Σήμερα συμπληρώνεται ένας χρόνος από την πρωτόδικη καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσής Αυγής. «Η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση»: Αυτή ήταν η ομόφωνη ετυμηγορία του δικαστηρίου στις 7 Οκτώβρη 2020. Μέσα και έξω από το Εφετείο Αθηνών οι δεκάδες χιλιάδες ξεσπούσαν σε χειροκροτήματα σηκώνοντας τις γροθιές τους και πολλαπλασιάζοντας τα συνθήματα. «Η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση. Ενοχη γιατί μισεί τους εργάτες, μισεί τους λαούς, γιατί οι φασίστες είναι τα μαντρόσκυλα της εργοδοσίας», φώναζαν, με επίγνωση όμως ότι «δεν ξεμπερδέψαμε με τους φασίστες».

Το αποδεικνύουν και οι πρόσφατες νέες δολοφονικές επιθέσεις φασιστοειδών κατά μαθητών, φοιτητών, εργαζομένων. Την τεράστια αυτή συγκέντρωση, να υπενθυμίσουμε, προσπάθησε να διαλύσει η αστυνομία, με τις «αύρες» να ψεκάζουν και τα ΜΑΤ να ρίχνουν χημικά στο πλήθος.

Από το αποδεικτικό υλικό της δίκης αναδείχτηκε ξεκάθαρα ότι οι εγκληματικές ενέργειες της Χρυσής Αυγής συνιστούν οργανωμένες επιθέσεις από τα τάγματα εφόδου της, που δεν δρουν αυθόρμητα αλλά κατόπιν εντολών, οδηγιών, ενημέρωσης και έγκρισης της ηγεσίας της διά μέσου της ιεραρχικής πυραμίδας αρχηγός - περιφερειάρχης - πυρηνάρχης τοπικής οργάνωσης, είτε αυτές αφορούν συγκεκριμένους στόχους είτε θέτουν ένα ευρύτερο πλαίσιο στόχων: Μετανάστες, αντιφασίστες, συνδικαλιστές του ταξικού εργατικού κινήματος, κομμουνιστές. Ειδικότερα, αναδείχθηκαν ο σχεδιασμένος τρόπος δράσης της οργάνωσης και η στοχοποίηση των θυμάτων, τόσο στις τρεις υποθέσεις που διερευνιούνταν από το δικαστήριο - δολοφονία Παύλου Φύσσα και απόπειρες δολοφονίας των Αιγύπτιων αλιεργατών και των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ - όσο και στις πολυάριθμες υποθέσεις σοβαρών εγκλημάτων που διαπράχθηκαν, όπως στις δολοφονικές επιδρομές στους κοινωνικούς χώρους «Αντίπνοια» και «Συνεργείο», στη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν, στις επιθέσεις στον μαθητή Φοίβο Δεμερτζίδη, στους μετανάστες εργάτες στην Ιεράπετρα Κρήτης, στον Αγιο Παντελεήμονα κ.α.

Οπως αποκαλύφθηκε, οι χρυσαυγίτες ήταν συγκροτημένοι σε τάγματα εφόδου που εκπαιδεύονταν στη Νέδα στη χρήση πολεμικών όπλων, με εντολή Λαγού, και ορκίζονταν αιώνια πίστη στον αρχηγό Μιχαλολιάκο. Αναγνώστηκε στο δικαστήριο το πρόγραμμα, που περιελάμβανε σκοποβολή, ασκήσεις με φούμο, προβλήθηκαν το βίντεο της ορκωμοσίας στη Νέδα, φωτογραφίες εξάσκησης στο μποξ, από τον Τσακανίκα, φωτογραφίες από τις νυχτερινές κατασκηνώσεις στη Σαλαμίνα, όπου επίσης λάμβανε χώρα σωματική εκπαίδευση. Η ένταξη στη ΧΑ σήμαινε εκπαίδευση στα όπλα, κατήχηση στον εθνικοσοσιαλισμό, στην πειθαρχία και την ιεραρχία, τήρηση των εντολών.

Προέκυψε ιδιαίτερα η πλήρης υιοθέτηση των αιτημάτων των εργολάβων - εφοπλιστών από τη ΧΑ, η οποία με πλήθος κοινοβουλευτικών Ερωτήσεων, όπως και με παρεμβάσεις των «συνδικαλιστών» της (που αναγνώστηκαν στο δικαστήριο), ζητούσε φορολογικές και ασφαλιστικές απαλλαγές των εργοδοτών, μείωση του κόστους εργασίας, να σταματήσουν οι απεργίες, υιοθετούσε τα συκοφαντικά επιχειρήματα των εργολάβων ότι οι αγωνιστικές διεκδικήσεις είναι η αιτία της ανεργίας στη Ζώνη του Περάματος. Το Συνδικάτο Μετάλλου ήταν ένα μεγάλο εμπόδιο στις εργοδοτικές επιδιώξεις. Η αποτυχία των εργοδοτών να το αποδυναμώσουν με «νόμιμους» τρόπους (σωρεία μηνύσεων κατά των συνδικαλιστών) οδήγησε στο να αναλάβει η ίδια η ΧΑ το έργο αυτό, με την άσκηση τρομοκρατίας και δολοφονικής βίας. «Η Ζώνη θα κερδηθεί, τα καράβια θα έρθουν πίσω και οι λακέδες του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ θα εξαφανιστούν από εδώ πέρα...», έλεγε ο Ι. Λαγός στο γνωστό πλέον βίντεο προαναγγελίας της επίθεσης.

Αποδείχθηκε επίσης ότι η ναζιστική οργάνωση είχε επαφή με τον σκληρό πυρήνα του κράτους, με την αστυνομία, από την οποία διευκολύνθηκε με πολλούς τρόπους. Είχε τη δυνατότητα να επιδρά σε θύλακες του κρατικού μηχανισμού ώστε να συγκαλύπτει τη δράση της. Αναδείχθηκαν περιπτώσεις άμεσης βοήθειας αστυνομικών προς μέλη της, από προειδοποιήσεις για επικείμενες έρευνες μέχρι και παρεμπόδιση διερεύνησης καταγγελλόμενων εγκληματικών πράξεων κατά μεταναστών. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο δολοφόνος Ρουπακιάς ανέφερε στους αστυνομικούς που τον συνέλαβαν πως «είμαι δικός σας της Χρυσής Αυγής», ενώ είχε την πρωτοφανή δυνατότητα να πραγματοποιήσει άνετα από το κινητό του τηλέφωνο κλήσεις (με τον πυρηνάρχη Νίκαιας κ.ά.) από το Αστυνομικό Τμήμα. Ο Ι. Λαγός, μια μέρα μετά τη δολοφονία, είχε στα χέρια του τη δικογραφία του «άγνωστου» στη ΧΑ Ρουπακιά. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι η απόπειρα δολοφονίας του Δημήτρη Κουσουρή αλλά και πολλές άλλες εγκληματικές πράξεις της ΧΑ είτε δεν εξιχνιάστηκαν είτε οι δράστες - μέλη της έπεσαν στα μαλακά είτε έμειναν και ατιμώρητες εξαιτίας της προκλητικής ανοχής αλλά και στήριξης που ετύγχανε από αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές.

Η ιστορία της Χρυσής Αυγής, όμως, όπως αποδείχθηκε και στη δίκη, έδειξε ότι οι ρίζες του φασισμού βρίσκονται βαθιά μέσα στο σύστημα. Είναι η αναγκαία και πολύτιμη πολιτική εφεδρεία του, την οποία ρίχνει στη μάχη για να κάνει τη βρώμικη δουλειά: Να φοβίσει και να χτυπήσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα, να διαδώσει τον αντικομμουνισμό, να εμφανίσει σοσιαλδημοκρατικές και φιλελεύθερες κυβερνήσεις ως το «μικρότερο κακό», να εγκλωβίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Η συνειδητή ανοχή, επί δεκαετίες, της εγκληματικής πολιτικής δράσης της ναζιστικής οργάνωσης, από όλες τις κυβερνήσεις και τους θεσμούς, την προετοίμασε και την κράτησε ετοιμοπόλεμη για την αξιοποίησή της στα δύσκολα, όπως συνέβη την περίοδο της προηγούμενης καπιταλιστικής κρίσης. Υπενθυμίζουμε ενδεικτικά, από τη μια, την υπόθεση Μπαλτάκου, γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου επί κυβέρνησης ΝΔ (στην προηγούμενη θητεία, με πρωθυπουργό τον Αντ. Σαμαρά), τις δηλώσεις κορυφαίων στελεχών και βουλευτών της, με χυδαίο ρατσιστικό και αντικομμουνιστικό περιεχόμενο. Και, από την άλλη, τη συμμετοχή του υπόδικου τότε και καταδικασμένου σήμερα ναζιστή Κασιδιάρη στις εκδηλώσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο Καστελόριζο, στο όνομα της «εθνικής ομοψυχίας». Οπως, επίσης, τις αναφορές άλλων πολιτικών παραγόντων και μεγαλοδημοσιογράφων για τη χρησιμότητα μιας πιο «σοβαρής» Χρυσής Αυγής. Το αστικό κράτος και οι θεσμοί του ούτε θέλουν ούτε μπορούν ποτέ να ξεκόψουν από τον φασισμό. Αλλωστε, οι επιεικείς ποινές που επιβλήθηκαν στους ναζιστές δολοφόνους, όπως και η επιλεκτική και νομικά εσφαλμένη μετατροπή του κατηγορητηρίου στην υπόθεση των κομμουνιστών και συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ και η απόρριψη της σχετικής αίτησης για έφεση από τον αρμόδιο εισαγγελέα, που οδήγησαν και στην παραγραφή της υπόθεσης προκαλούν αρνητική εντύπωση και προβληματισμό. Γιατί με τον φασισμό δεν τελειώσαμε, αφού δεν τελειώσαμε με το σύστημα που τον γεννάει και τον θρέφει.

