Δίπλα στις ήδη υπάρχουσες «ανοιχτές πληγές» που πυορροούν, τα πολεμικά μέτωπα πολλαπλασιάζονται συνεχώς, η πολεμική προετοιμασία είναι στην ημερήσια διάταξη σε όλα τα μήκη και πλάτη, συμμαχίες διαμορφώνονται και αναδιατάσσονται, η «καύσιμη ύλη» συσσωρεύεται σε όλο και περισσότερες περιοχές και μια σπίθα αρκεί ακόμα και για μια γενικότερη ανάφλεξη.
Στην Ανατολική Μεσόγειο, οι ρηματικές διακοινώσεις της Λιβύης στον ΟΗΕ με βάση το απαράδεκτο τουρκολιβυκό σύμφωνο που αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, η αύξηση των ροών των ξεριζωμένων προσφύγων και μεταναστών προς την Ελλάδα και το «μεγάλο παζάρι» με την ΕΕ, το «ξεπάγωμα» των συνομιλιών για το Κυπριακό με φόντο την επαναφορά των «πάγιων» αξιώσεων της Τουρκίας για δύο κράτη και τις νέες αποφάσεις για τον ευρωατλαντικό εξοπλισμό του νησιού (βλέπε σχέδιο νόμου στις ΗΠΑ για 5ετή εξαίρεση από το εμπάργκο όπλων αντί ετήσιας), ρίχνουν κι άλλο λάδι στη φωτιά των ανταγωνισμών.
Στην Ασία και τον Ειρηνικό η «χύτρα βράζει» με συνεχείς στρατιωτικές ασκήσεις, κινήσεις και συγκρούσεις (η Ινδία στα σύνορα με το Πακιστάν, η Κίνα με το Βιετνάμ, «Λευκή βίβλος» Ιαπωνίας για την άμυνα, παραχώρηση πολεμικών πλοίων από την Ιαπωνία στις Φιλιππίνες, σύγκρουση Ταϊλάνδης - Καμπότζης), συναντήσεις, διακηρύξεις και διπλωματικές κινήσεις (επίσκεψη Λαβρόφ σε Β. Κορέα και Κίνα, Σύνοδοι ΕΕ - Ιαπωνίας και ΕΕ - Κίνας), την ώρα που οι ΗΠΑ καλούν τους συμμάχους τους (Ιαπωνία, Αυστραλία) να δεσμευτούν για τη συμμετοχή τους... στον επερχόμενο πόλεμο στην Ταϊβάν.
Πλευρά των «αναπροσαρμογών» και αλλαγών αυτών, των αντιθέσεων που μεγαλώνουν και στο εσωτερικό κάθε αστικού κράτους με φόντο τη μεγάλη εικόνα είναι και τα όσα γίνονται στο αστικό πολιτικό σύστημα σε μια σειρά από χώρες: Από τις διαδηλώσεις στην Ουκρανία ενάντια στον Ζελένσκι με «φερετζέ» τα ζητήματα της διαφθοράς, έως την εκλογική ήττα του Φιλελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος στην Ιαπωνία και την ενίσχυση της ακροδεξιάς.
Οι δρόμοι Ενέργειας και εμπορευμάτων, αυτοί που στα λόγια των καπιταλιστών είναι «γέφυρες ευημερίας και σταθερότητας» αποδεικνύονται ξανά ότι είναι χαραγμένοι με αίμα και θυσίες για τους λαούς: Από την Ουκρανία των πλούσιων πλουτοπαραγωγικών πηγών έως την Μ. Ανατολή του (ανταγωνιστικού στον κινεζικό «δρόμο του Μεταξιού») «διαδρόμου ΕΕ - Ινδίας» (IMEC) και από τον «διάδρομο της Ζανγκεζούρ» στον Νότιο Καύκασο (που οι ΗΠΑ ζήτησαν να διαχειρίζονται στις 15/7) έως τις ρηματικές διακοινώσεις της Λιβύης, τη «συμφωνία καλής θέλησης» Τουρκίας - Λιβύης για τα κοιτάσματα της Ανατ. Μεσογείου, τις εξελίξεις για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας - Κύπρου, κάθε μα κάθε «κουκκίδα» στον χάρτη των νέων εντάσεων μπαίνει εκεί όπου διασταυρώνονται τα ανταγωνιστικά συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Στέλνει παράλληλα στον κάλαθο των αχρήστων και όλα τα προσχήματα που αξιοποιούν κάθε φορά οι ιμπεριαλιστές.
- Το νομοσχέδιο - τομή για τις 13 ώρες δουλειάς στην Ελλάδα για την προσαρμογή στις ανάγκες της πολεμικής οικονομίας και προπαρασκευής, λίγες μέρες απ' όταν ο αρμόδιος Ευρωπαίος επίτροπος καλούσε σε επέκταση του εργάσιμου χρόνου και στους σχετικούς κλάδους για να «αξιοποιηθούν» τα κεφάλαια που θα πέσουν εκεί.
