ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αριθμοί...

Τη δημιουργία 500.000 θέσεων εργασίας που δεν αμείβονται με τον κατώτατο μισθό λανσάρει ως «success story» η κυβέρνηση. Αυτά επανέλαβε και ο Κ. Χατζηδάκης, μαζί με διάφορα μαγειρέματα για τους μισθούς, για να πει ότι «η κατάσταση βελτιώνεται». Επειδή όμως οι αριθμοί δεν είναι «αλά καρτ», υπενθυμίζεται πως με βάση και τον πληθωρισμό, από το 2011 μέχρι το 2024 ο πραγματικός κατώτατος μισθός είναι μειωμένος κατά 28 ευρώ, ενώ ο μέσος μισθός είναι μικρότερος κατά 112 ευρώ. Σε 23 κλάδους οι μειώσεις είναι γύρω στο 10%, ενώ σε άλλους 10 καταγράφεται στασιμότητα του μέσου μισθού τα τελευταία 15 χρόνια. Οσο για τις περιβόητες «χιλιάδες θέσεις εργασίας»; Ενα μόνο στοιχείο του συστήματος «Εργάνη» αρκεί: Σε εννιά μήνες (Α' 9μηνο 2024), οι συνολικές απολύσεις ανήλθαν σε 2.271.833, όσοι περίπου και οι μισθωτοί στον ιδιωτικό τομέα! Δηλαδή κάθε μέρα έχαναν τη δουλειά τους 8.290 μισθωτοί, φανερώνοντας ότι η ευελιξία έχει απογειωθεί. Καλά λοιπόν τα παραμύθια και η «σολομωνική» με τους αριθμούς, αλλά η πραγματικότητα στους χώρους δουλειάς βοά ότι κάθε «ανταγωνιστικό πλεονέκτημα» απ' αυτά που διαφημίζει η κυβέρνηση, αντιστοιχεί σε πολλαπλά διαλυμένα εργασιακά δικαιώματα και σε ζωή γεμάτη ανασφάλεια για τη λαϊκή πλειοψηφία.

... και παροιμίες

Επειδή όμως το θράσος της κυβέρνησης είναι παροιμιώδες, αξίζει με τον ίδιο τρόπο να σχολιάσει κανείς και την ανάρτησή της ότι «μειώνεται η ανεργία σε πρωτοφανή επίπεδα». «Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης» λοιπόν, όταν κοκορεύονται για αύξηση της απασχόλησης σε γυναίκες και νέους, τη στιγμή που το 25% των γυναικών και το 45% των νέων στην Ελλάδα αμείβονται με 5 ευρώ μεικτά την ώρα! «Αλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», όταν η κυβέρνηση λέει πως συνεχίζει με «περισσότερες και καλύτερες δουλειές για όλους», με τις συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης να είναι οι μισές απ' όσες υπογράφονται κάθε μήνα. `Η με τα εξαντλητικά ωράρια - λάστιχο, τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας και τους μισθούς που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω. Οπως λέει όμως και μια άλλη παροιμία, «θα γυρίσει ο τροχός». Και θα τον γυρίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τον αγώνα τους, σε σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους, για δουλειά και ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.

