Και για όποιον αμφιβάλλει, παραθέτουμε ορισμένα μόνον άρθρα της απόφασης των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ:
«1. Την ενεργοποίηση ενός μόνιμου εθνικού σημείου επαφής σε κάθε κράτος - μέλος για τη συλλογή, ανάλυση και ανταλλαγή σχετικών πληροφοριών.
2. Τη σύσταση, ύστερα από αίτημα της χώρας στην οποία διεξάγεται μια σύνοδος - πριν από τη σύνοδο, κατά τη διάρκειά της και μετά τη λήξη της - μιας ομάδας αστυνομικών, που θα λειτουργούν ως σύνδεσμοι και θα μπορούν να αποσπώνται από τα κράτη - μέλη, από το οποίο προέρχονται οι ομάδες ταραχοποιών.
3. Τη χρησιμοποίηση αστυνομικών ή αξιωματούχων των υπηρεσιών πληροφοριών, οι οποίοι θα είναι σε θέση να αναγνωρίζουν άτομα ή ομάδες, που ενδέχεται να αποτελέσουν απειλή για τη δημόσια ασφάλεια. Τους αξιωματικούς αυτούς θα αποστέλλουν οι χώρες, από τις οποίες θα προέρχονται οι ομάδες αυτές...».
Και δεν είναι μόνον αυτά...
Η απόφαση των υπουργών Εξωτερικών έχει ειδικό κεφάλαιο για την ανταλλαγή πληροφοριών και ανάμεσα στα άλλα προβλέπει:
«1. Τη συλλογή, ανάλυση και ανταλλαγή πληροφοριών που περιγράφονται στο άρθρο 1 της ως άνω αναφερόμενης Συνθήκης, περί Κοινής Δράσης, συμπεριλαμβανομένων των ανοιχτών πηγών πληροφόρησης σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες.
2. Την ανταλλαγή πληροφοριών διά μέσου των αξιωματικών - συνδέσμων.
...4. Τη χρησιμοποίηση όλων των νόμιμων τεχνικών μέσων για μια περισσότερο δομική ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τους ταραχοποιούς με βάση τους φακέλους που υπάρχουν στα διάφορα κράτη - μέλη...».
Τέλος πάντων, ας το καταλάβει, επιτέλους, ο κ. Ρέππας. Στην Ελλάδα βρίσκεται. Δεν απευθύνεται σε... Αμερικανάκια.
«Η αγορά διψά και για άλλες πρωτοβουλίες - Πρώτη θετική αντίδραση του ΧΑΑ με άνοδο 4,54%». Αυτός ήταν ο προχτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Καθημερινής». Και χτες ανέβαζε κι άλλο τους τόνους, σημειώνοντας στον πρωτοσέλιδο τίτλο της: «Γενική αφύπνιση της αγοράς». Και είναι, πράγματι, αρκούντως αποκαλυπτικοί, για τα όσα γίνονται στο Χρηματιστήριο και γύρω απ' αυτό.
Πριν δυο περίπου χρόνια, ολιγαρχία, κυβέρνηση και πολιτικό κατεστημένο έβαλαν μπροστά το πρώτο βήμα του «μεγάλου κόλπου», φτάνοντας το δείκτη του Χρηματιστηρίου μέχρι τις 6.000 και πλέον μονάδες και ξεδιπλώνοντας μια ολόκληρη εκστρατεία προσέλκυσης «επενδυτών». Βασικές τους επιδιώξεις ήταν η καταλήστευση των λαϊκών αποταμιεύσεων, με τη συγκέντρωσή τους στα θησαυροφυλάκια των «εχόντων και κατεχόντων», η καλλιέργεια «χρηματιστηριακής» συνείδησης στις πλατιές λαϊκές μάζες και η διάδοση των αντιλήψεων περί «λαϊκού καπιταλισμού». Και τα κατάφεραν, στον ένα ή άλλο βαθμό. Αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι είναι όσοι ζημίωσαν ή «εγκλωβίστηκαν» στο ναό του χρηματιστηριακού τζόγου, ενώ σε δεκάδες τρισ. δραχμές ανέρχονται τα ποσά που άλλαξαν χέρια.
Μετά, ακολούθησε το δεύτερο βήμα του «μεγάλου κόλπου». Ο χρηματιστηριακός δείκτης άρχισε να πέφτει και, τελικά, έφτασε προ λίγων ημερών σε επίπεδα πιο χαμηλά και απ' αυτά της έναρξης του «κόλπου». Πολλοί και πάλι οι στόχοι. Πρώτον, να αγοράσουν οι «έχοντες και κατέχοντες» μετοχές σε τιμές πολύ φτηνότερες απ' ό,τι τις πούλησαν. Δεύτερον, να εκμεταλλευτούν και να χρησιμοποιήσουν την αγωνία των ζημιωμένων και «εγκλωβισμένων» στην κατεύθυνση της εφαρμογής μιας πολύ περισσότερης και ταχύτερης φιλομονοπωλιακής κυβερνητικής πολιτικής. Τρίτον, να διευκολυνθεί και επιταχυνθεί το «φάγωμα μικρών ψαριών από τα μεγάλα», μέσω των εξαγορών και των συγχωνεύσεων. Κι άλλοι διάφοροι...
