Σε μια αλυσίδα απανωτών εξελίξεων, τη Δευτέρα γνωστοποιήθηκε η ματαίωση της πώλησης του 67% του Οργανισμού Λιμένα Αλεξανδρούπολης. Θυμίζουμε ότι η διαγωνιστική διαδικασία του ΤΑΙΠΕΔ βρισκόταν στο στάδιο αξιολόγησης των προσφορών που είχαν κατατεθεί για το ακριτικό λιμάνι από δύο «επενδυτικά σχήματα»: Την κοινοπραξία «Ιnternational Port Investments Alexandroupolis», η οποία απαρτίζεται από τις εταιρείες «Black Summit Financial Group» - «Euroports-Efa Group» και ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ (μέτοχος εκεί και ο Βαγγ. Μαρινάκης) και τη «Liberty Port Holdings Mονοπρόσωπη ΑΕ» (θυγατρική της «Quintana Infrastructure & Development»).
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, είπε στη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1 πως «η κυβέρνηση αποφάσισε ότι στην παρούσα συγκυρία η Αλεξανδρούπολη είναι τόσο μεγάλης στρατηγικής, γεωπολιτικής και ενεργειακής σημασίας για τη χώρα μας, ώστε πρέπει να παραμείνει στην κυριότητα του ελληνικού Δημοσίου».
Μια αλλαγή στάσης που αποδίδεται στο γεγονός ότι εντείνεται η χρήση της από τους Αμερικανούς για στρατιωτικούς σκοπούς, με τις κυβερνήσεις των δύο χωρών να την εξελίσσουν σταδιακά σε «Σούδα του Βορρά», ο «σημαντικότερος κόμβος του ΝΑΤΟ στη Νοτιοανατολική Ευρώπη για διεκπεραίωση πολεμικού του υλικού προς τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία», όπως τονίζεται από στρατιωτικές πηγές.
Οι Αμερικανοί - με βάση και τα όσα προβλέπονται στην κατάπτυστη Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Βάσεις - έχουν αναπτύξει ήδη προσωπικό σε όλη την ευρύτερη περιοχή. Συγκεκριμένα:
-- Στο Στρατόπεδο Κανδηλάπτη (μια ανάσα από τον κόμβο της Εγνατίας - του αποδίδουν μάλιστα τον χαρακτηρισμό Logistics Support Area «Αlex A» - Περιοχή υποστήριξης logistics, δηλαδή διαχείρισης προϊόντων κατά την αποθήκευση και τη διαμετακόμιση, Α).
-- Στο Στρατόπεδο Γιαννούλη (του αποδίδουν τον χαρακτηρισμό Logistics Support Area «Αlex Β» - Περιοχή υποστήριξης logistics Β).
-- Στην έδρα της 12ης Μηχανοκίνητης Μεραρχίας Πεζικού (με την οποία συνεργάζονται στενά σε όλες τις απανωτές τα τελευταία χρόνια διεκπεραιώσεις δυνάμεών τους) στην πόλη.
-- Και φυσικά στο λιμάνι και το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, σημεία εισόδου και εξόδου στις σχετικές διεκπεραιώσεις.
Ο οποίος ακριτικός λιμένας και το δίκτυο (οδικό και σιδηροδρομικό) της περιοχής ξεχωρίζουν στους σχεδιασμούς τους. Διόλου τυχαία το καλοκαίρι ολοκληρώθηκε τρισδιάστατη βυθομέτρηση της λιμενολεκάνης και του διαύλου του λιμένα, ώστε να πιστοποιηθεί αρμοδίως ο ασφαλής ελλιμενισμός για μεγάλα μεταγωγικά πλοία των Αμερικανών, σαν αυτά που αναμένεται να στείλουν στην πόλη τις επόμενες βδομάδες προκειμένου να ξεφορτώσουν επιπλέον ερπυστριοφόρα και τροχοφόρα οχήματα, συν άλλο πολεμικό υλικό - θα προωθηθούν κατόπιν προς Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη με τη συνδρομή του Στρατού και της Αστυνομίας της χώρας μας.
Παράλληλα, αρμόδιοι παράγοντες επιβεβαιώνουν ότι προχωρούν τα σχέδια για επέκταση υποδομών του λιμένα, έτσι ώστε όχι απλά να ελλιμενίζονται αλλά και να υποστηρίζονται εκεί τα μεγάλα αντιτορπιλικά των Αμερικανών, τύπου Arleigh Burke, με ταυτόχρονη κατασκευή σταθμού ραντάρ των Αμερικανών, με εμβέλεια για παρακολούθηση από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι τη Συρία. Συζητείται δε ένα σενάριο η πόλη και όσα γίνουν εκεί να χρησιμεύσουν ως κέντρο επιμελητείας (εξοπλισμός, πυρομαχικά, καύσιμα κ.λπ.) για τις αμερικανικές δυνάμεις που επιχειρούν σε όλες τις χώρες της περιοχής: Από το Κόσοβο μέχρι την Τουρκία και από Βουλγαρία - Ρουμανία μέχρι την Πολωνία και τις Βαλτικές χώρες.
Αποκαλυπτικός ως προς αυτά ήταν, άλλωστε, ο υπουργός Αμυνας, Ν. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος, μιλώντας την Τετάρτη στη Βουλή, στην εναρκτήρια συνεδρίαση της Ειδικής Ομάδας για τη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή (GSM) της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ αναφερόμενος στη «συνεισφορά» της κυβέρνησης στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία τόνιζε ότι «η παροχή διευκολύνσεων στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης (...) εντείνει το συμμαχικό αποτύπωμα στην ευρύτερη περιοχή», καθώς το λιμάνι «στις ημέρες που ζούμε αποκτά ένα ιδιαίτερο στρατηγικό ενδιαφέρον για τη Συμμαχία, αφού από εκεί καθίσταται πιο ευχερής η μεταφορά στρατευμάτων προς τη δύσκολη περιοχή, δηλαδή τα σύνορα με την Ουκρανία». Στο ίδιο πλαίσιο πρόσθεσε ότι «η επέκταση του αγωγού καυσίμων έως την Αλεξανδρούπολη σε πρώτη φάση και ίσως ακολούθως προς την Ουκρανία και τη Ρουμανία, θα υποστηρίξει με καύσιμα ενδεχόμενες συμμαχικές επιχειρήσεις. Ιδίως στην περίπτωση που θα καταστεί πιο δύσκολη η εκτέλεση αντίστοιχων θαλάσσιων μεταφορών».
Ο αγωγός καυσίμων των Ενόπλων Δυνάμεων ξεκινά από την Ελευσίνα και καταλήγει στην Καβάλα, ενώ είναι συνδεδεμένος με τα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ σε Ασπρόπυργο και Θεσσαλονίκη. Οι ΗΠΑ προωθούν εδώ και καιρό την επέκταση του αγωγού προς την Αλεξανδρούπολη, ώστε να εξυπηρετεί τον ανεφοδιασμό των αμερικανοΝΑΤΟικών στρατευμάτων, ενώ η σχεδιαζόμενη επέκταση πρόκειται να χρηματοδοτηθεί από ΝΑΤΟικά κονδύλια. Εξάλλου, υπάρχει ήδη άμεση αμερικανική εμπλοκή στη λειτουργία και διαχείριση του αγωγού, καθώς η Συμφωνία Ασφάλειας Εφοδιασμού και Πληροφοριών (SSI Agreement) που υπέγραψε το 2019 το υπουργείο Αμυνας με την «Lockheed Martin» προβλέπει ότι η εταιρεία έχει την πλήρη ευθύνη έναντι του υπουργείου για την υλοποίηση του προγράμματος ηλεκτρονικής παρακολούθησης του αγωγού καυσίμων.
Την έναρξη των σεισμικών ερευνών από την «ExxonMobil» νότια της Πελοποννήσου και δυτικά της Κρήτης για τον εντοπισμό φυσικού αερίου γνωστοποίησε μέσα στη βδομάδα η κυβέρνηση, επιχειρώντας παράλληλα να καλλιεργήσει προσδοκίες περί διασφάλισης της ενεργειακής επάρκειας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Το ακριβώς αντίθετο δηλαδή απ' όσα «διασφαλίζει» η παράδοση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε ενεργειακούς κολοσσούς με τις συμβάσεις παραχώρησης που δρομολόγησαν, ψήφισαν και υλοποίησαν οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Κι αυτό γιατί οι ενεργειακοί όμιλοι θα αξιοποιήσουν τα κοιτάσματα για τα δικά τους κέρδη και όχι για τις λαϊκές ανάγκες, ενώ την ίδια στιγμή συμμετέχουν στους οξύτατους ανταγωνισμούς και τα παζάρια για τις πηγές και τους δρόμους μεταφοράς της Ενέργειας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε ότι πριν καλά καλά το ερευνητικό πλοίο απλώσει τα πρώτα καλώδια, ο πρωθυπουργός ζητούσε από τις ΗΠΑ να παρέμβουν στη Λιβύη για «να διερευνήσουμε τη δυνατότητα να αξιοποιήσουμε από κοινού υδρογονάνθρακες», κάνοντας για μια ακόμα φορά φανερό πως οι υδρογονάνθρακες και τα συμφέροντα των ομίλων γίνονται «καταλύτης» στη χάραξη των θαλάσσιων ζωνών, με επώδυνους συμβιβασμούς για τα κυριαρχικά δικαιώματα και με την εποπτεία των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Οπως έγινε και στην περίπτωση του Λιβάνου με το Ισραήλ, η οποία προβάλλεται ως «υπόδειγμα» διευθετήσεων στην περιοχή, όπως επανέλαβε και ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, στη συνάντηση που είχε την Παρασκευή με τον Λιβανέζο ομόλογό του, Αμπντουλάχ Μπου Χαμπίμπ.
«Η εξέλιξη αυτή ανοίγει τον δρόμο για προσαρμογή της αντίστοιχης συμφωνίας μεταξύ Λιβάνου και Κύπρου, έχουν ξεκινήσει συζητήσεις γι' αυτό» πρόσθεσε ο Ελληνας υπουργός, προτρέποντας το «παράδειγμα» να το ακολουθήσουν όλες οι χώρες. Διαμήνυσε εξάλλου ότι η κυβέρνηση προσβλέπει στην οριοθέτηση ΑΟΖ με τη Λιβύη, μόλις προκύψει μια εκλεγμένη κυβέρνηση στη χώρα αυτή της Βόρειας Αφρικής, σημειώνοντας πως «θα θέλαμε μετά, το παράδειγμα αυτό να επεκταθεί και στη γειτονική Τουρκία», λέγοντας επίσης ότι «ευελπιστούμε μετά τις εκλογές στην Τουρκία να μπορέσουμε να διαπραγματευτούμε με την Τουρκία τη μοναδική διμερή διαφορά μας». Ο δε υπουργός Αμυνας μια μέρα νωρίτερα επιβεβαιώνοντας ότι στο ΝΑΤΟικό τραπέζι η κυβέρνηση παζαρεύει «εφ' όλης της ύλης», όλες τις διεκδικήσεις της Τουρκίας, έλεγε πως «έχουμε διαφορές, έχουμε πει ότι μια από αυτές είναι επίδικη, θα μπορούσαμε να τη συζητήσουμε στο αρμόδιο δικαιοδοτικό όργανο, όχι όλες. Οι άλλες καλό θα ήταν να τεθούν στο τραπέζι του διαλόγου και της διαπραγμάτευσης πλην όμως με κάποιες προϋποθέσεις».
Ενδεικτικά του «μεγάλου παζαριού» είναι και όσα είπε στην αρχή της βδομάδας ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αγκυρα Τζεφ Φλέικ, σημειώνοντας ότι «έχουμε στηρίξει εδώ και καιρό την Τουρκία ως ενεργειακό διαμετακομιστικό κόμβο, ιδίως στον τομέα του φυσικού αερίου». Εσπευσε δε να μιλήσει για «μια μεγάλη δυνητική συμφωνία» σχετικά με τα F-16 και για «τεχνικές πτυχές που πρέπει να διευθετηθούν. Βρισκόμαστε σε αυτήν τη διαδικασία τώρα», τονίζοντας ότι «η Τουρκία είναι ζωτικής σημασίας για την υποστήριξη των αποστολών του ΝΑΤΟ και όλων των θέσεων του ΝΑΤΟ σε αυτήν την περιοχή».
Ο δε Αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα, Τζ. Τσούνις, σημείωνε πως «η πρωτεύουσα αρχή (σ.σ. για τις ΗΠΑ) είναι ότι πρέπει η Ελλάδα και η Τουρκία να συζητήσουν και να επιλύσουν τις διαφορές τους διπλωματικά και σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Διακυβεύονται πολλά. Και οι δύο είστε πολύ σεβαστοί σύμμαχοι και πολύ σημαντικά μέλη του ΝΑΤΟ», αναδεικνύοντας ότι η βασική προτεραιότητα για τις ΗΠΑ είναι η διασφάλιση της «ευρωατλαντικής συνοχής».
Την ίδια ώρα, ο εκπρόσωπος του Τούρκου Προέδρου, Ιμπραχίμ Καλίν, κάνοντας λόγο για επικείμενη συνάντηση των Προέδρων ΗΠΑ - Τουρκίας, αναφερόταν στις ενεργειακές υποδομές της Τουρκίας σημειώνοντας πως «σε περίπτωση πιθανού αποθέματος φυσικού αερίου, υπάρχει πιθανότητα να παραδοθεί στην ευρωπαϊκή αγορά μέσω Τουρκίας». Ενώ ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μ. Τσαβούσογλου, ανέφερε ότι «μια ιταλική εταιρεία υπέβαλε αίτηση στην Τουρκία για να κάνει επιστημονική έρευνα στη δική μας υφαλοκρηπίδα» (χωρίς άλλες διευκρινίσεις), σπεύδοντας μάλιστα να υποστηρίξει πως «αυτό σημαίνει αναγνώριση της δικής μας υφαλοκρηπίδας».
Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για τις εξελίξεις σχετικά με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης:
«Η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να διατηρήσει την κρατική ιδιοκτησία του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης και να "αναλάβει όλες τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για την περαιτέρω ανάπτυξή του" γίνεται με σκοπό την ακόμα βαθύτερη και άμεση εμπλοκή της χώρας στον οικονομικό και ενεργειακό πόλεμο ΝΑΤΟ - Ρωσίας, με όρους "σημαιοφόρου" του ΝΑΤΟ και στόχο την αναβάθμιση της άρχουσας τάξης στην ευρύτερη περιοχή.
Η εξέλιξη αυτή έχει σαφές αντιλαϊκό πρόσημο. Η αναβάθμιση του λιμανιού σηματοδοτεί πολλαπλούς κινδύνους για τον λαό της Αλεξανδρούπολης, τον ελληνικό λαό στο σύνολό του, τους λαούς της περιοχής. Η άμεση εμπλοκή της Αλεξανδρούπολης στον πόλεμο και σε στρατιωτικές δραστηριότητες την αναβαθμίζει σε στρατιωτικό στόχο, δίπλα στη Σούδα και τη Λάρισα, ενώ η αξιοποίηση του λιμανιού πολλαπλασιάζει τους κινδύνους ρύπανσης του περιβάλλοντος, βιομηχανικών "ατυχημάτων" μεγάλης κλίμακας, καταστροφής της τοπικής οικονομίας που βασίζεται σε μικρής κλίμακας δραστηριότητες.
Το ΚΚΕ έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει για αυτές τις εξελίξεις. Καλούμε τον ελληνικό λαό, και τον λαό της Αλεξανδρούπολης ειδικότερα, να αντιπαλέψει δυναμικά αυτές τις εξελίξεις, να συμπορευθεί με τις δυνάμεις του ΚΚΕ που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή αυτού του αγώνα».