Με εστίες συγκρούσεων και πολεμικά μέτωπα να μαίνονται στην ευρύτερη γειτονιά μας και με τις πιθανότητες να φτάσει και στην περιοχή μας να αυξάνουν.

Με τον πάνοπλο στρατό του κράτους - δολοφόνου του Ισραήλ να επιδίδεται σε ένα απάνθρωπο σαφάρι, εκτελώντας ό,τι κινείται στην ερειπωμένη Γάζα. Με τους ευρωατλαντικούς συμμάχους του να είναι συνένοχοι στον λιμό και στη σφαγή που κλιμακώνεται.

Με την κυβέρνηση να διεκδικεί και να παίρνει τον ρόλο του σημαιοφόρου στο μακελειό, παραχωρώντας τα πάντα για να διευκολύνει τα γεράκια του πολέμου να ματώνουν τους λαούς: Διαθέτει στρατιωτικές βάσεις στη χώρα μας για να υποστηρίζουν πολεμικές επιχειρήσεις, στρατιωτικά στελέχη και οπλικά συστήματα στέλνονται έξω από τα σύνορα, φρεγάτες περιπολούν χιλιάδες μίλια μακριά - ακόμα και στρατό μαζικά ονειρεύονται να στείλουν στα πεδία των συγκρούσεων.

Ολα για τα συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας μας, που διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο στους ανταγωνισμούς και μερτικό από τη μοιρασιά της λείας. Για τους εργαζόμενους και τον λαό όμως αυτές οι επιλογές μεταφράζονται σε απαίτηση για «τα κεφάλια μέσα», για ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση και περιορισμό των δικαιωμάτων μας.

- Νομοσχέδιο για τα Εργασιακά, για το απόλυτο ξεζούμισμα των εργαζομένων, που προβλέπει:

13 ώρες δουλειά την ημέρα στον ίδιο εργοδότη και διευθέτηση του χρόνου εργασίας με τη βδομάδα.

Προσλήψεις (και απολύσεις) μέσω μέιλ και μηνυμάτων.

Τσεκούρωμα στην καλοκαιρινή άδεια

Υπερωρίες ακόμα και στην εκ περιτροπής εργασία

Η κυβέρνηση δηλαδή κάνει όλα τα χατίρια στους μεγαλοεργοδότες για να θωρακίσει και να ενισχύσει την κερδοφορία τους, νομιμοποιώντας την όλο και πιο άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων...

- Νομοσχέδιο για νέο πειθαρχικό δίκαιο στο Δημόσιο που:

Βαφτίζει πειθαρχικά παραπτώματα ενέργειες και δράσεις που συνδέονται με την κοινωνική, πολιτική και συνδικαλιστική δράση των δημοσίων υπαλλήλων, βάζοντάς τα στο ίδιο τσουβάλι με τα αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου.

Αυστηροποιεί και διευρύνει ποινές και πρόστιμα, προσθέτει νέα αδικήματα για τα οποία μπορεί να επιβληθεί η ποινή της οριστικής παύσης - απόλυσης.

Αναθέτει τη λειτουργία των πειθαρχικών συμβουλίων αποκλειστικά σε κρατικούς νομικούς συμβούλους, καταργώντας τη συμμετοχή εργαζομένων - ακόμα και των δικαστών.

Ποινικοποιεί, δηλαδή, όχι μόνο τη συνδικαλιστική δράση και τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο, αλλά ακόμα και την άσκηση κριτικής και τις καταγγελίες για τα κακώς κείμενα και τις τραγικές ελλείψεις και ανεπάρκειες των υπηρεσιών όπου εργάζονται.

- Νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, που ψηφίστηκε και έγινε νόμος μέσα στο κατακαλόκαιρο:

Προβλέπει διαγραφές φοιτητών, μονάδες ασφάλειας και κέντρα παρακολούθησης φοιτητών και εργαζομένων μέσα στα πανεπιστήμια, πανεπιστημιακούς εισαγγελείς, ελεγχόμενη πρόσβαση και ενισχυμένη καταστολή.

Η όλο και πιο βαθιά λειτουργία της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, οι ταξικοί φραγμοί στις σπουδές των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, η συνεχής προσπάθεια προσαρμογής των πανεπιστημίων στις ανάγκες και στις επιδιώξεις των μεγάλων επιχειρήσεων, προωθούνται με ιδιαίτερη προσήλωση και επιμονή από την κυβέρνηση. Σε αυτόν τον σχεδιασμό είναι ενταγμένη και η ένταση της καταστολής, για να μη σηκώσουν κεφάλι φοιτητές και εργαζόμενοι και για να εφαρμοστούν τα νομοθετημένα μέτρα με τις μικρότερες δυνατές αντιδράσεις.

