ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών

Τα πρωθυπουργικά τρικ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το κόλπο είναι παλιό, παμπάλαιο. Ο αυθαίρετος χαρακτηρισμός των όποιων πολιτικών ή άλλων αντιπάλων σου, ως κακών και της δικής σου πολιτικής, ως της μόνης καλής και ωφέλιμης για το λαό και τη χώρα, είναι ένα τρικ που χρησιμοποιείται επί αιώνες. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούσε, βέβαια, να υστερήσει σ' αυτό το ...άθλημα. Και πρέπει να παραδεχτούμε ότι, όχι μόνο δεν υστέρησε, αλλά του έχει δώσει και ...νέο νόημα, καθώς τα σχετικά του επιχειρήματα είναι τριπλής, και πολλαπλής πολλές φορές, ανάγνωσης, ώστε να ικανοποιούν πολλές και διάφορες ομάδες, ακόμη και με αντιτιθέμενα συμφέροντα και στόχους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα όσα λέει και ξαναλέει ο Κ. Σημίτης στις τελευταίες του περιοδείες και ομιλίες. Η κυβέρνηση δίνει σήμερα αγώνα, είπε και πάλι προχτές στην Πάρο, ενάντια «στις δυνάμεις της συντήρησης, της στέρησης, της φοβίας και της αδράνειας. Απέναντι στις δυνάμεις των οικονομικών και συντεχνιακών συμφερόντων, των κατεστημένων κοινωνικών ομάδων, που θέλουν να δεσμεύσουν και να υποτάξουν την πολιτική στα μέτρα τους».

Μερικοί έσπευσαν να ερμηνεύσουν τα προαναφερόμενα, ως κριτική και επίθεση στη ΝΔ. Δεν έλειψαν κι αυτοί, που θεώρησαν τις αναφορές του Κ. Σημίτη, ως βολή κατά των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Και θα μπορούσε, βέβαια, να είναι κι έτσι. Αλλωστε, δε θα ήταν ούτε η πρώτη ούτε η δεύτερη φορά, που η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μιλά «αριστερά» και πράττει δεξιά.

... των... πολλών αναγνώσεων

Η αλήθεια, όμως, είναι ακόμη χειρότερη. Οι δυνάμεις της «συντήρησης, της στέρησης, της φοβίας και της αδράνειας, των οικονομικών και συντεχνιακών συμφερόντων» δεν είναι άλλες, για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, από τους εργαζόμενους και όσους γενικότερα αντιστέκονται στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Οι πρωθυπουργικές αυτές αναφορές βάλλουν ευθέως, για παράδειγμα, κατά των μεγάλων εργατικών απεργιών και κινητοποιήσεων, που αντιστάθηκαν στα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης. Βάλλουν ευθέως κατά των γιατρών και των άλλων εργαζομένων στο ΙΚΑ και τ' άλλα υγειονομικά ιδρύματα, επειδή αντιστέκονται στην παραπέρα υποβάθμιση και εμπορευματοποίηση της δημόσιας υγείας.

Βλέπετε, όλοι αυτοί και πολλοί ακόμη, που αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στη φιλομονοπωλιακή πολιτική της κυβέρνησης -πάντα, σύμφωνα με τη λογική του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών επιτελείων- είναι συντηρητικοί. Διακατέχονται από φοβίες και αδράνεια. Αποτελούν τα συντεχνιακά και οικονομικά συμφέροντα. Ενώ, η πολιτική της κυβέρνησης, που κάνει καθημερινά τους πολλούς φτωχούς ακόμη περισσότερους και φτωχότερους, ενώ οι λίγοι «έχοντες και κατέχοντες» αυγατίζουν σκανδαλωδώς τα πλούτη τους, αποτελεί την πρόοδο και το μονόδρομο προς τη «νέα ευημερία», όπως υποσχέθηκε προχθές ο Κ. Σημίτης.

Τα συμπεράσματα δικά σας...

Φοβού τις «αλλαγές πολιτικής»

Ανοιχτός σε «αλλαγές πολιτικής» εμφανίζεται τώρα ο Κ. Σημίτης, επιχειρώντας να παίξει με τις εντυπώσεις και να δημιουργήσει προσδοκίες ότι τάχα «κάτι καλύτερο» μπορεί να περιμένουν οι λαϊκές μάζες από την κυβέρνησή του. Φυσικά, πρόκειται για καλοσχεδιασμένη επιχείρηση εξαπάτησης των εργαζόμενων. Γιατί ο Κ. Σημίτης σπεύδει να προσδιορίσει το πλαίσιο, το περιεχόμενο και τα κριτήρια αυτών των «αλλαγών». «Θα επανεξετάσουμε κατευθύνσεις, θα ενισχύσουμε την αποτελεσματικότητά μας. Οδηγός μας είναι το συμφέρον του ελληνικού λαού και η σχέση μας με την κοινωνία», είπε την Κυριακή στην ομιλία του στην Πάρο. Είναι κάτι παραπάνω από σαφές. Οταν ο πρωθυπουργός μιλάει για «αποτελεσματικότητα» είναι ολοφάνερο ότι εννοεί την αποτελεσματικότητα στην υλοποίηση και διεκπεραίωση των πλέον σκληρών αντιλαϊκών επιλογών για τις οποίες πιέζουν ΣΕΒ και ΝΔ. Ομοίως όταν λέει ότι «οδηγός μας είναι η σχέση μας με την κοινωνία», εννοεί τη σχέση με την «κοινωνία των αστών», με τα όσα, δηλαδή, υπαγορεύουν οι ανάγκες και τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Δεν έχει κανένα πρόβλημα ο Κ. Σημίτης να μιλάει, όπως ακριβώς το κάνουν και οι εσωκομματικοί αντίπαλοί του, για «επανεξέταση κατευθύνσεων», κ.ο.κ. Αντίθετα, επιβάλλεται να το κάνει για να εναρμονιστεί με τα «αιτήματα των καιρών», να δείξει, δηλαδή, ότι έχει την ικανότητα «προσαρμογής» στη διαχείριση των υποθέσεων της πλουτοκρατίας σε διαρκώς μεταβαλλόμενες συνθήκες.

Ατομικά καψώνια

Ζει και βασιλεύει, απ' ό,τι πληροφορούμαστε, το ατομικό καψώνι σε ορισμένες μονάδες των Ενόπλων μας Δυνάμεων, όπως π.χ. στις Ειδικές Δυνάμεις στον Ασπρόπυργο, εκεί στη 2η Μοίρα του 3ου Λόχου. Προφανώς, μερικοί πιστεύουν, ότι η καλή εκπαίδευση των στρατιωτών είναι ευθέως ανάλογη των ατομικών καψωνιών. Και πέρα από πολλά, που θα μπορούσαμε να σημειώσουμε -αν δε μας απατά η μνήμη μας- ήταν ο σημερινός αρχηγός ΓΕΕΘΑ που, όταν ήταν αρχηγός ΓΕΣ, είχε εκδώσει σχετική διαταγή, με την οποία απαγόρευε τα ατομικά καψώνια. Να την ξέχασαν τόσο γρήγορα κάποιοι αξιωματικοί; Τι έχει να πει άραγε επ' αυτού το ΓΕΕΘΑ και το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας;

Τα κέρδη πάνε καλά

Ολα τα στοιχεία -και μιλάμε κυρίως για τα επίσημα στοιχεία που επιχειρούν να εξωραΐσουν την αντιλαϊκή οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικά. Αποκαλύπτουν με τη σκληρή γλώσσα των αριθμών, την ουσία και το περιεχόμενο της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με επικεφαλής τον «εκσυγχρονιστή» πρωθυπουργό Κ. Σημίτη και τους κάθε είδους συνοδοιπόρους του στον αντιλαϊκό μονόδρομο της ΟΝΕ. Μιας πολιτικής, που όχι μόνο αναπαράγει αλλά και ενισχύει την κοινωνική αδικία και την ανισότητα προς όφελος των μονοπωλίων, των πολυεθνικών και των συνεταίρων τους.

Του λόγου το αληθές, ότι η εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική αναπαράγει και διευρύνει τη φτώχεια, την ανεργία, την κοινωνική εξαθλίωση και τις ταξικές διαφορές- ανάμεσα σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους- προκύπτει και από τα εξής στοιχεία, που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας:

Πρώτον, η πανελλαδική έρευνα της ICAP για τα νοικοκυριά, που επιφύλασσε «δυσάρεστες εκπλήξεις» σχετικά με την πορεία και τις προοπτικές του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Η συγκεκριμένη έρευνα, κατέγραψε κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των νοικοκυριών που είδαν το βιοτικό τους επίπεδο να χειροτερεύει το 2000 (από 31% σε 42,4%) καθώς και αύξηση των νοικοκυριών που εκτιμούν πως φέτος η οικονομική τους κατάσταση θα χειροτερεύσει. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι ο αριθμός των νοικοκυριών που αισιοδοξούν ότι θα βελτιωθεί η οικονομική τους κατάσταση, μειώθηκε από 27% πέρσι σε μόλις 14,7% φέτος. Πλευρές αυτής της εικόνας που βιώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά, αποτελούν και τα στοιχεία έκθεσης του ΟΟΣΑ, που δείχνουν ότι πάνω από 12% των παιδιών στην Ελλάδα ζουν κάτω από το όριο φτώχειας.

Δεύτερον, η έκθεση της ICAP με την επεξεργασία των ισολογισμών όλων των μεγάλων βιομηχανικών επιχειρήσεων (ΑΕ και ΕΠΕ), που δημοσιεύτηκαν το περασμένο Σάββατο και δείχνουν την εξέλιξη των κερδών τους για το έτος 2000. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το 2000- που οι ονομαστικές αυξήσεις των μισθών και των συντάξεων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, κινούνται γύρω από το 2%, στα όρια δηλαδή του πληθωρισμού, τα φανερά για το σύνολο των 4.865 βιομηχανικών επιχειρήσεων, κατέγραψαν αύξηση 7,6%, Το ποσοστό αυτό, μπορεί να είναι μικρότερα από το 1999, όμως δεν παύει να είναι σχεδόν υπερτριπλάσιο των μισθολογικών αυξήσεων και του πληθωρισμού. Πέρα από την προκλητική αύξηση των κερδών, που για ορισμένες βιομηχανίες φτάνει ή και ξεπερνά το 100%- η έκθεση της ICAP, δείχνει επίσης και κάτι άλλο. Μας πληροφορεί ότι παράλληλα με τη συμπίεση των λαϊκών εισοδημάτων- που σκιαγραφεί τη μεταφορά εισοδημάτων από τις τσέπες των εργαζομένων στα θησαυροφυλάκια των μεγαλοεπιχειρηματιών- συντελείται με γοργούς ρυθμούς η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, της παραγωγής και του πλούτου σε όλο και λιτότερα χέρια. Φτάνει μόνο να αναφερθεί πως οι 50 επιχειρήσεις, με τα μεγαλύτερα κέρδη, συγκέντρωσαν και μοιράστηκαν μεταξύ τους καθαρά κέρδη 550 δισεκατομμύρια δραχμές καθαρά κέρδη (από 405,3 που είχαν κατά το 1999 οι αντίστοιχες 50 πρώτες) από τα 792,8 δισ. δραχμές που συγκεντρώνουν όλες μαζί οι περίπου 5.000 βιομηχανίες.

Με βάση τα παραπάνω, δεν είναι υπερβολή να πούμε πως όταν ο πρωθυπουργός δηλώνει δημόσια πως «η οικονομία πάει καλά», έχει στο νου του κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Μόνο που γι' αυτό ακριβώς οι λαϊκές δυνάμεις πρέπει να οργανώσουν το δικό τους κοινωνικοπολιτικό μέτωπο πάλης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής και των δυνάμεων που ωφελούνται.