Τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι στον μεγαλύτερο σε έκταση νομό της χώρας δεν αφορούν, βέβαια, μόνο την παραγωγή, το εισόδημα, τις επιδοτήσεις, τις τιμές, τις αποζημιώσεις, τις συνέπειες της ΚΑΠ. Σε συνάρτηση με όλα αυτά, οι βιοπαλαιστές αγρότες ζουν στο πετσί τους κι όλες τις άλλες δυσκολίες, που έχουν να κάνουν με την Υγεία, την Παιδεία κ.ά., ό,τι δηλαδή έχει να αντιμετωπίσει καθημερινά η εργατική - λαϊκή οικογένεια που δίνει αγώνα επιβίωσης.

Πάνω σ' αυτό το έδαφος η Ομοσπονδία κάνει προσπάθεια να μπει μπροστά και να οργανώσει την πάλη των αγροτοκτηνοτρόφων, με το βλέμμα στραμμένο στο δυνάμωμα των Αγροτικών Συλλόγων και την κοινή δράση με τους εργαζόμενους της περιοχής. Ακολουθεί η συνέντευξη με τον Σπ. Κοτοπούλη.

-- Πώς ήταν η χρονιά που πέρασε για τους αγρότες του νομού;

-- Στην πλειοψηφία μας, δίνουμε αγώνα επιβίωσης. Στο αυξημένο κόστος παραγωγής, με τις τιμές στα ύψη στο πετρέλαιο, στο ηλεκτρικό ρεύμα, στα αγροεφόδια, στα φυτοφάρμακα και τις ζωοτροφές, καθώς και στις «ανοιχτές» τιμές στα προϊόντα, έρχονται να προστεθούν και ορισμένα άλλα βάρη, που αφορούν ιδιαίτερα το νομό της Αιτωλοακαρνανίας. Για παράδειγμα, μόνο για μια διάβαση από τη γέφυρα Αντίρριου - Ρίου θέλεις άνω των 13,5 ευρώ σε διόδια που θα επιβαρύνουν την τιμή του προϊόντος και άρα τον λαό!

Ιδιαίτερο είναι το πρόβλημα με τις ελιές Καλαμών. Εδώ και περίπου 3 χρόνια, η τιμή της είναι κάτω του κόστους παραγωγής. Δίνεται από τους αγρότες στα 0,50 - 0,60 ευρώ το κιλό, όταν τα έξοδα αγγίζουν τα 0,80 ευρώ το κιλό! Ανάλογη εικόνα αναμένεται και φέτος, όπου η παραγωγή λόγω των καιρικών συνθηκών και της ακαρπίας που δημιούργησαν οι μεγάλες θερμοκρασιακές διαφορές (παγετός και καύσωνας) σημειώνει μείωση κατά μέσο όρο έως και 40%, που σε ορισμένες περιοχές μπορεί να ξεπερνά και το 60%.

Το ίδιο συμβαίνει και με άλλες καλλιέργειες, όπως τα ξινά (πορτοκάλια, μανταρίνια κ.λπ.). Πρόκειται για θέματα που χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση, καταβολή αποζημιώσεων και πρόβλεψη για αναπλήρωση εισοδήματος και εκεί στρέφουμε την προσοχή μας. Αν δεν παρθούν μέτρα, πολλοί συνάδελφοί μου δεν θα συνεχίσουν να καλλιεργούν.

-- Ποιες είναι οι κύριες αγροτικές καλλιέργειες στον νομό Αιτωλοακαρνανίας;

-- Καλλιεργούνται σχεδόν όλα τα αγροτικά προϊόντα, με τον κύριο όγκο αγροτών να συγκεντρώνεται στο διευρυμένο τμήμα του δήμου Μεσολογγίου, ιδιαίτερα δηλαδή στις νότιες περιοχές του νομού. Εκεί είναι πολύ αναπτυγμένη η καλλιέργεια της ελιάς Καλαμών αλλά και άλλες, όπως πορτοκαλιών, μανταρινιών και φυτών που χρησιμοποιούνται για ζωοτροφές, όπως καλαμπόκια, τριφύλλια κ.λπ.

Επίσης, πολύ μεγάλο μέρος αποτελεί η κτηνοτροφική παραγωγή, σε όλη την Αιτωλοακαρνανία. Πανελλαδικά, εκτιμάται ότι παράγεται περίπου πάνω από το 10% του αιγοπρόβειου κρέατος και γάλακτος. Συνολικά κοιτώντας, δεν πρέπει να υπάρχει σπίτι στα χωριά που να μην έχει έστω κι ένα μικρό εισόδημα από τον αγροτικό τομέα.

-- Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι βοηθάει με εκατ. ευρώ τους αγρότες. Τα ίδια είπε και ο υπουργός πρόσφατα από τον νομό. Πώς το σχολιάζετε;

-- Απ' τα 22 δισ. ευρώ που εξήγγειλε η κυβέρνηση για τη νέα προγραμματική περίοδο, τα 20 αφορούν άμεσες ενισχύσεις, που θα δοθούν μέσω της ΚΑΠ. Απ' αυτά θα υπάρχει δραματική μείωση στους μικρούς και μεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους γιατί τα δικαιώματα θα δοθούν ανάλογα με τις εκτάσεις που καλλιεργεί ο καθένας, άρα τα περισσότερα θα καταλήγουν στους μεγαλοεπιχειρηματίες, καπιταλιστές αγρότες.

Απ' τα υπόλοιπα 2 δισ.: Το 1 δισ. πάει για εγγειοβελτιωτικά έργα, που δεν μπορούν να καλύψουν τις ανάγκες ούτε των υπαρχουσών υποδομών, πόσο μάλλον για νέα. Επιπλέον, 670 εκατ. ευρώ καταλήγουν στην «πράσινη» ανάπτυξη, δηλαδή στους μεταποιητές - βιομήχανους, 500 εκατ. ευρώ στις βιολογικές καλλιέργειες, σε όσους ήδη έχουν τέτοιες, και 80 εκατ. ευρώ πάνε στους γεωργικούς συμβούλους που απευθύνονται σε ελάχιστους μεγαλοεπιχειρηματίες αγρότες.

Τα όρια ενισχύσεων, για παράδειγμα, των νέων αγροτών είναι τέτοια που ένας βιοπαλαιστής δεν μπορεί να ενταχθεί σε αυτά. Οταν π.χ. κάποιος αγρότης χρειάζεται να διαθέτει πολλές δεκάδες στρέμματα ελιές ή εκατοντάδες ζώα, καταλαβαίνει κανείς ότι δεν υπάρχουν περιθώρια, ιδιαίτερα για όσους διαθέτουν μικρό κλήρο και θέλουν να τον μοιράσουν στα παιδιά τους, για να συνεχίσουν στην αγροτική παραγωγή.

Συνολικά και η σημερινή κυβέρνηση δίνει λίγα στους πολλούς και πολλά στους λίγους, αν σκεφτεί κανείς ότι μοίρασε εν μέσω πανδημίας 32 δισ. ευρώ στους μεγαλοεπιχειρηματίες, εφοπλιστές, βιομήχανους.

-- Ποιες πρωτοβουλίες αναλαμβάνει η ΟΑΣ για να στηρίξει τους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους;

-- Δεν υπάρχει μικρό ή μεγάλο πρόβλημα, δεν υπάρχει αγωνιστικό σκίρτημα και διεκδίκηση, αγώνας, που να μην έχουμε βγει μπροστά. Εχουμε αγωνιστικούς δεσμούς με τον αγροτικό κόσμο από την εποχή ακόμα της καλλιέργειας των καπνών.

Πριν από μερικά χρόνια συγκροτήσαμε τρεις νέους συλλόγους, όμως αυτό σήμερα δεν φτάνει. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε συλλόγους σε κάθε κεφαλοχώρι, ιδιαίτερα στη νότια Αιτωλοακαρνανία, που είναι ακόμη μεγαλύτερος ο αγροτικός πληθυσμός.

Ως Ομοσπονδία προσπαθούμε να έχουμε συχνή παρουσία στα χωριά, να συζητάμε όσο μπορούμε με τους αγροτοκτηνοτρόφους, για τα προβλήματά τους και για την ανάγκη της οργάνωσης. Καλούμε κάθε αγρότη που θέλει να μείνει στον τόπο του, να συνεχίσει να καλλιεργεί, να ζήσουν ο ίδιος και η οικογένειά του, να σκεφτεί πώς θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα σήμερα.

Να σκεφτεί γιατί, ενώ έχουμε όλες τις δυνατότητες να ζούμε καλύτερα, αυτό δεν γίνεται. Γιατί ενώ παράγουμε σχεδόν όλα τα προϊόντα και πουλάμε φθηνά, αυτά είναι πανάκριβα στα ράφια και δεν μπορεί ο λαός συνολικά να τα αγοράσει. Να προβληματιστεί ποιοι είναι οι παράγοντες που έχουμε οδηγηθεί σ' αυτήν τη δεινή θέση σήμερα. Παράλληλα, συνεχίζουμε και θα συνεχίσουμε να βγαίνουμε μπροστά, όπως τελευταία με τα αυξημένα τιμολόγια της ΔΕΗ όχι μόνο στα αγροτικά αλλά και στα οικιακά τιμολόγια.

