Αυτήν τη στιγμή στην πτέρυγα φιλοξενούνται περίπου 13 παιδιά, νεογέννητα έως και 2,5 ετών, τα οποία έφτασαν από τα μαιευτήρια κατόπιν εισαγγελικής εντολής. Σύμφωνα με πληροφορίες οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν τις προηγούμενες μέρες ότι δεν υπάρχει χορηγός να χρηματοδοτήσει τη λειτουργία του προγράμματος και ότι η πλειοψηφία τους θα απολυθεί, εκτός από 2 - 3 που θα καλύψουν κάποια κενά στα «χωριά SOS». Oσο για τα μωρά που φιλοξενούνται στη συγκεκριμένη πτέρυγα, τα υγιή «έτσι κι αλλιώς τώρα φεύγουν πολύ γρήγορα», δηλαδή θα προωθηθούν με συνοπτικές διαδικασίες σε ανάδοχες οικογένειες ή προς υιοθεσία, και τα υπόλοιπα θα στριμωχτούν στις ελάχιστες δημόσιες δομές παιδικής προστασίας. «Δεν θα δεχτείτε άλλα παιδιά, οπότε δεν κλείνουμε, απλά σταματάμε γιατί δεν θα υπάρχουν πλέον παιδιά» είναι μια από τις εξοργιστικές «δικαιολογίες» των αρμοδίων, όπως μας μεταφέρουν εργαζόμενοι στη δομή.

Ακολουθείται λοιπόν ο γνωστός δρόμος των μπαλωμάτων όπως - όπως σε έναν από τους πιο ευαίσθητους τομείς της κοινωνικής πρόνοιας. Ο δρόμος της εμπλοκής ιδιωτών, ΜΚΟ και άλλων φορέων που «επενδύουν» στα μεγάλα κενά και στις ελλείψεις του κράτους και όλων των κυβερνήσεων, και προφανώς όποτε θέλουν μπορούν να αφήνουν «σύξυλες» τέτοιες δομές, ανάλογα με το προς τα πού φυσούν τα ευρύτερα συμφέροντά τους. Μάλιστα, όλα αυτά δικαιολογούνται υποκριτικά στο όνομα της «αποϊδρυματοποίησης», που σηματοδοτεί τελικά το κλείσιμο κι άλλων δομών, τα μπαλώματα από ΜΚΟ και ιδιώτες.

Αλλωστε αυτή η κατεύθυνση αποτελεί στρατηγική επιλογή της ΕΕ και πίσω από τους εύηχους τίλους περί «διασφάλισης της αποϊδρυματοποίησης» και «κανένα παιδί σε ίδρυμα», βρίσκεται η νομοθεσία για την «ημιαυτόνομη διαβίωση σε διαμερίσματα των ανηλίκων 15 ετών και άνω που διαβιούν σε Μονάδες Παιδικής Προστασίας», όπως περιγράφεται και στην πρόσφατη Υπουργική Απόφαση. Πρόκειται για διαμερίσματα που θα είναι στην ευθύνη ιδιωτών, επιχειρήσεων και δήμων.

Την ίδια στιγμή, παιδιά επιστρέφονται μετά από κακή αναδοχή ή υιοθεσία, είναι άγνωστη η πορεία και ο αριθμός των παιδιών στα ιδιωτικά και εκκλησιαστικά ιδρύματα, ενώ μέρα με τη μέρα επιδεινώνονται οι αιτίες που στερούν σε χιλιάδες τέτοια παιδιά την παιδικότητά τους.

Εργάζονται από 5 έως 10 χρόνια στους παιδικούς σταθμούς, με συμβάσεις ΕΣΠΑ, και κάθε χρόνο απολύονται, για να επαναπροσληφθούν ύστερα από μερικούς μήνες. Στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς περνούν την ίδια αγωνία, αν θα έχουν δουλειά και την επόμενη, κι αυτό παρότι η Προσχολική Αγωγή δεν σταματά ποτέ, είναι αναγκαία για όλα τα παιδιά. Ο λόγος για εκατοντάδες εργαζόμενους σε παιδικούς σταθμούς που δουλεύουν μέσα από προγράμματα ΕΣΠΑ και διεκδικούν επιτέλους τη μονιμοποίησή τους, με ευθύνη του κράτους και των τοπικών αρχών.

