ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ακρως υποκριτική...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δηλαδή, τι θέλει να πει ο κ. Ρέππας, επιμένοντας και χτες ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν παρείχε στην ιταλική καμιά πληροφορία ή συνεργασία, σχετικά με τις διαδηλώσεις της Γένοβας; Μήπως ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν εφαρμόζει τα όσα πρόσφατα αποφάσισαν οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ, μαζί τους και η Ελληνίδα υφυπουργός Ελ. Παπαζώη, παρά το σχετικό ιταλικό αίτημα; `Η, μήπως, ότι όλες οι σχετικές ανταλλαγές γίνονται μέσω των υπηρεσιακών οδών, χωρίς την παρέμβαση οποιουδήποτε κυβερνητικού στελέχους και, επομένως, η ...κυβέρνηση δεν έχει την παραμικρή ανάμειξη;

Και για όποιον αμφιβάλλει, παραθέτουμε ορισμένα μόνον άρθρα της απόφασης των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ:

«1. Την ενεργοποίηση ενός μόνιμου εθνικού σημείου επαφής σε κάθε κράτος - μέλος για τη συλλογή, ανάλυση και ανταλλαγή σχετικών πληροφοριών.

2. Τη σύσταση, ύστερα από αίτημα της χώρας στην οποία διεξάγεται μια σύνοδος - πριν από τη σύνοδο, κατά τη διάρκειά της και μετά τη λήξη της - μιας ομάδας αστυνομικών, που θα λειτουργούν ως σύνδεσμοι και θα μπορούν να αποσπώνται από τα κράτη - μέλη, από το οποίο προέρχονται οι ομάδες ταραχοποιών.

3. Τη χρησιμοποίηση αστυνομικών ή αξιωματούχων των υπηρεσιών πληροφοριών, οι οποίοι θα είναι σε θέση να αναγνωρίζουν άτομα ή ομάδες, που ενδέχεται να αποτελέσουν απειλή για τη δημόσια ασφάλεια. Τους αξιωματικούς αυτούς θα αποστέλλουν οι χώρες, από τις οποίες θα προέρχονται οι ομάδες αυτές...».

Και δεν είναι μόνον αυτά...

... η στάση της κυβέρνησης

Η απόφαση των υπουργών Εξωτερικών έχει ειδικό κεφάλαιο για την ανταλλαγή πληροφοριών και ανάμεσα στα άλλα προβλέπει:

«1. Τη συλλογή, ανάλυση και ανταλλαγή πληροφοριών που περιγράφονται στο άρθρο 1 της ως άνω αναφερόμενης Συνθήκης, περί Κοινής Δράσης, συμπεριλαμβανομένων των ανοιχτών πηγών πληροφόρησης σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες.

2. Την ανταλλαγή πληροφοριών διά μέσου των αξιωματικών - συνδέσμων.

...4. Τη χρησιμοποίηση όλων των νόμιμων τεχνικών μέσων για μια περισσότερο δομική ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τους ταραχοποιούς με βάση τους φακέλους που υπάρχουν στα διάφορα κράτη - μέλη...».

Τέλος πάντων, ας το καταλάβει, επιτέλους, ο κ. Ρέππας. Στην Ελλάδα βρίσκεται. Δεν απευθύνεται σε... Αμερικανάκια.

Το «μεγάλο κόλπο»...

«Η αγορά διψά και για άλλες πρωτοβουλίες - Πρώτη θετική αντίδραση του ΧΑΑ με άνοδο 4,54%». Αυτός ήταν ο προχτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Καθημερινής». Και χτες ανέβαζε κι άλλο τους τόνους, σημειώνοντας στον πρωτοσέλιδο τίτλο της: «Γενική αφύπνιση της αγοράς». Και είναι, πράγματι, αρκούντως αποκαλυπτικοί, για τα όσα γίνονται στο Χρηματιστήριο και γύρω απ' αυτό.

Πριν δυο περίπου χρόνια, ολιγαρχία, κυβέρνηση και πολιτικό κατεστημένο έβαλαν μπροστά το πρώτο βήμα του «μεγάλου κόλπου», φτάνοντας το δείκτη του Χρηματιστηρίου μέχρι τις 6.000 και πλέον μονάδες και ξεδιπλώνοντας μια ολόκληρη εκστρατεία προσέλκυσης «επενδυτών». Βασικές τους επιδιώξεις ήταν η καταλήστευση των λαϊκών αποταμιεύσεων, με τη συγκέντρωσή τους στα θησαυροφυλάκια των «εχόντων και κατεχόντων», η καλλιέργεια «χρηματιστηριακής» συνείδησης στις πλατιές λαϊκές μάζες και η διάδοση των αντιλήψεων περί «λαϊκού καπιταλισμού». Και τα κατάφεραν, στον ένα ή άλλο βαθμό. Αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι είναι όσοι ζημίωσαν ή «εγκλωβίστηκαν» στο ναό του χρηματιστηριακού τζόγου, ενώ σε δεκάδες τρισ. δραχμές ανέρχονται τα ποσά που άλλαξαν χέρια.

... και η συνέχεια

Μετά, ακολούθησε το δεύτερο βήμα του «μεγάλου κόλπου». Ο χρηματιστηριακός δείκτης άρχισε να πέφτει και, τελικά, έφτασε προ λίγων ημερών σε επίπεδα πιο χαμηλά και απ' αυτά της έναρξης του «κόλπου». Πολλοί και πάλι οι στόχοι. Πρώτον, να αγοράσουν οι «έχοντες και κατέχοντες» μετοχές σε τιμές πολύ φτηνότερες απ' ό,τι τις πούλησαν. Δεύτερον, να εκμεταλλευτούν και να χρησιμοποιήσουν την αγωνία των ζημιωμένων και «εγκλωβισμένων» στην κατεύθυνση της εφαρμογής μιας πολύ περισσότερης και ταχύτερης φιλομονοπωλιακής κυβερνητικής πολιτικής. Τρίτον, να διευκολυνθεί και επιταχυνθεί το «φάγωμα μικρών ψαριών από τα μεγάλα», μέσω των εξαγορών και των συγχωνεύσεων. Κι άλλοι διάφοροι...

Ποιοι είναι και πάλι οι κυρίως κερδισμένοι; Μα, ποιοι άλλοι; Οι «έχοντες και κατέχοντες». Αυτοί που έχουν την οικονομική -και όχι μόνο - δύναμη, για να κάνουν τα διάφορα «παιγνίδια» και τα «κόλπα» στο Χρηματιστήριο. Και μην έχετε αμφιβολία ότι - με άλλους πιθανόν ρυθμούς - ο χρηματιστηριακός δείκτης και πάλι θ' ανέβει, όπως και θα ξαναπέσει, έτσι ώστε, να συνδαυλίζονται οι ψεύτικες προσδοκίες και οι αυταπάτες, να τοποθετούν τις αποταμιεύσεις τους όσοι ξεγελιούνται και να συγκεντρώνουν οι κεφαλαιοκράτες - με τον έναν ή άλλον τρόπο - ακόμη περισσότερα χρήματα. Αυτό θα γίνεται συνέχεια. Μέχρι ο λαός να βάλει «μπουρλότο» στο Χρηματιστήριο και την εξουσία του κατεστημένου.

Κάθε χρόνο και χειρότερα

Πριν από ένα χρόνο τέτοιες μέρες ο τότε πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής Σπ. Κυπριανού διαπίστωνε δημόσια ότι «το Κυπριακό βρίσκεται στη χειρότερη φάση των τελευταίων ετών». Στην ίδια ακριβώς, αν όχι σε χειρότερη, κατάσταση, βρίσκεται και σήμερα το Κυπριακό, καθώς καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου που πέρασε, δεν υπήρξε η παραμικρή εξέλιξη. Η διεθνής κοινότητα και μαζί τους η Αθήνα και η Λευκωσία δέχτηκαν αγόγγυστα την τακτική κωλυσιεργίας του Ντενκτάς, ο οποίος υπονόμευσε τη διαδικασία των συνομιλιών. Η τακτική αυτή, θα πρέπει να σημειωθεί, δεν εμπόδισε στο παραμικρό την εξέλιξη ούτε της ευρωτουρκικής ούτε της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Προφανώς, οι ανησυχίες του, «απόμαχου» πια, Κύπριου πολιτικού θα έπρεπε να είχαν διατυπωθεί πολύ νωρίτερα, όχι πέρσι.

Από τη στιγμή που, το Μάρτη του 1995, ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου αποφάσισε να προχωρήσει στην αναθεώρηση της πολιτικής της χώρας έναντι της Τουρκίας, με την άρση του ελληνικού βέτο για την αναβάθμιση των ευρωτουρκικών σχέσεων, ήταν φανερό ότι η πορεία του Κυπριακού θα κατέληγε ακριβώς στο σημείο που βρίσκεται σήμερα. Μέχρι τότε, το Κυπριακό χρησιμοποιούνταν από την ελληνική διπλωματία ως το «ανάχωμα» επάνω στο οποίο κατέληγαν οι πιέσεις «συμμάχων και εταίρων» για την εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών σχέσεων.

Οσο δεν αλλάζει στάση η Αγκυρα στο Κυπριακό, είναι αδύνατο να συμφωνήσει η Αθήνα με την προώθηση των ευρωτουρκικών σχέσεων και αδιανόητο να προχωρήσει στην εξομάλυνση των ελληνοτουρκικών».

Η παραπάνω φράση, η οποία επαναλήφθηκε άπειρες φορές από Ελληνες κυβερνητικούς αξιωματούχους, περιέγραφε, μέχρι το Μάρτη του 1995, μια πάγια θέση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Μετά από πέντε χρόνια, η θέση αυτή, εκ των πραγμάτων, δεν υφίσταται. Η Τουρκία, με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης, απολαμβάνει το καθεστώς της υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ενώ παράλληλα Ελλάδα και Τουρκία τον τελευταίο χρόνο εργάστηκαν για την «κατασκευή» μιας νέας ατμόσφαιρας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η Κύπρος καλείται να καταβάλει το κόστος αυτών των επιλογών.

Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και στην Αθήνα και στη Λευκωσία. Ηδη στην Κύπρο ακούγονται πιο δυνατά κάποιες φωνές που ζητούν «μια νέα πολιτική για το Κυπριακό», καθώς παγιώνεται η άποψη πως η «ενταξιακή πορεία της Κύπρου στην ΕΕ» δεν εξασφαλίζει μια δίκαιη και βιώσιμη λύση. Στην Αθήνα, από την πλευρά της κυβέρνησης, είναι εξαιρετικά δύσκολο να «ακούσει» αυτές τις απόψεις, καθώς στηρίζει την πολιτική της για το Κυπριακό ακριβώς στην «επιτυχία» της ενταξιακής πορείας της Κύπρου προς την ΕΕ.

Καθώς όμως ο χρόνος περνά χωρίς το παραμικρό κόστος για την Αγκυρα, η ελληνική κυβέρνηση συνειδητοποιεί ότι ο «στρουθοκαμηλισμός» της γύρω από την υπόθεση της Κύπρου εξάντλησε τα όριά του. Η Τουρκία φρόντισε, όλο αυτό το διάστημα, να διαλύσει τις όποιες ψευδαισθήσεις της Ελλάδας, επαναλαμβάνοντας πως γι' αυτήν το Κυπριακό έχει επιλυθεί από το 1974 και το μόνο που μένει προς διαπραγμάτευση είναι ο τρόπος με τον οποίο τα δύο ανεξάρτητα κράτη της Κύπρου θα «συνομοσπονδιοποιηθούν». Το ενδιαφέρον και αξιοσημείωτο είναι πως οι τουρκικές απόψεις επαναλαμβάνονταν τακτικότατα και δεν εμπόδισαν στο παραμικρό τις διαδικασίες της ελληνοτουρκικής προσέγγισης.

