Προανήγγειλε δηλαδή μία ακόμα νομοθετική παρέμβαση για τον στρατηγικό στόχο του κεφαλαίου, όλο και μεγαλύτερο μέρος των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων να διοχετεύεται στα κεφαλαιοποιητικά συνταξιοδοτικά σχήματα, στον 2ο (Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης - ΤΕΑ) και στον 3ο (ομαδικά ασφαλιστήρια συμβόλαια σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες) πυλώνα ασφάλισης.

Εκεί οι εισφορές των εργαζομένων μετατρέπονται σε κεφάλαιο που τζογάρεται σε χρηματοοικονομικά προϊόντα, εξασφαλίζοντας δωρεάν «ζεστό» χρήμα για τις μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά όπως έχει αποδειχθεί θέτει σε κίνδυνο το ύψος των παροχών και των συντάξεων, ακόμα και την καταβολή τους.

Τα λεγόμενα «επαγγελματικά ταμεία» μάλιστα, δηλαδή ο 2ος πυλώνας, αξιοποιούνται ώστε να ανοίξουν τον δρόμο για την ολοκληρωτική ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, για να κατευθύνονται εργαζόμενοι όλο και περισσότερο στα «κοράκια» των ασφαλιστικών εταιρειών.

Από τις μεγάλες κινητοποιήσεις ενάντια στο τζογάρισμα των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων με την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης

Οι στοχεύσεις και οι εκτιμήσεις αποτυπώνονται με σαφήνεια στις εκθέσεις Ντράγκι, Λέτα και Νιινίστο και στα απότοκα στρατηγικά κείμενα που συνδιαμορφώθηκαν στην ΕΕ, και αφορούν μεταξύ άλλων τη δημιουργία Ενωσης Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων (SIU) και το σχέδιο «Readiness 2030» (γνωστό αρχικά ως «ReΑrm Europe») για την ενίσχυση των στρατιωτικών υποδομών, στο όνομα της ευρωπαϊκής αυτονομίας.

Για να γίνει πράξη η στροφή αυτή, η ΕΕ υπολογίζει ότι απαιτούνται το λιγότερο 800 δισ. ευρώ ετησίως μέχρι το 2030 και τουλάχιστον άλλα 800 δισ. ευρώ για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Συνολικά δηλαδή απαιτούνται κατ' ελάχιστο 5 τρισ. ευρώ μέχρι το 2030!

Πού θα βρεθούν όλα αυτά τα κονδύλια; Βασικές πηγές χρηματοδότησης σύμφωνα με την ΕΕ είναι πρώτον οι λαϊκές αποταμιεύσεις που βρίσκονται σε απλές τραπεζικές καταθέσεις και από την ΕΕ παρουσιάζονται ουσιαστικά ως «άχρηστες» σε αυτήν τη μορφή. Και, δεύτερον, οι εισφορές των εργαζομένων που ήδη έχουν συγκεντρωθεί στον 2ο και στον 3ο πυλώνα ασφάλισης (έκθεση Λέτα, σελ. 30). Συνολικά τα ποσά αυτά εκτιμώνται σε 15 τρισ. ευρώ (10 τρισ. σε αποταμιεύσεις και περίπου 5 τρισ. σε 2ο και 3ο πυλώνα).

Οπότε στην ΕΕ θέτουν τους εξής στόχους:

Πρώτον, να κατευθύνουν μέρος των αποταμιεύσεων στα κεφαλαιοποιητικά σχήματα 2ου και 3ου πυλώνα, για να αυξήσουν την περιουσία των σχημάτων αυτών, και τα υπόλοιπα μέρη σε μηχανισμούς που ήδη έχουν δημιουργήσει ή θα δημιουργήσουν.

Δεύτερον, να χρησιμοποιήσουν τον 2ο και τον 3ο πυλώνα αποτελεσματικότερα στη χρηματοδότηση των στόχων που θέτουν, καθώς μέχρι τώρα δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί.

Ως μέσα επίτευξης του δεύτερου στόχου προτείνουν: Τη χαλάρωση των κανονισμών, ώστε να μπορούν οι εισφορές των εργαζομένων να τοποθετούνται σε επενδύσεις υψηλότερου ρίσκου, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο να χαθούν οι παροχές και οι συντάξεις. Και την αύξηση του αριθμού των ασφαλισμένων σε αυτά, μέσα από την πονηριά της αυτόματης εγγραφής, δηλαδή χωρίς να το έχουν ζητήσει οι ίδιοι οι εργαζόμενοι!