Πουθενά

«Χρειαζόμαστε ισχυρή και οικονομικά αυτοδύναμη Αυτοδιοίκηση, με πλήρη απόδοση των παρακρατηθέντων ΚΑΠ και του τέλους ανθεκτικότητας - με συνταγματική κατοχύρωση της φορολογικής αποκέντρωσης (...) Η Αυτοδιοίκηση δεν είναι υποκατάστημα του κεντρικού κράτους. Είναι πολιτικός θεσμός ευθύνης, προγραμματισμού και εφαρμογής». Αυτά ειπώθηκαν μεταξύ άλλων σε εκδήλωση του ΠΑΣΟΚ. Θέλουν «οικονομικά αυτοδύναμη» Τοπική Διοίκηση, που θα «τρέξει» πιο γρήγορα την αντιλαϊκή πολιτική με εργαλείο την άγρια φοροληστεία, στη λογική της «ανταποδοτικότητας» των υπηρεσιών, αξιοποιώντας τη χρόνια και εσκεμμένη υποχρηματοδότηση, που έχει τη σφραγίδα και του ΠΑΣΟΚ. Ζητάνε μάλιστα να κατοχυρωθούν αυτά και συνταγματικά, αναπαράγοντας τις γνωστές θεωρίες περί «αποκεντρωμένου κράτους». Είτε «αποκεντρωμένο» όμως, είτε «συγκεντρωτικό», εκείνο που δεν αλλάζει είναι ότι πρόκειται για κράτος της αστικής τάξης, εξ ορισμού ταξικό, απέναντι στον λαό και τις ανάγκες του, επειδή υπηρετεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το κράτος αυτό όχι μόνο δεν μπορεί να γίνει καλύτερο και «δικαιότερο» για τα λαϊκά στρώματα, όπως παραμυθιάζουν οι σοσιαλδημοκράτες και άλλοι, αλλά θα γίνεται μόνο χειρότερο, γιατί χειρότερο γίνεται και το σύστημα που υπηρετεί. Αποτελεί εμπόδιο και όχι «σύμμαχο» για τις ανάγκες του λαού και γι' αυτό πρέπει να το βάλει στο στόχαστρο. Τις δικές του ανάγκες, «σχεδιασμένα, με ευθύνη, προγραμματισμό και εφαρμογή», μπορεί να διασφαλίσει μόνο ένα κράτος όπου η εξουσία και τα μέσα παραγωγής θα βρίσκονται στα χέρια του, και όχι η φενάκη ενός «δικαιότερου» αστικού κράτους, που δεν υπήρξε, ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ και πουθενά.

Το παίζει θύμα!

Να μαζέψει τα ασυμμάζευτα προσπάθησε χτες ο Πορτοσάλτε στον «ΣΚΑΪ», μετά τον χαρακτηρισμό «πατσαβούρα» που ξεστόμισε για την Παλαιστινιακή σημαία. Παρουσίασε μάλιστα τον εαυτό του ως θύμα (!) και διαμαρτυρήθηκε ότι επιχειρείται «δολοφονία χαρακτήρα» σε βάρος του. Κανένα «λάθος» δεν έκανε ο τηλεκήρυκας του «ΣΚΑΪ», ούτε τον πρόδωσε η γλώσσα του. Τόσο αυτός όσο και τα αφεντικά που ...διακονεί, είναι γνωστοί για την αισχρή υπεράσπιση του κράτους - δολοφόνου από τη μια και τη συκοφάντηση του αγώνα που δίνει ο λαός της Παλαιστίνης από την άλλη, ενώ όποιος απαξιώνει και λοιδορεί τη μαζική αλληλεγγύη του ελληνικού λαού στον παλαιστινιακό έχει εισιτήριο διαρκείας στις εκπομπές του σταθμού. Μια συνηθισμένη μέρα ήταν λοιπόν για τον Πορτοσάλτε όταν χαρακτήρισε «πατσαβούρα» την Παλαιστινιακή σημαία. Γιατί έτσι αντιλαμβάνεται έναν ολόκληρο λαό που ζει υπό ισραηλινή κατοχή, υφίσταται γενοκτονία και πεθαίνει από λιμό στη σύγχρονη Γκουέρνικα της Γάζας. Οι κάθε είδους «Πορτοσάλτες» ξεπλένουν το Ισραήλ και τις θηριωδίες που διαπράττει μαζί με τους συμμάχους του ΗΠΑ - ΕΕ. Γι' αυτό ο λαός, που στέκεται στη σωστή πλευρά, τους έχει βάλει εκεί που τους αξίζει: Στον απόπατο της Ιστορίας.

1833 Δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως το βασιλικό διάταγμα «Περί σχηματισμού της Ελληνικής Χωροφυλακής».

1899 Πεθαίνει ο Αυστριακός συνθέτης της κλασικής μουσικής Γιόχαν Στράους.

1934 Η αστυνομία απαγορεύει τη σύγκληση του Αντιφασιστικού Συνεδρίου. Παρ' όλα αυτά, οι σχεδόν 1.200 σύνεδροι, καθώς και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι της Αθήνας και του Πειραιά συγκεντρώνονται δεχόμενοι επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής. Η αστυνομία ανοίγει πυρ και τραυματίζει 3 εργάτες. Παρά την τρομοκρατία, το Συνέδριο θα συνέλθει τελικά δυο μέρες αργότερα στον Κοκκιναρά Κηφισιάς.