Του χρόνου τέτοιες μέρες, η θλιβερή επέτειος θα υπενθυμίσει - σε όσους έχουν την τάση να ξεχνούν την ύπαρξή του - το κυπριακό πρόβλημα. Θα υπάρξουν και του χρόνου δηλώσεις και εκδηλώσεις «μνήμης». Το πρόβλημα, όμως, θα βρίσκεται σε ακόμη χειρότερο σημείο, καθώς οι κυβερνήσεις σε Αθήνα και Κύπρο δε σκοπεύουν να αλλάξουν την πολιτική που έχουν συναποφασίσει και ακολουθούν. Την πολιτική που, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγεί στη νομιμοποίηση της διχοτόμησης του νησιού.

Δημήτρης ΜΗΛΑΚΑΣ

Τα... κεντροαριστερά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΣΩΣΤΑ, κ. Ρέππα! Αν ήταν πρωθυπουργός ο Ντ' Αλέμα και όχι ο Μπερλουσκόνι, ίσως δε θα είχε περάσει ...κανένα πλοίο με Ελληνες διαδηλωτές προς τη Γένοβα. Ασε, που ο «κεντροαριστερός» έχει αδυναμία και στους βομβαρδισμούς...

Ισως, μάλιστα, κανένα πλοίο να μην είχε μπορέσει να αποπλεύσει από την Πάτρα με εντολή της δικής σας κυβέρνησης, στο πλαίσιο της ...αλληλεγγύης της Κεντροαριστεράς!

Αλήθεια, ...δικός σας δεν είναι και ο Ευρωπαίος ηγέτης που έβαλλε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον εναντίον των διαδηλωτών της Γένοβας; Ο Τόνι Μπλερ!

Μάλλον, πάει πολύ, τώρα, να ρίξουν εκεί οι «εκσυγχρονιστές» το όλο θέμα. Γι' αυτό και τα γράφουμε αυτά. Ιδίως όταν έχουν προφανώς «λερωμένη τη φωλιά τους» και ο τόπος έχει βουίξει για τη συνεργασία των ελληνικών δυνάμεων ασφάλειας με τις ιταλικές. Μην τρελαθούμε κιόλας!

Οσο για τα περίφημα ...διαβήματα του υπουργείου Εξωτερικών είναι προφανέστατο ότι γίνονται μόνο και μόνο για να τηρηθούν τα προσχήματα. Μόνο, που, δικαίως, δεν πείθουν κανέναν.

Δε μας λένε καλύτερα την αλήθεια; Με άλλα λόγια, δηλαδή, ότι παρακαλάνε πώς και πώς να περάσει αυτό το τριήμερο της Γένοβας για να φύγουν από τη δύσκολη θέση. Από τη μια να επιδεικνύουν δουλοπρέπεια κι από την άλλη να θέλουν να μας παρουσιαστούν ως αμφισβητίες της παγκοσμιοποίησης.

Τυχεροί είναι πάντως που στα πλαίσια της πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ δε ζήτησαν αστυνομικές ενισχύσεις από την Ελλάδα οι ιταλικές αρχές. Αντε να δούμε τι θα έκαναν σε μια τέτοια περίπτωση...

ΕΤΣΙ, ΓΙΑ να «δέσει το γλυκό» ήρθαν και οι χτεσινές δηλώσεις του Ετσεβίτ για το Κυπριακό, προκλητικές όπως πάντα. Κατά τα αλλά το «G8» έθεσε θέμα λύσης του Κυπριακού με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Η κοροϊδία σε όλο της το μεγαλείο, δηλαδή, και σε διεθνές επίπεδο.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ωρα είναι να βγει στις τηλεοράσεις και ο Γ. Παπανδρέου να κάνει δηλώσεις ικανοποίησης για το ενδιαφέρον των «ισχυρών», κλπ., κλπ. Απ' αυτόν όλα να τα περιμένετε...