Δεν στεκόμαστε όμως μόνο σ' αυτά. Η Ομοσπονδία αναπτύσσει δράση για τα ζητήματα της Υγείας, ειδικά σε ό,τι αφορά τα Κέντρα Υγείας, που παραμένουν υποστελεχωμένα και τις περισσότερες φορές λειτουργούν μόνο για συνταγογραφήσεις, αφήνοντας ακάλυπτο μεγάλο πληθυσμό, κυρίως στα χωριά. Στον μεγαλύτερο νομό της χώρας ΜΕΘ λειτούργησε μόνο πρόσφατα στο Νοσοκομείο Αγρινίου μετά από μεγάλο διάστημα που ήταν κλειστή, ενώ στα υπόλοιπα ιδρύματα δεν υπάρχουν τέτοιες μονάδες.

Αλλά και στα ζητήματα της Εκπαίδευσης, «πιάνουμε» την ανησυχία των αγροτοκτηνοτρόφων. Επιδιώκουμε να παρεμβαίνουμε σε συμπόρευση και με άλλους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

Τη δεινή θέση των ελαιοπαραγωγών μάς εξηγεί ο Ν. Τρίψας στο Μαυρίκι

Στήριγμα των βιοπαλαιστών αγροτών είναι ο Αγροτικός Σύλλογος Αιγιάλειας «Μπακόπουλος - Ντρίνιας», που πήρε το όνομά του από τις μεγάλες κινητοποιήσεις του 1934 και τον ηρωικό αγώνα του σταφιδικού κινήματος, για το οποίο έχει γράψει και ο Νίκος Μπελογιάννης. Τότε που οι αγρότες αντέδρασαν στις εντολές κυβέρνησης και Αγγλων να σταματήσει περαιτέρω η καλλιέργεια σταφίδας και οι δύο αγωνιστές, ο Μπακόπουλος και ο Ντρίνιας, δολοφονήθηκαν στη μεγάλη διαδήλωση από τα πυρά της αστυνομίας.

Για τη σημερινή δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι σταφιδοπαραγωγοί μιλάμε με τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο του Συλλόγου, δύο πρωτοπόρους αγωνιστές.

Ο Α. Σαρδελιάνος

Κάποιοι άλλοι έμποροι που δραστηριοποιούνται παράλληλα, δίνουν γύρω στο 1 με 1,10 ευρώ το κιλό ανοιχτή τιμή, που βέβαια δεν ανταποκρίνεται στο κόστος παραγωγής. Πέρσι η σταφίδα πουλήθηκε 1,50 - 1,60 ευρώ, πρόπερσι ήταν στα 1,75 και πριν στα 2,05 ευρώ.

Εχουμε δηλαδή μια συνεχόμενη πτώση και αυτήν τη στιγμή είμαστε στην κυριολεξία στον πάτο. Αυτήν την πτώση την δικαιολογούν η Ενωση και οι έμποροι γιατί μείνανε αποθέματα από πέρσι λόγω της πανδημίας, και λένε ότι φτάνουν τους 8.000 τόνους όταν η συνολική παραγωγή εδώ και σε άλλες περιοχές υπολογίζεται στους 22.000 τόνους.

Εμείς, ως αγροτικό κίνημα, το είδαμε από την αρχή αυτό το φαινόμενο και προτείναμε με παρέμβαση του κράτους η περσινή σταφίδα να διατεθεί μέσα από κρατικές δομές, στρατό, σχολεία, νοσοκομεία, σταθμούς, ώστε να μπορέσει να συγκρατηθεί η τιμή. Επίσης, και στο πλαίσιο της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων απαιτήσαμε να υπάρξει εγγυημένη τιμή από το κράτος και γι' αυτό το σημαντικό προϊόν. Δηλαδή, τιμή που να είναι πάνω από το κόστος παραγωγής, που να αφήνει ένα εισόδημα στον παραγωγό να συνεχίσει να καλλιεργεί, να συντηρεί την οικογένειά του. Να πούμε ότι είναι γενικότερο το φαινόμενο να εγκαταλείπεται η σταφίδα παρόλο που είναι ΠΟΠ (προϊόν ονομασίας προέλευσης) και έτσι προβάλλεται από τις κυβερνήσεις αλλά στον παραγωγό επί της ουσίας δεν φτάνει τίποτα».

Ο Α. Γουρνάρης

Ταυτόχρονα, ζητάμε αφορολόγητο καύσιμο, την ώρα που, για παράδειγμα, αυτό συμβαίνει με μεγάλες επιχειρήσεις και τους εφοπλιστές, μείωση των τιμολογίων του ρεύματος, του κόστους των γεωργικών εφοδίων».

Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος Θανάσης Χελάκης σημειώνει: «Η εμπειρία δείχνει ότι ο φτωχός, ο βιοπαλαιστής αγρότης μπορεί να έχει όφελος μόνο αν δυναμώσει τον συλλογικό οργανωμένο αγώνα. Αυτή την προοπτική ανοίγει η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων. Το 80% των αγροτών είναι υπερχρεωμένοι γιατί δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στο υπέρογκο κόστος παραγωγής και αυτό είναι το υπ' αριθμόν 1 ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Ωστόσο αυτό το προϊόν της μαύρης σταφίδας εδώ στην περιοχή και με ιδιαίτερες φαρμακευτικές ιδιότητες, που λόγω του ιδιαίτερου ανάγλυφου του εδάφους (παρά τις δυσκολίες) αποκτά ξεχωριστά ποιοτικά χαρακτηριστικά, όπως και άλλα προϊόντα θα μπορούσαν κάτω από άλλες προϋποθέσεις να αποτελέσουν σημαντικό πλούτο.

Με τον πρόεδρο του Αγροτικού Συλλόγου Αιγιάλειας «Μπακόπουλος - Ντρίνιας», Γιάννη Μποδιώτη (δεξιά) και τον αντιπρόεδρο Θανάση Χελάκη

Ο Νίκος Τρίψας, παλιός συνδικαλιστής αγρότης, στο ημιορεινό Μαυρίκι, με περίπου 500 κατοίκους, μας μιλάει για την ελαιοκαλλιέργεια, που κυρίως στην περιοχή της Αιγιάλειας αφορά τη βρώσιμη ελιά (ποικιλίας Μεγάρων ή βοβώδη). Σε μια καλή χρονιά, η παραγωγή της φτάνει και τους 500 τόνους.

Οπως σημειώνει, «αυτή η παραγωγή ξεκίνησε από τα τέλη της δεκαετίας του '50 όταν αντικαταστάθηκε η σταφίδα, γιατί υπήρξαν εξαγωγές και μεγάλη ζήτηση προς τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και κυρίως την ΕΣΣΔ, που εξασφάλιζε ένα εισόδημα. Στη συνέχεια, σε συνδυασμό και με την πολιτική της ΕΕ, αυτή η αγορά ουσιαστικά έκλεισε και μετά την κατάργηση, από τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, της Ελαιουργικής, που λειτουργούσε ως ένας αμυντικός οργανισμός για να συγκρατεί τις τιμές, η κατάσταση έχει επιδεινωθεί.

Τώρα μονοπωλεί το εμπόριο ένας έμπορος στην περιοχή μας και κάποιοι έμποροι στη Χαλκιδική γι' αυτήν την ποικιλία που βγαίνει σε ορεινά και ημιορεινή εδάφη, ενώ η περιοχή βγάζει και ψιλή λαδοελιά που είναι σε λιγότερη ποσότητα.

Αυτήν τη στιγμή είμαστε έρμαια στο λεγόμενο "ελεύθερο" εμπόριο και επίσης φέτος είναι η δεύτερη χρονιά που δεν θα στρώσουμε πανί, γιατί δεν είχε βροχές και όπως λένε οι γεωπόνοι υπάρχει η λεγόμενη ακαρπία, το λεγόμενο γλοιοσπόριο, που όμως δεν αποζημιώνεται από τον ΕΛΓΑ. Ετσι, για το χωριό μας, το Μαυρίκι, προβλέπεται μεγάλη φτώχεια. Θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα, ενώ η τιμή για τη λαδοελιά είναι εξευτελιστική, γύρω στα 2 και κάτι ευρώ (πριν από δύο χρόνια είχε 3,5 ευρώ) και η Παναιγιάλεια Ενωση που εμπορεύεται το λάδι και κάποιοι άλλοι μαδάνε τους αγρότες».

Ο συνομιλητής μας καταλήγει: «Εμείς με τον Αγροτικό Σύλλογο "Μπακόπουλος - Ντρίνιας" παλεύουμε για να αποζημιωθούν οι αγρότες από τον ΕΛΓΑ για τη ζημιά που έχουν πάθει στο 100%. Για παράδειγμα, ο ΕΛΓΑ βάζει πολλούς περιορισμούς, όπως στο ζήτημα της ακαρπίας, ενώ αν μια χρονιά δεν μπορέσεις να πληρώσεις την ασφάλισή σου και την επομένη πάθεις ζημιά, δεν μπορείς να αιτηθείς αποζημίωση. Κάποιοι λίγοι βέβαια μεγαλοαγρότες κάνουν ιδιωτικές ασφαλίσεις και δεν έχουν πρόβλημα, αλλά οι φτωχοί αγρότες οδηγούνται στο ξεκλήρισμα. Οπως πάμε, εδώ θα πάει η πείνα ...σύννεφο».

«Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε είναι αυτά που αντιμετωπίζουν και όλοι οι κτηνοτρόφοι σε όλη τη χώρα», μας λέει ο Αλέξης Σαρδελιάνος, κτηνοτρόφος στα Καλάβρυτα και συμπληρώνει:

«Εδώ στην περιοχή μας, στα ορεινά της Αχαΐας, μιλάμε κυρίως για μικρή παραδοσιακή κτηνοτροφία με 200 - 300 αιγοπρόβατα. Υπάρχουν και λίγες μονάδες αγελάδων, που ωστόσο οι περισσότεροι αγελαδοτρόφοι εγκαταλείπουν καθώς στο αγελαδινό γάλα οι τιμές είναι ακόμα πιο εξευτελιστικές αφού ο χώρος κυριαρχείται από λίγες μεγάλες επιχειρήσεις. Ομως, κυβερνήσεις και καρεκλοκένταυροι της νέας ΠΑΣΕΓΕΣ μάς πουλάνε το παραμύθι ότι θα γίνουμε κτηνοτρόφοι επιχειρηματίες.

Κτηνίατρος στην περιοχή μας έρχεται μόνο κάποιες φορές μια κυρία από το Αίγιο για να εξυπηρετήσει τους χιλιάδες κτηνοτρόφους της επαρχίας Αιγιαλείας και Καλαβρύτων. Ενώ και η Διεύθυνση Γεωργίας έχει έναν υπάλληλο. Αυτή είναι η κοροϊδία της δήθεν στήριξης των αγροτών.

Ειδικά οι νέοι αγρότες που υποτίθεται ότι μπαίνουν σε προγράμματα ταλαιπωρούνται και τους στέλνουν στους ιδιώτες, όπου πληρώνουν υπέρογκα ποσά, π.χ. για αδειοδοτήσεις στάβλων, ηλεκτροδοτήσεις κ.λπ. και συναντάνε και εμπόδια από τις δημοτικές αρχές.

Οσο για τις τιμές του γάλακτος, είναι φέτος αισθητά μειωμένες, γύρω στο 1 ευρώ το λίτρο το πρόβειο και 60 λεπτά το γίδινο, ενώ έχουν αυξηθεί υπέρογκα οι ζωοτροφές, τα εμβόλια για τις ζωονόσους που πρέπει να πληρωθούν στους ιδιώτες ελλείψει κρατικών δομών. Το κόστος παραγωγής είναι αποτρεπτικό και είναι παραμύθια και «ασπιρίνες» ότι θα μειώσουν τον ΦΠΑ στα εφόδια, όταν οι τιμές καθορίζονται από μονοπώλια, όταν η Ενέργεια είναι στο ...θεό.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση και τοπικές αρχές για τα συμφέροντα των μονοπωλίων αλλάζουν τη χρήση γης, γεμίζουν τα βουνά με ανεμογεννήτριες, καταστρέφουν δάση, τη χλωρίδα της περιοχής, για να διωχθούν οι παραδοσιακοί κτηνοτρόφοι και την ίδια ώρα ο λαός χρυσοπληρώνει την Ενέργεια για να θησαυρίζουν λίγοι. Ενώ δεν κάνουν τίποτα για τις ανάγκες των παραγωγών, κάνουν έργα βιτρίνας και πρόσφατα εξήγγειλαν και έναν ...αεροδιάδρομο για αερολέσχες.

Πρέπει να συνειδητοποιηθεί ότι οι φτωχοί βιοπαλαιστές δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα από τους κυβερνώντες, τους εγκάθετους στους συνεταιρισμούς - επιχειρήσεις. Πρέπει να δυναμώσουν τον ενωμένο αγώνα τους, αυτός είναι ο δρόμος ο δικός μας».

