Σειρά συσκέψεων στο αμερικανικό υπουργείο Αμυνας μεταξύ Αμερικανών και Ισραηλινών στρατηγών προκάλεσε η προχτεσινή αναίμακτη ιρανική πυραυλική επίθεση στο Ερμπίλ του ιρακινού αυτόνομου Κουρδιστάν, με 12 βαλλιστικούς πυραύλους κοντά στο νέο αμερικανικό προξενείο.

Στην Ουάσιγκτον μετέβη από χτες κλιμάκιο υψηλόβαθμων αξιωματούχων του ισραηλινού στρατού με επικεφαλής τον υπαρχηγό του ΓΕΣ Χερζί Χαλεβί, ο οποίος αναμένεται να συμμετάσχει παράλληλα και σε ένα «Στρατηγικό Φόρουμ Αμυνας» μαζί με στρατηγούς της Κεντρικής και Ευρωπαϊκής Διοίκησης του αμερικανικού στρατού.

Την ευθύνη της επίθεσης στο Ερμπίλ ανέλαβαν οι Ιρανοί «Φρουροί της Ισλαμικής Επανάστασης», ξεκαθαρίζοντας ότι ήταν αντίποινα για τη δολοφονία δύο Ιρανών ανώτερων στρατιωτικών αξιωματούχων στη Συρία στις αρχές της περασμένης βδομάδας, στο πλαίσιο ισραηλινής επίθεσης με πυραύλους. Υποστήριξαν επίσης πως χτύπησαν μυστική ισραηλινή βάση της Μοσάντ. Παράλληλα, χτες ο εκπρόσωπος του ιρανικού υπουργείου Εξωτερικών δήλωσε ότι η Τεχεράνη δεν θα ανεχθεί τη δημιουργία «κέντρου» κοντά στα σύνορά του για σαμποτάζ, συνωμοσία και αποστολή τρομοκρατικών ομάδων στο Ιράν.

Τον ισχυρισμό περί ισραηλινής βάσης απέρριψαν τόσο το Ισραήλ όσο και ο Ιρακινός πρωθυπουργός Μουστάφα αλ Καντχίμι, που καταδίκασε την επίθεση, όπως και ο πρωθυπουργός του αυτόνομου Κουρδιστάν, Μανσούρ Μπαρζανί.

Η ιρανική επίθεση φάνηκε να περιπλέκει και τις διαπραγματεύσεις που έχουν ξεκινήσει από πέρυσι Ιράν και Σαουδική Αραβία για εξομάλυνση των διμερών σχέσεων. Την Κυριακή το Ιράν ανακοίνωσε μονομερώς ότι αναβάλλονται μέχρι νεοτέρας οι προγραμματισμένες για αύριο Τετάρτη 16 Μάρτη στη Βαγδάτη συνομιλίες μεταξύ Ιρανών και Σαουδαράβων διπλωματών που είχε ανακοινώσει το Σάββατο ο Ιρακινός υπουργός Εξωτερικών Φ. Χουσεΐν.

Σήμερα Τρίτη, πάντως, μεταβαίνει στη Μόσχα ο Ιρανός υπουργός Εξωτερικών Χοσεΐν Αμιραμπντολαχιάν, σε μια προσπάθεια να αντιληφθεί ποιες ακριβώς εγγυήσεις ζητούν οι Ρώσοι στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων της Βιέννης για τη διατήρηση της διεθνούς Συμφωνίας του 2015 για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Την περασμένη βδομάδα η Ρωσία είχε ζητήσει εγγυήσεις από τις ΗΠΑ προκειμένου να εξασφαλίσει ότι οι δυτικές κυρώσεις που της έχουν επιβληθεί λόγω Ουκρανίας δεν θα επηρεάσουν τις εμπορικές σχέσεις με το Ιράν. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Αντονι Μπλίνκεν τις είχε τότε απορρίψει ως «άσχετες» με τις διαπραγματεύσεις στη Βιέννη.

Επιπλέον, την περασμένη Παρασκευή και ενώ όλα έδειχναν ότι πλησιάζουμε στην επίτευξη συμφωνίας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, ο επικεφαλής Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ ανακοίνωσε το «πάγωμα» των διαβουλεύσεων στη Βιέννη, λόγω «εξωτερικών παραγόντων», μολονότι διευκρίνισε ότι «ένα τελικό κείμενο είναι σχεδόν έτοιμο στο τραπέζι».

«Πρέπει να ενισχύσουμε την άμυνα και τη χώρα μας», τόνισε ο πρωθυπουργός του Πακιστάν, Ιμράν Καν, την Κυριακή, στην πρώτη του δημόσια εμφάνιση μετά την πρόσφατη, «κατά λάθος» (σύμφωνα με το Νέο Δελχί) εκτόξευση πυραύλου που έπεσε σε πακιστανικό έδαφος, φέρνοντας ξανά στην επικαιρότητα τις τεταμένες σχέσεις των δύο (πυρηνικών δυνάμεων) χωρών. Ο Καν είπε ακόμα ότι «θα μπορούσαμε να είχαμε απαντήσει μετά την πτώση του ινδικού πυραύλου (σ.σ στην ανατολική πόλη Μίαν Τσάνου) αλλά δείξαμε αυτοσυγκράτηση». Επίσης την Κυριακή, το πακιστανικό ΥΠΕΞ σε νέα του ανακοίνωση ανέφερε ότι δεν είναι ικανοποιητική η «απλουστευτική εξήγηση» της Ινδίας και ζήτησε τη διεξαγωγή από κοινού έρευνας των δύο χωρών.

Είχε προηγηθεί η κλήση του Ινδού επιτετραμμένου στο Ισλαμαμπάντ στο πακιστανικό ΥΠΕΞ, όπου του επιδόθηκε έντονη διαμαρτυρία για το περιστατικό.

Από τη μεριά της Ινδίας, το υπουργείο Αμυνας αναγνώρισε στις 9 Μάρτη ότι εκτοξεύτηκε κατά λάθος ένας πύραυλος στο Πακιστάν λόγω μιας «τεχνικής δυσλειτουργίας» κατά τη διάρκεια «συντήρησης ρουτίνας». Σημείωσε μεταξύ άλλων ότι «το περιστατικό είναι βαθιά λυπηρό» αλλά «είναι επίσης ανακουφιστικό το γεγονός ότι δεν υπήρξαν απώλειες ζωών λόγω του δυστυχήματος» και διέταξε έρευνα από «Ανώτατο Εξεταστικό Δικαστήριο».

Την έντονη αντίθεσή του εκφράζει ο Εξωραϊστικός, Πολιτιστικός και Αθλητικός Σύλλογος «ΑΡΔΗΤΤΟΣ» στην πρόθεση της δημοτικής αρχής Αθήνας, αγνοώντας τη γνώμη των κατοίκων της περιοχής του Μετς - Παναθηναϊκού Σταδίου, να επιβάλει σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης βάσει ελλιπούς μελέτης!

Ο Σύλλογος συγκεντρώνει υπογραφές που θα κατατεθούν στο Δημοτικό Συμβούλιο και σημειώνει: «Το 2018 ο δήμος της Αθήνας παρουσίασε μια ελλιπή μελέτη ελεγχόμενης στάθμευσης. Δύο είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα αυτής της μελέτης:

α) ΚΑΤΑΡΓΕΙ πολλές από τις υπάρχουσες θέσεις στάθμευσης

β) ΔΕΝ εξασφαλίζει θέσεις στάθμευσης για ΟΛΟΥΣ τους κατοίκους της γειτονιάς».

Και συμπληρώνεται για τη μελέτη: «Προβλέπει τη χωροθέτηση 403 θέσεων για τους κατοίκους και 112 θέσεων επί πληρωμή. Ταυτόχρονα, προϋπολογίζει ένα υπέρογκο ποσό από την επιβολή προστίμων, παραδεχόμενη εκ των προτέρων την αποτυχία της εφαρμογής της ελεγχόμενης στάθμευσης, αλλά και τον εισπρακτικό χαρακτήρα της. Δεν έχουν συνυπολογιστεί οι θέσεις της πλατείας του Α' Νεκροταφείου - περίπου 85 - ως θέσεις επισκεπτών, κάτι που εφόσον γίνει θα μεταβάλει το ποσοστό κατανομής θέσεων κατοίκων και επισκεπτών σε 2:1. Το 2018 η τοπική Δημοτική Κοινότητα ΑΡΝΗΘΗΚΕ να την υπερψηφίσει, αφουγκραζόμενη τις διαμαρτυρίες και τα στοιχεία που είχαν παρουσιάσει ο Σύλλογος και οι κάτοικοι της περιοχής.

Η Επιτροπή Ποιότητας Ζωής του δήμου Αθήνας είχε αρνηθεί να πάρει απόφαση και είχε παραπέμψει τη μελέτη στο Δημοτικό Συμβούλιο Αθήνας, στο οποίο πήγε τρεις φορές προς συζήτηση, αλλά, προφανώς λόγω έλλειψης συναίνεσης των δημοτικών συμβούλων, η μελέτη δεν συζητήθηκε ποτέ και παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες.

Πρόσφατα, στις 14/10/2020, επανήλθε το θέμα της ελεγχόμενης στάθμευσης προς συζήτηση στο Συμβούλιο της 2ης Δημοτικής Κοινότητας και οι σύμβουλοι (με ψήφους 7-5) αποφάσισαν την έγκριση της μελέτης ελεγχόμενης στάθμευσης στη γειτονιά μας, σε πλήρη αντίθεση με την προ διετίας απόρριψή της. Ως Σύλλογος ζητήσαμε τη συμμετοχή μας στη διαδικτυακή συζήτηση, αλλά δεν μας δόθηκε ποτέ η δυνατότητα αυτή».

Χτες κατά πλειοψηφία η ΕΠΖ του δήμου Αθηναίων ενέκρινε την επέκταση της ελεγχόμενης στάθμευσης (η «Λαϊκή Συσπείρωση» καταψήφισε) και υπήρξε προφορική διαβεβαίωση του αντιπροέδρου για μη εφαρμογή του μέτρου στο Μετς, κάτι που ο Σύλλογος θέλει να κατοχυρωθεί δεσμευτικά.

Βουλευτικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν την Κυριακή στην Κολομβία, εν μέσω μιας βαθιάς οικονομικής κρίσης που και λόγω της κακής διαχείρισης της πανδημίας (σχεδόν 140.000 είναι οι νεκροί) έχει επιδεινώσει τις συνθήκες ζωής των λαϊκών στρωμάτων, με πάνω από 21 εκατομμύρια από τα 50 εκατομμύρια του πληθυσμού να βιώνουν συνθήκες φτώχειας. Οι περίπου 39 εκατομμύρια ψηφοφόροι στη χώρα και στο εξωτερικό καλούνταν να εκλέξουν 108 γερουσιαστές και 188 βουλευτές της Βουλής, ενώ στις 29 Μάη γίνονται και οι προεδρικές εκλογές (α' γύρος). Η συμμετοχή στις κάλπες έφτασε το 47% και σύμφωνα με τα σχεδόν τελικά αποτελέσματα (99,4%) πρώτη πολιτική δύναμη αναδεικνύεται ο συνασπισμός σοσιαλδημοκρατικών και φιλελεύθερων κομμάτων «Ιστορικός Συμβιβασμός» (συμφωνία) Pacto Historico (που στηρίζει και το Κολομβιάνικο ΚΚ) με 14,16% των ψήφων στη Γερουσία (15,62% στη Βουλή) και ακολουθούν το Κολομβιανό Συντηρητικό Κόμμα με 13,58% (στη Βουλή 12,56%), το Φιλελεύθερο Κόμμα με 12,73% (14,26), ο συνασπισμός «Πράσινη Συμμαχία» και «Κέντρο Ελπίδα» με 12,03% (στη Βουλή κατέβηκαν ξεχωριστά γύρω στο 10%), Δημοκρατικό Κέντρο 11,85% (9,8%), Ριζοσπαστική Αλλαγή 9,89% (8,52%), το Κόμμα U 9,25% (8,73%) και άλλα μικρότερα.

Ο νυν γερουσιαστής Γκουστάβο Πέτρο, που θα είναι και ο υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές του Μάη με το Pacto Historico (σε εσωτερική εκλογή που έγινε επίσης την Κυριακή πήρε την πλειοψηφία με 80,4%), αμέσως κάλεσε σε ένα «πλατύ Δημοκρατικό Μέτωπο, που μπορεί να έχει την πλειοψηφία στο Κογκρέσο».

Με τη δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά στρώματα, η επικράτηση των σοσιαλδημοκρατικών δυνάμεων του Pacto δημιουργεί προσδοκίες για μια πολιτική αλλαγή και στην προεδρική εκλογή και για κάποια μέτρα εκδημοκρατισμού της χώρας. Το πρόγραμμα του Πέτρο υπόσχεται μια καλύτερη διαχείριση του καπιταλισμού, αντιμετώπιση της διαφθοράς και δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις. Οπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές, από τέτοιες διαχειριστικές «κεντροαριστερές» κυβερνήσεις ο λαός δεν έχει να περιμένει βαθύτερες αλλαγές.