Ενα χρόνο μετά την έναρξη της πανδημίας, τα Νοσοκομεία Θήβας και Λιβαδειάς και οι δομές ΠΦΥ της Βοιωτίας ελάχιστα έχουν ενισχυθεί, με την κατάστασή τους να είναι αναντίστοιχη με τις ανάγκες του λαού και τις αυξημένες απαιτήσεις που δημιουργούν οι συνθήκες της περιοχής.

Ο νόμος Βοιωτίας έχει πληθυσμό 120.000 περίπου κατοίκους, που αυξάνεται κατά χιλιάδες τους καλοκαιρινούς μήνες. Στα όριά του και κυρίως τους δήμους Θήβας και Τανάγρας, υπάρχουν ανεπτυγμένες βιομηχανικές περιοχές με εκατοντάδες εργοστάσια. Στρατόπεδα, δομές φιλοξενίας προσφύγων, φυλακές, καταυλισμοί Ρομά.

Η έλλειψη μέτρων πρόληψης και προστασίας στους μεγάλους χώρους δουλειάς, όπως τα εργοστάσια σε Θήβα, Οινόφυτα, Σχηματάρι και Θίσβη, όπου τα υγειονομικά πρωτόκολλα έγιναν «λάστιχο» στις επιδιώξεις της εργοδοσίας, είχε ως αποτέλεσμα την έξαρση του τρίτου κύματος της πανδημίας. Πολλά εργοστάσια και επιχειρήσεις μετατράπηκαν σε εστίες μαζικής διασποράς, ενώ η κατάσταση επιβαρύνθηκε από την έλλειψη μέτρων προστασίας στα σχολεία, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τη μη διεξαγωγή μαζικών και επαναλαμβανόμενων τεστ στον πληθυσμό και τους εργαζόμενους.

Από τις αρχές του Γενάρη, ολόκληρη η Βοιωτία βρίσκεται σε καθεστώς αυστηρών περιοριστικών μέτρων, με τα κρούσματα ωστόσο να παραμένουν σε υψηλά επίπεδα. Ολο αυτό το διάστημα εκατοντάδες άνθρωποι χρειάστηκαν να νοσηλευτούν, αρκετοί από τους οποίους σε ΜΕΘ, ενώ μακρύς είναι και ο κατάλογος των νεκρών.

Τα υποστελεχωμένα Νοσοκομεία Θήβας και Λιβαδειάς, αποτέλεσμα των πολιτικών υποχρηματοδότησης και εμπορευματοποίησης της Υγείας που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, όπως και τα ΚΥ της περιοχής, δεν ενισχύθηκαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας και την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού.

Σε κανένα από τα δύο νοσοκομεία δεν υπάρχει ΜΕΘ, αν και στο Νοσοκομείο Θήβας υπάρχουν υποδομές και εξοπλισμός για ανάπτυξη τεσσάρων κλινών ΜΕΘ και στο Νοσοκομείο Λιβαδειάς αντίστοιχες δυνατότητες για ανάπτυξη Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας με τρεις κλίνες. Η κυβέρνηση όμως ένα χρόνο τώρα δεν φρόντισε να προσλάβει το απαραίτητο ιατρικό προσωπικό, ώστε να τεθούν σε λειτουργία.

Σε κανένα από τα δύο νοσοκομεία δεν λειτουργεί Πνευμονολογική κλινική, με αποτέλεσμα οι γιατροί με ειδικότητα πνευμονολόγου, βασική ειδικότητα για τις επιπτώσεις του κορονοϊού, να είναι μόλις δύο στη Λιβαδειά και κανένας στη Θήβα. Σε κανένα από τα δύο δεν υπηρετεί λοιμωξιολόγος, ενώ κυρίως στο Νοσοκομείο Θήβας υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις και σε άλλες βασικές ειδικότητες, όπως παθολόγοι, αναισθησιολόγοι και ακτινολόγοι. Επίσης, η έλλειψη τμήματος Αιμοδοσίας στο τελευταίο καθιστά αδύνατα τα περισσότερα χειρουργεία.

Μάλιστα, η Παθολογική κλινική στο Νοσοκομείο Θήβας εδώ και μήνες υπολειτουργεί και τον Σεπτέμβρη του 2020 έφτασε στο σημείο να κλείσει για λίγες μέρες, εξαιτίας ασθένειας και αποχωρήσεων γιατρών. Αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί και εξαιτίας της έλλειψης αναισθησιολόγων, καθώς από τέσσερις που υπηρετούσαν στην αρχή της πανδημίας, πλέον υπηρετεί μόνο ένας, με αποτέλεσμα πολλές μέρες να μην εφημερεύει γιατρός της συγκεκριμένης ειδικότητας, όπως συνέβη τον προηγούμενο μήνα.

Οι όποιες προσλήψεις έγιναν σε ιατρικό προσωπικό, μόνιμο ή επικουρικό, ήταν ελάχιστες και απλώς κάλυψαν σε ένα βαθμό τις συνταξιοδοτήσεις και τις μετακινήσεις λόγω μετάθεσης. Αντίστοιχα, με επικουρικούς και συμβάσεις με ημερομηνία λήξης «μπαλώθηκαν» κάποια από τα κενά σε νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό.

Με τις μεγάλες αυτές ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό, οι γιατροί και οι νοσηλευτές των Νοσοκομείων Λιβαδειάς και Θήβας ένα χρόνο τώρα δίνουν άνιση μάχη με την πανδημία. Η λειτουργία των κλινικών κορονοϊού βασίστηκε κυρίως στη μετακίνηση προσωπικού από άλλες κλινικές, ενώ «κανόνα» αποτελεί η μετακίνηση γιατρών από τα ΚΥ και τα ΠΙ της περιοχής, προκειμένου να καλυφθούν οι εφημερίες και τα κενά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τον περιορισμό της λειτουργίας των υπόλοιπων κλινικών, των χειρουργείων και την περαιτέρω υποβάθμιση των Κέντρων Υγείας.

«Για να μπορέσει να λειτουργήσει η κλινική Covid περιορίστηκε η λειτουργία των υπόλοιπων κλινικών, των χειρουργείων, των εξωτερικών ιατρείων και να γίνει μετακίνηση νοσηλευτικού προσωπικού», αναφέρει στον «Ριζοσπάστη» η Δήμητρα Μακρή, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Λιβαδειάς. Επισημαίνει επίσης: «Υπάρχουν μεγάλα κενά σε προσωπικό. Πριν από λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η πρόσληψη εφτά μόνιμων γιατρών, ωστόσο από τις 61 συνολικά οργανικές θέσεις οι 14 παραμένουν κενές. Στο νοσηλευτικό και παραϊατρικό προσωπικό η κατάσταση είναι χειρότερη. Σε σύνολο περίπου 300 οργανικών θέσεων υπηρετούν μόλις 160 άτομα. Το προσωπικό καταβάλλει κάθε προσπάθεια, με αυτοθυσία, έχοντας φτάσει στα όριά του». Και προσθέτει: «Την ίδια στιγμή, το προσωπικό έχει επιβαρυνθεί και με τη λειτουργία εμβολιαστικού κέντρου και μάλιστα ήρθε εντολή για δημιουργία και δεύτερης γραμμής, επιδεινώνοντας ακόμη περισσότερο την κατάσταση».

Την κάλυψη των κενών με «μπαλώματα» και την κυριαρχία των ελαστικών σχέσεων εργασίας αναδεικνύει η γραμματέας του Σωματείου, Ευαγγελία Κλάδου. «Στο νοσηλευτικό, παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό του Νοσοκομείου Λιβαδειάς, εργάζονται σήμερα 100 περίπου άτομα με διάφορες μορφές εργασίας επικουρικοί (ΕΣΠΑ, ΟΑΕΔ, ΙΔΟΧ) και συμβάσεις με ημερομηνία λήξης. Αυτό εκτός από την εργασιακή ανασφάλεια και την αβεβαιότητα για το αύριο έχει επιπτώσεις και στη λειτουργία του νοσοκομείου, καθώς χάνεται η εμπειρία που αποκτούν αυτοί οι εργαζόμενοι». Και συμπληρώνει: «Εμείς, ως Σωματείο και εργαζόμενοι, όλο αυτό το διάστημα συμμετέχουμε στις διεκδικήσεις των υγειονομικών, απαιτώντας την ενίσχυση του νοσοκομείου με μόνιμο προσωπικό, αλλά και τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων».

«Ενα χρόνο πανδημίας και το Νοσοκομείο Θήβας όχι μόνο δεν έχει ενισχυθεί, αλλά θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποδυναμώθηκε κιόλας», τονίζει η Γιώτα Λεμπέση, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου Θήβας. Και σημειώνει: «Λειτουργούμε κλινική Covid με 24 κλίνες, όπου για μεγάλο χρονικό διάστημα αντιστοιχούσαν μόνο δύο νοσηλεύτριες ανά βάρδια. Ανάμεσά τους και βαριά περιστατικά που αναγκαστικά τα κρατήσαμε εδώ μέχρι να βρεθεί κρεβάτι σε ΜΕΘ για να διακομισθούν. Το μισό σχεδόν νοσηλευτικό προσωπικό που διατέθηκε για τα περιστατικά κορονοϊού έχει νοσήσει. Βλέπεις στα πρόσωπα νέων παιδιών τα σημάδια από την ταλαιπωρία και τις επιπτώσεις της ασθένειας. Αυτά τα παιδιά δίνουν έναν πραγματικό αγώνα, χωρίς καμία στήριξη και ξέρουν ότι σε λίγους μήνες θα απολυθούν. Οι γιατροί το ίδιο. Πολλοί μάλιστα από το μόνιμο ιατρικό προσωπικό είναι μεγάλη σε ηλικία και με νοσήματα, οπότε υπάρχει μεγάλος κίνδυνος από την έκθεσή τους στον ιό».

Μπροστά στις μεγάλες ελλείψεις του Νοσοκομείου Θήβας, σωματεία και φορείς της περιοχής ανέλαβαν την πρωτοβουλία για διεκδίκηση ενίσχυσής του και λήψη μέτρων προστασίας για την υγεία των εργαζομένων και του λαού.

Με μαζικές συγκεντρώσεις, παρεμβάσεις, άλλες πολύμορφες δράσεις, 25 σωματεία και φορείς, ανάμεσά τους και το Σωματείο Εργαζομένων Νοσοκομείου Θήβας, αναδεικνύουν τις ελλείψεις, ενημερώνουν τον λαό και απαιτούν την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.

«Το Νοσοκομείο Θήβας ουδέποτε στελεχώθηκε, ώστε να μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της περιοχής, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων. Αυτό δεν έγινε ούτε στις σημερινές συνθήκες της πανδημίας. Οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουμε ζήσει στο πετσί μας όλη αυτή την κατάσταση. Δεν είναι μόνο οι ελλείψεις στο Νοσοκομείο Θήβας. Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στα ΚΥ Σχηματαρίου, Οινοφύτων, Ερυθρών, που τα τελευταία χρόνια έχουν αδειάσει από γιατρούς, ενώ μεγάλες είναι οι ελλείψεις και στο ΕΚΑΒ, όπου υπάρχει ανάγκη δημιουργίας σταθμού στη ΒΙΠΕ Οινοφύτων», αναφέρει στον «Ριζοσπάστη» ο Γιώργος Καβάλος, πρόεδρος του Συνδικάτου Χημικής Βιομηχανίας Βοιωτίας και μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Θήβας.

Τονίζει επίσης: «Οι δομές ΠΦΥ, ιδιαίτερα στις βιομηχανικές περιοχές Οινοφύτων και Σχηματαρίου, θα πρέπει να έχουν αναβαθμισμένο ρόλο και η λειτουργία τους να είναι προσαρμοσμένη στην αντιμετώπιση εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών, όπως χρόνιες μυικές παθήσεις, προληπτικό έλεγχο για καρκινοπάθειες κ.ά. Παράλληλα θα πρέπει να προσφέρουν ολοκληρωμένες υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, τις οποίες σήμερα πληρώνουμε πανάκριβα, καθώς είμαστε αναγκασμένοι να προσφεύγουμε στα ιδιωτικά ιατρεία, ενώ επίσης θα μπορούσαν να αποσυμφορήσουν και την κατάσταση του νοσοκομείου».

Και προσθέτει: «Τα Σωματεία και οι εργαζόμενοι δεν έχουμε άλλη διέξοδο από το να συνεχίζουμε να παλεύουμε για την υγεία, τη ζωή, τα δικαιώματά μας και σε αυτή την κατεύθυνση θα συνεχίσουμε, απευθύνοντας κάλεσμα στον λαό της περιοχής να δυναμώσει τον αγώνα».