στην τουρκική κορβέτα «TCG Kinaliada», η οποία πριν τη Βεγγάζη είχε ελλιμενιστεί κάποιες μέρες και στην Τρίπολη.

Ολα αυτά ενώ αναμένεται σύντομα το Τομπρούκ να επικυρώσει τη συμφωνία που το 2019 υπέγραψαν Αγκυρα και κυβέρνηση Ντμπεϊμπά («κυβέρνηση εθνικής ενότητας» με έδρα την Τρίπολη, στα δυτικά), το περιβόητο «τουρκολιβυκό μνημόνιο» που παραβιάζει κατάφωρα τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, ανάβοντας «πράσινο φως» για συνεκμετάλλευση φυσικών πόρων και γενικά για την αναβάθμιση του ρόλου της Αγκυρας στις ενεργειακές και γεωστρατηγικές κολιγιές της ευρύτερης περιοχής. Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Γενί Σαφάκ» έκανε λόγο για επικύρωση «που θα μετατοπίσει την ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο, θα δώσει στην Τουρκία δικαίωμα βέτο στην περιοχή της Γαλάζιας Πατρίδας».

Για την επιστολή του Ν. Ανδρουλάκη στον πρόεδρο της Βουλής για την Παλαιστίνη το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε το εξής σχόλιο:

«Την ώρα που το κράτος - δολοφόνος του Ισραήλ θέτει σε εφαρμογή την τελική φάση του σχεδίου για την κατάληψη της Γάζας και την εκκένωσή της από τον παλαιστινιακό λαό, ο κ. Ανδρουλάκης ζητά "επικαιροποίηση και επιβεβαίωση" - αλήθεια για ποιον λόγο; - ενός ομόφωνου ψηφίσματος της Βουλής από το 2015 για το οποίο το μόνο που απαιτείται είναι να εφαρμοστεί άμεσα από την ελληνική κυβέρνηση ώστε να αναγνωριστεί επιτέλους το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού να έχει τη δική του πατρίδα, όπως διεκδικεί ο ελληνικός λαός με τις κινητοποιήσεις του.

Οι εξελίξεις είναι κρίσιμες και αυτές δεν αντιμετωπίζονται με υπεκφυγές, αναμασώντας ουσιαστικά τον προκλητικό ισχυρισμό του "δικαιώματος στην αυτοάμυνα" του κατακτητή και εξισώνοντας τον θύτη με το θύμα, όπως κάνει το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Ανδρουλάκης, που ως γνωστόν με διάφορα προσχήματα δεν είχε στηρίξει την κοινή δήλωση των κοινοβουλευτικών ομάδων της αντιπολίτευσης προς την κυβέρνηση της ΝΔ, ενώ είχε ρίξει και "νερό στον μύλο" της κυβερνητικής προπαγάνδας, προσπαθώντας να κολλήσει τη ρετσινιά του "αντισημιτισμού" στις κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στον λαό της Παλαιστίνης. Τώρα ζητά να επαναληφθεί ένα ψήφισμα αντί να ασκηθεί η μέγιστη δυνατή πίεση προς την κυβέρνηση για να το εφαρμόσει. Για ποιον λόγο το κάνει και ποιες σκοπιμότητες εξυπηρετεί ας το απαντήσουν οι ίδιοι, αν και τα προφανή δεν χρειάζονται πολλές εξηγήσεις...

Υ.Γ. Θυμίζουμε ότι ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, έχει από τις 21 Μαΐου καταθέσει Επίκαιρη Ερώτηση προς τον πρωθυπουργό για τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης σχετικά με την κατάσταση στη Γάζα και την άμεση εφαρμογή της ομόφωνης απόφασης της Ολομέλειας της ελληνικής Βουλής του 2015 για αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, η οποία με ευθύνη της κυβέρνησης δεν έχει συζητηθεί».