Η καταστολή και η ποινικοποίηση της αγωνιστικής δράσης και στάσης είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα της έντασης της εκμετάλλευσης και της επίθεσης στα δικαιώματά μας. Η εκάστοτε κυβέρνηση το ξέρει καλά και το τηρεί με ευλάβεια.

Τι πρέπει να κάνουμε οι εργαζόμενοι για να αποκρούσουμε αυτή την επίθεση; Τι στάση να κρατήσουμε, με ποιους να πάμε και ποιους να αφήσουμε;

Στα αστικά κόμματα που πίνουν νερό στο όνομα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, που όταν κυβέρνησαν (είτε ως κορμός είτε ως συμπλήρωμα) έκαναν τις ίδιες στρατηγικές επιλογές και που σήμερα στηρίζουν την κυβέρνηση σε όλα αυτά που επισημαίνονται παραπάνω, δεν δείχνουμε καμία εμπιστοσύνη:

Για να εξασφαλίζεται η «ανταγωνιστικότητα της οικονομίας» (βλ. κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων) ψήφισαν και στήριξαν αντεργατικούς νόμους, ενίσχυσαν την καταστολή, περιόρισαν δικαιώματα των εργαζομένων.

Εβαλαν και βάζουν πλάτη για να συνεχίζει να ματώνει ο λαός και για να κερδίζουν τα μονοπώλια, προωθώντας παλιότερα την «πράσινη» και τώρα την πολεμική οικονομία.

Συμφωνούν να δίνεται το 5% του ΑΕΠ για τις πολεμικές δαπάνες του ΝΑΤΟ, στηρίζουν το «Rearm Europe» της ΕΕ που προβλέπει 800 δισ. ευρώ για πολεμικούς εξοπλισμούς - λεφτά που θα τα στερήσουν από τους λαούς (κόβοντας μισθούς - συντάξεις - κοινωνικές δαπάνες) για να τα δώσουν στα μονοπώλια του πολέμου.

Από κοντά και οι συνδικαλιστικές τους παρατάξεις στο εργατικό κίνημα:

Στηρίζουν τις κύριες επιλογές των κομμάτων τους, εκφράζουν διαφωνίες μόνο σε επιμέρους ζητήματα - μόνο και μόνο για να μη χάσουν την επαφή με τους εργαζόμενους και τη στήριξή τους.

Φροντίζουν ώστε να περνάνε τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα με τις λιγότερες δυνατές αντιδράσεις, κάνοντας αποσπασματική κριτική και διατυπώνοντας «προτάσεις» στη λογική της διαχείρισης μέσα από τον «κοινωνικό διάλογο», φτιασιδώνουν ευρωπαϊκές Οδηγίες για να μοιάζουν φιλολαϊκές.

Βάζουν εμπόδια στην οργάνωση των εργαζομένων, υπονομεύουν τις κινητοποιήσεις και τους αγώνες, σπέρνοντας απογοήτευση.

Τέτοιο έργο έχουν αναλάβει πρώτα απ' όλα οι συμβιβασμένες ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που, με μοιρασμένους και διαφοροποιημένους ρόλους, ψάχνουν να βρουν τα θετικά στα κυβερνητικά νομοσχέδια, λένε ότι ο πόλεμος δεν αφορά τους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους, καταψηφίζουν απεργίες και άλλες κινητοποιήσεις ή τις υπονομεύουν με την παθητική τους στάση και την απραξία τους.

Τα συνδικάτα - οι δυνάμεις - οι συνδικαλιστές που βάζουμε σε πρώτη προτεραιότητα τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα, που λέμε ξεκάθαρα και χωρίς περιστροφές ότι για να κερδίσουμε εμείς πρέπει να χάσουν αυτοί, ότι και εργάτης χορτάτος και καπιταλιστής ευχαριστημένος δεν γίνεται.

Που μπαίνουμε μπροστά στην οργάνωση των εργαζομένων, βρισκόμαστε δίπλα τους σε κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα. Που παίρνουμε πρωτοβουλίες και δουλεύουμε με αυταπάρνηση, για να συσπειρωθούν οι εργάτες στα σωματεία τους, για να αποκτήσουν αυτά τα σωματεία προσανατολισμό που θα εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα και δεν θα γίνονται «ουρά» του αντιπάλου, υιοθετώντας ξένους στόχους πάλης.