Η «εταιρία»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η αμερικανική εταιρία MPRI (Επιχείρηση Στρατιωτικής Επαγγελματικής Υποστήριξης) αυτοσυστήνεται ως μια ιδιωτική επιχείρηση, η οποία προσφέρει τις υπηρεσίες της (από θέματα κατασκοπίας έως την οργάνωση πολεμικών επιχειρήσεων και ζητημάτων πυρηνικών όπλων) σε κυβερνήσεις άλλων χωρών ή και σε όποιους ιδιώτες μπορούν να πληρώσουν το ανάλογο κόστος, πάντα, όμως, με την άδεια της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Τα στελέχη της επιχείρησης είναι πρώην ανώτατοι και ανώτεροι αξιωματικοί του στρατού των ΗΠΑ, οι οποίοι συχνά χρησιμοποιούν, ως προτέρημα της εταιρίας τους, τις ιδιαίτερες σχέσεις τους με τον Λευκό Οίκο, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, το αμερικανικό Πεντάγωνο, τη ΣΙΑ και άλλες, ανάλογες υπηρεσίες.

Γιατί τα αναφέρουμε όλ' αυτά; Πέρα από τα όσα σημαίνουν από μόνα τους, τα σημειώνουμε και για το λόγο, ότι - σύμφωνα με όσα έχουν δημοσιευτεί σε γερμανικές και αμερικανικές εφημερίδες και αναδημοσιεύει η προχτεσινή «Καθημερινή» - η εταιρία αυτή έχει αναλάβει την οργάνωση και εκπαίδευση των Ενόπλων Δυνάμεων των Σκοπίων, του Κοσσοβάρικου UCK, όπως και του «αδελφού» του στην ΠΓΔΜ, καθώς και των Ενοπλων Δυνάμεων της Κροατίας. Δε γνωρίζουμε τι ρόλο έπαιξε στη Βοσνία, αλλά δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία, πως αν δεν ήταν κι εκεί, θα ήταν κάποια «συνάδελφός» της.

... τα στελέχη της...

Μια και το προηγούμενο θέμα, όμως, παρουσιάζει εύλογο ενδιαφέρον, σας παραθέτουμε ορισμένα ακόμη, περισσότερο συγκεκριμένα στοιχεία.

Στέλεχος της MPRI είναι και ο Αμερικανός απόστρατος στρατηγός Ρίτσαρντ Γκρίφιθ. Ο στρατηγός αυτός, λοιπόν, ήταν στην Κροατία, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιχείρηση εκκαθάρισης της Κράινα από τους Σέρβους. Για το λόγο αυτό, μάλιστα, παρασημοφορήθηκε και από τον Πρόεδρο της Κροατίας, Φράνιο Τούτσμαν. Εκεί γνώρισε τους Αλβανούς Κοσσοβάρους, πρώην αξιωματικούς του γιουγκοσλαβικού στρατού, Ατζέμ Τσέκου και Γκαζίμ Ορσένι, που πολεμούσαν την εποχή εκείνη, ως μισθοφόροι, στον κροατικό στρατό. Οταν ο πόλεμος στην Κροατία τελειώνει, οι δύο αυτοί Κοσσοβάροι Αλβανοί πηγαίνουν στις ΗΠΑ, όπου με τη συνεργασία του Γκρίφιθ και τη βοήθεια της MPRI, καταστρώνουν τα σχέδια συγκρότησης του UCK. Λίγο αργότερα, ξεκινά τη δράση του ο UCK και οι προαναφερόμενοι είναι κορυφαία ηγετικά στελέχη του, ενώ στελέχη της MPRI παρέχουν μόνιμη υποστήριξη. Σήμερα, ο Γκαζίμ Ορσένι ηγείται των Αλβανών αυτονομιστών στην ΠΓΔΜ, από τη θέση του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου, ενώ ο Ατζέμ Τσέκου διοικεί τον μεταλλαγμένο στο επίσημο, πλέον, «Σώμα Προστασίας Κοσσόβου» UCK και, βέβαια, πληρώνεται από τον ΟΗΕ...

