Απρίλης του 2018: Συγκέντρωση εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ στην Αθήνα ενάντια στην απαξίωση

Ολος ο κόσμος γνωρίζει ότι αν σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ έχει φέρει στην τελική ευθεία τη «ζωή» της ΛΑΡΚΟ, τον δρόμο έχουν στρώσει όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, τόσο οι δικές της όσο και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό και σήμερα, όσο κι αν προσπαθούν να κρυφτούν και να εμφανιστούν ως τάχα υπερασπιστές των συμφερόντων των εργαζομένων και της ΛΑΡΚΟ, η ίδια η πραγματικότητα τους εκθέτει, διαλύοντας εκ των προτέρων κάθε προσδοκία ή αναμονή για νέο κυβερνητικό «σωτήρα» που μπορεί να «σώσει» τους εργαζόμενους.

Ηταν ο σημερινός κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Ευκλ. Τσακαλώτος άλλωστε που ως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, στις 28 Μάρτη του 2019, σε έγγραφό του στην αρμόδια επίτροπο Ανταγωνισμού της ΕΕ, ανέφερε ότι η κυβέρνηση «είναι έτοιμη να βρει μια λύση για τη ΛΑΡΚΟ σε συμφωνία με το Δίκαιο της ΕΕ». Και εξηγούσε ότι «αρκετοί επενδυτές έχουν εκφράσει ανεπισήμως το ενδιαφέρον τους και η Ελληνική Δημοκρατία είναι έτοιμη να εξετάσει όλες αυτές τις προτάσεις στο πλαίσιο ενός διαφανούς και ανοιχτού διαγωνισμού». Γι' αυτό και ο σημερινός υπουργός Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρας, έλεγε πρόσφατα στη Βουλή ότι «τρία μεγάλα πολιτικά κόμματα τουλάχιστον συμφωνούν με το ποια πρέπει να είναι η λύση». Ο δε αρμόδιος τότε υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Σταθάκης, είχε μπλοκάρει την υπογραφή νέας ΣΣΕ που είχε συμφωνηθεί από τα σωματεία και τη διοίκηση της εταιρείας, για να μη «δεσμεύσει» μελλοντικούς επενδυτές, σε μια πρόγευση δηλαδή αυτού που κάνει σήμερα η ΝΔ.

Εκτός όμως από τις ...λερωμένες φωλιές του παρελθόντος, ακόμα πιο διαφωτιστικά είναι όσα σήμερα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα ως αξιωματική αντιπολίτευση. Ο Ευκλ. Τσακαλώτος σε ανάρτησή του στις 14 Φλεβάρη στο «Twitter», δίνοντας εξηγήσεις για την επιστολή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2019, που έκανε τώρα σημαία η ΝΔ, ανέφερε: «Να μιλήσουμε για την επιστολή που έθεσα όλα τα νομικά επιχειρήματα για να σωθεί η ΛΑΡΚΟ. Επιχειρήματα που εσείς (η ΝΔ) ποτέ δεν χρησιμοποιήσατε», όπως «το εναλλακτικό business plan». Και εξηγεί: «Το business plan εκείνο που προέβλεπε έναν κύκλο επενδύσεων με τη μορφή στρατηγικού επενδυτή». Από εκεί και πέρα προσθέτει ότι θα διατηρούνταν «η δημόσια πλειοψηφία μετοχών στη ΛΑΡΚΟ» και θα γινόταν «ένας κύκλος απαραίτητων επενδύσεων περιβαλλοντικού χαρακτήρα και εκσυγχρονισμού του εργοστασίου, και μια προσπάθεια ελέγχου του κοστολογίου της ΛΑΡΚΟ» μήπως και «υπάρξει μια βιώσιμη κατάσταση και να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας». Η διαφορά με τα όσα λέει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ είναι στις λέξεις, δηλαδή στο «περιτύλιγμα της ταφόπλακας», αν αυτό θα έχει την υπογραφή «δημόσιο» ή όχι, με το κριτήριο να μένει το ίδιο: «Περιορισμός του κόστους», «βιώσιμη κατάσταση», «στρατηγικός επενδυτής», όλοι εκείνοι οι όροι δηλαδή που από χέρι φέρνουν στην ημερήσια διάταξη τις θυσίες για τους εργαζόμενους.

Αλλωστε, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδείξει ότι ευθυγραμμίζεται πλήρως με τη ΝΔ όσον αφορά τη ...«σωτηρία» της ΛΑΡΚΟ, απορρίπτοντας από κοινού τις τροπολογίες του ΚΚΕ με τις οποίες μεταφέρει τα αιτήματα των εργαζομένων της βιομηχανίας στη Βουλή, όπως αυτή που απορρίφθηκε ακριβώς πριν από έναν χρόνο, η οποία προέβλεπε: «Κατάργηση του νόμου της εκκαθάρισης - του άρθρου 21 του Ν. 4664/2020 - και της εξουσίας του ειδικού διαχειριστή. Ακύρωση των μειώσεων στους μισθούς, υπογραφή επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης, αποζημίωση των οικογενειών των θυμάτων της ΛΑΡΚΟ. Ενσωμάτωση των εργαζομένων που δουλεύουν με καθεστώς ενοικιαζόμενου, ή σε εργολαβίες ή με δελτίο παροχής υπηρεσιών, απευθείας στη ΛΑΡΚΟ, με σύμβαση αορίστου χρόνου. Αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας, μεταξύ άλλων με την εξασφάλιση ιδιόκτητου βαρέος εξοπλισμού εξόρυξης και υποδομής για επισκευές και συντήρηση, κατασκευή μονάδας εμπλουτισμού και παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα, κοβαλτίου και καθαρού νικελίου, αλλά και μονάδων αξιοποίησης όλων των υποπροϊόντων». `Η με τη στάση του απέναντι στην πρόταση νόμου που κατέθεσε το ΚΚΕ στις 18 Φλεβάρη του 2022, για την οποία δεν βρήκε να πει ούτε λέξη. Σημειώνεται ότι η πρόταση νόμου βρίσκεται ακόμα κρυμμένη στα συρτάρια της κυβέρνησης.

Με την πολιτική του, ο ΣΥΡΙΖΑ έστρωσε και στρώνει τον δρόμο για την «τελική πράξη» του σχεδίου, ενώ στην ουσία οι καταγγελίες του σε βάρος της κυβέρνησης είναι ότι δεν μπορεί να βρει στρατηγικό επενδυτή και ότι η «λύση» που προωθεί είναι ...ενάντια στην πολιτική της ΕΕ για τη «στήριξη της βιομηχανικής παραγωγής»! Δηλαδή και βγάζει λάδι την ΕΕ, που τα εξοντωτικά της πρόστιμα και οι Οδηγίες σπρώχνουν τη ΛΑΡΚΟ στο χείλος του γκρεμού, και εξακολουθεί να δίνει στην πράξη άλλοθι κλιμάκωσης της επίθεσης.

Το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση τα μισά σχεδόν χρόνια απ' όσα λειτουργεί η ΛΑΡΚΟ. Οι εξελίξεις έχουν τη σφραγίδα της αντιλαϊκής του πολιτικής, της απαξίωσης, των αλλαγών στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, ανάλογα με το τι επέβαλλαν κάθε φορά «οι ανάγκες της οικονομίας» και τα κέρδη του κεφαλαίου. Χαρακτηριστικά, το ΠΑΣΟΚ απέλυσε με μία ...ριπή 500 εργαζόμενους το 1987, πέταξε στα σκουπίδια τις προτάσεις των εργαζομένων και του λαού της περιοχής για εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη με την κατασκευή εργοστασίου ανοξείδωτου χάλυβα ικανοποιώντας έτσι τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρήσεων - πελατών της ΛΑΡΚΟ που διαφωνούσαν μπροστά στα τεράστια κέρδη που θα έχαναν από την αλλαγή αυτή, εφάρμοσε όλες τις εγκληματικές Οδηγίες της ΕΕ για συρρίκνωση, πρόστιμα και άλλα, χτύπησε εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων.

Και αφού έστρωσε τον δρόμο για τη σημερινή εξέλιξη τώρα συνεχίζει να αβαντάρει ανοιχτά τα αντιδραστικά σχέδια που «τρέχει» η κυβέρνηση. Ο πρόεδρός του, Ν. Ανδρουλάκης, κατά τη συνάντηση με τους εκπροσώπους των σωματείων της ΛΑΡΚΟ, τους ζήτησε λίγο - πολύ να συμβιβαστούν με τα κυβερνητικά σχέδια για «εξυγίανση» ...προειδοποιώντας ότι σε διαφορετική περίπτωση η Περιφέρεια Στ. Ελλάδας θα βρεθεί σε κρίσιμη οικονομική και κοινωνική κατάσταση και απέδωσε σε «κακοδιαχείριση» τα προβλήματα στη ΛΑΡΚΟ, καλύπτοντας έτσι τα «έργα και τις ημέρες» του κόμματός του.

Να σημειωθεί ότι και το ΚΙΝΑΛ ουδέποτε στήριξε τις τροπολογίες του ΚΚΕ που περιείχαν το διεκδικητικό πλαίσιο των εργαζομένων και βέβαια «σφύριξε αδιάφορα» με την πρόταση νόμου του Κόμματος.

Κατά τ' άλλα το ΚΙΝΑΛ δεν δίστασε να πει και το πιο σύντομο ανέκδοτο: «Οι μόνοι που στήριξαν τη ΛΑΡΚΟ ήταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά και οι εργαζόμενοι και οι τοπικές κοινωνίες»!

Οσο για τη στάση της Ελληνικής Λύσης η πρόταση που έχει καταθέσει είναι να λειτουργήσει η ΛΑΡΚΟ με ΣΔΙΤ «όπως συμβαίνει σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες». Ενώ το ΜέΡΑ25, πιστό στις «πράσινες» μπίζνες της ΕΕ, αυτό που προτείνει είναι ότι «είμαστε αποφασισμένοι να προτάξουμε ένα πράσινο σχέδιο ανάπτυξης και παραγωγικής ανασυγκρότησης στο οποίο η ΛΑΡΚΟ αποτελεί θεμέλιο λίθο»...

Είναι προφανές ότι για τους εργαζόμενους η πραγματική σωτηρία μπορεί να προέλθει μόνο από την πραγματική τους δύναμη που βρίσκεται στον αγώνα για δουλειά και ζωή με σύγχρονα δικαιώματα και ότι εκεί πρέπει να αναζητήσουν διέξοδο.