Γι' αυτό και αναφέρουν ότι πρέπει να παραμεριστούν «αδικαιολόγητα κανονιστικά εμπόδια», ώστε οι θεσμικοί επενδυτές «να έχουν πρόσβαση σε αυτές τις κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, μέσω της διευκρίνισης της προληπτικής μεταχείρισης επενδύσεων σε κεφάλαια μακράς διάρκειας, συμπεριλαμβανομένων των venture capital και growth capital» (Ενωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων, σελ. 8).

Χαρακτηρίζουν επίσης την αυτόματη εγγραφή ...καταλύτη «για την επίτευξη μεγαλύτερης κλίμακας και βάθους στις αγορές επαγγελματικών συντάξεων». Και προσθέτουν με νόημα τη «θετική εμπειρία» των κρατών - μελών που έχουν εφαρμόσει την αυτόματη εγγραφή, καλώντας «η πρακτική αυτή να προωθηθεί ευρύτερα σε ολόκληρη την Ενωση» (Ενωση Αποταμιεύσεων και Επενδύσεων, σελ. 7).

Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ιδωθεί και η νομοθετική πρωτοβουλία που φαίνεται να επεξεργάζεται η κυβέρνηση, δηλαδή η δημιουργία συνθηκών που θα προσανατολίζουν τους εργαζόμενους στον 2ο και στον 3ο πυλώνα ασφάλισης, στα επαγγελματικά ταμεία και στα ομαδικά ασφαλιστήρια συμβόλαια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.

Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί, η προσπάθεια αυτή είναι διαχρονική.

Ενα βασικό μέσο πίεσης των εργαζομένων είναι η τεράστια μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης (σχέση της σύνταξης με τον μισθό) την οποία έχουν προωθήσει όλες οι κυβερνήσεις, δηλαδή η μείωση της κύριας σύνταξης που παίρνουν οι εργαζόμενοι.

Αυτό ακριβώς το «εργαλείο εξαναγκασμού» των εργαζομένων περιέγραφε ο Χρήστος Νούνης, πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΕΛΕΤΕΑ), σε ημερίδα τον Μάρτη: «Τα ποσοστά αναπλήρωσης στον 1ο πυλώνα (σ.σ. δημόσιο αναδιανεμητικό σύστημα) το 2009 ήταν πολύ υψηλά, κοντά στο 96%, και σε αυτό οφείλεται το ότι δεν αναπτύχθηκαν ο 2ος και ο 3ος πυλώνας, γιατί δεν υπήρχε χώρος. Γιατί όταν ένας εργαζόμενος συνταξιοδοτούνταν και έπαιρνε σύνταξη ίση με τον μισθό, δεν είχε κανένα κίνητρο, όσο δούλευε, να αποταμιεύει σε εισφορές στον 2ο και 3ο πυλώνα». Και συμπλήρωνε κυνικά: «Αλλά τα ψέματα τελείωσαν. Το 2020 το ποσοστό αναπλήρωσης ήταν 52%, το οποίο θα βαίνει συνεχώς επιδεινούμενο μέχρι το 2070, όταν θα πάμε στο 44%»!

Αρα λοιπόν «η νέα γενιά όσο εργάζεται θα πρέπει να φροντίζει με κεφαλαιοποιητικό τρόπο να διοχετεύει εισόδημα σε επενδύσεις συνταξιοδοτικού χαρακτήρα, για να έχει μετά πρόσθετο συμπληρωματικό εισόδημα από την κρατική σύνταξη» και «αν δεν το κάνει αυτό θα έχει σοβαρό πρόβλημα διατήρησης του βιοτικού επιπέδου κατά την τρίτη ηλικία»...

Σημειωτέον, στο 6ο Συνέδριο Επαγγελματικής Ασφάλισης στις 8 Μάη παρέλασαν εκτός από την υπουργό Εργασίας Νίκη Κεραμέως κι άλλα στελέχη του υπουργείου και της Τράπεζας της Ελλάδας, για να διαβεβαιώσουν ότι οι βελτιώσεις που ζητούν οι διαχειριστές των επαγγελματικών ταμείων και οι μεγάλες επιχειρήσεις θα γίνουν πραγματικότητα. Ας σημειωθεί επίσης ότι η κυβέρνηση της ΝΔ με τον νόμο 5078/2023 έχει αναθέσει στην ΤτΕ το έργο της εποπτείας των ΤΕΑ.

