Δεν εφησυχάζουμε μέχρι να εξαντληθούν τα φύλλα
Είναι η ώρα να εντείνουμε τις προσπάθειες ώστε με ορίζοντα τις αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, να υπερκαλύψουμε τους φιλόδοξους στόχους μας.
Τα πολύ σημαντικά «στιγμιότυπα» που χαρακτήρισαν τις πρώτες μέρες της πανεξόρμησης με τον «Οδηγητή» ακολούθησε η μεγάλων απαιτήσεων οργανωτική και πολιτική δουλειά, προμήθειας και μελέτης των Θέσεων από τα μέλη της ΚΝΕ. Ο σχεδιασμός του πολιτικού ανοίγματος σε μια σειρά από χώρους όπου συγκεντρώνεται νεολαία. Η καθημερινή φιλοδοξία να πιαστούν οι στόχοι που θέτουμε.
Η διακίνηση των Θέσεων του ΚΣ γίνεται η αφορμή νέοι άνθρωποι να «γνωρίσουν» για πρώτη φορά την ΚΝΕ. Να δημιουργηθούν πυρήνες πρωτοπόρων νέων, σε μια σειρά χώρους, που με τη δύναμη των «απαντήσεων» που έχουν οι Θέσεις για το «τι και πως» πρέπει να γίνει, μπορούν να δυναμώσουν τις εστίες αντίστασης. Αυτό εκφράστηκε, με αφορμή περιοδείες που οργανώθηκαν, σε Δημόσια ΙΕΚ της Θεσσαλονίκης, στην ΑΕΝ της Μηχανιώνας, σε επαγγελματική σχολή του ΟΑΕΔ στην Κρήτη. Αυτό φάνηκε και με τα πολλά φύλλα που διακινήθηκαν από εδαφικές ΟΒ στην προσπάθειά τους να οργανώσουν την επιτυχία της απεργίας στη γειτονιά, μαζεύοντας αιτήσεις εγγραφής σε σωματεία, εντείνοντας τις προσπάθειες για δημιουργία ή συνέχιση του σχεδιασμού με τις επιτροπές νέων εργαζομένων και ανέργων.
Τώρα χρειάζεται να οργανωθεί ακόμα πιο αποφασιστικά το σχέδιο, ώστε να μη μείνει καμία μέρα «χαμένη» στην προσπάθεια να πιαστούν τα πλάνα. Υπάρχουν πολύ θετικά παραδείγματα σε αυτήν την προσπάθεια, που πρέπει να γενικευτούν. Είναι η μαχητικότητα της Οργάνωσης Σπουδάζουσας Αθήνας, που τη μέρα της πανελλαδικής απεργίας διακίνησε πολλά φύλλα βγαίνοντας εξόρμηση στα μπλοκ των διαδηλωτών. Είναι η προσπάθεια των Οργανώσεων της ΚΝΕ στη Γερμανία, όπου αφού ο «Οδηγητής» έκανε την πρώτη του «εμφάνιση» σε κινητοποίηση ενάντια στην ακρίβεια στη Στουτγκάρδη, τώρα «φτάνει» σε όλα τα ελληνικά σχολεία της Γερμανίας, σε χώρους όπου συγκεντρώνονται νέοι Ελληνες μετανάστες.