Αυτό κάναμε και μέσα στο κατακαλόκαιρο, στον ίδιο δρόμο συνεχίζουμε. Με περιοδείες στους χώρους δουλειάς για να ενημερώσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο, να διαλύσουμε τη θολούρα που προκαλεί η κυβερνητική προπαγάνδα, η συσκότιση και ο αποπροσανατολισμός. Με κινητοποιήσεις και άλλες εκδηλώσεις που αφορούν κάθε πτυχή της ζωής των εργαζομένων. Με συσκέψεις ώστε να ενισχύονται οι δεσμοί, να βαθαίνει η κουβέντα και να βγαίνουν πιο στέρεα συμπεράσματα.

Τέτοια πρωτοβουλία είναι και η σύσκεψη των εργατικών σωματείων της Θεσσαλονίκης που διοργανώνουμε την ερχόμενη Τρίτη 26/8 στις 7.30 μ.μ., στον πολυχώρο «SOUL». Εκεί καλούμε σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, πρωτοπόρους συνδικαλιστές, τίμιους αγωνιστές εργάτες για να συζητήσουμε και να συναποφασίσουμε τα επόμενα αγωνιστικά μας βήματα.

Οπως όλο το προηγούμενο διάστημα - τα χρόνια που πέρασαν - δεν διστάσαμε να βάλουμε στην άκρη τεχνητούς διαχωρισμούς και κατηγοριοποιήσεις, και με μπούσουλα τα - αντικειμενικά - κοινά μας συμφέροντα, απευθυνθήκαμε σε όποιον και όποια δεν στρατεύεται συνειδητά με τον αντίπαλο. Οργανώσαμε κινητοποιήσεις, συμπορευτήκαμε με σωματεία που δεν έχουν ενταχθεί στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, διευρύναμε έναν κύκλο που μεγαλώνει και δυναμώνει, ανατρέψαμε συσχετισμούς σε συνδικάτα που ήταν παγιωμένοι για πολλά χρόνια.

Ετσι συνεχίζουμε, με την ακλόνητη πεποίθηση ότι η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες μας, ότι η μόνη δύναμη που μπορεί να ανακόψει την επίθεση στις ζωές μας είναι η δική μας δύναμη. Οτι το ταξικά προσανατολισμένο εργατικό κίνημα μπορεί να βάλει και να επιβάλει τη δική του ατζέντα, που στην προμετωπίδα των αγώνων μας γράφει δουλειά και ζωή με αξιοπρέπεια, ότι οι διευρυνόμενες ανάγκες μας μπορούν να ικανοποιηθούν, αρκεί να πάρουμε στα χέρια μας τον πλούτο που έτσι κι αλλιώς εμείς παράγουμε!

Στο συλλαλητήριο των εργατικών συνδικάτων στα εγκαίνια της ΔΕΘ να βροντοφωνάξουμε: «Δούλοι του 21ου αιώνα δεν θα γίνουμε!». Να δυναμώσουμε την πάλη μας, μέσα από τα συνδικάτα μας, διεκδικώντας:

Καμιά εμπλοκή της χώρας μας στο μακελειό! Να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου σε όλη τη χώρα! Να γυρίσουν πίσω τα πλοία και το προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων που βρίσκονται σε αποστολές στο εξωτερικό. Να ξεκουμπιστεί το ΝΑΤΟικό Στρατηγείο στο Γ' ΣΣ της Θεσσαλονίκης.

Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Αμεση διακοπή κάθε σχέσης της ελληνικής κυβέρνησης με το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ.

Να μην τολμήσει η κυβέρνηση να φέρει για συζήτηση τα αντεργατικά νομοσχέδια! 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο για όλους! Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων που κάνουν τον εργάσιμο χρόνο λάστιχο. Κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας.

Λεφτά για μισθούς, Υγεία, Παιδεία, και όχι για του πολέμου τα σφαγεία και τα κέρδη των λίγων! Αυξήσεις στους μισθούς, ΣΣΕ, μέτρα προστασίας του εισοδήματος των λαϊκών νοικοκυριών. Ενίσχυση των νοσοκομείων, των σχολείων, της πολιτικής προστασίας.

Προστασία της λαϊκής κατοικίας! Πλήρης νομοθετική προστασία της πρώτης κατοικίας των λαϊκών νοικοκυριών και απαγόρευση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας.