Δυναμική και μαζική παράσταση διαμαρτυρίας, έξω από το κτίριο της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας στη Χαλκίδα, πραγματοποίησε το απόγευμα της Παρασκευής ο πυρόπληκτος λαός της Βόρειας Εύβοιας, καταγγέλλοντας τον εμπαιγμό της κυβέρνησης και απαιτώντας την άμεση έναρξη αντιπλημμυρικών έργων και την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων του.

Εδωσαν έτσι συνέχεια στον αγώνα που ξεκίνησε με το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στον κόμβο της Στροφυλιάς στις 21 Αυγούστου. Ηταν όλοι εκεί. Οι ρετσινάδες, οι βιοπαλαιστές αγρότες, κτηνοτρόφοι και επαγγελματίες, ο λαός των πυρόπληκτων χωριών της Βόρειας Εύβοιας και βροντοφώναξαν «Εμείς θα ζήσουμε στον τόπο μας». Κατήγγειλαν τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης, που δίνει σε «αναδόχους» τα αντιδιαβρωτικά έργα, στρώνοντας τον δρόμο για να μετατραπεί η καταστροφή σε ευκαιρία για μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και παράλληλα πετσοκόβει τις αποζημιώσεις για τις ζημιές και εξαιρεί λαϊκές οικογένειες, ακόμη και από τα λίγα ψίχουλα που μοιράζει.

«Ηρθαμε σήμερα εδώ για να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας να μείνουμε και να δουλέψουμε στον τόπο μας», τόνισε στον χαιρετισμό του ο Μπάμπης Τσιβίκας, μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Πυρόπληκτων και του Αγροτικού Συλλόγου Μαντουδίου - Λίμνης - Αγίας Αννας.

Και πρόσθεσε: «Αυτό σημαίνει αποζημιώσεις στο 100% χωρίς προϋποθέσεις από το πρώτο κεραμίδι, από το πρώτο εργαλείο, από την πρώτη ελιά, από το πρώτο ζώο, από το πρώτο μελίσσι και για τη χαμένη μας παραγωγή. Αυτό σημαίνει αντιδιαβρωτικά έργα, όχι επιλεκτικά αλλά παντού. Αυτό σημαίνει φροντίδα των καινούριων βλασταριών, με αραίωση, με δασικούς δρόμους, με αναδάσωση όπου χρειάζεται για να ξαναγίνει γρήγορα το δάσος μας. Αυτό σημαίνει ότι όλοι εμείς (ρετσινάδες, δασεργάτες, άνεργοι) δεν περισσεύουμε. Είμαστε απαραίτητοι και μπορούμε και πρέπει, μαζί με στελεχωμένα Δασαρχεία, με δασολόγους και δασοπόνους, να δουλέψουμε στην αποκατάσταση του δάσους, μέχρι να ξαναγίνει παραγωγικό. Αυτό σημαίνει ζωοτροφές και μελισσοτροφές μέχρι να μπορεί να ξαναγίνει βόσκηση και μέτρα οικονομικής στήριξης, με ενίσχυση και απαλλαγές όλων των πληγέντων, για να πάρουν ανάσα και οι μικροεπαγγελματίες. Αυτό σημαίνει, πάνω από όλα, αυτό που κυβέρνηση - Περιφέρεια - δήμοι αρνούνται με πείσμα να βάλουν στη συζήτηση: Αντιπλημμυρικά έργα, εδώ και τώρα, για όλα τα χωριά».

Από την πλευρά του, ο Βαγγέλης Γεωργαντζής, πρόεδρος του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών - Δασεργατών Εύβοιας, σημείωσε χαρακτηριστικά: «Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη ούτε στις εξαγγελίες των κυβερνητικών παραγόντων ούτε στις υποσχέσεις διαφόρων εντολοδόχων τους ούτε στις περιφερειακές και δημοτικές αρχές. Το τελευταίο διάστημα ζήσαμε μία συνεχόμενη κοροϊδία. Πότε με την ανάθεση των αντιδιαβρωτικών έργων σε αναδόχους - χορηγούς επιχειρηματικούς ομίλους, πότε με την κατακόρυφη μείωση των υποσχόμενων μισθωμάτων για τα αντιδιαβρωτικά έργα, πότε με την ένταξή μας σε διάφορα προγράμματα αμφισβητούμενης εξασφάλισης του εισοδήματός μας».

Στη συνέχεια επισήμανε: «Αν νομίζει η κυβέρνηση ότι με τον τρόπο αυτό θα μας αναγκάσει να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα που θα μας πετάξει είναι βαθιά γελασμένη. Ξέρουμε καλά ότι από τη δική μας καταστροφή, από τη μη απόδοση όσων μας ανήκουν, εξοικονομούνται τα τεράστια ποσά με τα οποία η κυβέρνηση χρηματοδοτεί συνεχώς τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα».

Παράλληλα, αναφέρθηκε στην έναρξη αντιπλημμυρικών έργων ενάμιση μήνα μετά την πυρκαγιά και τόνισε ότι οι ρετσινάδες - δασεργάτες, μαζί με τον λαό της Βόρειας Εύβοιας, θα συνεχίσουν τον αγώνα για να μείνουν στον τόπο τους. «Γι' αυτό ο αγώνας μας πρέπει να συνεχιστεί ενωτικά, μαχητικά και ανυποχώρητα, μέχρι να πάρουμε πίσω όσα μας ανήκουν. Σε αυτήν τη γραμμή πάλης, οι ρετσινάδες - δασεργάτες θα συνεχίσουμε μέχρι τέλους», σημείωσε.

Στην πικρή εμπειρία των πλημμυροπαθών του Ληλάντιου Πεδίου και των Ψαχνών, που χτυπήθηκαν από τις φονικές πλημμύρες τον Αύγουστο του 2020 και ακόμα βιώνουν τον εμπαιγμό της κυβέρνησης σχετικά με τις αποζημιώσεις και τα αντιπλημμυρικά έργα, αναφέρθηκε η Γωγώ Μαργαρίτη, μέλος της Επιτροπής Κατοίκων Ληλαντίου. «Ολο αυτό το διάστημα η κυβέρνηση, η Περιφέρεια, ο δήμος πετάνε ο ένας στον άλλον το μπαλάκι των ευθυνών. Το συμπέρασμα είναι ότι παίζουν τις ζωές μας κορόνα - γράμματα», υπογράμμισε, τονίζοντας ότι όσα κατάφεραν να πετύχουν ήταν αποτέλεσμα του αγώνα τους.

Στην κινητοποίηση παρευρέθηκαν ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και βουλευτής του Κόμματος, ο Κώστας Παρασκευάς, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, ο Κώστας Μπάτσικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και Γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής Ανατ. Στερεάς και Εύβοιας του ΚΚΕ, ο Κώστας Μπασδέκης, μέλος της ΚΕ και περιφερειακός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», και άλλα στελέχη του Κόμματος.

Ο πυρόπληκτος λαός της Βόρειας Εύβοιας ανανέωσε το αγωνιστικό ραντεβού για τη μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης και διεκδίκησης στις 2 Οκτώβρη στον κόμβο της Στροφυλιάς, αλλά και για τις συλλογικές διαδικασίες οργάνωσης του αγώνα μέσα από τις επιτροπές και τα σωματεία της περιοχής. Οπως ανακοίνωσε μάλιστα την Παρασκευή η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα πυροπλήκτων, πολλοί καλλιτέχνες έχουν ήδη δηλώσει συμμετοχή στη συναυλία, όπως οι Ρίτα Αντωνοπούλου, Σπύρος Γραμμένος, Πολυξένη Καράκογλου, Παντελής Κυραμαργιός, Μιρέλα Πάχου. Τη συναυλία επιμελείται ο Γ. Παπαζαχαριακής.

Ηταν 22 Οκτώβρη του 2015, που για άλλη μια φορά δήμοι της Δυτικής Αθήνας (Μενίδι, Αγ. Ανάργυροι - Καματερό, Ιλιον, Ν. Ιωνία, Χαϊδάρι, Αιγάλεω, Ελευσίνα) επλήγησαν από πλημμύρες. Δύο νεκροί και καταστροφές σε λαϊκά νοικοκυριά ήταν ο τραγικός απολογισμός της κακοκαιρίας, λόγω της έλλειψης υποδομών και αντιπλημμυρικών έργων.

Σήμερα, έξι ολόκληρα χρόνια μετά, οι περιοχές δίπλα στον Κηφισό παραμένουν ανοχύρωτες απέναντι στις πλημμύρες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι γειτονιές του δήμου Αγίων Αναργύρων - Καματερού που γειτνιάζουν με τον ποταμό. Πέρα από «μπαλώματα», δεν έχει υπάρξει έργο συνολικής συντήρησης των πρανών του Κηφισού.

Ετσι, τα λαϊκά νοικοκυριά στην περιοχή είναι αθωράκιστα απέναντι στα καιρικά φαινόμενα λόγω απουσίας αυτών των στοιχειωδών έργων αντιπλημμυρικής προστασίας. Αυτό προκύπτει από ένα μικρό οδοιπορικό του «Ριζοσπάστη» στις γειτονιές της Ανάκασας και του Κοκκινόπουλου.

«Ο,τι παρέμβαση έγινε μετά την πλημμύρα στον Κηφισό ήταν αποσπασματική», μας αναφέρει ο Θοδωρής Σκολαρίκος, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στο δήμο Αγ. Αναργύρων - Καματερού, που μας «ξεναγεί» στην περιοχή. «Εάν περπατήσει κανείς στη Λάμπρου Κατσώνη, με μια ματιά βλέπει πού υπάρχουν μπαλώματα. Στα πρανή συναντάς την παλιά πέτρα, παλιές παρεμβάσεις με τσιμέντο που έχουν υποστεί ζημιά και τα μπαλώματα που έγιναν το 2015. Αντί να γίνουν έργα που να "πιάσουν" όλη την κοίτη, επισκευάστηκε μόνο το σημείο που είχε καταρρεύσει. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι δεν έχει ακόμα αποκατασταθεί η πεζογέφυρα που συνέδεε την Ανάκασα με τη Ν. Φιλαδέλφεια, που κατέρρευσε το 2015, με αποτέλεσμα να συνεχίζεται η ταλαιπωρία των κατοίκων ακόμα και σήμερα».

Η περιοχή του Κοκκινόπουλου το 2015 είχε μετατραπεί σε μια «λίμνη» λάσπης με ζημιές σε σπίτια, καταστήματα και αυτοκίνητα. Καταστράφηκαν κολώνες της ΔΕΗ. Τα κάθετα στενά στην οδό Λάμπρου Κατσώνη ήταν απροσπέλαστα.

Οπως μας είπε ο Θ. Σκολαρίκος, «η πλημμύρα ξεκινούσε πριν από τη γέφυρα που υπάρχει στα σύνορα με τη Ν. Χαλκηδόνα και συνέχιζε με μεγαλύτερη ένταση. Τα νερά έφτασαν μέχρι την πλατεία Κοκκινόπουλου. Στο ύψος της γέφυρας είχε υποχωρήσει κομμάτι της Εθνικής Οδού και τα πεζοδρόμια ήταν στον αέρα».

«Και εδώ σήμερα επικρατεί η ίδια κατάσταση», αναφέρει ο Θ. Σκολαρίκος. «Εγινε παρέμβαση μόνο στις ζημιές που είχαν γίνει τότε. Φαίνεται εύκολα το κομμάτι που ενισχύθηκε στο πλάι της Εθνικής. Ακριβώς δίπλα από την παρέμβαση όμως υπάρχουν κομμάτια με πέτρες. Οπου βλέπουμε καινούργιο τσιμέντο ήταν πέτρα που δεν άντεξε. Τι θα συμβεί σε μια επόμενη πλημμύρα;».

«Επιπλέον, όπως υπογράμμισε, δεν υπάρχει φροντίδα για καθαρισμό της κοίτης του ποταμού είτε από τη βλάστηση είτε από φερτά υλικά. Το γεγονός αυτό αντικειμενικά μειώνει τη χωρητικότητά της. Επίσης, τα παρακοίτια δέντρα συντελούν στην αποσάθρωση των πρανών. Αν κάπου υποχωρήσουν τα πρανή, τα δέντρα θα μετατραπούν σε φερτά υλικά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Εδώ και τώρα απαιτείται να γίνουν παρεμβάσεις γιατί ο χειμώνας είναι μπροστά και οι πυρκαγιές του καλοκαιριού έχουν δυσκολέψει κατά πολύ την κατάσταση».

Τεράστιες και εγκληματικές είναι οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων, περιφερειακών και τοπικών αρχών, που μονίμως τοποθετούν τα ζωτικής σημασίας αντιπλημμυρικά έργα εκτός προτεραιοτήτων, στο όνομα των «εκτάκτων αναγκών», της «δημοσιονομικής προσαρμογής» και των «δυνατοτήτων της οικονομίας». Την ίδια στιγμή παρέχεται προκλητική χρηματοδότηση σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και σε έργα «βιτρίνας».

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση χρειάζεται να δυναμώσει η λαϊκή οργάνωση και διεκδίκηση, για έργα προστασίας του λαού, που δεν είναι κόστος αλλά ζωτική και επείγουσα ανάγκη.