- Το νέο υπερμνημόνιο της Κομισιόν, ο προϋπολογισμός της ΕΕ 2028 - 2034 (16/7) με εκατοντάδες δισ. για την πολεμική οικονομία και τους «μηχανισμούς κρίσεων» της ΕΕ και τους λαούς να ματώνουν έως το 2035.
- Ο προϋπολογισμός - «κόλαφος», που παρουσίασε η κυβέρνηση της Γαλλίας (15/7) με πάνω από 40 δισ. περικοπές από τις οποίες εξαιρούνται μόνο οι πολεμικές δαπάνες που πολλαπλασιάζονται.
- Το «μεγάλο όμορφο νομοσχέδιο» στις ΗΠΑ (18/7) με περικοπές 9 δισ. σε επιδόματα ανεργίας και φτώχειας, που θα πέσουν στον βωμό της πολεμικής οικονομίας, μιλάνε από μόνα τους.
Η επίθεση στην εργατική τάξη «εντός συνόρων» είναι προϋπόθεση για τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς του κεφαλαίου εκτός συνόρων.
Το ίδιο και η πολύπλευρη θωράκιση της δικτατορίας του κεφαλαίου, της αστικής εξουσίας, απέναντι στον εχθρό - λαό: «Συμπλήρωμα» του νομοσχεδίου για την 13ωρη δουλειά είναι το νέο Πειθαρχικό και οι διώξεις για τους δημόσιους υπαλλήλους, ακόμα και επειδή διαμαρτυρήθηκαν για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη. Οπως συμπλήρωμά τους είναι και τα όσα προβλέπονται στο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ σε σχέση με τον αγώνα των φοιτητών, όπως και η νέα αντιδραστική τομή που γίνεται στο σύστημα απονομής της αστικής Δικαιοσύνης, με τον νέο Ποινικό Κώδικα. Ενώ την ίδια ώρα η κυβέρνηση ζητάει «νόμο και τάξη» για όσους «διαταράσσουν» τη «στρατηγική σχέση» με το Ισραήλ και βαφτίζει αντισημιτισμό τον αγώνα ενάντια στη γενοκτονία στην Παλαιστίνη.
Και βέβαια κάθε άλλο παρά για «ελληνική πρωτοτυπία» πρόκειται: Δεν έχει παρά να ρίξει κανείς μια ματιά στην Κύπρο, όπου μαζί με τα ΝΑΤΟικά σχέδια περνάνε νομοσχέδια για την καταστολή των διαδηλώσεων, συλλαμβάνονται έως και σε... αγώνες ποδοσφαίρου επειδή ανάρτησαν τη σημαία της Παλαιστίνης.
Συμπλήρωμα αυτών των σχεδιασμών είναι και η ένταση του αντικομμουνισμού, όπως με τον νέο αντικομμουνιστικό νόμο στην Τσεχία, με το ευρωενωσιακό κατασκεύασμα της εξίσωσης κομμουνισμού - φασισμού, τη φασιστική επίθεση σε στελέχη του ΚΚ Ισραήλ και του Μετώπου «Χαντάς». Επιβεβαιώνουν όλα αυτά πως «η γη που ετοιμάζεται για πόλεμο πρέπει να σκληρύνει».
Το «γιατί» της εμπλοκής αποτυπώνεται κι αυτό γλαφυρά στην ειδησεογραφία: Στα νέα από τη συμμετοχή Μητσοτάκη στη συνδιάσκεψη για την «ανοικοδόμηση» της Ουκρανίας και στις ειδήσεις για τα συμβόλαια επιχειρηματικών ομίλων που κλείνουν ήδη. Στις φωνές για το «πλήγμα» στον τουρισμό από τις διαμαρτυρίες ενάντια στο κράτος - δολοφόνο, για το πόσα υποτίθεται πως χάνουν κάθε μέρα οι εφοπλιστές από την «αστάθεια» στην Ερυθρά Θάλασσα. Στις «σομόν» σελίδες που γράφουν για τις «ευκαιρίες» από τη στροφή της ΕΕ στην πολεμική οικονομία και από την «ελληνική βιομηχανική συμμετοχή» στο νέο πρόγραμμα για τα ουκρανικά αντιεροπορικά.
Η άλλη όψη όλων αυτών είναι η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων από τη Λιβύη και την Τουρκία, τα διχοτομικά σχέδια που προχωράνε στην Κύπρο χέρι - χέρι με τη ΝΑΤΟποίησή της, οι ναυτεργάτες που παίζουν τη ζωή τους «κορόνα - γράμματα» για τα συμφέροντα των εφοπλιστών, δίνοντας μια μικρή μόνο «γεύση» για τους κινδύνους που παραμονεύουν σε κάθε βήμα της εμπλοκής.
