Ομιλητές ήταν, επίσης, η υποψήφια δημοτική σύμβουλος Μαρία Λυσικάτου, γενική διευθύντρια του «Τριανόν» και η Κατερίνα Γεράκη, δικηγόρος, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος Κεντρικού Τομέα Αττικής. Παρεμβάσεις έκαναν η ηθοποιός Μαριάνθη Σοντάκη και ο Θεοδόσης Μπενάτος, μέλος του ΔΣ του ΟΠΑΝΔΑ, υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι. Τη συζήτηση συντόνισε ο stand - up κωμικός Αριστοτέλης Ρήγας.

* * *

Στην ομιλία του ο Νίκος Σοφιανός στάθηκε, αρχικά, σε συγκεκριμένες αποφάσεις της απερχόμενης δημοτικής αρχής, που δείχνουν την αντίληψή της για τον πολιτισμό. Σημείωσε χαρακτηριστικά:

«Ο δήμος πληρώνοντας 600.000 ευρώ τον χρόνο ενοίκιο και αναλαμβάνοντας το κόστος ανακατασκευής νοίκιασε από το υπερταμείο το θέατρο του Λυκαβηττού, θέλοντας να κάνει άλλο έναν συναυλιακό χώρο στην Αθήνα. Μπορεί να υπάρχουν πολλές, και θετικές και αρνητικές σκέψεις. Ομως είναι προτεραιότητα να δίνονται 600.000 ευρώ τον χρόνο για να νοικιαστεί αυτός ο χώρος, με δεδομένες τις ανάγκες των δημοτών συνολικά και στον τομέα του πολιτισμού; Και, βέβαια, διαβάζοντας κανείς μόνο το πρόγραμμα των συναυλιών που έχει ανακοινώσει ο δήμος, είναι φανερή η αντίληψή τους που βασίζεται στη λογική: Ο,τι "πουλάει", ό,τι μαζεύει "πελατεία", το παρουσιάζουμε.

Και φυσικά, υπάρχει η προγραμματική σύμβαση για τον Πολιτισμό 14 εκατομμυρίων ευρώ, που ψηφίστηκε το 2021, με φορέα υλοποίησης την Τεχνόπολη, που στο Δημοτικό Συμβούλιο είχε συναντήσει την έντονη αντίδρασή μας, αλλά και φορέων όπως του ΣΕΗ, του ΠΜΣ, γιατί ουσιαστικά βλέπει τον Πολιτισμό σαν ένα μέρος της τουριστικής βιομηχανίας, σαν τμήμα δράσεων που αναβαθμίζει και κάνει πιο διεισδυτικό το τουριστικό προϊόν της Αθήνας, αυξάνοντας την πελατεία για όλη αυτή τη βιομηχανία (τουρισμού - εστίασης - ψυχαγωγίας) και μετατρέπει ολόκληρες γειτονιές και περιοχές της πόλης σε διασκεδαστήρια (...)».

Σχετικά με τις προτάσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον τομέα του Πολιτισμού ανάφερε:

«Μια πρώτη ενότητα είναι ο δήμος με τις πολιτιστικές δομές και υποδομές του. Πρόκειται για δομές υποστελεχωμένες, καθώς, ουσιαστικά, ο δήμος αξιοποιεί την Ανώνυμη Εταιρεία του, την Τεχνόπολη, και επιλέγει να το κάνει αυτό γιατί η Τεχνόπολη είναι πρωτίστως επιχειρηματική δραστηριότητα. Εκεί, διαμορφώνονται παρεμβάσεις, πολλές από αυτές είναι και αξιόλογες, αλλά πάντα με κριτήριο το κέρδος. Και αυτό αφορά το σύνολο των πολιτιστικών της δραστηριοτήτων, π.χ. από τα πανάκριβα χριστουγεννιάτικα events της μέχρι τα καλοκαιρινά camp που κοστίζουν 140 ευρώ το παιδί για μία βδομάδα!

Για εμάς οι πολιτιστικές δομές και υποδομές του δήμου πρέπει να αναβαθμιστούν, να στελεχωθούν με μόνιμο προσωπικό. Να αναβαθμιστούν τα πνευματικά κέντρα που υπάρχουν, να αναβαθμιστεί η ιστορική δημοτική βιβλιοθήκη που έχει "πεταχτεί" στο Σταθμό Λαρίσης και δεν μπορεί να αναπτύξει δράσεις, πρώτα και κύρια στα σχολεία, ώστε να ενισχυθεί η προσπάθεια δημιουργίας σχέσης των νέων με το βιβλίο. Χρειάζεται να υπάρξει συγκεκριμένο πρόγραμμα, που να συνδέει τη δημοτική βιβλιοθήκη με τις 7 Δημοτικές Κοινότητες και τα σχολεία, καλλιεργώντας τους απαραίτητους όρους για τη διάδοση του βιβλίου.

Επίσης, οι πολιτιστικές δομές να ανοιχτούν στα ζωντανά κύτταρα της κάθε Δημοτικής Κοινότητας και να συνδιαμορφώσουν μαζί με τους φορείς και τις συλλογικότητες της γειτονιάς δράσεις, δίνοντας βάρος στα σχολεία. Ο δήμος να αξιοποιήσει όχι μόνο τις υποδομές που έχει, αλλά να δώσει και τη δυνατότητα να στηριχθεί αυτή η δραστηριότητα, χωρίς κόστος για τους δημότες και τους κατοίκους, καταργώντας την όποια ανταποδοτικότητα.

Μια δεύτερη ενότητα θεμάτων είναι ο πολιτισμός ως λειτουργία αυτής της πόλης και αυτό έχει να κάνει με την προσπάθεια να μιλήσουμε και να σχεδιάσουμε δράσεις και προγράμματα μαζί με τους φορείς του πολιτισμού που υπάρχουν στην πόλη.

Μια τρίτη ενότητα είναι η συζήτηση με τους επαγγελματίες του χώρου του πολιτισμού για τη λειτουργία των επιχειρήσεών τους, και αναφερόμαστε στις μικρές και τις μεσαίες επιχειρήσεις και το πώς θα στηριχθούν (...)».

«Είμαστε αυτόπτες μάρτυρες της επιλεκτικής και αμφιλεγόμενης υποστήριξης λίγων σημείων της πόλης και της καθολικής εγκατάλειψης των πλείστων από τις γειτονιές της Αθήνας. Είμαστε αυτόπτες μάρτυρες της εγκαθίδρυσης του ταξικού πολιτισμού και της υποβάθμισης ενός πολιτισμού χωρίς κοινωνικές και πολιτικές διακρίσεις», σημείωσε στην ομιλία της η Μαρία Λυσικάτου, υποψήφια δημοτική σύμβουλος και γενική διευθύντρια του κινηματογράφου «Τριανόν».

Οπως είπε, πήρε την απόφαση να συμπαραταχθεί με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» «για να μην συνηθίσουμε στη βαρβαρότητα» κόντρα στις όποιες επιπτώσεις. Μάλιστα, όπως ανέφερε, μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της, οι «Νύχτες Πρεμιέρας», ένας κινηματογραφικός θεσμός που χρηματοδοτείται από το υπουργείο Πολιτισμού, την Περιφέρεια Αττικής και τον δήμο Αθηναίων, και που έχει στηριχθεί και από το «Τριανόν», διέκοψε τη συνεργασία μαζί του για φέτος.

«Ο πολιτισμός, επί της ουσίας, είναι η καθημερινότητά μου», σημείωσε η Μαριάνθη Σοντάκη, ηθοποιός και υποψήφια δημοτική σύμβουλος συμπληρώνοντας ότι Πολιτισμός είναι και κάθε νέα μητέρα να μπορεί να περπατήσει στη γειτονιά με το καρότσι, κάθε παιδί να έχει ένα λειτουργικό και ωραίο σχολείο, μια καθαρή παιδική χαρά. Αναφέρθηκε, επίσης, στην εχθρική πολιτική που ασκείται στα εκατοντάδες μικρά και μεσαία θέατρα που υπάρχουν στα σπλάχνα αυτής της πόλης και στην ανάγκη στήριξης των καλλιτεχνών βιοπαλαιστών που έχουν ανοίξει αυτούς τους χώρους.

Ο Θεοδόσης Μπενάτος, μέλος του ΔΣ του ΟΠΑΝΔΑ και υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος, στην ομιλία του σημείωσε ότι «τα χρόνια που προηγήθηκαν, η "Λαϊκή Συσπείρωση" Αθήνας ήταν απέναντι στην πολιτική της δημοτικής αρχής και στον ΟΠΑΝΔΑ παρακολουθώντας, παρεμβαίνοντας και διεκδικώντας αυτά που μπορεί να έχουν και πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι του Οργανισμού, οι κάτοικοι της πόλης και οι άνθρωποι του Πολιτισμού και του Αθλητισμού, οι πολιτιστικοί και αθλητικοί σύλλογοι της πόλης».

Η Κατερίνα Γεράκη, υποψήφια περιφερειακή σύμβουλος στον Κεντρικό Τομέα, στάθηκε και στο γεγονός ότι «η "Λαϊκή Συσπείρωση" εκφράζει και στην Περιφέρεια μια διαφορετική αντίληψη για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται ο ελεύθερος χώρος. Χρειάζεται να είναι ανοιχτός για τον λαό, διαθέσιμος για τις ανάγκες του, με ανοιχτές αθλητικές, πολιτιστικές δραστηριότητες, να βρίσκουν βήμα οι νέοι καλλιτέχνες, να μπορεί να εκφραστεί η νέα, σύγχρονη δημιουργία, γιατί στο κάτω - κάτω πώς αλλιώς μπορεί να πάει μπροστά και ο Πολιτισμός».

Ο Γ. Πρωτούλης σημείωσε πως οι εργαζόμενοι των δήμων και Περιφερειών έχουν ζήσει διοικήσεις όλων των αποχρώσεων, «η μία περιφερειακή αρχή έκοβε και άλλη έραβε στο ίδιο μοτίβο της απαξίωσης και της υποστελέχωσης των υπηρεσιών, αντίστοιχη εικόνα σε όλους τους δήμους από τους εκλεγμένους των αστικών κομμάτων που υπηρέτησαν με σθένος αυτήν την πολιτική».

Συνεχίζοντας, τόνισε:

«Από το 2011, χρονιά κατά την οποία με την έναρξη εφαρμογής του "Καλλικράτη" και ενοποίησης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων καταργήθηκαν όλες οι κενές οργανικές θέσεις των υπηρεσιών μέχρι σήμερα, έχουν αποχωρήσει από την Περιφέρεια Αττικής 1.715 εργαζόμενοι, ενώ για διορισμό έχουν προκηρυχθεί από το ΑΣΕΠ μόνο 106 θέσεις τακτικού προσωπικού! Για παράδειγμα, στη Δυτική Αττική που επισκεφτήκαμε προχθές η παλιά νομαρχία είχε 480 υπαλλήλους όλων των ειδικοτήτων και σήμερα έχει μόλις 130.

Αρκεί κάποιος να δει στο site της Περιφέρειας τις διακηρύξεις των διαγωνισμών, τις δημοπρατήσεις τεχνικών έργων, τις αναθέσεις κ.ά., για να καταλάβει γιατί έχουν αποψιλώσει τις υπηρεσίες και τις έχουν μετατρέψει σε γραφειοκρατικούς μηχανισμούς διοχέτευσης εκατομμυρίων στους επιχειρηματικούς ομίλους, που λυμαίνονται τον ιδρώτα και τον πλούτο του λαού.

Για την καθαριότητα και τη φύλαξη των κτιρίων, την καθαριότητα των πάρκων που έχει στην ευθύνη της η Περιφέρεια, για τη συντήρηση του πρασίνου, το χρήμα ρέει άφθονο σε επιχειρηματίες του είδους. Κάποια ποσά είναι χαρακτηριστικά:

- 400.000 ευρώ τον χρόνο για τη φύλαξη του Πεδίου Αρεως και άλλα τόσα για το Αττικό Αλσος!

- 300.000 ευρώ τον χρόνο για τη φύλαξη των κτιρίων και των έργων του εργολάβου στον Φαληρικό Ορμο! (...)

Η στελέχωση των υπηρεσιών της Πολιτικής Προστασίας και της Διαχείρισης Μητροπολιτικών Υποδομών, δηλαδή δύο εμπλεκόμενων υπηρεσιών για την προστασία του λαού, είναι μικρότερη του 50%, σε δε κρίσιμες ειδικότητες όπως αυτή των χειριστών μηχανημάτων τα κενά είναι 80% και πλέον!

Η Περιφέρεια διαθέτει τρία μηχανήματα αποχιονισμού, την ώρα που κάθε φορά είναι αναγκαίο να χρησιμοποιεί 100 - 110 μηχανήματα εργολάβων. (...)

Ας μας πουν γιατί είναι πιο συμφέρουσα επιλογή για το "δημόσιο συμφέρον", όπως το ονομάζουν, η πληρωμή "σταλίας" για ένα ιδιωτικό μηχάνημα έργου, μιας ιδιωτικής υδροφόρας, αντί η επιλογή αγοράς τους; Γιατί κρίνεται δηλαδή συμφέρουσα η επιλογή να πληρώνεις 2.000 ευρώ τη μέρα για να έχεις σταθμευμένη μια ιδιωτική υδροφόρα σε ένα πάρκο για παν ενδεχόμενο;

Τα ερωτήματα βέβαια είναι ρητορικά, γιατί η εξουσία των επιχειρηματιών, που έχει επιβάλει το δίκιο των συμφερόντων της, αυτά τα έχει αναγορεύσει σε νόμιμα και αναγκαία. (...)

Μεγαλοεργολάβοι και επιχειρηματίες παντός είδους λυμαίνονται τον ιδρώτα των εργαζομένων, προσλαμβάνουν με διάφορες ελαστικές σχέσεις εργασίας φτηνούς εργαζόμενους, αξιοποιούν τα κακοπληρωμένα προγράμματα του ΟΑΕΔ και το ισχύον αντεργατικό πλαίσιο, για να βγάζουν κέρδη, για να χειραγωγούν εργαζόμενους, να τους κρατούν σε ομηρία, να εκβιάζουν συνειδήσεις και ταυτόχρονα να τους πουλάνε παραμύθια συμπάθειας, σαν αυτά που πουλάνε διάφοροι δήμαρχοι και ο περιφερειάρχης στους συμβασιούχους για παραμονή τους στη δουλειά, την ίδια ώρα που κατέθεταν εφέσεις ενάντια σε θετικές δικαστικές αποφάσεις, που χαρακτήριζαν τις συμβάσεις εργασίας τους αορίστου χρόνου. (...)

Στήσανε μηχανισμούς, βάζανε σε θέσεις ευθύνης τα δικά τους παιδιά, που ήταν πρόθυμα να στηρίζουν τις επιλογές τους να υπογράφουν ό,τι τους ζητούσαν. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ και οι προηγούμενες των ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ αυξήσανε τα επιδόματα για τις θέσεις ευθύνης και όχι τους μισθούς, νομοθέτησαν την αντιδραστική "αξιολόγηση", φτιάξανε φωτογραφικό πλαίσιο επιλογής για τις θέσεις ευθύνης, αλλά παρ' όλα αυτά οι περιφερειακές αρχές συνεχίζουν να αναθέτουν σε όποιους θέλουν καθήκοντα προϊσταμένων και διευθυντών, χωρίς καμιά διαδικασία, για να τους έχουν όσο γίνεται πιο πολύ στο χέρι, για να είναι πιο εύκολα χειραγωγήσιμοι.

Η πλειοψηφία όμως των εργαζομένων, που ζει από μέσα τη σαπίλα τους, που βλέπει τον ιδρώτα του λαού να γίνεται βορά στα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, κατανοεί ότι οι κουτσουρεμένες για το Δημόσιο ΣΣΕ, το Διοικητικό Δίκαιο που είναι άκρως εργοδοτικό, όλο το αντεργατικό και απεργοκτόνο πλαίσιο των νόμων Χατζηδάκη, Αχτσιόγλου και το τωρινό που έρχεται μεθαύριο να ψηφιστεί, του Γεωργιάδη, υπάρχουν γι' αυτό, για να διασφαλίζουν κράτος, Περιφέρειες και δήμοι την καπιταλιστική ανάπτυξη, την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των ομίλων.

Δεν ξεχνάμε ότι η "Λαϊκή Συσπείρωση" και το ΚΚΕ στήριξαν τα αιτήματα των εργαζομένων μέσα και έξω από το Περιφερειακό Συμβούλιο και τη Βουλή, στάθηκαν μαζί τους απέναντι στις απειλές, στον αυταρχισμό που περίσσευε στην καθημερινή λειτουργία των υπηρεσιών. Κατέθεσαν την πρόταση που υπέγραψαν 125 σωματεία του Δημοσίου για την αναθεώρηση του άρθρου 103 του Συντάγματος και τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου! Πρόταση που δόθηκε σε όλα τα κόμματα, αλλά μόνο η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ την κατέθεσε και όλοι οι άλλοι καταψήφισαν! Οι αναφορές τους επομένως για τους συμβασιούχους είναι υποκριτικές και σκοπό έχουν να κοροϊδέψουν, να κρατούν σε ομηρία, αλλά και για πελατεία για τα δικηγορικά γραφεία!

Οι δήμοι και οι Περιφέρειες, μέσα στην καπιταλιστική κρίση που εκδηλώθηκε το 2009 και όλα τα χρόνια μέχρι σήμερα, λειτούργησαν ως ένα μεγάλο αμορτισέρ των κοινωνικών αντιδράσεων και των πολιτικών διεργασιών. (...)

Εξίσου σημαντική πλευρά όμως είναι το γεγονός ότι οι ΟΤΑ χρησίμευσαν και ως ένα εργαστήρι εκκόλαψης των αντεργατικών μέτρων.

Να θυμίσουμε τα προγράμματα των ΜΚΟ στους ΟΤΑ, που όταν ο βασικός μισθός ήταν 751 ευρώ απασχολούσαν εργαζόμενους με 600 ευρώ! Μετά από λίγο, με κυβερνητική κρατική απόφαση έκοψαν τον κατώτατο μισθό και τον κατέβασαν στα 586 ευρώ! Γενίκευσαν τις εργολαβικές σχέσεις εργασίας, με συνθήκες δουλεμπορίου, και τώρα δίνουν το δικαίωμα να απασχολούν για τη συμπλήρωση ενσήμων εργαζόμενους μέχρι τα 74 χρόνια!

Ανατροπή αυτής της πολιτικής σημαίνει να γίνει ρήγμα στον πολιτικό συσχετισμό που διαμόρφωσε αυτήν την εργασιακή ζούγκλα και συνεχίζει. Με περισσότερους κομμουνιστές δημάρχους, με περισσότερους εκλεγμένους στις Περιφέρειες όλης της χώρας».

Ο Β. Πετρόπουλος στην παρέμβασή του στάθηκε στην ένταση πολιτικής που στόχο έχει το χτύπημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας και ανέφερε χαρακτηριστικά στοιχεία όπως:

«Οι 624.000 μόνιμοι υπάλληλοι στο Δημόσιο το 2013 γίνανε 565.000 το 2022. Αν αφαιρέσεις ότι 140.000 είναι οι ένστολοι τότε το υπηρετούν μόνιμο προσωπικό πέφτει στις 425.000. Οι 41.800 συμβασιούχοι στο Δημόσιο το 2013 γίνανε 178.000 το 2022, τετραπλασιασμός δηλαδή». Τόνισε ότι ειδικά στους ΟΤΑ δεν υπάρχει σχέση εργασίας που να μην έχει βρει εφαρμογή και επισήμανε πως δίπλα στους 70.000 μόνιμους υπαλλήλους που έχουν απομείνει στους ΟΤΑ υπάρχουν άλλοι τόσοι εργαζόμενοι με «ευέλικτες» εργασιακές σχέσεις. Αυτή η εργασιακή επισφάλεια, όπως σημείωσε, έχει φέρει εργασιακή αβεβαιότητα, φόβο, εντατικοποίηση, ατυχήματα και θανάτους.

«Ειδικά στο θέμα των ατυχημάτων οι ΟΤΑ βρίσκονται μαζί με τους ντελίβερι και τους οικοδόμους ψηλά στη μακάβρια αυτή λίστα», τόνισε και συμπλήρωσε: «65 νεκροί συνάδελφοί μας από το 2014 μέχρι σήμερα, εκατοντάδες σακατεμένοι, με την πλειοψηφία των θυμάτων να είναι εργαζόμενοι με αυτές τις "ευέλικτες" εργασιακές σχέσεις». Απέναντι στην επιθετικότητα που κλιμακώνεται και με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο κάλεσε σε μαζική συμμετοχή στην απεργία στις 21/9.

Η Β. Πανουτσάκου τόνισε ότι ενώ οι Περιφέρειες διαχειρίζονται σημαντικά κονδύλια μέσα από τις Διαχειριστικές Αρχές και τα «Περιφερειακά Ταμεία Ανάπτυξης» εντάσσουν ελάχιστα έργα υποδομών και δεν εντάσσουν εξοπλισμό και μέσα. Αναφέρθηκε σε ενδεικτικά ζητήματα από τη Θεσσαλία με αφορμή και τις πλημμύρες. «Ο ΤΟΕΒ Πηνειού, που εποπτεύεται από την Περιφέρεια Θεσσαλίας και που είναι ένας από τους μεγαλύτερους Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων στην Ελλάδα, έχει 1 διευθυντή, 1 μόνιμο εργαζόμενο και 30 εποχικούς συμβασιούχους. Κατά τ' άλλα ο πρόεδρός του στην πρώτη σελίδα στο site ευχαριστεί μεγαλόπρεπα τον περιφερειάρχη Αγοραστό, γιατί στέκεται πάντα αρωγός στο έργο του!

Στις πολύπαθες Κτηνιατρικές Υπηρεσίες ανά την Ελλάδα η κατάσταση είναι εκρηκτική. Στη Θεσσαλία, που το μέγεθος του ζωικού κεφαλαίου ήρθε στην επιφάνεια με τον τραγικό τρόπο των νεκρών ζώων, η στελέχωση κινείται στο 50%, οι συνάδελφοι καλούνται να διαχειριστούν 2.000.000 αιγοπρόβατα, 200.000 βοοειδή, 110.000 γουρούνια και 200.000 πτηνά, με 16 σφαγεία κ.λπ., και για όλα αυτά υπάρχει μια μονάδα διαχείρισης υποπροϊόντων και νεκρών ζώων και μάλιστα ιδιωτική, στη Λάρισα».

Στάθηκε ακόμη στην εργολαβία των Αναπτυξιακών Εταιρειών και των Αναπτυξιακών Οργανισμών, που έχουν συστήσει όλες οι Περιφέρειες. Οπως επισήμανε για την Αττική, «η "ΝΕΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΤΤΙΚΗ ΑΕ", μια ανεξέλεγκτη εταιρεία, ένα παραμάγαζο της διοίκησης που συγκροτήθηκε με απόφαση της πλειοψηφίας του Περιφερειακού Συμβουλίου, του Περιφερειακού Ταμείου Ανάπτυξης και του δήμου Αθηναίων, υλοποιώντας τις νομοθετικές ρυθμίσεις της κυβέρνησης της ΝΔ με τον Ν. 4674/2020, προωθεί τις ιδιωτικοποιήσεις και τις εκχωρήσεις αρμοδιοτήτων, τις ΣΔΙΤ και το πέρασμα αρμοδιοτήτων και υποδομών στην αγορά, στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Δεν είναι τυχαίο ότι η ίδρυσή του ψηφίστηκε από τους περιφερειακούς συμβούλους του Πατούλη, τους "ανεξάρτητους" που τον ακολουθούν και τους συμβούλους της παράταξης της Δούρου, του ΣΥΡΙΖΑ».

Η Σ. Κολιζέρα στάθηκε στο λεγόμενο «κοινωνικό κράτος», όπως το ονομάζουν, αναφέροντας ότι «οι εργαζόμενοι του "Βοήθεια στο Σπίτι" βλέπουμε ότι ο αριθμός των αδύναμων και ευάλωτων πολιτών αυξάνεται συνεχώς, σε σημείο που, σε αντιστοιχία με το υπάρχον εργατικό δυναμικό, να μην μπορούμε να ανταποκριθούμε άμεσα στα αιτήματά τους και σε πολλούς δήμους να έχουν δημιουργηθεί λίστες αναμονής. Οι εργαζόμενοι στο "Βοήθεια στο Σπίτι" έχουμε ζήσει στο πετσί μας τι σημαίνουν όλα αυτά! Χρόνια τώρα το πρόγραμμα να λήγει και εμείς να παλεύουμε για το αυτονόητο, την ανάγκη συνέχισης και μονιμοποίησής του, την ανάγκη διεύρυνσής του, την ανάγκη μονιμοποίησης των εργαζομένων.

Κι όμως, ο διαρκής και ανυποχώρητος αγώνας των εργαζομένων στο "Βοήθεια στο Σπίτι", ο αγώνας των ταξικών δυνάμεων σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, το αγωνιζόμενο κίνημα των συνταξιούχων και των ΑμεΑ έφεραν αποτελέσματα και οδήγησαν στη μονιμοποίηση των εργαζομένων, μέσα από συνεχείς πολύμορφες κινητοποιήσεις, μέσα από τεράστια διαπάλη με τις δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού. Ξεπερνώντας τις απαράδεκτες λύσεις που μας πρότειναν για δημιουργία ΚΟΙΝΣΕΠ και ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών "Βοήθεια στο Σπίτι!».

Η Δ. Σταμάτη αναφέρθηκε στις «ευέλικτες» μορφές εργασίας που κυριαρχούν και στους δήμους, τονίζοντας ότι υπάρχουν εργαζόμενοι σε κατάσταση ομηρίας για πολλά χρόνια, ακόμα και από τα παλιά προγράμματα stage. Στη συνέχεια στάθηκε στην κατάσταση στους παιδικούς και βρεφικούς σταθμούς με την έλλειψη προσωπικού όλων των ειδικοτήτων. Αντίστοιχα, παρέθεσε το πρόβλημα της σχολικής στέγης αλλά και τη μη επάρκεια των θέσεων για βρέφη και νήπια στους σταθμούς φέρνοντας ως παράδειγμα τον δήμο της όπου τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί κατά 20%.