... και ο ρόλος τους

Στην ίδια περιοχή, όλ' αυτά τα χρόνια, κινείται και ο στρατηγός Γκρίφιθ. Αλλωστε, στο μεταξύ, η εταιρία του - πάντα με την άδεια της κυβέρνηση των ΗΠΑ... - έχει αναλάβει την οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων της ΠΓΔΜ επισήμως και... ανεπισήμως τους Αλβανούς αυτονομιστές της ίδιας χώρας. Εδώ, ο στρατηγός συναντά έναν παλιό του γνώριμο, τον στρατηγό Αντρεέφσκι, τον οποίο είχε εκπαιδεύσει παλιότερα στη σχολή Εθνικής Αμυνας των ΗΠΑ (βλέπετε, ο Γκρίφιθ ήταν καθηγητής στη σχολή αυτή...).

Κι όλα πήγαιναν μια χαρά, μέχρι, που - πριν μερικούς μήνες κι ενώ έχουν αρχίσει οι ένοπλες συγκρούσεις - εφημερίδα των Σκοπίων αποκαλύπτει ότι ο Γκρίφιθ - γνώστης όλων των στρατιωτικών πληροφοριών της ΠΓΔΜ, αφού μπαινόβγαινε ελεύθερα στα επιτελεία - παραδίδει τα στρατιωτικά μυστικά της χώρας στους Αλβανούς αυτονομιστές. Τα δημοσιεύματα παίρνουν μεγάλη έκταση, ο στρατηγός Αντρεέφσκι υποχρεώνεται να παραιτηθεί και ο Γκρίφιθ εγκαταλείπει τα Σκόπια. Δεν έφυγε, όμως και η εταιρία του από την ΠΓΔΜ. Οπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα - κι έγραψε και ο «Ρ» - στελέχη της MPRI συνεχίζουν την υποστήριξη των Αλβανών αυτονομιστών και η σωτηρία δεκαεφτά απ' αυτών, ήταν η βασική αιτία που οι Αμερικανοί έσπευσαν να απεγκλωβίσουν τους αυτονομιστές, που ο στρατός της ΠΓΔΜ είχε περικυκλώσει στο Αρατσίνοβο.

Το... χιούμορ του Μπους

Ποιος είπε ότι δεν έχει χιούμορ ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ, έστω και... ιδιόμορφα μαύρο.

Διαβάστε τι δήλωσε προχτές και θα καταλάβετε: «Η παγκοσμιοποίηση είναι ο θρίαμβος της ανθρώπινης ελευθερίας... Δε στρέφεται εναντίον των φτωχών... Μην κάνετε αυτό το λάθος: όσοι διαδηλώνουν κατά του ελεύθερου εμπορίου δεν είναι φίλοι των φτωχών. Αυτοί που διαδηλώνουν κατά του ελεύθερου εμπορίου επιζητούν να στερήσουν από τους φτωχούς τη μεγαλύτερη ευκαιρία που έχουν για να ξεφύγουν από τη μιζέρια...».

Η πραγματική θεομηνία

Ενα νέο «χαράτσι» (το επονομαζόμενο και ...«σεισμόσημο») ετοιμάζεται να επιβάλει η κυβέρνηση στους ιδιοκτήτες των 5,5 εκατομμυρίων περίπου κτιρίων της χώρας με νομοσχέδιο του ΥΠΕΧΩΔΕ, που κατατέθηκε ήδη στη Βουλή. Με τη νομοθετική αυτή ρύθμιση εκμηδενίζει οποιαδήποτε μέχρι σήμερα υπήρχε κρατική ευθύνη και μέριμνα (έστω και αυτήν την ανεπαρκή συνδρομή, όπως καλά τη γνωρίζουν οι σεισμόπληκτοι της Αθήνας) προς τους πληγέντες από σεισμό, πλημμύρα, πυρκαγιά ή άλλη θεομηνία. Μετά την εφαρμογή του νομοσχεδίου, όλοι αυτοί, για να μπορέσουν να πάρουν κάποια αποζημίωση για την αποκατάσταση των σπιτιών τους ή της επαγγελματικής τους στέγης, θα πρέπει υποχρεωτικά ή να πληρώσουν το ετήσιο «χαράτσι» (υπολογίζεται, σε πρώτη φάση, γύρω στις 25.000 με 30.000 δρχ. για κατοικία 100 τετραγωνικών) ή να στραφούν προς την ιδιωτική ασφάλιση. Αλλη λύση δε θα υπάρχει...