Σοβαρές είναι και οι ευθύνες της κυβέρνησης για τη μεγάλη ολιγωρία που έδειξε για τη σύλληψη για την έκτιση της ποινής της κάθειρξης δύο καταδικασθέντων μελών της ηγεσίας της, του Χρήστου Παππά και του Ιωάννη Λαγού. Ενδεικτικό του... κλίματος είναι και οι συνεχείς αιτήσεις αποφυλάκισης, από την πρώτη ώρα, των καταδικασμένων χρυσαυγιτών. Μέχρι τώρα έχουν αποφυλακιστεί οι Τσακανίκας, Παπαβασιλείου (ο οποίος αποφυλακίστηκε μάλιστα 4 μήνες μετά την καταδίκη του), ενώ ευνοϊκή μεταχείριση έχουν οι Ηλιόπουλος, Χρυσαφίτης και Στράτος που μεταφέρθηκαν στις αγροτικές φυλακές. Ως γνωστόν, στις αγροτικές φυλακές οι κρατούμενοι εργάζονται έως το μεσημέρι και οι μέρες κράτησης, λόγω της εργασίας τους, υπολογίζονται ευνοϊκά. Επιπρόσθετα να υπενθυμίσουμε και την προκλητική στάση της εισαγγελέα της έδρας, Αδ. Οικονόμου, που επιχειρούσε από την αρχή ακόμη της δίκης να αποδομήσει το κατηγορητήριο, με αποκορύφωση την απαράδεκτη αθωωτική της πρόταση. Επίσης, τους τραμπουκισμούς και τις επιθέσεις των χρυσαυγιτών μέσα και έξω από το δικαστήριο σε μάρτυρες κατηγορίας, σε συνηγόρους της Πολιτικής Αγωγής, την προσπάθειά τους να αποπροσανατολίσουν και να παρελκύσουν τη διαδικασία, αλλά και τις αρνητικές συνθήκες διεξαγωγής της με ευθύνη των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, που οδήγησαν και στην καθυστέρηση της ολοκλήρωσής της.

Η ικανοποίηση και η χαρά του λαού για την έκβαση της δίκης ήταν δικαιολογημένες αλλά δεν πρέπει να τον εφησυχάζουν. Ο βαθιά αντιδραστικός νόμος για τις διαδηλώσεις, οι απαράδεκτες απαγορεύσεις και η άγρια καταστολή λαϊκών κινητοποιήσεων, όπως στην τελευταία επέτειο του γιορτασμού του Πολυτεχνείου με πρόσχημα την προστασία της υγείας, η σφοδρή επίθεση στο συνδικαλιστικό κίνημα και στο απεργιακό δικαίωμα, το πιο εκτεταμένο και συστηματικό ηλεκτρονικό φακέλωμα των εργαζομένων και του λαού, το απάνθρωπο κυνήγι μεταναστών και προσφύγων, η κλιμάκωση του αντικομμουνισμού και η ανιστόρητη θεωρία των «δύο άκρων» λιπαίνουν ξανά το έδαφος για την ανάπτυξη του φασισμού. Αυτό επιβεβαιώνεται και αυτές τις μέρες με τις νέες επιθέσεις φασιστοειδών κατά μαθητών, φοιτητών, εργαζομένων στη Θεσσαλονίκη αλλά και στην Αθήνα, στο Ν. Ηράκλειο. Η απροκάλυπτη στόχευση των επιθέσεων: Μαθητές, φοιτητές που αγωνίζονται, συνδικαλιστές, και βέβαια τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που πρωτοστατούν στην πάλη απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική. Στελέχη της κυβέρνησης της ΝΔ και άλλων αστικών κομμάτων, δημοσιογράφοι και άλλοι επαναφέρουν την απαράδεκτη θεωρία των «δύο άκρων». Εφτασαν να συγκρίνουν την ...προκήρυξη και την ανακοίνωση ενάντια στην αντιεκπαιδευτική της πολιτική με το μαχαίρι του χρυσαυγίτη (!), να αναπαράγουν τα περί φασιστοειδών που... προκλήθηκαν απ' όσους διαδήλωναν ενάντια στη δράση τους και τη μετατροπή σχολείων σε ορμητήριά τους.

Εναν χρόνο μετά την καταδίκη της εγκληματικής Χρυσής Αυγής, αποδεικνύεται ότι ο φασισμός είναι και παραμένει χρήσιμο όπλο και πολυεργαλείο του συστήματος, που δεν διστάζει να το αξιοποιήσει σε βάρος του κινήματος. Για να πάρουν όμως αληθινή εκδίκηση τα όνειρα όλων των θυμάτων του φασισμού, όλων των ανθρώπων του καθημερινού μόχθου, όλων των καταπιεσμένων και κατατρεγμένων στη χώρα μας και όπου Γης, πρέπει ο λαός να αγωνιστεί για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τα δεσμά της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.