Προτάσσονται μέτρα νέας αύξησης του εργάσιμου χρόνου, ώστε να αυξηθεί η παραγωγή αλλά με μικρότερο κόστος για τους βιομηχάνους (φωτ. από πυρηνικό εργοστάσιο στη Γαλλία)

Μοναδική εξαίρεση αποτελούν οι στρατιωτικές δαπάνες, που μόνο για την επόμενη χρονιά προβλέπεται να αυξηθούν κατά 3,5 δισ. ευρώ, ενώ το 2027 θα εκτοξευτούν κατά 100% σε σχέση με μία δεκαετία πριν (βλ. σχετικό θέμα).

Ο Μπαϊρού μίλησε για την ανάγκη να σωθεί η χώρα από τον «δημοσιονομικό γκρεμό» και προσπάθησε να εκβιάσει τον λαό ώστε να δεχτεί τσεκούρωμα μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών, όπως απαιτούν οι πολεμικές προετοιμασίες που εντείνονται παγκοσμίως.

«Οι μεγάλες θυσίες είναι αναπόφευκτες», είπε ο Μπαϊρού, απευθυνόμενος φυσικά στα λαϊκά στρώματα και όχι στους μεγαλοεπιχειρηματίες, ενώ αναφέροντας ότι το κρατικό χρέος αυξάνεται κατά 5.000 ευρώ το δευτερόλεπτο εξέφρασε οργή που «έχουμε εθιστεί στη δημόσια δαπάνη» και «θεωρούμε φυσιολογικό εδώ και δεκαετίες να πληρώνει το κράτος για τα πάντα»...

Το νέο σχέδιο προϋπολογισμού που κατέθεσε και η σημερινή αστική κυβέρνηση της Γαλλίας δεν είναι απλά «άδικο», όπως σχολίασε το οπορτουνιστικό μόρφωμα της «Ανυπότακτης Γαλλίας» του Μελανσόν, ούτε χρειάζεται απλά «επανεξέταση», όπως διαμήνυσε η αντιδραστική «Εθνική Συσπείρωση» της Λεπέν.

Είναι ένα ακόμα σχέδιο που έχει εκπονηθεί με βάση τα ταξικά συμφέροντα της αστικής τάξης και με στόχο να μεγαλώσει ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, να υπηρετηθούν οι ανάγκες του γαλλικού κεφαλαίου στις σημερινές συνθήκες, που οξύνεται διαρκώς ο διεθνής ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός, υπό το βάρος διεργασιών αλλά και αντιθέσεων που μεγαλώνουν και εντός της ΕΕ. Ετσι, για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα της Γαλλίας το σχέδιο του νέου προϋπολογισμού προβλέπει μεταξύ άλλων:

• Στα 5,5 δισ. ευρώ υπολογίζονται όσα θα «προσφερθούν» στην δημοσιονομική εξυγίανση μέσα από τον «μετριασμό κοινωνικών δαπανών», στις οποίες συνυπολογίζονται «νέες μεταρρυθμίσεις των συστημάτων Ασφάλισης, ανεργίας και συνταξιοδότησης», όπως αθροιστικά και αόριστα ανέφερε ο πρωθυπουργός. Ηδη δημοσιεύματα καταγράφουν «ιδέες» που στελέχη της κυβέρνησης καταθέτουν σε συνεντεύξεις τους κ.λπ., όπως πετσόκομμα ειδικών φοροαπαλλαγών που ίσχυαν για διάφορες κατηγορίες συνταξιούχων.
• Θέσπιση πλαφόν 5 δισ. ευρώ για την αύξηση κρατικών δαπανών στην Υγεία αλλά και στην κάλυψη φαρμάκων από κρατικά ταμεία, με στόχο μεταξύ άλλων «να εξοικονομηθεί τουλάχιστον 1 δισ. ευρώ από εισαγωγές σε νοσοκομεία». Πουθενά βέβαια δεν διευκρινίζεται ότι το αντίστοιχο κόστος δεν θα μετακυλιστεί στη μεγαλοεργοδοσία... Στην παρουσίαση περίσσεψαν επισημάνσεις για την ανάγκη «να κινηθούμε προς ένα σύστημα Υγείας πιο αποτελεσματικό», «να αναλάβουν ευθύνες όλοι οι εμπλεκόμενοι: Ασφαλισμένοι...», «να επανεξετάζεται η διαχείριση μακροχρόνιων παθήσεων», και γενικά «βρωμάνε» από χίλιες μεριές, αφού η πείρα έχει δείξει ότι παραπέμπουν με φόρτωμα κι άλλων βαρών στο ήδη πενιχρό λαϊκό εισόδημα.
• Απολύσεις (καταρχήν) 3.000 δημοσίων υπαλλήλων, με κατεύθυνση «την αντικατάσταση μόνο των δύο από τους τρεις εργαζόμενους του Δημοσίου που κάθε φορά θα συνταξιοδοτούνται», σύμφωνα με το διάγραμμα που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα της η γαλλική πρωθυπουργία για την «Ωρα της Αλήθειας». Ακόμα, 7,1 δισ. ευρώ θα διασφαλιστούν μέσα από το «πάγωμα» των μισθών στο Δημόσιο. Επιπλέον ιεραρχείται «κατάργηση αντιπαραγωγικών υπηρεσιών, που διασκορπίζουν την ενέργεια του κράτους», όπως περιγράφονται υπηρεσίες που πρόκειται να ανατεθούν σε ιδιώτες, στον έναν ή στον άλλο βαθμό, με ό,τι συνέπειες θα έχει αυτό για το κόστος αλλά και την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών.
• «Προσαρμοσμένη συμμετοχή των τοπικών αρχών» στην «εξυγίανση των δημοσίων δαπανών» κατά 5,3 δισ. ευρώ το 2026, δηλαδή διπλάσια (!) απ' ό,τι τους ζητήθηκε το 2025. Ηδη δήμαρχοι, νομάρχες και άλλα στελέχη της Τοπικής Διοίκησης εξηγούν ότι «πρέπει να σκεφτούμε μείωση των προϋπολογισμών στις αντίστοιχες Περιφέρειες, προϋπολογισμούς στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό, στον περιφερειακό σχεδιασμό, στην πόλη», παραπέμποντας σε περαιτέρω συρρίκνωση ή κοστολόγηση αντίστοιχων παροχών για τους δημότες. Σημειωτέον, στη Γαλλία οι φορείς της Τοπικής Διοίκησης έχουν πολύ περισσότερες αρμοδιότητες σε κρίσιμους τομείς όπως η Παιδεία, δηλαδή για τη συντήρηση σχολικών ιδρυμάτων, λειτουργικά τους έξοδα κ.λπ.
• Σχεδόν 10 δισ. ευρώ (9,9) θα εξοικονομηθούν από τον αυστηρότερο έλεγχο της καταβολής φόρων, δηλαδή τη θέσπιση ακόμα πιο αποδοτικών μηχανισμών φοροαφαίμαξης του λαού, ενώ για το μεγάλο κεφάλαιο θα «τρέχουν» οι επίσημες και διαφανέστατες φοροαπαλλαγές, φοροεπιδοτήσεις κ.ά.

Και ενώ η κυβέρνηση κλαίγεται για το μεγάλο δημόσιο έλλειμμα και το τεράστιο κρατικό χρέος, για το μεγάλο κεφάλαιο το σχέδιο νέου προϋπολογισμού προβλέπει μεταξύ άλλων:

• Αύξηση των ημερών εργασίας, που εκτιμάται ότι θα αποφέρει στα κρατικά ταμεία 4,2 δισ. ευρώ. Τα σχέδια προς το παρόν αφορούν και την κατάργηση δύο δημόσιων αργιών (δεύτερη μέρα Πάσχα και 8η Μάη), ενώ στο τραπέζι έχει πέσει και σκέψη για καθιέρωση νέας «μέρας αλληλεγγύης», όπως είχε γίνει με νόμο του 2004. Τότε είχε καθιερωθεί ότι οι εργαζόμενοι δουλεύουν μία μέρα παραπάνω τον χρόνο αλλά η αμοιβή τους συγκεντρώνεται σε ειδικό ταμείο (αρχικά οι πόροι του στρέφονταν σε δράσεις για την «αυτονομία ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρία», βουλώνοντας τρύπες που δημιουργεί η απουσία κρατικών, δωρεάν, σύγχρονων υπηρεσιών Πρόνοιας και Υγείας).
• Συνολικότερα προτάσσεται η διαμόρφωση μέτρων για «βελτίωση της αποδοτικότητας» των εργαζομένων, μεταξύ άλλων με αλλαγές στη χορήγηση των αδειών ασθενείας, μεταρρύθμιση του συστήματος απασχόλησης για «παροχή ταχύτερης εύρεσης εργασίας», «βελτιστοποίηση των κανόνων πρόσληψης» κ.λπ. Ψηλά στην ατζέντα βρίσκεται ξανά η νέα αύξηση του εργάσιμου χρόνου, αφού - όπως τόνισε σε δηλώσεις του ο υπουργός Οικονομίας Ερίκ Λομπάρντ - χρειάζονται «μέτρα που θα μας επιτρέψουν να δουλεύουμε περισσότερο, χωρίς να κερδίζουμε περισσότερο». Ο ίδιος εξέφρασε δυσαρέσκεια για το ότι οι Γάλλοι «δουλεύουν κατά μέσο όρο 100 ώρες λιγότερο από τους Γερμανούς γείτονές μας» και «η παραγωγή μας πρέπει να αυξηθεί».
• «Βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσα από την πρόσβαση επιχειρήσεων σε χρηματοδοτήσεις». 900 εκατομμύρια ευρώ θα διατεθούν για επενδύσεις σε επιχειρήσεις, μόνο ως πρόσθετη χρηματοδότηση μετοχικού κεφαλαίου.
• Στο πλαίσιο του σχεδίου «Γαλλία 2030» (το έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση για να στηρίξει νέα επενδυτικά σχέδια του μεγάλου κεφαλαίου) «οι επιδοτήσεις θα επαναπροσανατολιστούν κατά προτεραιότητα σε τομείς που συνδέονται με κάθε τρόπο με την Τεχνητή Νοημοσύνη και τον κυβερνοχώρο».
• «Με την ίδια σημασία πρόκειται να ρυθμιστούν ζητήματα απλοποίησης διαδικασιών που αφορούν τις επιχειρήσεις, μέσα και από διατάγματα, ώστε να αρθούν εμπόδια που αφορούν κάθε τομέα ειδικά, από το φθινόπωρο».

Η πρώτη αντίδραση των εργοδοτών στα μέτρα της κυβέρνησης ήταν, φυσικά, ιδιαίτερα θερμή. Ο Αμίρ Ρεζά-Τοφιγκί, επικεφαλής της CPME, της Συνομοσπονδίας μικρομεσαίων επιχειρήσεων (στη Γαλλία αντιστοιχούν σε εταιρείες με εκατοντάδες εργαζόμενους), έκανε λόγο για μέτρα «ιδιαίτερα ενθαρρυντικά».

Η εργοδοτική Γαλλική Ενωση Ιδιωτικών Επιχειρήσεων (Association francaise des entreprises privees - Afep), την οποία απαρτίζουν 117 από τις μεγαλύτερες γαλλικές εταιρείες, εξέφρασε ιδιαίτερη ικανοποίηση για τον προσανατολισμό που υπάρχει στην επιμήκυνση της «ποσότητας της εργασίας, για να παράγονται περισσότερα στη Γαλλία και έτσι να μειωθούν οι εξαρτήσεις μας».

