Πέρυσι τέτοιες μέρες όλα μετρούσαν αντίστροφα για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, που ξεκίνησε επίσημα στις 24 Φλεβάρη 2022. Οπως γρήγορα αποδείχθηκε, ήταν το επόμενο επεισόδιο μιας μακράς πορείας κλιμάκωσης της σύγκρουσης ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και τη Ρωσία, στο έδαφος των μεταξύ τους ανταγωνισμών...

Δεν ήταν δηλαδή ένα «μονόπρακτο έργο», όπως προσπάθησαν να το παρουσιάσουν και στη χώρα μας τα επιτελεία του ευρωατλαντισμού, καλώντας τον λαό να διαλέξει ιμπεριαλιστή και να νομιμοποιήσει την ελληνική εμπλοκή, που έκτοτε βαθαίνει ολοένα και περισσότερο, με τη σύμφωνη γνώμη της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ και των άλλων αστικών κομμάτων.

Αυτός ήταν ένας από τους πρώτους μύθους που κατέρρευσαν με την έναρξη κιόλας του πολέμου. Ο δεύτερος ήταν ότι ο πόλεμος γίνεται για την υπεράσπιση της δημοκρατίας της «δύσης» απέναντι στον ολοκληρωτισμό της Ρωσίας, που δεν επέτρεπε καμία παραφωνία στη ΝΑΤΟική ομοφωνία στήριξης της κυβέρνησης Ζελένσκι με κάθε μέσο.

Αυτό υπερασπίζονταν και στη χώρα μας η κυβέρνηση, που έθεσε σε πλήρη ετοιμότητα λιμάνια και αεροδρόμια, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, που όλοι μαζί χειροκροτούσαν στη Βουλή τον Ζελένσκι και τους ακροδεξιούς του τάγματος Αζόφ.

Γρήγορα επιβεβαιώθηκε όμως ότι η «καύσιμη ύλη» για τον πόλεμο ήταν άλλη: Τα συγκρουόμενα συμφέροντα ΝΑΤΟ - Ρωσίας και όχι η υπεράσπιση κάποιας «δημοκρατίας», που είναι άλλωστε «πουκάμισο αδειανό» τόσο για τους λαούς της «δύσης» όσο και για τον ρωσικό λαό.

Τρίτος και μεγαλύτερος μύθος που κατέπεσε σαν χάρτινος πύργος: Η εμπλοκή της χώρας στον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό απέναντι στη Ρωσία και η συμμετοχή στον πόλεμο ήταν αδιαπραγμάτευτη για λόγους ασφάλειας της χώρας, αλλά και για να σταλεί μήνυμα «μηδενικής ανοχής» στον «αναθεωρητισμό» - όπως έλεγαν - της Τουρκίας.

Μ' αυτήν την «καραμέλα» εμφανίζονταν από τις πρώτες μέρες του πολέμου η ΝΔ και όλα τα άλλα κόμματα του ευρωατλαντικού «τόξου», ανεξάρτητα από τις ...σπονδές που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ στην «ειρήνη» και στον «διαμεσολαβητικό ρόλο» της ΕΕ.

Τι αποδείχθηκε; Οτι η εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο ενίσχυσε το ρόλο της ως στρατιωτικό κόμβο και ορμητήριο του ΝΑΤΟ, αυξάνοντας την ανασφάλεια και τους κινδύνους για το λαό, που μετατρέπεται σε στόχο των αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Οσο για το «μήνυμα στην Τουρκία», είναι αστείο και να το επικαλείται κανείς, βλέποντας την ένταση να κλιμακώνεται ανάμεσα στους δύο ΝΑΤΟικούς «συμμάχους», τις αμφισβητήσεις να χτυπούν ταβάνι και ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ να λένε «βρείτε τα!» στο όνομα της ΝΑΤΟικής συνοχής, ρίχνοντας νερό στον μύλο της τουρκικής επιθετικότητας.

Τέρμα τα παραμύθια λοιπόν! Το ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε στην καταγγελία του πολέμου ως ιμπεριαλιστικού και άδικου για τους λαούς Ρωσίας και Ουκρανίας, που βάζει σε κίνδυνο τους λαούς όλης της περιοχής. Δικαιώθηκε για την αποφασιστικότητά του να μπει μπροστά στην οργάνωση της λαϊκής αντίθεσης στον πόλεμο, στον αγώνα ενάντια στην ελληνική εμπλοκή. Επαιξε καθοριστικό ρόλο για να μην περάσει στον λαό η ΝΑΤΟική μονοφωνία τού «διάλεξε ιμπερια-ληστή».

Η στάση του αυτή, όπως και η στάση όλων των άλλων κομμάτων, δεν μπορεί παρά να αποτελέσει κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ στις επερχόμενες εκλογές. Πολύ περισσότερο μπροστά στον κίνδυνο κλιμάκωσης και γενίκευσης του πολέμου, όπου η οποιαδήποτε επόμενη κυβέρνηση δεν θα διστάσει καθόλου να οδηγήσει τον λαό ως «πρόβατο» σε ΝΑΤΟική σφαγή...