Το νέο Δημοσιονομικό Πλαίσιο, το νέο πρόγραμμα Σταθερότητας, το Ταμείο Ανάκαμψης και τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα που θα συνεχιστούν αμείωτα, και βέβαια όσα πρόκειται να προστεθούν με τα προαπαιτούμενα της νέας ΚΑΠ και του Ταμείου Συνοχής, θα έρθουν να φορτώσουν νέα δυσβάσταχτα αντιλαϊκά μέτρα στον λαό.

Τα ...νέα δεδομένα περιέγραψε προ ημερών η απερχόμενη και εκ νέου διεκδικήτρια της προεδρίας της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, σε συνέντευξή της. Οπως ανέφερε, θα συνδεθεί η εκταμίευση των κοινοτικών πόρων με την υποχρέωση των χωρών - μελών της ΕΕ να υλοποιούν συγκεκριμένες μεταρρυθμίσεις που θα υπαγορεύονται από τις Βρυξέλλες. Κάτι που και σήμερα γίνεται, όμως απ' ό,τι φαίνεται αυτοί οι όροι θα έρθουν να ενισχύσουν ακόμα περισσότερο τις ανάγκες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσε ότι βλέπει την επιβολή όρων στα Ταμεία Συνοχής αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων και στη «γενναιόδωρη» Κοινή Αγροτική Πολιτική του μπλοκ ως έναν πιθανό τρόπο για να βελτιωθεί η υποτονική ανταγωνιστικότητα της ΕΕ έναντι των παγκόσμιων ανταγωνιστών. Η επιβολή όρων παραπέμπει ευθέως στην υιοθέτηση των κανόνων του Ταμείου Ανάκαμψης, για το οποίο οι εκταμιεύσεις είναι άμεσα συνδεδεμένες με την εκπλήρωση οροσήμων.

Η πρόεδρος της Κομισιόν στην ουσία έθεσε ζήτημα μιας πιθανής παράτασης του Ταμείου Ανάκαμψης πέραν του 2026 που ζητούν αρκετές χώρες, σε συνάρτηση με την αλλαγή των όρων στο ΕΣΠΑ και στην ΚΑΠ, καθώς και τη μείωση των προϋπολογισμών τους και τη μεταφορά των κονδυλίων σε άλλες «προτεραιότητες», όπως, για παράδειγμα, η αμυντική βιομηχανία.

Ομως, εκτός από αυτό, έχει ιδιαίτερη σημασία να δούμε τι «τρέχει» ήδη σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης και τι ετοιμάζουν να φορτώσουν στις πλάτες του λαού.

Το κυβερνητικό «πρόγραμμα» των επόμενων χρόνων, που φέρει τον τίτλο «Νέο Δημοσιονομικό Πλαίσιο», έχουν καταρτίσει η Ευρωπαϊκή Ενωση και τα κόμματά της. Ενα πλαίσιο που περιλαμβάνει έναν νέο κύκλο επίθεσης.

Στον πυρήνα αυτού του πλαισίου βρίσκονται:

- η κλιμάκωση των «ματωμένων» πρωτογενών πλεονασμάτων στο 2% του ΑΕΠ

- η παραπέρα καθήλωση των μισθών

- η ένταση της φοροαφαίμαξης των λαϊκών νοικοκυριών με «πράσινα» χαράτσια

- η ένταση των πλειστηριασμών και των απειλών για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων.

Είναι ακόμα χαρακτηριστικό ότι οποιαδήποτε νέα κρατική δαπάνη, πάνω από το σημερινό όριο της εξαθλίωσης για τα λαϊκά νοικοκυριά, θα απαιτεί μόνιμα έσοδα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτό σημαίνει είτε «πάγωμα» - μείωση των κρατικών δαπανών, ακόμα και για στοιχειώδεις ανάγκες, είτε έκτακτη φορολογία στον λαό για παροχές - ψίχουλα και ξαναμοίρασμα της φτώχειας. Δηλαδή, θα δίνουν (αν δίνουν...) ένα από τη μια τσέπη και θα παίρνουν δύο από την άλλη!

Από το 2025, με την εφαρμογή των νέων κανόνων το πρωτογενές πλεόνασμα δεν θα θεωρείται ότι δημιουργεί - αυτό που λένε - δημοσιονομικό χώρο για πρόσθετες δαπάνες. Και έτσι μόνο η επιβολή ενός νέου φόρου μπορεί να δημιουργήσει πρόσθετο δημοσιονομικό χώρο για τα ψίχουλα που μοιράζει κατά καιρούς η κυβέρνηση.

Το Ελληνικό Πρόγραμμα Σταθερότητας 2023 - 2026 έχει ήδη κατατεθεί και εγκριθεί από την ΕΕ.

Σύμφωνα με αυτό, το πρωτογενές πλεόνασμα από τη φοροληστεία και τις περικοπές στον λαό προβλέπεται να διαμορφωθεί σε 2,1% το 2024, 2,3% το 2025 και 2,5% το 2026. Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Οικονομικών αναφέρει ότι η ενίσχυση των επενδύσεων - στο γόνιμο έδαφος των αντεργατικών ανατροπών, των φοροαπαλλαγών και προνομίων του κεφαλαίου - αναμένεται ιδιαίτερα σημαντική, με ετήσια αύξηση ύψους 13,2% το 2023, 9,7% το 2024, 10,7% το 2025 και 7,2% το 2026.

Απόδειξη των παραπάνω είναι το για ποιον δουλεύουν οι κυβερνήσεις και τι πολιτική θα εφαρμόσουν από την επομένη των εκλογών. Είναι προφανές ότι αυτό σημαίνει, πέρα από τη συνέχιση της υλοποίησης μιας σειράς αντιλαϊκών μέτρων, νέες περικοπές κοινωνικών δαπανών, αντεργατικές ρυθμίσεις κ.ά., αφού τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση των «πακέτων» του Ταμείου Ανάκαμψης είναι στη λίστα αναμονής.

Το Πρόγραμμα Σταθερότητας περιλαμβάνει εξάλλου όλες τις βασικές αντιλαϊκές δεσμεύσεις, με μπούσουλα και την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας, τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ για τα επόμενα πολλά χρόνια, που, όπως ανέφερε και η πρόσφατη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας, θα περιλαμβάνει την «εφαρμογή ενός αξιόπιστου μηχανισμού κυρώσεων σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, ο οποίος θα είναι αρκετά αυτοματοποιημένος, αφήνοντας λίγα περιθώρια πολιτικών παρεμβάσεων».

Ο χαρακτηρισμός «υπερμνημόνιο» ανταποκρίνεται απόλυτα σε αυτό που είναι το Ταμείο Ανάκαμψης. Τα περιβόητα πακέτα του Ταμείου εκταμιεύονται, αφού προηγουμένως έχουν ψηφιστεί στη Βουλή τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, πολλά από αυτά και με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.

Η συντριπτική πλειοψηφία των προαπαιτούμενων περιλαμβάνει διευκολύνσεις για το κεφάλαιο που πληρώνει ο λαός, ενώ ένα μεγάλο μέρος αφορά αντεργατικά μέτρα και νέα χαράτσια, στο όνομα του μετασχηματισμού της οικονομίας και της επιτάχυνσης των στόχων της «πράσινης ανάπτυξης».

Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς τι περιμένει τον λαό από την επόμενη μέρα των ευρωεκλογών, στο όνομα του να συνεχιστεί απρόσκοπτα η χρηματοδότηση και στήριξη του κεφαλαίου από το Ταμείο Ανάκαμψης. Με βάση το σχέδιο κυβέρνησης - Κομισιόν, το Ταμείο Ανάκαμψης για την Ελλάδα περιλαμβάνει συνολικά 567 ορόσημα μέχρι το 2026, τα περισσότερα από τα οποία προβλέπεται να ολοκληρωθούν το 2025 (περίπου 210).

Εκτός από τα προαπαιτούμενα, στο Ταμείο Ανάκαμψης ενσωματώθηκαν και τα αντιλαϊκά «υπόλοιπα» της λεγόμενης «μεταμνημονιακής εποπτείας», όπως η παραπέρα μείωση των «κόκκινων» δανείων με ένταση των πλειστηριασμών, ενώ συνδέεται άμεσα με τα «ευρωπαϊκά εξάμηνα», δηλαδή με τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ, που «παρακολουθούν» την πορεία στρατηγικών αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ.