Στον απόηχο της πρώτης απάντησης που δόθηκε την Παρασκευή από δεκάδες συνδικάτα στο υπουργείο Εργασίας για το νέο αντεργατικό του πόνημα (βλ. θέμα δίπλα), συνεδρίασε το απόγευμα και η Γραμματεία του ΠΑΜΕ, με τη συμμετοχή προέδρων και αντιπροσώπων από Σωματεία και Ομοσπονδίες, με θέμα τα επόμενα βήματα των κινητοποιήσεων.

Στην κατεύθυνση αυτή άλλωστε ήδη το Εργατικό Κέντρο Πειραιά έχει πάρει την πρωτοβουλία να καλέσει σε σύσκεψη συνδικάτων την προσεχή Πέμπτη.

Τόσο στην εισηγητική ομιλία που έκανε εκ μέρους της Γραμματείας ο Γιώργος Πέρρος, όσο και στις παρεμβάσεις των συνδικαλιστών που πήραν τον λόγο, έγινε σαφές πως η συνεδρίαση είχε τον χαρακτήρα της συνέχισης της μάχης ενάντια στην επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα, αλλά και των πρωτοβουλιών γύρω από τις επικίνδυνες διεθνείς εξελίξεις και τη φωτιά του ιμπεριαλιστικού πολέμου που επεκτείνεται.

Τις σημαντικές μάχες που έχουν προηγηθεί, τα ελπιδοφόρα αποτελέσματα που φανερώνουν δυνατότητες και γεμίζουν με αισιοδοξία εργαζόμενους, τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη δραστηριότητα του προηγούμενου διαστήματος, συνόψισε ο Γιώργος Πέρρος. Μεταξύ άλλων, υπενθύμισε τις κινητοποιήσεις και πολύμορφες πρωτοβουλίες για το ζήτημα του πολέμου, την αγωνιστική δράση για την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων, τις μάχες για τη βελτίωση του συσχετισμού σε μια σειρά συνδικαλιστικές οργανώσεις, με πιο πρόσφατη την επιτυχημένη προσπάθεια στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας.

Σκιαγράφησε τους στόχους του νομοσχεδίου που έρχεται να συμπληρώσει τα ήδη νομοθετημένα αντεργατικά μέτρα και αποδόμησε τους προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς της κυβέρνησης, πως τάχα είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι αυτοί που επιδιώκουν τη δουλειά μέχρι τελικής πτώσης. Στο φόντο αυτό, ξεκαθάρισε πως κανένας εργαζόμενος δεν θα δεχόταν να δουλέψει παραπάνω αν δεν φοβόταν πως θα απολυθεί, δεν θα κυνηγούσε την υπερωρία, τη νυχτερινή βάρδια, την εργασία Κυριακές και αργίες, αν του έφτανε ο μισθός για να ζήσει. Αυτό που υπηρετεί και το αναμενόμενο νομοσχέδιο είναι, όπως εξήγησε ο Γ. Πέρρος, η ένταση της εκμετάλλευσης μέσα από την ευελιξία του εργάσιμου χρόνου.

Αναφέρθηκε επίσης στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών για την αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, επισημαίνοντας πως με τις διατάξεις του κλιμακώνονται οι συνδικαλιστικές διώξεις που ήδη έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση και γίνεται ένα βήμα στην κατεύθυνση της υλοποίησης του στόχου της για κατάργηση της μονιμότητας στο Δημόσιο.

Ξεχωριστή θέση στη συνεδρίαση είχε η ανταλλαγή πείρας από τη δράση γύρω από το μέτωπο του ιμπεριαλιστικού πολέμου και την πάλη ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, στη συνεργασία με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ. Στο ζήτημα αυτό εστίασαν συνδικαλιστές από κλάδους που συνδέονται πιο άμεσα με τον τομέα των στρατιωτικών εξοπλισμών, όπως αυτός του Μετάλλου, μεταφέροντας την εικόνα εταιρειών που ξεφυτρώνουν, εργολαβίες και φασόν δίνουν και παίρνουν, προκειμένου να διεκδικήσουν κομμάτι από την «πίτα» των σχετικών κονδυλίων, με τους εργοδότες μάλιστα να διαβεβαιώνουν το προσωπικό πως θα έχει δουλειά «για τρεις γενιές». Παράλληλα, υπογραμμίστηκε η ανάγκη τα συνδικάτα να έχουν τις κεραίες τους τεντωμένες, καθώς με τον έναν ή τον άλλο τρόπο η προσαρμογή στην πολεμική οικονομία αφορά όλους τους κλάδους και πάει πακέτο με την ένταση της εκμετάλλευσης.