Ποιοι είναι και πάλι οι κυρίως κερδισμένοι; Μα, ποιοι άλλοι; Οι «έχοντες και κατέχοντες». Αυτοί που έχουν την οικονομική -και όχι μόνο - δύναμη, για να κάνουν τα διάφορα «παιγνίδια» και τα «κόλπα» στο Χρηματιστήριο. Και μην έχετε αμφιβολία ότι - με άλλους πιθανόν ρυθμούς - ο χρηματιστηριακός δείκτης και πάλι θ' ανέβει, όπως και θα ξαναπέσει, έτσι ώστε, να συνδαυλίζονται οι ψεύτικες προσδοκίες και οι αυταπάτες, να τοποθετούν τις αποταμιεύσεις τους όσοι ξεγελιούνται και να συγκεντρώνουν οι κεφαλαιοκράτες - με τον έναν ή άλλον τρόπο - ακόμη περισσότερα χρήματα. Αυτό θα γίνεται συνέχεια. Μέχρι ο λαός να βάλει «μπουρλότο» στο Χρηματιστήριο και την εξουσία του κατεστημένου.
Η παραπάνω φράση, η οποία επαναλήφθηκε άπειρες φορές από Ελληνες κυβερνητικούς αξιωματούχους, περιέγραφε, μέχρι το Μάρτη του 1995, μια πάγια θέση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Μετά από πέντε χρόνια, η θέση αυτή, εκ των πραγμάτων, δεν υφίσταται. Η Τουρκία, με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης, απολαμβάνει το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ παράλληλα Ελλάδα και Τουρκία τον τελευταίο χρόνο εργάστηκαν για την «κατασκευή» μιας νέας ατμόσφαιρας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η Κύπρος καλείται να καταβάλει το κόστος αυτών των επιλογών.
Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και στην Αθήνα και στη Λευκωσία. Ηδη στην Κύπρο ακούγονται πιο δυνατά κάποιες φωνές που ζητούν «μια νέα πολιτική για το Κυπριακό», καθώς παγιώνεται η άποψη πως η «ενταξιακή πορεία της Κύπρου στην ΕΕ» δεν εξασφαλίζει μια δίκαιη και βιώσιμη λύση. Στην Αθήνα, από την πλευρά της κυβέρνησης, είναι εξαιρετικά δύσκολο να «ακούσει» αυτές τις απόψεις, καθώς στηρίζει την πολιτική της για το Κυπριακό ακριβώς στην «επιτυχία» της ενταξιακής πορείας της Κύπρου προς την ΕΕ.
Του χρόνου τέτοιες μέρες, η θλιβερή επέτειος θα υπενθυμίσει - σε όσους έχουν την τάση να ξεχνούν την ύπαρξή του - το κυπριακό πρόβλημα. Θα υπάρξουν και του χρόνου δηλώσεις και εκδηλώσεις «μνήμης». Το πρόβλημα, όμως, θα βρίσκεται σε ακόμη χειρότερο σημείο, καθώς οι κυβερνήσεις σε Αθήνα και Κύπρο δε σκοπεύουν να αλλάξουν την πολιτική που έχουν συναποφασίσει και ακολουθούν. Την πολιτική που, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγεί στη νομιμοποίηση της διχοτόμησης του νησιού.
Ισως, μάλιστα, κανένα πλοίο να μην είχε μπορέσει να αποπλεύσει από την Πάτρα με εντολή της δικής σας κυβέρνησης, στο πλαίσιο της ...αλληλεγγύης της Κεντροαριστεράς!
Αλήθεια, ...δικός σας δεν είναι και ο Ευρωπαίος ηγέτης που έβαλλε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον εναντίον των διαδηλωτών της Γένοβας; Ο Τόνι Μπλερ!
Μάλλον, πάει πολύ, τώρα, να ρίξουν εκεί οι «εκσυγχρονιστές» το όλο θέμα. Γι' αυτό και τα γράφουμε αυτά. Ιδίως όταν έχουν προφανώς «λερωμένη τη φωλιά τους» και ο τόπος έχει βουίξει για τη συνεργασία των ελληνικών δυνάμεων ασφάλειας με τις ιταλικές. Μην τρελαθούμε κιόλας!
Οσο για τα περίφημα ...διαβήματα του υπουργείου Εξωτερικών είναι προφανέστατο ότι γίνονται μόνο και μόνο για να τηρηθούν τα προσχήματα. Μόνο, που, δικαίως, δεν πείθουν κανέναν.
Δε μας λένε καλύτερα την αλήθεια; Με άλλα λόγια, δηλαδή, ότι παρακαλάνε πώς και πώς να περάσει αυτό το τριήμερο της Γένοβας για να φύγουν από τη δύσκολη θέση. Από τη μια να επιδεικνύουν δουλοπρέπεια κι από την άλλη να θέλουν να μας παρουσιαστούν ως αμφισβητίες της παγκοσμιοποίησης.
Τυχεροί είναι πάντως που στα πλαίσια της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ δε ζήτησαν αστυνομικές ενισχύσεις από την Ελλάδα οι ιταλικές αρχές. Αντε να δούμε τι θα έκαναν σε μια τέτοια περίπτωση...
ΕΤΣΙ, ΓΙΑ να «δέσει το γλυκό» ήρθαν και οι χτεσινές δηλώσεις του Ετσεβίτ για το Κυπριακό, προκλητικές όπως πάντα. Κατά τα αλλά το «G8» έθεσε θέμα λύσης του Κυπριακού με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η κοροϊδία σε όλο της το μεγαλείο, δηλαδή, και σε διεθνές επίπεδο.