Περίπου ένα 24ωρο πριν παρουσιάσει ο Μπαϊρού ως «Ωρα της Αλήθειας» («Le Moment de Verite») το σχέδιο προϋπολογισμού για το νέο έτος, ο Πρόεδρος της χώρας, Εμανουέλ Μακρόν, έδωσε στη δημοσιότητα την «Εθνική Στρατηγική Αναθεώρηση 2025» («REVUE NATIONALE STRATEGIQUE 2025») με στόχο την «Προσαρμογή στο γεωπολιτικό πλαίσιο» όπως διαμορφώνεται διεθνώς.

Ξεκαθάρισε ότι η δημοσιονομική εξυγίανση υπηρετεί άμεσα και την ικανότητα εκτόξευσης των στρατιωτικών δαπανών, που στόχος είναι να φτάσουν ετησίως τα 64 δισεκατομμύρια ευρώ (!) μέχρι το 2027, δηλαδή να εκτοξευτούν κατά 100% σε σχέση με μια δεκαετία πριν, αφού το 2017 ήταν 32 δισ. ευρώ...

Ο Μακρόν είπε ότι «για να είμαστε ελεύθεροι, πρέπει να μας φοβούνται», παραπέμποντας στους πολέμους σε Ουκρανία, Γάζα, Αφρική, στην «απειλή που συνιστά η Ρωσία», το «στοιχείο αβεβαιότητας που προσθέτουν οι ΗΠΑ» κ.τ.λ. και έκρινε σκόπιμο να συμπληρώσει ότι «από το 1945 και μετά η ελευθερία δεν έχει απειληθεί ποτέ τόσο σοβαρά».

Η «Εθνική Στρατηγική Αναθεώρηση» ξεκαθαρίζει από την Εισαγωγή της ότι «η γαλλική οικονομία και οι βιομηχανικές δυνατότητες (σ.σ. πρέπει ακόμα πιο αποφασιστικά στο εξής να) καλύπτουν τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων και των δυνάμεων εσωτερικής ασφάλειας, για την αντιμετώπιση ενός μεγάλου εξωεδαφικού πολέμου και των συνεπειών του στην εθνική επικράτεια».

Τονίζεται ότι «σε ένα πλαίσιο "οικονομικής ομίχλης πολέμου" η δημοσιονομική βιωσιμότητα και η οικονομική κυριαρχία της Γαλλίας ενισχύονται, ιδίως μέσω της μείωσης του δημόσιου χρέους», για να δοθεί σήμα για όλες τις ανατροπές που μεθοδεύονται (βλέπε διπλανό θέμα) και γενικά την κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Εξηγείται ότι στο πλαίσιο που διαμορφώνει η σημερινή όξυνση των μονοπωλιακών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών, η «Στρατηγική» καθορίζει ως «στόχο κατά προτεραιότητα» τον «υλικό και ηθικό εξοπλισμό της Γαλλίας, για να αντιμετωπίσει και να κερδίσει με τους συμμάχους και τους εταίρους της "έναν μεγάλο πόλεμο υψηλής έντασης στην καρδιά της Ευρώπης" αλλά και να διαχειριστεί αποσταθεροποιητικές ενέργειες που θα αναπτυχθούν στην εδαφική της επικράτεια...».

Καλεί, δηλαδή, σε συντονισμό τα κρατικά και γενικά όλα τα αστικά επιτελεία να «πιάσουν δουλειά» όχι μόνο για να οργανωθεί ακόμα πιο αποφασιστικά το ξεζούμισμα των εργαζομένων, για να ενισχύσει τις αξιώσεις του ντόπιου κεφαλαίου στην πολεμική αναμέτρηση που ετοιμάζεται, αλλά και για να διασφαλιστούν ακόμα πιο καλοδουλεμένοι μηχανισμοί ποδηγέτησης και ενσωμάτωσης της εργατικής τάξης, να συρρικνωθούν κατά το δυνατόν περιθώρια αμφισβήτησης και εναντίωσης σε κάθε εντολή των εγχώριων εκμεταλλευτών...