Η εκδήλωση ξεκίνησε με την αποκάλυψη τιμητικής πλακέτας από το ΚΚΕ για τον Σπύρο Κοντούλη, αγωνιστή της ΕΑΜικής Αντίστασης και θρυλικό ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ. Τα αποκαλυπτήρια της τιμητικής πλακέτας, στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, μέσα σε κλίμα συγκίνησης, έκανε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας. Το «παρών» έδωσαν επίσης τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ Γιάννης Πρωτούλης, Νίκος Σοφιανός και Θοδωρής Χιώνης.

Στο σημείο είχαν καταφτάσει φίλοι της ΑΕΚ από όλη την Αττική, φορώντας τις μπλούζες της αγαπημένης τους ομάδας, οικογένειες με μικρά παιδιά, με τη νεολαία να δίνει βροντερό «παρών», με τα έντονα συναισθήματα και τη συγκίνηση να είναι έκδηλα ανάμεσα στους παρευρισκόμενους. Ενδεικτικό του όμορφου και αγωνιστικού κλίματος που επικράτησε ήταν ότι από τον σταθμό του ΗΣΑΠ στον Περισσό κατέβαινε κόσμος που φώναζε συνθήματα για την ΑΕΚ και το ΚΚΕ.

Στον σύντομο χαιρετισμό του ο Δ. Κουτσούμπας σημείωσε:

«Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, έξω από το νέο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, για να τιμήσουμε τον Σπύρο Κοντούλη, έναν πραγματικό θρύλο της ΑΕΚ, ένα μέλος του ΕΑΜ, αγωνιστή της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, ο οποίος βασανίστηκε και διώχθηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

Θέλουμε οι νέες γενιές να θυμούνται τον Κοντούλη της ΑΕΚ, τον Γόδα του Ολυμπιακού, τον Μεσσάρη του Παναθηναϊκού και τόσους άλλους ποδοσφαιριστές, αθλητές, αγωνιστές που έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για μεγάλα, για υψηλά ιδανικά.

Αποτελούν πρότυπα, σύμβολα, και για τις ομάδες τους αλλά και για τους φιλάθλους, παλαιότερους, νεότερους, τους σημερινούς φιλάθλους, για τον αγώνα τους και μέσα στα γήπεδα με την μπάλα, αλλά και μέσα στο μεγάλο γήπεδο της ζωής, παλεύοντας για το δίκιο του λαού και την προκοπή αυτού του τόπου.

Να έχετε καλή δύναμη και υγεία, όλοι και όλες, με νέους νικηφόρους αγώνες».

Την εκδήλωση τιμής στον Σπύρο Κοντούλη άνοιξε ο Νίκος Σερετάκης, στέλεχος του ΚΚΕ και επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Ν. Φιλαδέλφειας - Ν. Χαλκηδόνας, αναφέροντας ότι υπάρχουν ορισμένες μορφές λαϊκών αγωνιστών που το πέρασμά τους από τη ζωή χαράζεται βαθιά στη συλλογική μνήμη. Μια τέτοια μορφή, επεσήμανε, ήταν και ο Σπύρος Κοντούλης.

Στη συνέχεια οι συγκεντρωμένοι μετέβησαν στον χώρο του 1ου Γυμνασίου - 1ο Λυκείου Ν. Φιλαδέλφειας, όπου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση της ΚΟ Αττικής «ΑΕΚ σημαίνει προσφυγιά».

Πλήθος κόσμου γέμισε ασφυκτικά την αίθουσα, ενώ παρακολούθησαν την εκδήλωση και από το προαύλιο, όπου είχε στηθεί οθόνη. Στην εκδήλωση παρευρέθηκε η κόρη του σπουδαίου ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Στέλιου Σεραφείδη, ο οποίος «έφυγε» φέτος από τη ζωή, Σοφία.

Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο Θέμης Γκιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Σπύρος Τζόκας, πανεπιστημιακός - συγγραφέας, και οι δημοσιογράφοι Νάσος Μπράτσος και Νίκος Αγγελίδης. Την εκδήλωση άνοιξε με σύντομο χαιρετισμό ο Νίκος Σταματόπουλος, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Αττικής του ΚΚΕ και Γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Βορειοδυτικής Αθήνας, ενώ στη συνέχεια προβλήθηκε βίντεο που ετοίμασε η ΚΟ Αττικής του Κόμματος.

Ο Θέμης Γκιώνης ξεκίνησε την ομιλία του σημειώνοντας ότι «η σημερινή μας εκδήλωση συμπίπτει με την έναρξη της "γιορτής του ποδοσφαίρου", όπως ονομάζεται το Μουντιάλ που ξεκινά στο Κατάρ. Για εμάς, αλλά και συνολικά για τους εργαζόμενους, την παγκόσμια εργατική τάξη, δεν μπορεί να είναι γιορτή ένα γεγονός που στοίχισε τη ζωή 6.500 εργατών, στην πλειοψηφία τους μεταναστών. Δεν πρόκειται για εργατικά ατυχήματα αλλά για εργοδοτικά εγκλήματα, μια μαζική εργατοθυσία στην μπίζνα δισεκατομμυρίων μεταξύ του Κατάρ, της FIFA, των κατασκευαστικών ομίλων και των χορηγών που θησαυρίζουν. Ηδη ακούγονται και γράφονται καταγγελίες για διάφορες εξαγορές, πακέτα εκατομμυρίων. Δεν μας προκαλεί έκπληξη άλλωστε η μετεξέλιξη του ποδοσφαίρου, σε παγκόσμιο επίπεδο και στη χώρα μας, σε μια γιγάντια οικονομική επιχείρηση γύρω από την οποία διακινούνται, άμεσα ή έμμεσα, τεράστια ποσά. Επιβεβαιώνεται το εξής: Οπου το κέρδος πρωτεύει, η ανθρώπινη ζωή περισσεύει.

Τα υποκριτικά λόγια και τα κροκοδείλια δάκρυα θέλουν να κρύψουν αυτήν τη μεγάλη αλήθεια, καθώς χορηγοί και όμιλοι έχουν πρωτοστατήσει και πρωτοστατούν στην κόλαση αυτή. Είναι σημαντικό ότι αθλητές και φίλαθλοι σηκώνουν ανάστημα και καταγγέλλουν αυτό το έγκλημα, υψώνουν πανό σε γήπεδα, όπως έκαναν οι φίλαθλοι της ΑΕΚ πρόσφατα. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εργάτες στο Κατάρ για την προστασία της ζωής, της υγείας και των δικαιωμάτων τους, για πλήρεις αποζημιώσεις στις οικογένειες των νεκρών και στους σακατεμένους εργάτες».

Ακολούθως προχώρησε στο κυρίως θέμα της ομιλίας του, σχετικά με τη συμβολή του ΚΚΕ και την επίδραση του λαϊκού κινήματος στο ελληνικό ποδόσφαιρο: «Και στη χώρα μας η ιστορική πορεία του ποδοσφαίρου έχει παράλληλη τροχιά με την πορεία εμφάνισης της εργατικής τάξης, με την προσπάθεια που κάνει να οργανωθεί ως τάξη, ιδιαίτερα μετά την επιτυχημένη επανάσταση στη Ρωσία το 1917 και την εμφάνιση των πρώτων Κομμουνιστικών Κομμάτων σε πολλές χώρες. Στην Ελλάδα η προσπάθεια αυτή κάνει τα πρώτα της βήματα με τη δημιουργία του ΣΕΚΕ τον Νοέμβρη του 1918, που στο 3ο Εκτακτο Συνέδριό του, τον Νοέμβριο του 1924, μετονομάστηκε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας.

Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι το ΚΚΕ συνέδεσε τη δράση του με την ανάπτυξη του μαζικού αθλητισμού στην Ελλάδα και ιδιαίτερα με το πιο λαοφιλές άθλημα, το ποδόσφαιρο (...)

Το άθλημα, όπως και αλλού, εκφράζει - σε αντίθεση με την κυρίαρχη ιδεολογία του ατομισμού και τη λογική "ο ένας σε βάρος των άλλων και σε βάρος του συνόλου" - τη δυνατότητα να αναδεικνύει ποδοσφαιρικές προσωπικότητες μέσα από το σύνολο, όχι ως ένα άθροισμα μεμονωμένων ατομικοτήτων αλλά μέσω ενός ποιοτικού συνδυασμού με τη συλλογική προσπάθεια, υπενθυμίζοντας ότι πρωταγωνιστές είναι αυτοί που παίζουν μέσα στο γήπεδο και είναι αυτοί τελικά που πάντα θα έχουν τη δύναμη, αν το αποφασίσουν, να πετάξουν από το γήπεδο τους πουλημένους διαιτητές και τα αφεντικά τους. Γιατί όπως χωρίς παίκτες ποδόσφαιρο δεν παίζεται, έτσι και χωρίς εργαζόμενους γρανάζι δεν γυρνά!

Ετσι, από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του ΚΚΕ και όλη την περίοδο του Μεσοπολέμου, μέσα σε βαθιά παρανομία, ενάντια στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του αστικού κράτους και της καπιταλιστικής εργοδοσίας, στο "Ιδιώνυμο" του Ελευθέριου Βενιζέλου και γενικότερα στις διώξεις, στις δολοφονικές επιθέσεις, στις φυλακίσεις και τους εκτοπισμούς, το ΚΚΕ και η ΟΚΝΕ ανέπτυξαν πρωτοπόρα δράση στο μέτωπο του αθλητισμού, οργανώνοντας τη διεκδίκηση αλλά και τη δραστηριότητα αυτή καθαυτή, την ψυχαγωγία του λαού, που έπαιζε βασικό ρόλο στην ψυχική και ηθική ανάταση, με ιδιαίτερη φροντίδα αλλά και δημιουργικότητα. Παράλληλα το ΚΚΕ αποτέλεσε την οργανωτική ραχοκοκαλιά για τη συγκρότηση μαζικών αθλητικών σωματείων, που προσέλκυαν νέο κόσμο και τον έφερναν σε επαφή με τις θέσεις και την ιδεολογία του Κόμματος σε δύσκολες συνθήκες παρανομίας.

Σημαντικό ρόλο σε αυτήν την προσπάθεια έπαιξαν οι πρόσφυγες, που πρωτοστάτησαν στην ίδρυση και οργάνωση των εργαζομένων στα αθλητικά σωματεία. Ετσι γεννήθηκαν σε κάθε πόλη ομάδες με έντονο το προλεταριακό - προσφυγικό στοιχείο και τα σημάδια μιας διαφορετικής κουλτούρας, από τα παράλια της Μικρασίας και του Εύξεινου Πόντου. Ομάδες που δεν ξέχασαν μέχρι σήμερα την καταγωγή και την Ιστορία τους. Η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ, ο Απόλλων Καλαμαριάς, ο Πανιώνιος, ο Απόλλων Σμύρνης, ο Ατρόμητος, η Νίκη Βόλου κ.ά. έχουν έντονα αυτά τα χαρακτηριστικά.

Μέσα απ' αυτήν τη μεγάλη προσπάθεια και δραστηριότητα ξεπήδησαν παίκτες - ταλέντα όπως ο Σπύρος Κοντούλης, τον οποίο τιμάμε σήμερα εδώ στη Νέα Φιλαδέλφεια, μπαλαδόροι με ιδιαίτερα χαρίσματα, που έδωσαν παλικαρίσια τη μάχη μέσα και έξω από τις γραμμές του γηπέδου. Ηταν τέκνα μιας αθλητικής κίνησης που αναπτύχθηκε μέσα από το εργατικό κίνημα, με την ίδρυση των πρώτων συλλόγων στις φτωχές γειτονιές, στα εργοστάσια, στα λιμάνια. Αθλητές - αγωνιστές, που παρέμειναν αμετακίνητοι στα ιδανικά του αγώνα, χωρίς να λογαριάζουν ούτε την ίδια τους τη ζωή, αλύγιστοι, γιατί δεν αποκήρυξαν τις ιδέες τους. (...)

Οπως είδατε (σ.σ. στο βίντεο που προβλήθηκε για τον Στέλιο Σεραφείδη), ο Σπύρος Κοντούλης αποτέλεσε έμπνευση για τις επόμενες γενιές, και αυτό συνέβη με όλους τους θρύλους των γηπέδων, όπου κάτω από τη φανέλα της ομάδας χτυπούσε δυνατά η αλύγιστη καρδιά του αγωνιστή, του κομμουνιστή. Η ενασχόληση με τον αθλητισμό λειτούργησε ευεργετικά, και έτσι στοιχεία όπως η πειθαρχία, η συγκέντρωση, η αυτοπεποίθηση, η ηρεμία, η αφοβία μπολιάστηκαν με τη φλόγα της επαναστατικής πολιτικής και, ταυτόχρονα με την πρακτική επίμονη δουλειά, έγιναν ένα ανίκητο μείγμα. Μείγμα που μπορεί διαχρονικά να σφυρηλατήσει αγωνιστές βγαλμένους μέσα από το καμίνι της πάλης, δοκιμασμένους, έμπειρους, που δεν ταλαντεύονται εύκολα, πρωτοπόρους, ικανούς να πρωταγωνιστήσουν σε κάθε αγώνα, να εμπνεύσουν και να ηγηθούν σε μια ομάδα μέσα και έξω από το γήπεδο, μέχρι τη νίκη. Τιμή και δόξα στους αγωνιστές των γηπέδων! Τιμή και δόξα στον Σπύρο Κοντούλη!».

Ο Σπύρος Τζόκας, πανεπιστημιακός - συγγραφέας, στην ομιλία του με θέμα «Η σύντομη διαδρομή του θρύλου της ΑΕΚ Σπύρου Κοντούλη» αναφέρθηκε στον αγωνιστή ποδοσφαιριστή, ξεκινώντας από τις προσφυγικές του καταβολές και φτάνοντας μέχρι την αντιστασιακή δράση του κατά τη διάρκεια της Κατοχής και τη δολοφονία του από τους ναζί. Εδωσε συγχαρητήρια στην ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ για την εκδήλωση, καθώς, όπως επεσήμανε, «σε μια περίοδο που οι νεκροί μας, οι εκτελεσμένοι, οι ήρωες και πιθανώς τα πρότυπά μας λησμονούνται, είτε από αδιαφορία είτε από σκοπιμότητα, το ΚΚΕ με τη συγκεκριμένη εκδήλωση λέει πως δεν θα αφήσουμε να ξεχαστούν». Ολα αυτά, πρόσθεσε, αποτελούν έναν τρόπο προκειμένου να μπει ένα λιθαράκι που σταδιακά γίνεται ογκόλιθος και ισχυρό ανάχωμα, σε μια περίοδο που επιχειρείται όλο και πιο οργανωμένη αναθεώρηση της Ιστορίας.

Από την πλευρά του ο Νάσος Μπράτσος μίλησε για την «ίδρυση των πρώτων σωματείων από πρόσφυγες στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή». Εδωσε συγχαρητήρια στους διοργανωτές της εκδήλωσης, για τρεις σημαντικούς λόγους: «Γιατί αυτή, συμπίπτοντας χρονικά με την έναρξη του ματωμένου από τους θανάτους χιλιάδων εργατών στα έργα του Μουντιάλ στο Κατάρ - κάτι για το οποίο οι κυβερνήσεις του δυτικού κόσμου, ειδικά της ΕΕ, και οι διεθνείς ποδοσφαιρικοί οργανισμοί "δεν είδαν, δεν άκουσαν" - αναδεικνύει μια άλλη μορφή αθλητισμού ως ανθρώπινη ανάγκη και δικαίωμα, και όχι εμπορευματοποιημένο και ανταλλάξιμο είδος. Επίσης, για το γεγονός πως η θεματική της ενότητα φέρνει στο προσκήνιο και τον σημαντικό ρόλο του μικρασιατικού ελληνισμού στην επανεκκίνηση της αθλητικής ζωής στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου. Παράλληλα συμβάλλει και στη διάσωση της ιστορικής μνήμης, ειδικά για το ποια είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας, που υπηρέτησε και ο ίδιος ο Σπύρος Κοντούλης με τον αγώνα του ενάντια στον ναζισμό, σε μια περίοδο που εγκληματικές ομάδες επιχειρούν να ανασυγκροτηθούν υπό τον μανδύα των οργανωμένων οπαδών μέσα σε κερκίδες γηπέδων».

Ο δημοσιογράφος Νίκος Αγγελίδης μίλησε για «την ίδρυση της ΑΕΚ και τα πρώτα δύσκολα χρόνια», πιάνοντας το νήμα της Ιστορίας από τους πρώτους αθλητικούς συλλόγους στην Κωνσταντινούπολη και συνεχίζοντας στα χρόνια μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και στην ίδρυση αντίστοιχων αθλητικών συλλόγων στην Ελλάδα. Στάθηκε στη δεκαετία του '30, αναφέροντας πως η ισχυροποίηση του ΚΚΕ σε όλα τα μέτωπα αποτέλεσε και σημείο καμπής ώστε να αλλάξει το προφίλ της ΑΕΚ σε επίπεδο διοικητικό και οπαδικό, παύοντας πλέον να είναι μια κλειστή ομάδα επιφανών προσώπων και επιχειρηματιών από την Πόλη και αρχίζοντας να ανοίγεται ταξικά στα λαϊκά κοινωνικά στρώματα. Κάτι που έπαιξε σημαντικό ρόλο στο δυνάμωμα της ΑΕΚ, αφού ανέβασε κατακόρυφα τον αριθμό των υποστηρικτών της, οδηγώντας την στις μετέπειτα αθλητικές επιτυχίες. Ειδική αναφορά έκανε στην περίοδο της Κατοχής, οπότε η ΑΕΚ αποτέλεσε «φωλιά» αντίστασης, με δεκάδες αθλητές από όλα τα τμήματα να οργανώνονται στην Αντίσταση με διάφορους τρόπους.