Τέτοιες διεκδικήσεις διατυπώνουν εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς στο Παλαιό Φάληρο, εισπράττοντας τον εμπαιγμό της δημοτικής αρχής, την οποία καταγγέλλει το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής, που την περασμένη Τετάρτη βρέθηκε στο πλευρό τους όταν αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν και να απαιτήσουν τη μονιμοποίησή τους κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Εκεί, όπως αναδεικνύει το Συνδικάτο, η δημοτική αρχή με αστείες δικαιολογίες απέφυγε για μία ακόμα φορά να στηρίξει τον αγώνα τους για μόνιμη και σταθερή δουλειά.

Οι συμβασιούχοι μάλιστα έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη διεκδικώντας τη μονιμοποίησή τους, και αντί η δημοτική αρχή να τους στηρίξει, παρόλο που ξέρει από πρώτο χέρι ότι εδώ και σχεδόν δέκα χρόνια προσφέρουν κάθε χρόνο τις υπηρεσίες τους, το αρνείται. Αρνείται δηλαδή να τους δώσει απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου με την οποία να βεβαιώνεται ότι, όπως είναι προφανές από τα συνεχή αυτά έτη εργασίας, καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.

«Αντί η δημοτική αρχή να απολογηθεί για το γεγονός ότι τους στέλνει στα δικαστήρια και να συναινέσει, δίνοντας την απόφαση που ζητούν, εφευρίσκει διάφορες δικαιολογίες κάθε φορά», σχολιάζει το Συνδικάτο. Ετσι, προχτές ισχυρίστηκε ότι «δεν έχει τα απαραίτητα στοιχεία» σχετικά με τις νέες εγγραφές στους σταθμούς για το επόμενο σχολικό έτος και παρέπεμψε σε επόμενη συνεδρίαση, στα τέλη Ιούνη!

«Ξέρουμε καλά ότι ο δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου είναι ορκισμένος εχθρός των συμφερόντων των εργαζομένων. Υλοποιεί στο ακέραιο τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των κυβερνήσεων, που θέλουν τους εργαζόμενους ομήρους, χωρίς δικαιώματα, χωρίς απαιτήσεις, να παρακαλάνε για να έχουν δουλειά, για να έχουν έναν μισθό προκειμένου να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των οικογενειών τους. Αν νομίζει ο δήμαρχος ότι με τα τερτίπια του και τις αναβολές θα ξεφύγει, είναι πολύ γελασμένος», τονίζει το Συνδικάτο. Και καλεί τους εργαζόμενους «να μην κάνουν βήμα πίσω από την απαίτησή τους για το δικαίωμά τους στη μόνιμη και σταθερή δουλειά».

Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων για τη «σφαγή» του πενιχρού εφάπαξ τους, που επιβλήθηκε σταδιακά από το 2012, πραγματοποίησαν την περασμένη Τετάρτη συνταξιούχοι ελεύθεροι επαγγελματίες μηχανικοί. Σημειώνεται πως με νόμο του 2012, το εφάπαξ των 13.100 ευρώ μειώθηκε στα 10.800 ευρώ, ενώ με τον νόμο Κατρούγκαλου το 2016 συρρικνώθηκε περαιτέρω στα 5.800 ευρώ. Μάλιστα, επειδή ενδιάμεσα σε ορισμένους συνταξιούχους δόθηκαν ποσά μεγαλύτερα απ' αυτά που προβλέπονταν στους μνημονιακούς νόμους, τώρα απαιτούν αναδρομικά το ποσό των 4.000 ευρώ.

Αντιπροσωπεία των συνταξιούχων συναντήθηκε με τον αρμόδιο υφυπουργό, Π. Τσακλόγλου, και απαίτησε την επαναφορά του εφάπαξ των ελευθεροεπαγγελματιών μηχανικών στο ποσό των 13.100 ευρώ, δηλαδή πριν από τις περικοπές και σε κάθε περίπτωση να πάψει κάθε απαίτηση επιστροφής από τους μηχανικούς οι οποίοι έχουν υποστεί το πετσόκομμα των συντάξεών τους.