Η κυβέρνηση και με το νομοσχέδιο αυτό αποδεικνύει ότι προωθεί με τρομερή συνέπεια το «κράτος - στρατηγείο». Το κράτος, δηλαδή, που όχι μόνο δε θα δίνει δεκάρα τσακιστή για την εφαρμογή κοινωνικής πολιτικής, όχι μόνο θα πάρει πίσω όλες τις λαϊκές κατακτήσεις, αλλά όλο και πιο πολύ θα εξαναγκάζει τους πολλούς και πληρώνουν όλο και πιο πολλά στους λίγους. Ακόμη και για αυτονόητες παροχές, για τις οποίες έχουν δικαίωμα όλοι ως στυγνά φορολογούμενοι πολίτες. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, αυτή τη φορά η κυβέρνηση θέλησε προφανώς να ευνοήσει τις μεγάλες ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες, δημιουργώντας τους μια νέα «αγορά» και αύξηση του κύκλου εργασιών τους - φυσικά και των κερδών τους - αφού τώρα υπολογίζεται ότι μόλις ένα ποσοστό 1% των κατοικιών είναι ασφαλισμένο έναντι κινδύνου από σεισμό.

Κι όλα αυτά δε χρειάζεται καν να τα αποκρυπτογραφήσει κανείς, μελετώντας αναλυτικά το νομοσχέδιο. Η κυβέρνηση σπεύδει προκλητικότατα να τα ομολογήσει από την Εισηγητική του κιόλας Εκθεση. Πρέπει να απαλλαγεί - λέει - το κράτος και ο κρατικός προϋπολογισμός από τις έκτακτες δαπάνες που μόνο για τους σεισμούς φτάνουν τα 60 δισ. δρχ. το χρόνο. Παράλληλα, όπως τονίζει απερίφραστα, ένας από τους βασικούς στόχους του νομοσχεδίου δεν είναι άλλος από «την ανάπτυξη ασφαλιστικής συνείδησης του κοινού» και «την ενίσχυση του ρόλου του ιδιωτικού ασφαλιστικού τομέα». Τόσο απλά, τόσο καθαρά και τόσο ωμά!

Ακόμη πιο καθαρό είναι ότι αυτή την πολιτική θα την πληρώσουν όλοι οι απλοί άνθρωποι του μόχθου. Οπως πανάκριβα τους στοιχίζουν πλέον οι λογαριασμοί του ΟΤΕ, της ΕΥΔΑΠ και της ΔΕΗ, εξαιτίας της ιδιωτικοποίησης των οργανισμών αυτών. Οπως πανάκριβα πληρώνουν και τις μετακινήσεις τους, εξαιτίας της εκμετάλλευσης του οδικού δικτύου και των άλλων δημοσίων - υποτίθεται - έργων από τους ιδιώτες.

Αυτή η αδίστακτη «εκσυγχρονιστική» λογική περί ...«κοινωνικής δικαιοσύνης» των λίγων σε βάρος των πολλών, εκτός από τα «σεισμόσημα» και τα άλλα «χαράτσια», αν δεν αντισταθούμε, σε λίγο θα φτάσει να μας φορολογεί και τον αέρα που αναπνέουμε! Αυτή η πολιτική αποτελεί πλέον για το λαό την πιο καταστροφική θεομηνία. Γι' αυτό, αν δεν πυκνώσουμε το λαϊκό μέτωπο της αντίστασης, αν δε σηκώσουμε τα αιτήματα της λαϊκής κατοικίας στην προοπτική της λαϊκής οικονομίας, θα καταντήσουμε είλωτες μέσα στο ίδιο μας το σπίτι...

Ανήκει στους λαούς

Τα σκήπτρα

μόνοι πήρατε

και με το «έτσι

θέλω»

στη Γη, αφέντες

πρόστυχοι,

φορέσατε

«καπέλο»

και φέουδο σας

κάνατε, τιμάριο,

τσιφλίκι