Τώρα χρειάζεται να ανέβει το αίσθημα ευθύνης, η πρωτοβουλία από τα στελέχη της ΚΝΕ για το πώς θα οργανωθεί η μελέτη των Θέσεων από όλα τα μέλη της Οργάνωσης. Είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα όπου η οργάνωση της δουλειάς για την έγκαιρη μελέτη του κειμένου των Θέσεων από τα μέλη της ΚΝΕ έγινε με επιτυχία όταν συνδυάστηκε με συζήτηση για το σε τι συγκεκριμένα στη δουλειά μας θα γίνουμε πιο αποτελεσματικοί διαβάζοντας το κείμενο. Είναι πολύ διδακτική η πείρα από τις Οργανώσεις της Πάτρας, όπου οι καθοδηγητές των γυμνασιακών μαθητικών Οργανώσεων στην πόλη βρέθηκαν και συζήτησαν μέσα σε λίγες μέρες για τις Θέσεις με όλους τους συντρόφους μαθητές, πηγαίνοντας σε σπίτια, πάρκα και γειτονιές. Με τη δύναμη που μπορεί να προσφέρει η σαφήνεια για το τι κορυφαία εσωοργανωτική διαδικασία είναι το Συνέδριο της Οργάνωσης, σε τι θέλουμε να γίνουμε καλύτεροι και για ποιο σκοπό, μπορούν όλα τα μέλη της ΚΝΕ να βοηθηθούν ώστε να καταθέσουν τη γνώμη και την πείρα τους για το πώς η ΚΝΕ θα γίνει δυνατή παντού!
Συνεχίζουμε, τις λίγες μέρες που απομένουν, χωρίς να μας αρκεί το αν μέχρι στιγμής έχουν πάρει τον «Οδηγητή» περισσότεροι απ' ό,τι συνήθως. Ο στόχος είναι η υπερκάλυψη των πλάνων. Μπορούμε να τα καταφέρουμε!
© 2014 Helena Kristiansson and |
Το γιατί δεν είναι δύσκολο να το φανταστεί κανείς. Σύμφωνα με τα στοιχεία χρηματοπιστωτικής πολυεθνικής, οι επενδύσεις στον τομέα των e-sports εκτινάχτηκαν στα 4,5 δισ. δολάρια το 2018, από 490 εκατ. το 2017. Τα έσοδα της βιομηχανίας των «ηλεκτρονικών αθλημάτων» άγγιξαν το 1 δισ. δολάρια το 2021 σε παγκόσμιο επίπεδο και αναμένεται να έχουν αλματώδη αύξηση και τη φετινή χρονιά.
Σε αυτό το παιχνίδι των δισεκατομμυρίων προφανώς δεν θα μπορούσε να μείνει αμέτοχη η ΕΕ, η οποία τις επόμενες μέρες αναμένεται να εγκρίνει ψήφισμα «σχετικά με τον ηλεκτρονικό αθλητισμό και τα βιντεοπαιχνίδια». Το μέγεθος της ευρωπαϊκής αγοράς των βιντεοπαιχνιδιών (από τα οποία προκύπτει και το περιεχόμενο των e-sports) εκτιμάται στα 23,3 δισ. ευρώ το 2021 και η δυναμική περαιτέρω ανάπτυξης του κλάδου, με την αύξηση της χρηματοδότησης στις μεγάλες εταιρείες, καθίσταται σημαντικός στόχος για τα ευρωπαϊκά επιτελεία, ως ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα της «ψηφιακής μετάβασης».
Αφετέρου, επιδιώκεται η καλύτερη προώθηση των βιντεοπαιχνιδιών και του «ηλεκτρονικού αθλητισμού» στη νεολαία, τόσο με την αξιοποίησή τους στην εκπαιδευτική διαδικασία, για την προβολή των «αξιών της ΕΕ», όσο και με τη διευκόλυνση της πρόσβασης των νέων σε «ομάδες και κατάλληλες δομές» των e-sports. Την ώρα δηλαδή που σύμφωνα με έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, πριν λίγους μήνες, αναδείχθηκε ότι το 45% των κατοίκων της ΕΕ δεν ασκείται ποτέ ή δεν αθλείται, με το ποσοστό να φτάνει το 68% στην Ελλάδα, η Ενωση προωθεί συντονισμένα τη λογική «αφού δεν έχεις χρήματα ή χώρους να αθληθείς, αθλήσου από τον υπολογιστή σου». Επιδιώκουν να προβάλουν έναν «ψηφιακό κόσμο» ως διέξοδο για τη νεολαία, που βλέπει τα όνειρα και τις ανάγκες της στον πραγματικό κόσμο να συνθλίβονται στον βωμό των κερδών.