Δεν είναι τυχαίο ότι βασική διοργανώτρια του συνεδρίου ήταν η ΕΛΕΤΕΑ και μεταξύ των χορηγών βρίσκονται μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που μυρίζονται «ζεστό» χρήμα, όπως: Allianz, Alpha Bank, Alpha Trust, Εθνική Asset Managment, Eurobank, AON, Athens International Airport, Piraeus Asset Managment, Intrum, Interamerican, όμιλος εταιρειών του εφοπλιστή Τσάκου και πολλές ακόμα επιχειρήσεις.

Ενα από τα ζητούμενα του συνεδρίου ήταν το πώς οι εργαζόμενοι θα υποχρεωθούν να εγγραφούν σε κεφαλαιοποιητικά συνταξιοδοτικά σχήματα. Και οι βασικές προτάσεις που έχουν πέσει στο τραπέζι είναι πρώτον η αυτόματη εγγραφή, όπως προτείνει και η ΕΕ, και δεύτερον οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας να προβλέπουν όρους ίδρυσης και λειτουργίας επαγγελματικών ταμείων - και προφανώς και συμμετοχής σε αυτά.

Και πάλι ο Χρ. Νούνης, πρόεδρος της ΕΛΕΤΕΑ, ήταν αποκαλυπτικός ως προς τους βασικούς στόχους. Στην ομιλία του:

- Ζήτησε την ολοκλήρωση του νομοθετικού πλαισίου, και, διαπιστώνοντας προφανώς ότι τα «μεγέθη» στην Ελλάδα δεν επιτρέπουν μεγάλα επαγγελματικά ταμεία ανά κλάδο ή επιχείρηση, «πρωτίστως τη θεσμοθέτηση πολυεργοδοτικών επαγγελματικών ταμείων». Το βασικό, αυτό να γίνει «σε συνδυασμό με την εισαγωγή κάποιας μορφής υποχρεωτικότητας εγγραφής των εργαζομένων στον θεσμό, για παράδειγμα μέσω του συστήματος αυτόματης εγγραφής».

Αυτόν τον συνδυασμό παρουσίασε ως μέτρο που μπορεί να «αλλάξει το παιχνίδι» για την ανάπτυξη του θεσμού της επαγγελματικής ασφάλισης στην Ελλάδα, ώστε να στηρίξει ακόμα περισσότερο την κερδοφορία των ομίλων. Αυτό ακριβώς παραδέχτηκε ότι «υποκρύπτει ο τίτλος του συνεδρίου περί νέου αναπτυξιακού υποδείγματος της επαγγελματικής ασφάλισης».Σημείωσε μάλιστα ότι και η ίδια η ΕΕ σκοπεύει να προωθήσει την αυτόματη εγγραφή, μέσα από εκδόσεις σχετικών συστάσεων μέσα στο 2025.

- Αποκάλυψε τι πραγματικά εννοούν οι κυβερνήσεις και η ΕΕ όταν μιλάνε για ανάγκη κάλυψης μεγαλύτερου ποσοστού εργαζομένων από ΣΣΕ:«Είναι εμπειρικά αποδεδειγμένο ότι το υψηλό ποσοστό εργατικού δυναμικού μισθωτής απασχόλησης αποτελεί τη βάση για την επίτευξη συλλογικών συμφωνιών που απαιτούνται για την εγκαθίδρυση οχημάτων επαγγελματικής ασφάλισης.

Εμείς στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ας ελπίσουμε ότι οι πρόσφατες πρωτοβουλίες κοινωνικού διαλόγου της υπουργού Εργασίας για την ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων στην αγορά εργασίας θα στεφθούν κι αυτές από επιτυχία».

Επιβεβαιώνοντας ότι οι ζητούμενες αλλαγές είναι ευθυγραμμισμένες - όπως περιγράψαμε παραπάνω - με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, θύμισε τις σχετικές εκθέσεις Ντράγκι και Λέτα, όπως και το πρόγραμμα «ReArm Europe», που όπως είπε «προϋποθέτουν ισχυρή συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, για την ενίσχυση της αμυντικής ευρωπαϊκής βάσης, και ασφαλώς ενεργό ρόλο, σε αυτήν την κατεύθυνση, των επαγγελματικών συνταξιοδοτικών ταμείων, ως μακροπρόθεσμων θεσμικών επενδυτών».