Το καλοκαίρι δεν είναι ένα διάστημα κατά το οποίο τα συνδικάτα «κατεβάζουν ρολά», ήταν η κοινή συνισταμένη της εισήγησης και των παρεμβάσεων στη συνεδρίαση.

Απέναντι στο επικείμενο νομοσχέδιο για τα Εργασιακά, τα σωματεία σχεδιάζουν λοιπόν πρωτοβουλίες πλατιάς ενημέρωσης στους χώρους δουλειάς και συζήτησης με τους εργαζόμενους, ώστε να είναι πανέτοιμοι να απαντήσουν όποτε επιχειρήσει να ψηφίσει τις αντεργατικές ρυθμίσεις.

Το νομοσχέδιο με τον προκλητικό τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Ολους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας - Στήριξη στον Εργαζόμενο - Προστασία στην Πράξη» προβλέπει αυτήν τη φορά ανατροπές στο λεγόμενο «ατομικό Δίκαιο». Αφού δηλαδή οι κυβερνήσεις διέλυσαν το συλλογικό Δίκαιο, με το ξήλωμα ουσιαστικά των Συλλογικών Συμβάσεων, τώρα βάζουν στο στόχαστρο και τα όποια «ατομικά δικαιώματα» ήταν κατοχυρωμένα και υποχρεούνταν η εργοδοσία να τα περιλαμβάνει στις ατομικές Συμβάσεις.

Το αίσχος αυτό παρουσιάστηκε από την υπουργό Εργασίας Ν. Κεραμέως την περασμένη βδομάδα και ακόμα δεν έχει δοθεί στην δημοσιότητα το ακριβές κείμενο. Από την παρουσίαση ξεχωρίζουν βέβαια τα εξής, που συνθέτουν την εικόνα έντασης της «ευελιξίας» και δουλειάς όπως, για όσο και όποτε θέλει ο εργοδότης:

- Επέκταση της 13ωρης εργασίας, δίνοντας τη δυνατότητα να γίνεται και σε έναν εργοδότη, από δύο όπως μέχρι σήμερα. Αυτό όπως φαίνεται θα γίνεται μέσω της δυνατότητας για μία επιπλέον υπερωρία, ώστε να φτάνει ο συνολικός χρόνος τις 13 ώρες σε μία μέρα.

- «Διευθέτηση» του εργάσιμου χρόνου με 10ωρη απασχόληση χωρίς προσαύξηση στην αμοιβή όλο τον χρόνο, αντί για 6 μήνες όπως σήμερα.

- Μέσα από την «ψηφιακή κάρτα» νομιμοποιείται η «ευέλικτη προσέλευση» μέχρι και 2 ώρες, που θα αποτελεί ένα ακόμα εργαλείο επέκτασης της απλήρωτης δουλειάς

- Υπερωριακή απασχόληση ακόμα και στην εκ περιτροπής εργασία. Δηλαδή ο εργοδότης θα προσλαμβάνει φτηνούς εργάτες, αντί για πλήρους απασχόλησης, και θα τους φορτώνει υπερωρίες (που θα κοστίζουν λιγότερο) ανάλογα με τον όγκο της δουλειάς

- Απαλλαγή της εργοδοσίας από προσαυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές για υπερεργασία, υπερωρίες, νυχτερινά, αργίες, όπως και για αυξήσεις που προβλέπονται από Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας ή χορηγούνται οικειοθελώς από τον εργοδότη

- «Ευελιξία» στις προσλήψεις, δίνοντας τη δυνατότητα στην εργοδοσία να προσλαμβάνει με ένα «κλικ» ακόμα και για δύο μέρες, έτσι που τα δουλεμπορικά θα κάνουν «πάρτι».

- Απολύσεις με μια απλή δήλωση του εργαζόμενου, με τον φερετζέ της «οικειοθελούς αποχώρησης».

- Σπάσιμο της ετήσιας άδειας σε περισσότερα τμήματα από δύο όπως ισχύει σήμερα, δίνοντας το ελεύθερο στην εργοδοσία να ξεμπερδεύει με 5ήμερα όποτε τη βολεύει, και ανοίγοντας τον δρόμο για κατάργηση της τουλάχιστον 10ήμερης θερινής άδειας.