Χαιρετίζοντας τον ηρωικό αγώνα των εργαζομένων, ανέδειξε ότι και αυτήν τη φορά οι ύπουλες μεθοδεύσεις και οι εκβιασμοί της κυβέρνησης πέφτουν στο κενό, παρά τους «γνωστούς πρόθυμους» που επιστρατεύτηκαν μέσα στην επιχείρηση.

Τόνισε ότι στο άρθρο 2 της ίδιας ντροπιαστικής τροπολογίας, με την οποία μια ολόκληρη κοινωνία καταδικάζεται σε οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό, η κυβέρνηση μπουκώνει με κρατικές ενισχύσεις ύψους 9.334.000 ευρώ μία ακόμα αεροπορική εταιρεία, αυτήν τη φορά τον όμιλο της «Ellinair», σε συνέχεια των «δανεικών και αγύριστων» προς την «Aegean» το 2021, με κεφάλαια ύψους 120 εκατ. ευρώ, αλλά και πληθώρα άλλων διευκολύνσεων που κατευθύνονται στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. «Χρήμα με τη σέσουλα για τους λίγους και εκλεκτούς από τη μία» και από την άλλη «ανεργία, φτώχεια και ψίχουλα - όσα περισσεύουν - για την εργατική τάξη, τους αυτοαπασχολούμενους, μικρούς επαγγελματίες, φτωχούς αγρότες, και τους ζητάτε με αυτά να είναι και ευχαριστημένοι», υπογράμμισε ο Μ. Συντυχάκης.

«Η οργή του λαού θα σας κυνηγάει για πάντα. Δεν θα ξεμπλέξετε. Το έγκλημα στη ΛΑΡΚΟ δεν θα περάσει και θα θυμηθείτε τις θέσεις του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ απαιτεί και αυτήν τη στιγμή να αποσύρει η κυβέρνηση την κατάπτυστη τροπολογία για τη ΛΑΡΚΟ», τόνισε ο βουλευτής του Κόμματος Γιώργος Μαρίνος.

Επεσήμανε ότι ο σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι να παραδώσει τη ΛΑΡΚΟ καθαρή από εργασιακά δικαιώματα «στα "τρωκτικά", στους αγοραστές που τροχίζουν τα δόντια τους για να αρπάξουν τον ορυκτό πλούτο της χώρας, να παίξουν στα παιχνίδια της "πράσινης μετάβασης" και να θησαυρίσουν. Σε αυτό αποσκοπούν η διάσπαση της ΛΑΡΚΟ και οι δημοπρασίες που στήσατε, για να φάνε τα μονοπώλια αυτό το "φιλέτο", μια στρατηγικής σημασίας επιχείρηση - χρυσωρυχείο, την ώρα της πρωτοφανούς ανόδου της τιμής του νικελίου, σε συνθήκες που έχει ενταθεί ο ανταγωνισμός για το νικέλιο και το κοβάλτιο».

Χαιρέτισε τους εργαζόμενους που έχουν απορρίψει τον σχεδιασμό αυτό, ενώ πρόσθεσε πως «οι ισχυρισμοί σας είναι διάτρητοι. Η αλήθεια θα σας κυνηγάει σαν εφιάλτης» και πως επειδή ακριβώς η κυβέρνηση φοβάται την αναμέτρηση, κρατάει κλειδωμένη στα συρτάρια την πρόταση νόμου που έχει καταθέσει το ΚΚΕ.

Υπενθύμισε ότι εκτός των άλλων η πώληση της ΛΑΡΚΟ αποτέλεσε μνημονιακή δέσμευση της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ το 2012 και το 2013 κατέστρωσε σχέδιο για την πώληση της ΛΑΡΚΟ με δημοπρασία, ενώ στον ίδιο δρόμο κινήθηκε και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ τα επόμενα χρόνια. «Η απαξίωση, το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ, η απόλυση των εργαζομένων είναι κοινή απόφαση των ελληνικών κυβερνήσεων και της ΕΕ. Είστε διαχειριστές και απολογητές της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, που συνθλίβει τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα. Ο ορυκτός πλούτος της χώρας, οι παραγωγικές της δυνατότητες μπορούν να αξιοποιηθούν με την εργατική τάξη, τον λαό στην εξουσία, με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, όταν εξαλειφθεί το σαράκι του καπιταλιστικού κέρδους και κινητήρια δύναμη γίνουν οι λαϊκές ανάγκες. Ο αγώνας συνεχίζεται», τόνισε.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης επεσήμανε ότι «οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, που κάνουν "το χώμα ατσάλι", που μετρούν 80 νεκρούς και εκατοντάδες σακατεμένους, που έχουν δώσει τη ζωή τους δουλεύοντας κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, έχουν απέναντί τους την ΕΕ και όλους εσάς που υλοποιείτε αυτές τις αντεργατικές πολιτικές, τις επιλογές των μονοπωλιακών και επιχειρηματικών ομίλων», καθώς επίσης ότι «λειτουργείτε ως εντολοδόχοι των επενδυτικών συμφερόντων και ως αδίστακτοι dealers, φέρνετε σε πέρας μια βρώμικη, ανήθικη αποστολή, που είναι η παράδοση της ΛΑΡΚΟ στους επιχειρηματικούς ομίλους "καθαρής" από εργαζόμενους και χρέη».

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ Θανάσης Παφίλης, αναδεικνύοντας ότι το διαρκές έγκλημα σε βάρος της ΛΑΡΚΟ φέρει την υπογραφή όλων των κυβερνήσεων, υπογράμμισε πως οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, επιστημονικοί φορείς κ.ά. είχαν αναδείξει από το 1986 ότι η μόνη λύση για την ανάπτυξη της ΛΑΡΚΟ είναι η καθετοποίηση της παραγωγής, η δημιουργία εργοστασίου ανοξείδωτου χάλυβα. «Γιατί δεν έγινε όλα αυτά τα χρόνια; Γιατί τα μονοπώλια του κλάδου παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, που ήταν οι βασικοί πελάτες, δεν ήθελαν έναν παραπάνω ανταγωνιστή. Γιατί αν γινόταν εργοστάσιο ανοξείδωτου χάλυβα θα υπήρχε ένας παραπάνω ανταγωνιστής στην ΕΕ, και δεύτερον γιατί θα κοβόταν η προμήθεια του νικελίου, που το έπαιρναν σχεδόν τσάμπα», σχολίασε. Αναφερόμενος δε στον ΣΥΡΙΖΑ, με 5 χρόνια στη κυβέρνηση, αλλά και το ΠΑΣΟΚ, που τώρα τάχα «κλαίνε» για τη ΛΑΡΚΟ, τους κάλεσε να εξηγηθούν απέναντι στους εργαζόμενους και τον λαό γιατί τόσα χρόνια δεν έκαναν το εργοστάσιο ανοξείδωτου χάλυβα, γιατί δεν ικανοποίησαν ούτε μία από τις προτάσεις των εργαζομένων αλλά «όλοι λέγατε για στρατηγικό επενδυτή».

Το αίτημα για την απόσυρση της τροπολογίας, σε διαφορετική περίπτωση να ψηφιστεί με τη διαδικασία της ονομαστικής ψηφοφορίας, κατέθεσε στην αρχή της συνεδρίασης της Ολομέλειας της Βουλής ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Νίκος Καραθανασόπουλος.

Παρουσιάζοντας το περιεχόμενο του κατάπτυστου άρθρου 6 της τροπολογίας του υπουργείου Οικονομικών, ανέφερε ότι «δίνει το δικαίωμα στον ειδικό εκκαθαριστή της ΛΑΡΚΟ να προχωρήσει σε ομαδικές απολύσεις όλων των εργαζομένων και ταυτόχρονα να συνάπτει και συμβάσεις ορισμένου χρόνου ενός ή δύο μηνών. Αποτελεί μια απρόκλητη μεθόδευση από μεριάς της κυβέρνησης ώστε να παρακάμψει τις σκληρές αγωνιστικές αντιδράσεις των εργαζομένων, τον αγώνα διαρκείας που κάνουν για να διατηρηθεί η εταιρεία και οι θέσεις εργασίας τους, αλλά και να προλάβει την απόφαση του δικαστηρίου, που θα συνεδριάσει στις 17 Ιουνίου και στο οποίο έχουν προσφύγει οι εργαζόμενοι με ασφαλιστικά μέτρα ενάντια στις ομαδικές απολύσεις».

Επεσήμανε ότι οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ είναι δοκιμασμένοι σε σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες και ότι «με την πάλη τους και την ταξική αλληλεγγύη μπορούν να ακυρώσουν τους αντεργατικούς κυβερνητικούς σχεδιασμούς».

Προκλητικός ο υπουργός Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρας, παραλίγο να ζητήσει από τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ να πουν και «ευχαριστώ» στην κυβέρνηση για την τροπολογία με την οποία τους πετάει στον δρόμο, για λογαριασμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Επιστρατεύοντας τα γνωστά ψέματα και τις συκοφαντίες για την τάχα «χρεοκοπημένη» ΛΑΡΚΟ, χωρίς βέβαια να αναφέρει κουβέντα σχετικά με το ποιος φταίει γι' αυτό το χάλι, είπε ότι «η εγκατάσταση ειδικής διαχείρισης από τον Μάιο του 2020 οδήγησε σε άμεσες ενέργειες εξορθολογισμού του κόστους, τόσο σε επιχειρησιακό και χρηματοοικονομικό επίπεδο», προσθέτοντας ότι διαφορετικά «η εταιρεία ήταν αδύνατο να συνεχίσει τη λειτουργία της».

Ανέφερε ότι «επίκειται άμεσα ο καθορισμός ημερομηνίας υποβολής των δεσμευτικών προσφορών των υποψηφίων επενδυτών», άλλωστε ενόψει αυτής της ημερομηνίας η κυβέρνηση «εκκαθαρίζει» την επιχείρηση από τα βαρίδια, δηλαδή τους εργαζόμενούς της.

Οσο για την απόλυση και το ξεσπίτωμά τους, που προβλέπονται στην τροπολογία, ο υπουργός τα χαρακτήρισε «κατοχύρωσή» τους και πρόσθεσε, εξίσου προκλητικά, ότι «με το πλέγμα αυτό των ρυθμίσεων προστατεύονται οι εργαζόμενοι άμεσα και αποτελεσματικά ενόψει της ολοκλήρωσης των διαγωνιστικών διαδικασιών».

Ο ΣΥΡΙΖΑ, αν και παρίστανε ότι αντιδρά στην τροπολογία, δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά στα αιτήματα που προβάλλουν οι εργαζόμενοι για την ενιαία λειτουργία και τον εκσυγχρονισμό της ΛΑΡΚΟ, την προστασία όλων των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων. Με γενικές αναφορές στην «προστασία του δημόσιου συμφέροντος», ο Ευ. Τσακαλώτος μίλησε και για την επιστολή που είχε στείλει ως υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΕ, όταν παρουσίαζε τους («καρμπόν» με της ΝΔ) σχεδιασμούς του για την «αποκρατικοποίηση» και για τον «στρατηγικό επενδυτή». Οπως είπε, «τουλάχιστον η δικιά μου επιστολή πρώτα απ' όλα λέει συγκεκριμένα ότι πρέπει να σώσουμε όσο περισσότερες θέσεις εργασίας» γίνεται, μόνο που ούτε σ' αυτό το πρόσχημα πρωτοτυπεί, αφού τέτοια διατύπωση υπάρχει αυτούσια και στην κυβερνητική τροπολογία, σε μια προσπάθεια να εγκλωβιστούν οι εργαζόμενοι.

Γενικόλογη ήταν η αναφορά και της ειδικής αγορήτριας του ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, Τ. Αντωνίου, η οποία κάλεσε την κυβέρνηση «να βρει άμεσα λύσεις εξυγίανσης», ενώ υπενθύμισε πόσο ...στήριξαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τη ΛΑΡΚΟ.

Αντίστοιχου τύπου ήταν οι αναφορές και της Ελ. Λύσης, ενώ το ΜέΡΑ25 πρότεινε την ανασύνθεση της ΛΑΡΚΟ με την προώθηση της «πράσινης μετάβασης».