Στα Καλάβρυτα, έναν «παράδεισο» της φύσης που αποτελεί τουριστικό προορισμό για το χιονοδρομικό κέντρο που διαθέτει, το Μουσείο για το ολοκαύτωμα από τους ναζί, τα μοναστήρια, οι μικροί επαγγελματίες είναι σε πολύ δύσκολη θέση.

Ο Αλκης Γουρνάρης, επαγγελματίας στην Εστίαση τα τελευταία 15 χρόνια, μιλάει για τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπισε αυτήν τη χρονιά λόγω του lockdown, που είχε μόνο τη δυνατότητα του take away. «Από το Πάσχα και μετά επαναλειτουργήσαμε αλλά τότε ήρθαν οι αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα που διπλασιάστηκε και η φορολογία μάς αποδεκάτισε. Οσο δουλέψαμε ήταν για να ξεχρεώσουμε, πολλοί από μας, παλιά χρέη.

Τώρα αντιμετωπίζουμε μια αβεβαιότητα τι θα γίνει τον χειμώνα, αφού δεν είναι ξεκάθαρο αν θα είμαστε ανοιχτοί ή κλειστοί. Επίσης, εμένα μου επιτρέπουν μόνο 4 τραπέζια στο εσωτερικό. Βάζουν στους επαγγελματίες να τσεκάρουν για τα πιστοποιητικά τους πελάτες. Επίσης δεν βοηθάει το κράτος ώστε να μπορέσουν να κρατηθούν οι θέσεις εργασίας.

Είναι στάχτη στα μάτια κάποια επιδόματα - κοροϊδία που δίνονται. Αυτό που απαιτούν οι μικροί επαγγελματίες - αυτοαπασχολούμενοι είναι να πέσουν τα κόστη λειτουργίας με δραστική μείωση στους λογαριασμούς σε ρεύμα, νερό, με μείωση του ΦΠΑ στην Εστίαση για να μείνουν προσιτές οι τιμές, με κατάργηση του χαρατσιού του ΕΝΦΙΑ. Βέβαια και οι επαγγελματίες - αυτοαπασχολούμενοι, μικροί επιχειρηματίες πρέπει να κάνουν βήματα, να ξεπεράσουν λογικές στείρου ανταγωνισμού, όπως υπάρχει στον Εμπορικό Σύλλογο της περιοχής μας, και να παλέψουν μαζί με τους εργαζόμενους για ουσιαστικά μέτρα στήριξης. Πρέπει επίσης να απεγκλωβιστούν και από τις λογικές των αστικών κομμάτων που ευθύνονται για τη σημερινή κατάντια».

Σε πολύ δύσκολη θέση βρίσκονται οι παραγωγοί σταφίδας και στην Ηλεία. Η κατάσταση είναι πιο δύσκολη ειδικά σε χωριά των δήμων Πύργου και Αρχαίας Ολυμπίας που πλήγηκαν και από τις φωτιές. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Ηλείας, Θανάσης Βομπίσης, σημειώνει χαρακτηριστικά:

«Τα παιχνίδια, με την Παναιγιάλεια Ενωση, τους εμπόρους και τα αποθέματα της περσινής σταφίδας, η άρνηση της κυβέρνησης για την απορρόφησή της από κρατικούς φορείς (ιδρύματα, στρατό κ.λπ.), έτσι όπως ζητούσαμε, οξύνουν το σοβαρό πρόβλημα.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η ΟΑΣ Ηλείας προετοιμάζει τις αντιδράσεις της, προχωρά σε συσκέψεις, ενεργοποιεί και τους Αγροτικούς Συλλόγους, θέτοντας επί τάπητος και τα προβλήματα των πυρόπληκτων. Καθημερινές είναι οι περιοδείες στα σταφιδοχώρια της Αρχαίας Ολυμπίας, του Πύργου και της Αμαλιάδας». Στόχος, όπως επισημαίνεται, «είναι να πραγματοποιηθεί μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του Οκτώβρη κινητοποίηση - συλλαλητήριο στον Πύργο, αλλά και να συνεχιστούν οι διεκδικήσεις προς κάθε αρμόδιο φορέα». Σε αυτή την κατεύθυνση οργανώνουν την πάλη τους, καλώντας ταυτόχρονα σε συμπαράσταση κάθε εργατικό σωματείο και άλλο λαϊκό φορέα.