Ολα τα παραπάνω, λοιπόν, συνέβησαν τις τελευταίες 20 μέρες... Οι εξελίξεις είναι γρήγορες, πυκνές και σύνθετες, πραγματικό «κουβάρι» και απαιτούν επαγρύπνηση και δράση από τον λαό μας. Η λαϊκή πάλη χρειάζεται να δυναμώσει σε σύγκρουση με τους σχεδιασμούς κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων, που οδηγούν τον λαό στον όλεθρο.
Την Τετάρτη 6 Αυγούστου, στις 8 μ.μ., στην Ακρόπολη (Στάση Μετρό Ακρόπολη)
Φέτος συμπληρώνονται 80 χρόνια από τον Αύγουστο του 1945, όταν οι ΗΠΑ με τη ρίψη ατομικών βομβών εξαφάνισαν από προσώπου γης εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Οι βομβαρδισμοί αυτοί στοίχισαν τη ζωή σε περισσότερους από 210.000 ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους αμάχους, ενώ οι επιπτώσεις στην υγεία, το περιβάλλον και τη ζωή των επιζώντων εξακολουθούν να είναι αισθητές μέχρι σήμερα.
Η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα ισχυρίστηκε πως το έγκλημα έγινε για να «τελειώσει ο πόλεμος», στην πραγματικότητα ωστόσο επρόκειτο για επίδειξη δύναμης απέναντι στην Σοβιετική Ενωση, τρομοκρατία απέναντι στους λαούς και το ανερχόμενο εργατικό, επαναστατικό κίνημα.
Οπως σημειώνει η ΕΕΔΥΕ: «Οκτώ δεκαετίες μετά, η απειλή ενός γενικευμένου πολέμου και ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος παραμένει ανοιχτή και οξυμένη. Οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και από την άλλη Ρωσία και Κίνα, κλιμακώνονται σε όλα τα επίπεδα: στρατιωτικά, οικονομικά, γεωπολιτικά και τεχνολογικά. Η συνολική προετοιμασία για πολεμική αντιπαράθεση εκφράζεται και στο πεδίο της οικονομίας. Η στρατηγική της πολεμικής οικονομίας που υιοθετούν ΝΑΤΟ και ΕΕ σημαίνει τεράστια αύξηση εξοπλισμών και δαπανών για πολεμική προπαρασκευή, την ίδια ώρα που οι λαοί στενάζουν από την ακρίβεια, την ανεργία, την υποβάθμιση της Υγείας, της Παιδείας και της Πολιτικής Προστασίας.
Οι εξελίξεις στην Ουκρανία, με τη συνέχιση του ιμπεριαλιστικού πολέμου ανάμεσα στη Ρωσία και το ΝΑΤΟ, αποδεικνύουν ότι οι λαοί είναι τα μόνιμα θύματα στους ανταγωνισμούς για τις σφαίρες επιρροής, τις πρώτες ύλες, τα δίκτυα Ενέργειας και μεταφορών. Ταυτόχρονα, το έγκλημα στην Παλαιστίνη από το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ με την ανοιχτή στήριξη ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης συνεχίζεται με γενοκτονικό χαρακτήρα, ενώ η φωτιά του πολέμου επεκτείνεται σε ολόκληρη την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Σε αυτό το πλαίσιο, οι πολεμικές επιχειρήσεις στην Ερυθρά Θάλασσα και την ευρύτερη Ανατολική Αφρική, με την ενεργή συμμετοχή της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και φυσικά και της Ελλάδας, εντάσσονται στην εξυπηρέτηση οικονομικών - γεωστρατηγικών συμφερόντων».
Επισημαίνει τις ευθύνες της κυβέρνησης και των κομμάτων του ευρωατλαντισμού για την εμπλοκή της χώρας στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς, για τα υπό αμερικανοΝΑΤΟική εποπτεία παζάρια με την Τουρκία, τη διχοτομική λύση που προωθείται στην Κύπρο.
«Την ώρα που ο λαός μας αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα, η κυβέρνηση προχωρά σε εξοπλιστικά προγράμματα δεκάδων δισεκατομμυρίων», καταγγέλλει η ΕΕΔΥΕ, επισημαίνοντας πως «σε αυτό το πλαίσιο και μετά την υπογραφή της ελληνοαμερικανικής συμφωνίας για τις βάσεις, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο ΝΑΤΟικό ορμητήριο, με κομβικές στρατιωτικές υποδομές σε όλη την επικράτεια».
Η ΕΕΔΥΕ καλεί σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση μπροστά στις πολύ επικίνδυνες εξελίξεις, καλεί να δυναμώσει ο αγώνας για απεμπλοκή της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Να κλείσουν όλες οι ευρωατλαντικές βάσεις και στρατηγεία στην Ελλάδα. Να μην εγκατασταθούν πυρηνικά στον Αραξο και οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα - να απαγορευτούν οι πυρηνικές δοκιμές και η παραγωγή κάθε είδους όπλων μαζικής καταστροφής.