Το μαύρο μέτωπο σε βάρος του λαού και των εργαζομένων συμπληρώνουν οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί και μηχανισμοί, επιχειρήσεις, η ηγεσία της ΓΣΕΕ και, βέβαια, και η σημερινή κυβέρνηση, όπως έκαναν και οι προηγούμενες.

Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση που έκανε στο συνέδριο ο Γ. Λιακόπουλος, αντιπρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της Ενωσης Εισηγμένων Εταιρειών (ΕΝΕΙΣΕΤ) και νομικός σύμβουλος του Ομίλου Πειραιώς Financial Holdings: «Ως εισηγμένες μας ενδιαφέρει η επαγγελματική ασφάλιση από τη σκοπιά του εργοδότη και από την πλευρά της εισηγμένης ως δέκτης κεφαλαίων (...) Βλέπουμε την ενίσχυση των ΤΕΑ ως μια ευκαιρία να καταστούν σημαντικοί θεσμικοί επενδυτές και με τοποθετήσεις στην ελληνική κεφαλαιαγορά. Τα Επαγγελματικά Ταμεία είθισται να επενδύουν με μεγαλύτερη ευκολία στην εγχώρια αγορά, με πολλαπλά οφέλη».

Παράλληλα, κεφάλαιο και ΓΣΕΕ μαζί με τους διαχειριστές των Επαγγελματικών Ταμείων προωθούν την ιδέα της ένταξης στα ΤΕΑ μέσω Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, που ουσιαστικά θα έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα.

Η Κατερίνα Δασκαλάκη, εκπρόσωπος του ΣΕΒ, τόνισε πως «η επαγγελματική ασφάλιση μπορεί να ενσωματωθεί σαν ένα μέσο κοινωνικού διαλόγου, μέσω των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των ΣΣΕ (...) Οπότε, βλέπουμε, όλο αυτό το κομμάτι της επαγγελματικής ασφάλισης περνάει μέσα από συλλογικές διαπραγματεύσεις και μέσα από σχήματα που συμφωνούνται μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων».

Ο δε Γιώργος Γεωργακόπουλος, εκπροσώπωντας την ηγεσία της ΓΣΕΕ, αντέγραψε το επιχείρημα του Χρ. Νούνη λέγοντας πως στην Ελλάδα μόνο «το 29% των εργαζόμενων έχουν τη δυνατότητα να συνάπτουν μέσα από τα συλλογικά τους όργανα Συλλογικές Συμβάσεις», παρόλο που η Ευρωπαϊκή Οδηγία λέει ότι πρέπει να ληφθούν μέτρα για να καλύπτονται από ΣΣΕ το 80% των εργαζομένων. «Αρα λοιπόν», είπε, «τα ΤΕΑ θα πρέπει να γίνονται με μία συμφωνία (...) Πιστεύω μάλιστα ότι η ανάπτυξη του ΤΕΑ μπορεί να αναβαθμίσει και το θέμα των Συλλογικών Συμβάσεων. Γιατί μια Συλλογική Σύμβαση» σημαίνει και ότι «μπορεί να συζητάμε και θέματα ασφάλισης, προστασίας από εργατικά ατυχήματα και μια σειρά άλλα πράγματα». Και στη συνέχεια παρουσίασε τη θέση της ΓΣΕΕ ότι τα ΤΕΑ είναι ένας θεσμός που «μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά» και ότι «θα πρέπει (...) να γίνει ένα επαγγελματικό ταμείο ασφάλισης που να αφορά όλους τους εργαζόμενους στη χώρα μας ανεξαίρετα. Ενα εθνικό ταμείο».

Να σημειωθεί επίσης ότι και οι εκπρόσωποι της ΤτΕ τόνισαν πως πρέπει να αρθούν κανονιστικά εμπόδια στη λειτουργία των ΤΕΑ και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, αλλά και να δοθεί η δυνατότητα φορητότητας των «δικαιωμάτων» από τα ΤΕΑ στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες και αντίστροφα.

Τις βασικές στοχεύσεις του συνεδρίου επικρότησε η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως, η οποία ευχαρίστησε τους διοργανωτές του, που «αναδεικνύουν για μια ακόμη φορά τη σημασία και τις προοπτικές της επαγγελματικής ασφάλισης».

Σε πλήρη συμφωνία με τον Χρ. Νούνη, μίλησε για «νέο αναπτυξιακό υπόδειγμα», που όπως είπε είναι σε «απόλυτη ευθυγράμμιση με τον σχεδιασμό και τις προτεραιότητες του υπουργείου Εργασίας», για την ενίσχυση της «κεφαλαιοποιητικής διάστασης και του ανταποδοτικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος».

Θύμισε το Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ) που ιδρύθηκε τα προηγούμενα χρόνια, τονίζοντας ότι αυτή η κατεύθυνση της «ενίσχυσης της κεφαλαιοποιητικής διάστασης του ασφαλιστικού συστήματος είναι μονόδρομος (...) για την ενίσχυση συνολικά της ελληνικής οικονομίας», αφού όπως είπε «δημιουργούμε κεφάλαιο, μέρος του οποίου επενδύεται στην ελληνική οικονομία». Αντί δηλαδή ο ιδρώτας των εργαζομένων να επιστρέφεται στους ίδιους, γίνεται «καύσιμο» για τα κέρδη των λίγων.

Τέλος η υπουργός ανήγγειλε ουσιαστικά τη νέα νομοθετική επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, αφού ξεφούρνισε ότι μαζί με την ΤτΕ «επεξεργαζόμαστε βελτιώσεις στο ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, με λίγα λόγια νομοθετικές ρυθμίσεις τις οποίες πρώτα από όλα θα συζητήσουμε μαζί σας, προτού αυτές πάνε σε δημόσια διαβούλευση».

Ο στόχος της ΕΕ να αυξήσει την αποτελεσματικότητα των κεφαλαιοποιητικών σχημάτων του 2ου και 3ου πυλώνα, για να ρίξει ζεστό χρήμα στη χοάνη της πολεμικής οικονομίας, επιβεβαιώνει την ανάγκη πάλης ενάντια στους αντιασφαλιστικούς νόμους που πέρασαν και τους στόχους που εξυπηρετούν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Από την πρώτη στιγμή, το ΚΚΕ σήμανε συναγερμό όχι μόνο στους συνταξιούχους, αλλά συνολικά στην εργατική τάξη και τη νεολαία για το πού οδηγούν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο ασφαλιστικό σύστημα.

Το έγκλημα λοιπόν ξεκίνησε με τη μείωση των παροχών που επιβλήθηκε στον 1ο πυλώνα συντάξεων και παροχών, δηλαδή στο λεγόμενο «δημόσιο αναδιανεμητικό συνταξιοδοτικό σύστημα». Οι μειώσεις στόχο έχουν να κατευθύνουν όλο και περισσότερο τους εργαζόμενους να προσφεύγουν στη «λύση» της «πρόσθετης ασφάλισης», δηλαδή στον 2ο ή και στον 3ο πυλώνα, τροφοδοτώντας έτσι το λεγόμενο κεφαλαιοποιητικό συνταξιοδοτικό σύστημα και το τζογάρισμα των εισφορών.

Ακολουθεί η σταδιακή ιδιωτικοποίηση της επικουρικής σύνταξης. Υπενθυμίζεται ότι στην Ελλάδα η επικουρική σύνταξη αποτελούσε μέρος της δημόσιας σύνταξης, καθώς ήταν υποχρεωτική και καθορισμένου ύψους ανάλογα με τις εισφορές και τα χρόνια ασφάλισης. Με τους μνημονιακούς νόμους μετατράπηκε από σύνταξη «καθορισμένων παροχών» σε σύνταξη «καθορισμένων εισφορών». Δηλαδή οι ασφαλισμένοι ξέρουν τι εισφορές δίνουν, αλλά δεν ξέρουν τι συντάξεις ή και παροχές θα πάρουν. Το ταμείο αυτό, για τους παλιούς ασφαλισμένους, είναι Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ).

Το επόμενο βήμα ήταν η δημιουργία του Ταμείου Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ) το 2021 από την κυβέρνηση της ΝΔ, το οποίο είναι αμιγώς κρατικό ταμείο με κεφαλαιοποιητικό σύστημα, στο οποίο υπάχθηκαν υποχρεωτικά οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας από 1/1/2022 και προαιρετικά όσοι ασφαλισμένοι ήταν τότε κάτω των 35 ετών, αλλά και κλάδοι ελεύθερων επαγγελματιών.

