Με ποταμούς δακρύων, ΟΗΕ, ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ενωση παρακολουθούν από πολύ κοντά τη διαδικασία διαμελισμού της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Τα κροκοδείλια δάκρυα, ωστόσο, δεν είναι δυνατό να κρύψουν το ρόλο που έχουν παίξει και παίζουν αυτοί οι οργανισμοί και σε αυτή την υπόθεση. Ενας ρόλος που επιμελώς συσκοτίζεται, όπως με επιμέλεια κρατιέται στη σκιά και ο τεράστιος αριθμός στρατιωτών που το ΝΑΤΟ έχει ήδη αναπτύξει στο έδαφος της ΠΓΔΜ.

Μια καλή προσπάθεια συσκότισης των όσων συμβαίνουν στην ΠΓΔΜ καταβάλλει η ελληνική κυβέρνηση, η οποία κάνει λόγο για την ανάγκη της στρατιωτικής παρέμβασης της διεθνούς κοινότητας, προκειμένου να σταματήσει ο πόλεμος. Ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, μετά τη συζήτηση που είχε χτες με τον πρωθυπουργό, σε δηλώσεις του σημείωσε την πιθανότητα η διεθνής κοινότητα να κληθεί να παρέμβει και στρατιωτικά για να διαφυλάξει την ακεραιότητα της FYROM.

Οι δηλώσεις αυτές του Γ. Παπανδρέου αποτελούν μνημείο υποκρισίας, γιατί γνωρίζει πολύ καλά πως το ΝΑΤΟ με τις δυνάμεις του βρίσκεται ήδη στην ΠΓΔΜ, γεγονός που δεν εμπόδισε την κλιμάκωση της δράσης των Αλβανών αυτονομιστών.

Σύμφωνα με πληροφορίες, πέρα από τις γνωστές δυνάμεις επιμελητείας της KFOR, που ανέρχονται σε 4 με 5 χιλιάδες άνδρες, στο έδαφος της ΠΓΔΜ αυτή τη στιγμή υπάρχουν ακόμη 15.000 στρατιώτες του ΝΑΤΟ. Η Συμμαχία, όπως παρατηρούν με σκωπτικό τρόπο Ελληνες διπλωμάτες, έχει αποστείλει ως θεατές του δράματος περισσότερους στρατιώτες απ' ό,τι διαθέτουν τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα.

Βέβαια, δεν είναι ακριβές ότι οι ΝΑΤΟικές δυνάμεις, που έχουν αναπτυχθεί στα Σκόπια, είναι απλοί θεατές. Υποτίθεται ότι βοηθούν με τις γνώσεις τους τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας, προσφέροντας πληροφορίες για τη δράση των αυτονομιστών και ιδέες για τους τρόπους αντιμετώπισής τους από τον πλημμελώς οργανωμένο στρατό της ΠΓΔΜ. Ωστόσο, παράγοντες της ελληνικής διπλωματίας δε φαίνεται να έχουν αυτή την εικόνα για την αποστολή των ΝΑΤΟικών στην ΠΓΔΜ. Αλλωστε, και η κυβέρνηση των Σκοπίων θεωρεί ότι το ΝΑΤΟ παίζει διπλό παιχνίδι υπέρ των Αλβανών αυτονομιστών.

Οπως υποστηρίζουν έμπειροι διπλωμάτες στο ελληνικό ΥΠΕΞ, η μόνη πίεση που ουσιαστικά έχει ασκήσει το ΝΑΤΟ είναι προς την κυβέρνηση της ΠΓΔΜ να μην κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση πολέμου και οπλίσει το λαό για έναν «νυν υπέρ πάντων αγώνα». Ταυτόχρονα, όπως σημειώνουν οι ίδιοι διπλωμάτες, οι ΝΑΤΟικοί ειδικοί έχουν διαβρώσει απόλυτα τις πλημμελώς οργανωμένες Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας, με αποτέλεσμα να μην έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν την καλά οργανωμένη προσπάθεια των Αλβανών αυτονομιστών.

Ο ρόλος των ΝΑΤΟικών δυνάμεων, και ειδικότερα αυτών που έχουν αναπτυχθεί μέσα στο έδαφος της ΠΓΔΜ, θα αρχίσει να ξεκαθαρίζει όταν οι Αλβανοί αυτονομιστές ολοκληρώσουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις τους και κατοχυρώσουν υπό τον έλεγχό τους κάποιο ικανοποιητικό κομμάτι από το έδαφος της ΠΓΔΜ. Τότε, όπως εκτιμούν διπλωματικοί κύκλοι, οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ θα αναπτυχθούν μεταξύ των εμπολέμων, επικυρώνοντας με την παρουσία τους τη νέα αλλαγή στο βαλκανικό χάρτη. Ασφαλώς, σε αυτή τη νέα «ειρηνευτική» προσπάθεια, θα είναι παρούσα και η Ελλάδα, όπως παραδέχτηκε με δηλώσεις του και ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, Δ. Ρέππας.

Τα προβοκατόρικα και αποσταθεροποιητικά σενάρια, για εξάπλωση της δράσης των Αλβανών ανταρτών και εντός του ελληνικού εδάφους, με πρόσχημα το ανύπαρκτο θέμα της Τσαμουριάς, συντηρεί και ενισχύει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλος, με συνέντευξη που παραχώρησε σε τρεις Βαλκάνιους δημοσιογράφους, από Γιουγκοσλαβία, Αλβανία και ΠΓΔΜ. Τα ερωτήματα αυξάνουν καθώς η συνέντευξη αυτή μοιράστηκε μέσω του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων από το Πολιτικό Γραφείο του Α. Τσοχατζόπουλου.

Σε ερώτηση για το ποια είναι η επίσημη απάντηση της Αθήνας στις απειλές του αρχηγού του «Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού», Αλί Μεχμέτι, σχετικά με τα σχέδιά τους να ξεκινήσουν τη δράση τους και στη Βορειοδυτική Ελλάδα, ο Α. Τσοχατζόπουλος επισήμανε μεν ότι «πρόκειται για θεωρητικά ενδεχόμενα, που δεν ευσταθούν σε καμία πραγματική βάση και για αυτό δεν υπάρχει νόημα να γίνει συζήτηση για κάτι τέτοιο», για να προσθέσει ότι «είναι απαράδεκτο με τη βία, και μέσω των όπλων, να επιτευχθούν αλλαγές σε οτιδήποτε αφορά τη χώρα μας ή τον τρόπο ζωής μας». Δηλαδή το συζητάμε.

Ωστόσο, οι συνομιλητές του Α. Τσοχατζόπουλου επέμεναν και με άλλες ερωτήσεις «στην περίπτωση που οι Αλβανοί τρομοκράτες επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους στο βόρειο τμήμα της Ελλάδας, ο ελληνικός στρατός θα απαντήσει ανάλογα; Και ακόμη, μπορούμε να περιμένουμε ότι οι ελληνικές αρχές σκέφτονται να αλλάξουν το Ελληνικό Σύνταγμα, προκειμένου να ικανοποιήσουν την απαίτηση του κ. Αχμέτ στο όνομα των "δικαιωμάτων των Αλβανών" στην Ελλάδα;». Ο Α. Τσοχατζόπουλος απάντησε περιγράφοντας τις «καλές» ελληνοαλβανικές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα, γι' αυτό «δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα αντιμετωπίσουμε ένα νέο πρόβλημα και μάλιστα φανταστικό χωρίς πραγματική βάση που δεν αντιμετωπίσαμε προηγουμένως».

Οι ερωτήσεις όμως για το ίδιο θέμα επανέρχονται: «Οπως είπατε προηγουμένως, η κατάσταση στη "Μακεδονία" (ΠΓΔΜ) είναι διαφορετική από την κατάσταση στην Ελλάδα σχετικά με τους Αλβανούς. Η απαίτηση του κ. Αχμέτ είναι ίδια με τις απαιτήσεις που εφάρμοζε στη χώρα μας. Λέει ότι μάχεται στο όνομα των πολιτικών δικαιωμάτων, αλλά θέλουν να αλλάξουν ορισμένα πράγματα, όπως η κατάσταση που δεν είναι η ίδια για τις μειονότητες. Οπως είπατε νωρίτερα, κ. υπουργέ, σεβόμενος τις μειονότητες, δεν έχει σημασία ο αριθμός, αλλά τα δικαιώματά τους». Για να απαντήσει ο Α. Τσοχατζόπουλος ότι «πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι με αυτά τα ερωτήματα, εάν εννοούμε το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα - αυτό πράττουμε. Αλλά, εάν ορισμένοι άνθρωποι νομίζουν ότι στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μπορούν να επιχειρούν με όπλα και να ακολουθούν άλλες μεθόδους για να πετύχουν, τότε φυσικά κανένας δε δέχεται κάτι τέτοιο».

Παρ' όλα αυτά ακολουθεί και άλλη σχετική ερώτηση: «Τελευταίως, η ιστορία περί Τσαμουριάς ακούγεται σταθερά μέσω των ΜΜΕ. Κύριε υπουργέ, η αλβανική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει πραγματικό ζήτημα και ότι επιλύθηκε στο παρελθόν. Τι πιστεύει η Ελλάδα γι' αυτό; Ποιος είναι ο νικητής; Ελλάδα ή Αλβανία;». Στην απάντησή του ο Α. Τσοχατζόπουλος επανέλαβε ότι «δεν υπήρχε τέτοιο πρόβλημα. Ο κόσμος το γνωρίζει, η αλβανική και η ελληνική κυβέρνηση λένε ότι το πρόβλημα δεν υπάρχει».

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ.-

Την απομάκρυνση του Βουκ Ομπράντοβιτς (ενός από τους αντιπροέδρους της σερβικής κυβέρνησης και αρχηγός του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος) λόγω εμπλοκής του ονόματός του σε σκάνδαλο σεξουαλικών παρενοχλήσεων, αποφάσισε χτες το σερβικό Κοινοβούλιο.

Η απόφαση απομάκρυνσης του 54χρονου πρώην αντιπροέδρου είχε βέβαια ληφθεί βδομάδες πριν, καθώς ήδη από τις 11 του Μάη οι ηγέτες της κυβερνώσας παράταξης («Δημοκρατική Αντιπολίτευση Σερβίας») είχαν αποφανθεί πως ο Ομπράντοβιτς δεν μπορούσε πλέον να ασκεί τα καθήκοντά του λόγω κατηγοριών που είχαν διατυπωθεί εναντίον του για σεξουαλική παρενόχληση γυναικών συναδέλφων του και δημοσιογράφων. Ετσι, χτες η σερβική Βουλή, όπου η «Σερβική Δημοκρατική Αντιπολίτευση έχει την πλειοψηφία των εδρών - απλώς επικύρωσε τη συγκεκριμένη απόφαση...

Υπέρ μιας «πιο ενεργού ανάμειξης» στην «κρίση» στην ΠΓΔΜ, τάσσεται η ηγεσία της ΝΔ, η οποία σαφώς υποστηρίζει μια στρατιωτική επέμβαση, αλλά επιφυλάσσεται για το «πώς» και «πότε».

Η υπεύθυνη Εξωτερικών και Αμυνας τομεάρχης Ντ. Μπακογιάννη, όταν ρωτήθηκε χθες (από τον «Φλας») για το ενδεχόμενο στρατιωτικής παρουσίας στην ΠΓΔΜ, είπε ότι «η παρουσία στρατιωτικής δύναμης στην περιοχή είναι μια κουβέντα, η οποία γίνεται εδώ και καιρό. Πώς και με ποιους όρους μπορεί να υπάρξει αυτή η στρατιωτική δύναμη, είναι επίσης ένα θέμα». Και πρόσθεσε: «Η πρώτη δική μας άποψη ήταν ότι οι άμεσα συνοριακές χώρες πρέπει να είναι πολύ προσεκτικές σ' αυτού του είδους τις αποφάσεις, αλλά είναι κάτι το οποίο έχει μείνει ανοιχτό προς στιγμήν». Η πρώην υπουργός άφησε να διαφανεί ότι η επέμβαση πρέπει «να επιβληθεί ως απόφαση της ΕΕ».

Περισσότερο σαφής ο Αρ. Σπηλιωτόπουλος είπε (στον «Πλάνετ») ότι «πρέπει να μας απασχολήσει σοβαρά» η στρατιωτική επέμβαση στα Σκόπια και, μάλιστα, δε δίστασε να υποστηρίξει ότι «η Ελλάδα θα πρέπει ασφαλώς να εξετάσει πολύ σοβαρά την ενεργή συμμετοχή της». Πρέπει να υπάρξει παρέμβαση, έτσι ώστε η κρίση ή το σενάριο του διαμελισμού να περιθωριοποιηθεί, συμπλήρωσε.