Σε αυτόν τον βωμό καταντούν «κενό γράμμα» και οι «προειδοποιήσεις» του ψηφίσματος ότι «η εντατική χρήση βιντεοπαιχνιδιών μπορεί, σε σπάνιες περιπτώσεις, να οδηγήσει σε εθισμό και τοξική συμπεριφορά, όπως αναγνωρίζεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας» και ότι «οι παίκτες ηλεκτρονικών αθλημάτων μπορεί να υποφέρουν από έλλειψη άσκησης και υψηλά επίπεδα άγχους». Σαν να μην έφταναν αυτά, το ίδιο το ψήφισμα έρχεται να επιβεβαιώσει ότι ο «ηλεκτρονικός αθλητισμός» έχει ήδη προλάβει να κληρονομήσει τις παθογένειες που έφερε η επιχειρηματική δράση και στον πραγματικό αθλητισμό. Η φαρμακοδιέγερση (ντόπινγκ) για τη βελτίωση των επιδόσεων των παικτών βιντεοπαιχνιδιών, οι προσυνεννοημένοι αγώνες και ο «παράνομος στοιχηματισμός» καταγράφονται ως προβλήματα που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας των πολυεθνικών οι λογικές και πρακτικές θα είναι αδυσώπητες, και φυσικά χωρίς κανένα ουσιαστικά ενδιαφέρον για ζητήματα που αφορούν την υγεία αυτών που θα προσφέρουν τα κέρδη.
Σε τελική ανάλυση, το ερώτημα δεν είναι αν είναι αναγκαία η προώθηση των νέων τεχνολογιών και απάντηση δεν είναι η δαιμονοποίησή τους. Το ζήτημα είναι ποιος αξιοποιεί τις τεχνολογίες και για ποιον σκοπό. Τα τελευταία χρόνια η τεχνητή νοημοσύνη και η εικονική πραγματικότητα έχουν εισβάλει δυναμικά σε μια σειρά αθλήματα και συμβάλλουν στην ανάπτυξή τους (πρόληψη τραυματισμών, βελτίωση απόδοσης κ.λπ.). Ολα αυτά όμως είναι προσιτά μόνο στους εκατομμυριούχους ιδιοκτήτες των ομάδων, οι οποίοι μπορούν να τα αγοράσουν και να καταστήσουν έτσι το αθλητικό «προϊόν» τους ακόμα πιο θελκτικό και προσοδοφόρο.
Η τεράστια πλειοψηφία της νεολαίας συνεχίζει να μην έχει ούτε στο σχολείο και στη γειτονιά χώρο για να αθληθεί, οι λαϊκές οικογένειες συνεχίζουν να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για να αθλούνται συστηματικά τα παιδιά τους σε κακοσυντηρημένους αθλητικούς χώρους. Για όλους αυτούς οι νέες τεχνολογίες, αντί να βελτιώσουν τη ζωή τους, έρχονται να αξιοποιηθούν και με τη μορφή των e-sports ως ένα επιπλέον μέσο αποχαύνωσης, παθητικοποίησης, παραίτησης από την πάλη για την κάλυψη των αναγκών τους και στον αθλητισμό, με επιζήμιες επιπτώσεις και στην υγεία, όσο θα θησαυρίζουν οι ιδιοκτήτες - διοργανωτές των αγώνων.
Η απάντηση επομένως είναι να δυναμώσει η πάλη για νέες τεχνολογίες στην εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών, για να φύγει από τη μέση το καπιταλιστικό κέρδος, για ελεύθερη πρόσβαση στον αθλητισμό για όλους, σε σύγχρονες και ασφαλείς εγκαταστάσεις, με την αξιοποίηση όλων των σύγχρονων επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων στην εκπαίδευση και την ανάπτυξη κάθε αθλήματος.