Το ΤΕΚΑ συνδυάζει τη λειτουργία των καθορισμένων εισφορών με την κεφαλαιοποίησή τους. Ο κάθε ασφαλισμένος έχει έναν «ατομικό κουμπαρά», στον οποίο αποθέτονται οι εισφορές του, τις οποίες δεν μπορεί να ακουμπήσει. Αθροιστικά αυτοί οι «ατομικοί κουμπαράδες» διαμορφώνουν τεράστια ποσά, τα οποία πηγαίνουν στον «μεγάλο κουμπαρά», στις τσέπες δηλαδή των κεφαλαιοκρατών - διαχειριστών, που δεν έχουν καμιά υποχρέωση να τα επιστρέψουν. Εχουν όμως το απόλυτο δικαίωμα να τα τζογάρουν, με το ρίσκο ακόμα και να χαθούν. Να γίνουν δηλαδή «αέρας» οι εισφορές και τελικά οι συντάξεις. Τελικά, ο ασφαλισμένος ξέρει τι εισφορές δίνει, αλλά δεν έχει ιδέα αν και πόση σύνταξη θα πάρει.

Ακόμα και αν υπάρξει κάποιο κέρδος από την επένδυση, οι ασφαλισμένοι θα γλείψουν ένα κοκαλάκι απ' αυτό και οι επιχειρήσεις θα κρατήσουν τη μερίδα του λέοντος, από ένα αρχικό κεφάλαιο που δεν τους ανήκε!

Σε ό,τι αφορά τις «κρατικές εγγυήσεις» για καταβολή ελάχιστης μηνιαίας σύνταξης, στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι μερικές δεκάδες ευρώ που καμία σχέση δεν έχουν με την έννοια και τη σημασία της σύνταξης. Ενώ, με δεδομένο ότι μέσα σε 30 χρόνια έχουν νομοθετηθεί περίπου 10 αντιασφαλιστικοί νόμοι, που αλλάζουν κάθε φορά προς το χειρότερο τους όρους συνταξιοδότησης, πόση αξία έχει η εγγύηση που δίνει σήμερα μια κυβέρνηση για μια σύνταξη που υποτίθεται ότι θα δοθεί μετά από 40 χρόνια; Απολύτως καμιά!

Ουσιαστικά με το κεφαλαιοποιητικό σύστημα, η έννοια της σύνταξης ως κοινωνικό δικαίωμα και κρατική υποχρέωση προς τους συνταξιούχους καταργείται. Ο εργαζόμενος παύει να θεωρείται ασφαλισμένος και γίνεται «επενδυτής» και «ατομικά υπεύθυνος» για το «τζογάρισμα» των εισφορών του.

Το «πακέτο», λοιπόν, που διαμορφώνεται είναι έτοιμο για να προσφερθεί στις παραγγελιές της ΕΕ για την τόνωση της πολεμικής οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας. Ο ίδιος ο ιδρυτικός νόμος του Ταμείου, άλλωστε, αναφέρει ότι θα συμβάλει «στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας μέσω της επένδυσης τμήματος των εισφορών στην εγχώρια αγορά». Είναι η αγορά που η κυβέρνηση αποφάσισε να την ταΐσει με τουλάχιστον 28 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια για εξοπλισμούς.

Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας διοργανώνουν αύριο Παρασκευή στις 10 π.μ. οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις με τη συμμετοχή των διοικήσεων των πρωτοβάθμιων Σωματείων της Αττικής. Η ΣΕΑ ζητά συνάντηση με την υπουργό Εργασίας, προκειμένου να θέσει τα αιτήματα των συνταξιούχων, ενώ σε σχετική επιστολή προς την υπουργό υπενθυμίζει πως το σχετικό αίτημα είχε υποβληθεί πρώτη φορά από την περασμένη ΔΕΘ, χωρίς μέχρι τώρα να ικανοποιηθεί.

Οπως χαρακτηριστικά σημειώνει στην επιστολή της προς την υπουργό Εργασίας: «Από τότε, παρά το ότι σας έχουμε υποβάλει τα αιτήματά μας και αρκετές φορές υποβάλαμε το αίτημα για συνάντηση μαζί σας, αυτό ανεξήγητα δεν έχει γίνει δυνατό». Η ΣΕΑ εκφράζει την αντίθεσή της με αυτή την υποτιμητική και προσβλητική πρακτική της κυβέρνησης, απαιτώντας να γίνει επιτέλους η συνάντηση.