1941 Η Κάνδανος, ένα μικρό χωριό της Κρήτης, γίνεται ένα από τα μνημεία της ναζιστικής θηριωδίας κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το ολοκαύτωμα της Κανδάνου ήταν απάντηση των Γερμανών εισβολέων στην ηρωική αντίσταση του λαού της Κρήτης.

1963 Πεθαίνει ο Τούρκος κομμουνιστής ποιητής Ναζίμ Χικμέτ.

1979 Στον Κόλπο του Μεξικού, και ύστερα από έκρηξη σε γεωτρύπανο, δημιουργείται μια από τις μεγαλύτερες πετρελαιοκηλίδες στα χρονικά των περιβαλλοντικών καταστροφών (2.800 τετραγωνικά χιλιόμετρα).

...και σαν χτες

1896 Ο Ιταλός εφευρέτης Γουλιέλμο Μαρκόνι λαμβάνει δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για το ραδιόφωνο.

1933 Οι κομμουνιστές γιατροί Ευθυμίου, Πατσούρας, Σιδερίδης, Αντωνιάδης, Τζαμαλούκας, Καμαριώτης και Ζεκάκος δικάζονται με το βενιζελικό «Ιδιώνυμο», κατηγορούμενοι ότι διέδιδαν σκοπίμως στους εργάτες αφροδίσια νοσήματα για να τους εξαθλιώσουν και να τους σπρώξουν έτσι προς τον κομμουνισμό! Η κατηγορία γελοιοποιείται. Ωστόσο, το δικαστήριο καταδικάζει τους 3 πρώτους καθώς και τον κομμουνιστή φαντάρο Τατασόπουλο σε 6 μήνες φυλακή και 1 μήνα εξορία.

1936 Οι εργαζόμενοι του Βόλου κατεβαίνουν σε 24ωρη πανεργατική απεργία. Η αστυνομία χτυπάει με τα όπλα. Σκοτώνει έναν εργάτη και τραυματίζει 30. Συλλαμβάνονται οι βουλευτές του Παλλαϊκού Μετώπου (ΚΚΕ) Γιώργης Σιάντος και Γιάννης Ιωαννίδης.

1943 Η ΚΕ του ΚΚΕ σε συνεδρίασή της εγκρίνει την απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς για την αυτοδιάλυσή της.

1957 Πραγματοποιείται η κηδεία του στρατηγού του ΕΛΑΣ Στέφανου Σαράφη με τη συμμετοχή χιλιάδων εργαζομένων. Η κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή απαγορεύει την απόδοση στρατιωτικών τιμών στον νεκρό.

1966 Το «Σερβέγιορ 1» γίνεται το πρώτο αμερικάνικο διαστημικό σκάφος που προσεδαφίζεται ομαλά στη Σελήνη. Είχε προηγηθεί το σοβιετικό «Λούνα 9» 4 μήνες πριν (3/2/1966).

1968 Κυκλοφορεί στο εξωτερικό το πρώτο φύλλο της αντιδικτατορικής εφημερίδας «Ελεύθερη Πατρίδα».

1992 Στο πρώτο δημοψήφισμα σε κράτος - μέλος της ΕΟΚ για την έγκριση της Συνθήκης του Μάαστριχτ, οι Δανοί ψηφίζουν κατά (50,7%), αναστατώνοντας τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Επακολούθησε δεύτερο δημοψήφισμα το 1993, στο οποίο, μετά από πολλές πιέσεις και εκβιασμούς, συναίνεσαν (56,7%).

1998 Τρέχοντας με 200 χλμ. την ώρα στη Γερμανία (Κάτω Σαξονία), η αμαξοστοιχία «Ιντερσίτι» εκτροχιάζεται και πέφτει πάνω σε γέφυρα, όταν σπάει ένας από τους ατσάλινους τροχούς της. Ο απολογισμός είναι 101 νεκροί και 88 τραυματίες.